“Ubuntu says when I have a small piece of bread, it is for my benefit that I share it with you. Because after all none of us came into the world on our own”
Ik lees in het Book of Joy over de ontmoeting tussen de Dalai Lama en bisschop Tutu.
Tot begin 2009 stond er in de Nederlandse wet een bepaling die belangen en rechten van twee mensen onafscheidelijk maakte: “Het kind en de niet met het gezag belaste ouder hebben recht op omgang met elkaar” (BW1 377a, eerder 161)
Toen ik door had dat deze passage op 1 maart 2009 veranderd was in: “Het kind heeft het recht op omgang met zijn ouders en met degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat. De niet met het gezag belaste ouder heeft het recht op en de verplichting tot omgang met zijn kind.” moest ik wel een traan laten.
De laatste tekst past beter in ons westerse denken over belangen en recht, maar doet juist geen recht aan de kern van Ubuntu.
Ik ben er dan ook bang voor dat het juridisch vernietigen van Ubuntu een van de meest pertinente bedreigingen is van de kern van menselijkheid. En dat daarmee van veel goede dingen die wij van onze Afrikaanse medemens nog terug kunnen leren, maar dreigen te worden weggedrukt. Ik denk dat de invasie van westers recht een laatste vorm van kolonisatie is.
Veel interessants in dit boek over Tutu en de Dalai Lama ( hoofdletterschrijfwijze contra ‘Onze taal’), maar, ja ook weer een paar vaderuitsluitende uitlatingen over het pertinente belang van moederliefde. Maar gelukkig daarna ook:
“My wife Leah and I are patrons of a children’s hospital in Cape Town, and one day we were visiting there, and this massive guy was carrying around the minutest baby tied to his chest so the baby could feel the heartbeat, and they said, those babies have been shown to do much better”
Het gebruik van het woord moederliefde zit er diep in, maar gelukkig zien we een andere praktijk bloeien die van vaderliefde. En niet pas na de ’tender years’