Een opzienbarende blog van Anne Marie van Mackelenbergh over intimidatiepraktijken. Niet alleen maakt jeugdzorg zich op om limaatschap van kritische oudergroepen verdacht te maken. Minder kritische oudergroepen lijken de intimidatie alleen maar te ondersteunen. Overigens hoop ik dat Anne-Marie’s pessimisme over de oproep van TV–Oost niet bewaaarheid wordt. Maar als er in het ministerie van justitie al zo’n angstcultuur heerst dat er niet over kan worden gepraat, wat moet de burger dan wel niet aan angstcultuur ondergaan……
De intimidatie via raadsrapporten is al een oud gegeven. In mijn boek Gemist Vaderschap beschreef ik hoe mensen werd afgeraden lid te worden van Stichting Dwaze Vaders en hoe andere ouderorganisaties tegen de Dwaze Vaders werden opgezet. Inmiddels zijn de Dwaze Vaders een braaf clubje geworden dus zul je zoiets niet snel meer vernemen.
Zelf ben ik ook heel vaak het slachtoffer geworden van intimidatie door staatsangehörigen en angehauchte dubieuze clubs.
ach ook al heb je de Raad en de rechtbank achter je staan als het gaat om herstel van contact. Zodra de andere ouder gewoon alles terzijde kan schuiven dan is het allemaal vrij zinloos. Het probleem ligt niet alleen bij Jeugdzorg/RVDK of welke instantie dan ook De overheid moet handhaven en dat doet ze niet. Ze creëren daardoor ook nog eens zich onaantastbaar voelende ouders. En geef ze eens ongelijk over dat onaantastbaar voelen, ze komen er gewoon mee weg. Poep aan de rechtsorde