Cookies

Quis custodiet ipsos custodes? Misvattingen over openbaarheid van uitspraken

quichotte
Of het gevecht voor een transparante eerlijke rechtspraak voor kinderen iets met Don Quichotte en winndmolens te maken heeft heb ik me vaak afgevraagd. Maar als het er om gaat om voor kinderen op te komen is dan ben ik zelfs nog wel bereid een zwaard door de wieken van die molens te steken. Misschien is het niet eens zo moeilijk als we elkaar maar niet ervan weerhouden om het te doen.

Gezien de, terecht, enorme belangstelling voor het onderwerp openbaarheid van uitspraken sinds het persbericht in de vorige blog wil ik een aantal veel gehoorde misvattingen bestrijden.

  1. ‘Maar er is helemaal geen beschikking over de openbaarheid van uitspraken van het hof Den Bosch.’  Inderdaad er is alleen correspondentie. Net als met de Rechtbank Limburg die al eerder een uitspraak vrijgaf. Wel is er bij beide gerechtelijke instanties lang over gediscussieerd. Nee jurisprudentie dat hoeft ook helemaal niet, of beter het zou niet eens moeten mogen. De wet dient in dit geval gewoon een op een te worden toegepast. Allerlei rechterlijke colleges op alle niveaus hebben in het verleden allerlei uitspraken gedaan over de openbaarheid van uitspraken (Bijv Pretto-arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens). Daarin is ontzettend heen en weer gezwalkt. Openbaarheid dient ter controle. En dan moet je niet de opzet van die controle aan de te controleren instanties overlaten. Die controle is een taak van de burger in een systeem van checks and balances in de Trias Politica. En de wetgever heeft daaraan dan ook een absolute norm gesteld.
  2. ‘Maar dat al die miljoenen uitspraken uit het verleden dan nietig zijn dan meen je toch niet.’ Jawel dat meen ik wel. Dit is nogmaals de absolute werking van de de wet die namens de burgers is vastgelegd. En niet voor niets hebben al die rechters decennia lang gewoon valsheid in geschrifte gepleegd door onder al hun uitspraken te zetten dat ze openbaar zijn uitgesproken. Ze wilden daarmee nietigheid voorkomen. Wat natuurlijk per saldo een onzinnige figuur is. Maar ja dat zien we wel meer in deze wereld. Nietigheid treedt van rechtswege in en daar hoeft in feite geen uitspraak van een rechter meer overheen.
  3. ‘Ja maar wat jij beweert wordt door allerlei juristen tegengesproken.’ Nou er zijn er gelukkig ook wel een paar die het geheel met me eens zijn tot het Europese hof aan toe. Het is natuurlijk niet voor niets dat we het op argumenten voor elkaar kregen bij de rechtbank Limburg en het Hof Den Bosch. Maar juristen die iets lager in de pikorde staan houden vaak hun mond, bang als ze zijn voor …. diezelfde rechterlijke macht. Het is dan ook niet voor niets dat de openbaarheid van uitspraken ook door burgers is aangekaart zonder veel hulp van juristen. Er zijn er wel die nu ineens meeliften. Dat zie je bij ouderverstotingssyndroom ook. Nu er ego en geld te verdienen valt is iedereen er als de kippen bij.
  4. Wat hebben we nou aan openbaarheid van uitspraken, de hele procedure moet openbaar!’ Dat punt daar zit wat in. Misschien is het doorbreken van de zelfingenomen arrogantie van de Rechtelijke macht wel het belangrijkste winstpunt van dit moment. In het persbericht gaven we al aan dat er ook andere dingen moeten gebeuren. Burgergebaseerd klachtrecht, burgergebaseerd benoemingsrecht en openbare zittingen net als in Slowakije.
  5. ‘Waarheidsvinding in het familierecht is niet perse hetzelfde als strafrechtelijke waarheidsvinding’. Nee inderdaad. Maar als het gaat om smadelijke leugens, vaak geponeerd door rechters en kinderbeschermers dan is het beslist wel strafrechtelijk. Zo ook de valsheid in geschrifte die al die duizenden rechters onder die miljoenen uitspraken hebben gepleegd door te schrijven dat ze openbaar zouden zijn uitgesproken. Dit had in het persbericht inderdaad wel wat scherper verwoord mogen worden.

En dan zijn er ook nog mensen (zoals voormalig advocaat en strijder voor waarheidsvinding Peter Prinsen) die deze overwinning geboekt door effectieve samenwerking, een gevecht tegen windmolens durven noemen en beweren dat de uiotspraken al op rechtspraak.nl staan (een heel klein percentage uitspraken staat nu op rechtspraak.nl; ergens rond de 1 procent, maar dat kan nu natuurlijk snel stijgen) . Hoe noem je zo’n houding? Zullen we het Cervantes vragen?
Ik zou mijn lezers willen aanbevelen alles wat ik erover heb geschreven nog eens goed door te nemen en zelf zaken te onderzoeken, anders blijf ik maar dingen herhalen.
Quis custodiet ipsos custodes? Wij, de burgers bewaken de bewakers.
TV-oost journaliste Jauke Boerdam had zich die oproep van mij om zelf onderzoek te doen ter harte genomen.

mailwisseling Prinsen-Zander via van Kralingen (begin van onder naar boven)
Prinsen: “Openbaarheid van uitspraken? Kijk op Rechtspraak.nl; daar staan ze, openbaar. Activisten kunnen met hun eigen uitspraak in de hand naar de pers lopen. Laten we niet tegen windmolens vechten.”
En mijn antwoord:
“Er is systematisch machtsmisbruik door de rechterlijke macht zowel naar de procedurele kant alswel de inhoudelijke (niet handhaven omgang, gezag, gelijkwaardig ouderschap en de rest).. Daar is een eerste deuk in geslagen.
Dat is een punt dat gevierd dient te worden ipv te verzanden in onderling gekibbel. Ik denk dus dat ik hier nu even genoeg over heb gezegd.”