Cookies

Poging tot doodslag en ouderverstoting

tkjp3def#Toegevoegd  link naar artikel over PAS en geestelijke mishandeling zie onder.  jurisprudentie art300-4

Kinderen die opgroeien met ouderverstoting en ouderverstotingssyndroom oplopen hebben een verhoogd risico op depressie, angstgevoelens en per saldo suïcide.
Instellingen die met de symptomen van ouderverstotingssyndroom worden geconfronteerd maar dat miskennen, falen op een ernstige manier. Vooral als daarbij het volgende een rol speelt:

  • Geen benul van het bestaan dan wel de betekenis van ouderverstotingssyndroom, ondanks dat dit fenomeen al sinds 1999 deel uitmaakt van de Nederlandse literatuur en de jurisprudentie en dit soort instellingen de plicht hebben om zich te vergewissen van de nieuwste wetenschappelijke inzichten.
  • Onzorgvuldig waarnemen van symptomen.
  • Projectie en ontkenning van eigen maatschappelijke en persoonlijke betrokkenheid bij het ontstaan van Ouderverstotingssyndroom die tot ontkenning leiden van het probleem.
  • Zelf verder programmeren van ouderverstoting bij cliënten al dan niet gelardeerd met denigrerende opvattingen over handelen, waarheidsvinding en verantwoordelijkheid in de richting van (volwassen) kinderen en hun verstoten ouders. Het miskennen van ernstige regressie zonder perspectief. Het ondersteunen en goedpraten van programmerend gedrag van ouders en instellingen.

Bovengenoemde punten kunnen leiden tot een duiding van geestelijke mishandeling. Dit is strafbaar volgens de wet art 300 lid 4 wetboek van strafrecht ( zie mijn artikel daarover in het boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting).  Dit geldt met name als in het latere leven van een ( volwassen geworden) kind symptomen als suïcide en depressie verkeerd worden gediagnosticeerd en daardoor versterkt.  Dit probleem treedt dus met name op bij instellingen in de Geestelijke Gezondheidszorg.
Als bovenstaand aangeduide geestelijke mishandeling van toepassing is dan kan worden gesteld dat deze mishandeling de dood tot gevolg kan hebben. Ook als het om zelfdoding gaat. Daarbij dient voorwaardelijke opzet te worden aangetoond. Met deze waarschuwing daarbij afgeleverd is een sterk begin gemaakt met het ter kennis brengen van een levensgevaarlijke situatie en het duiden van de plicht daar iets mee te ondernemen. Bij het negeren van deze waarschuwing komt voorwaardelijke opzet in zicht.

TKJP-0001
artikel TVKJP

Ook zal ik hier nogmaals verwijzen naar de zeer gerichte literatuur, bijvoorbeeld mijn artikel in het Tijdschrift voor Kinder en Jeugdpsychotherapie (zie plaatje met klikbaar onderschrift).
Ook certificerende instanties, inspecties en verzekeraars mogen zich eens op de kop krabben over hun medeverantwoordelijkheid.
Ik zal niet verhelen dat bij het schrijven van dit blog enige persoonlijk motief aanwezig is, al ga ik daar even niet verder op in. De instelling waar ik inspiratie opdeed voor dit blog mag zich diep schamen. Maar de bedoelde pro-fessionele instelling is zeker niet de enige instelling in de Geestelijke Gezondheidszorg die verstoten ouders als persona non grata behandelt en (volwassen) kinderen in de gevarenzone brengt.
PAS en Geestelijke mishandeling MKV (hoofdstuk uit drieluik ouderverstoting 2004
PS1 ( Met dank aan Abdel) Aanvullend op mijn eerdere jurisprudentieverwijzingen in het artikel in het boek MKV:

Hof Den Haag 31 mei 2017:
Hoewel in de wetsgeschiedenis van artikel 300 Sr niet wordt gesproken over de geestelijke gezondheid kan naar het oordeel van het hof niet worden uitgesloten dat de wetgever ook dit belang beoogt te beschermen. In ieder geval biedt de in het vierde lid van artikel 300 Sr genoemde gelijkstelling van mishandeling met benadeling van de gezondheid aanknopingspunten voor strafbaarheid van niet alleen het veroorzaken van lichamelijke pijn, letsel of onlust, maar ook voor mishandelingen van psychische aard. Het hof is van oordeel dat niet iedere kleinerende of denigrerende handeling of opmerking als mishandeling in de zin van artikel 300 Sr kan worden aangemerkt. Het komt aan op de omstandigheden van het geval, waaronder de aard van de gedraging en de omstandigheden waaronder deze is verricht of gemaakt.
PS2: Poging tot doodslag vind ik in bepaalde situaties en verdedigbare verdachtmaking. Een lichtere aantijging is Dood door schuld. Daar zijn hulpverleners eerder voor vervolgd. Mocht iemand serieus wat ondernemen met dit blog dan is het zaak goed af te wegen welke verdenking wordt geponeerd.
PS2; ik ga niet langer verhelen dat mijn persoonlijke motief in deze is geïnspireerd door Pro Persona Lunteren.

5 antwoorden op “Poging tot doodslag en ouderverstoting”

  1. Beste Joep, Ik mis mijn dochter al meer dan 6 jaar compleet. Ze heeft me verteld dat ze suïcidaal is. Ik ben het inmiddels ook. Ouderverstoting is dus moord. Moord op je persoonlijkheid en je vrijheid je geliefde te kunnen zien. En hoezo is ouderverstoting geen wederrechtelijke vrijheidsberoving? Mijn dochter koos voor bij mama wonen en nooit meet naar die man toe te hoeven. Hij heeft haar ontvoerd, maar moest zeggen dat ik haar op straat heb gegooid. Dat is ook smaad en belastering. Ik kon niet eens naar de politie. Er moet heel snel actie komen(en ware straffen) op deze wrede hersenspoeling en verdachtmakingen naar de achterblijvende ouder. Ze heeft ook nog een- door haar vader- gedwongen- valse aangifte tegen mij gedaan. Ik ben heel zwaar gestraft. Maar mijn dochter natuurlijk ook, nu durft ze nauwelijks meer mensen onder ogen te komen, laat staan de politie. Mijn leven is kapot ik kan het lijden niet meer aan. Ik wil alleen nog maar euthanasie. Sterkte met jouw leven.
    Ik noem me Clara

  2. Ja zo is dat. Het woord euthanasie is trouwens een eufemistische term voor verzelfmoording. Ik heb vaak reageerders op mijn blog of telefoon euthanasie ontraden. Maar ik besef me maar al te goed dat ik dan ook perspectief zou moeten bieden. Dat kan ik op dit moment helaas niet opbrengen. Maar mocht je zoiets besluiten maak dan in ieder geval wel iets in de buitenwereld kenbaar over je motief.
    Moet in deze tekst trouwens niet in de 5de regel vervangen worden door zij? Kan ik voor je corrigeren.Of leg het even uit, misschien gaat het om de partner van de moeder of zo?

  3. Bedoel je de ontvoering? Dat heeft haar vader gedaan, en diezelfde persoon heeft haar (onze dochter, maar van ‘ons’ was nooit sprake) gedwongen aangifte tegen mij te doen. Ik zit in een hulpverleningstraject en het begint er een beetje op te lijken dat ze, onder politie begeleiding willen toewerken naar een ontmoeting met mijn dochter. Voor alle duidelijkheid: ik ben een moeder die haar dochter kwijt is. Dat komt veel minder vaak voor. Groet, Clara

  4. Ik heb blijkbaar niet helemaal goed gelezen. Het is vooral de zin “Mijn dochter koos voor bij mama wonen en nooit meet naar die man toe te hoeven” die ik toch eerder geneigd was zo te interpreteren dat de moeder, en dat zou jij dan zijn, met verstotingsprogrammering bezig is/was. Maar uiteraard ken ik je verhaal te weinig om er iets verstandigs over te kunnen zeggen. Dus ik laat het even jouw verhaal zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.