Cookies

Betrokkenheid en ouderverstoting

“Deze twee publicaties maken het ouderverstotingssyndroom echter enigszins verdacht. Zander is namelijk een voorvechter van het vaderrecht. Zijn publicaties zijn mede gebaseerd op persoonlijke negatieve ervaringen: hij strijdt al jarenlang voor het omgangsrecht van zijn eigen kinderen. Het ouderverstotingssyndroom komt hem, in zijn positie, dus goed van pas. Er is in dit geval dus wel aandacht voor het fenomeen, maar is dit wel juiste en objectieve aandacht?”
Met deze woorden betichtte collega (pedagoge?) Sanne Bosmans mij In 2004,  in verband met de 2 eerste boeken die onder mijn redactie, over ouderverstoting in Nederland verschenen, ervan een te grote betrokkenheid bij het onderwerp te hebben.
Tegen dit soort kritiek ben ik steeds weer aan blijven lopen. Onlangs maakte ik het mee dat een therapeutisch zeer waardevol gesprek met een volwassen ouderverstotingsslachtoffer door een therapeut werd weggezet als onprofessioneel roldoorbrekend. En ik maakte mee dat een contact van een ander zeer nabij volwassen ouderverstotingsslachtoffer met een verstoten vader (niet ik) door de therapeute van de eerste werd weggezet met de waarschuwing niet zijn therapeut te worden.
Betrokkenheid is bij ouderverstoting noodzakelijk anders overbrug je het onbegrijpelijjke, het tegen-intuïtieve karakter ervan niet. Er is een grote cognitieve afstand tussen een ‘professionele’ therapeut en de waarneming van ouderverstotingsprogrammering bij een op het eerste gezicht warme, verantwoorde relatie tussen een programmerende ouder en haar kind.
Over dit onderwerp zal ik binnenkort spreken op een congres. Nadere aankondiging volgt. In verband daarmee kreeg ik van meelezer R de volgende videotip die inderdaad zeer de moeite waard is in dit verband.

reblog: Waarheidsvinding – beterschapbeloften of wetgeving?

Hoi Sven, Ik kreeg vandaag van iemand de tekst van je blog over de pogingen tot samenwerking met jeugdzorg. Erg interessante stof. Goed dat jullie zo scherp blijven.
Waar ik me wel vaak over verbaas, ook in je artikel, is het wat negatief kwalificeren van emoties van ouders. Je stelt het eerst tegenover verstandige ouders en later lees ik nog iets over volkswoede. Ik geloof best dat emoties soms het verstand wat in de weg kunnen zitten, maar ik denk dat het omgekeerde nog veel meer gebeurt. Het wegstoppen van emoties leidt tot blokkades in het nadenken. Dat het gedrag van jeugdzorg emotioneert dat ligt aan het gedrag van jeugdzorg. Je moet ouders die hun kinderen af worden genomen niet ook nog eens hun emoties afpakken. Vind ik. Benieuwd naar je reactie. Op je blog was dat niet mogelijk dus ik probeer een herblog met commentaar.
Ruim een jaar geleden (november 2015) hebben Jeugdzorg Dark horse en stichting SOS-jeugdzorg voorzichtig banden aangeknoopt met jeugdzorg Amsterdam (JBRA) om een mogelijke samenwerking te verkennen tussen ouderorganisaties en jeugdbeschermers. Na een wat moeizame aanloop en een verandering van de oorspronkelijke doelstelling van een autisme-voorlichtingsfilm voor scholen naar het organiseren van bijeenkomsten tussen ouders en gezinsvoogden kwam er tenslotte een concreet plan op tafel. De gedachte daarbij was dat het mogelijk moest zijn om met ontwikkelde ouders en welwillende gezinsvoogden een gemeenschappelijke grond te vinden over een jeugdzorg die echt in het belang zou handelen van ouders en kinderen. De workshop ‘Allemaal Gekkies?’ werd geboren waarvan de titel aangaf dat niet alle ouders emotionele en pedagogisch onbekwame
Lees verder:  Dark horse Essays: Waarheidsvinding – beterschapbeloften of wetgeving?

profielwerkstuk over complottheorie mag niet

Een pleister op elke wonde
Etty Hillesum: Een pleister op elke wonde

Gisteren was ik toeschouwer en toehoorder bij de presentatie van een aantal profielwerkstukken op de school van mijn zoon. Het werkstuk van mijn zoon zelf gaat over ‘de geur van regen’ een mooi poëtisch, maar ook technisch onderwerp. Maar daar ga ik het nu even niet over hebben. Er was ook een presentatie over complottheorieën die vooral in het kader van het vak filosofie bleek te vallen. Sterker nog als het ergens anders onder was gevallen was het niet doorgegaan zo vertelde de docent filosofie. ‘Want we hebben een tijd geleden besloten dat complottheorieën geen onderwerp voor een werkstuk meer mogen zijn.’ Het mocht dan ook niet echt gaan over een specifieke complottheorie maar moest meer gaan over waarheidsvinding, scepticisme etc. Verder wil ik er kort over zijn. 9/11 werd toch even snel neergezet als een dag waar 2 torens instorten (ipv 3) en ook holocaustontkenners blijken complotdenkers hoewel de holocaust natuurlijk gewoon gaat over het feitelijke complot van de nazi’s tegen de joden (en Roma’s en Homo’s en Politieke denkers). Oftewel het zal duidelijk zijn dat complotdenken juist een gezonde benadering is. Als mensen proberen wij de wereld aan te sturen en de machtigen in deze wereld zijn vooral machtig omdat ze dat met verve doen. Dat aansturen doen ze in een zekere samenhang dus dat is altijd een complot tegen de minder machtigen. Al dan niet for better sake, daar valt natuurlijk over te discussiëren.
Gisterenochtend was er weer een of andere rechtersfiguur op het journaal die vond dat politici zich teveel met de rechtspraak bemoeien. Alsof die politici allemaal gevaarlijke predatoren zijn die rechters in de kuiten bijten. Terwijl het, God betere, juist de rechters zijn die al decennia lang, op grote schaal en structureel de wet totaal negeren als het ze zo uitkomt. En vooral ook als die wet iets over hun eigen functioneren bepaalt. Ondertussen proberen ze die wet ook nog zelf te schrijven, dringen met dubbele petten het parlement binnen en gillen dus als zielige slachtoffers als er ook maar een parlementariër het waagt om ergens zijn mond over open te trekken. Het gaat hier aantoonbaar om een complot ( ja er is aantoonbaar en onder valse vlag over vergaderd door het befgajes) van rechters tegen de rechtstaat. En dat proberen ze te camoufleren door precies het omgekeerde te beweren. En per saldo is het zo langzamerhand allebei waar. De staatsmachten hebben elkaar in een perverse greep van angst en verderf. Nou u begrijpt wel dit epistel is niet de inleiding voor een profielwerkstuk voor het Etty Hillesum Lyceum. Wat zou Etty Hillesum daarvan vinden. Zou zij misschien kunnen vinden dat je de dreigende aantasting van de rechtstaat, ook als dat toevallig door rechters zelf gebeurt gewoon aan de kaak moet kunnen stellen?
Onder Joseph McCarthy (communistenjacht VS jaren 50) wist je nog een beetje tegen welke maatschappijkritiek de gevestigde orde zich keerde. Met de introductie van complotdenkers als te bestrijden groep treedt ook nog eens een grote willekeur op in de bestrijding van tegenstanders. McCarthy was bekend om zijn zwak onderbouwde beschuldigingen (zelf complotter?), tegenwoordig is het al voldoende als je een verkeerde indruk wekt want een criterium tot vervolging levert de beschuldiging van complotdenken nooit op.
Kijk hoe angstig politici zijn.
Maar zie ook wat ik zelf van politici en dergelijke noteerde over angst voor de Rechterlijke Macht.

Doden door verkeerde (medicijn) combinaties

De verkeerde combinatie corrupte sociale wetenschap (Spruijt cs) en criminele  rechters levert jaarlijks, vermoed ik,  al gauw een paar honderd doden op. Maar gisteren werd ik geconfronteerd met een andere levensgevaarlijke combinatie; die van elkaar dwarszittende medicijnen.  Het systeem van de Nederlandse apotheker houdt namelijk niet bij dat je mogelijk nog medicijnen gebruikt die zijn voorgeschreven voor incidenteel gebruik. Ik gebruik wel eens een slaappilletje. Als u mijn blogs leest begrijpt u waarom. Die gebruik ik lang niet elke dag, en dat wordt ook heftig afgeraden want je bent zo verslaafd. Maar er staat wel op dat je er een per dag kunt slikken voor het slapen gaan.  En daardoor worden die slaappilletjes binnen 30 dagen ( het aantal pilletjes in de verpakking) afgeschreven door het apothekerssysteem. Ik had dat een jaar of 5 geleden ook al eens ontdekt en daarover een gesprekje met mijn toenmalige apotheek gevoerd. Gezien de moeizame discussie ( ja dat doet die computer nou eenmaal) ben ik van apotheek veranderd.  Maar gisteren was het weer zover. Ik heb een blaasontsteking en moest van de avondarts aan de penicilline. Ik kwam dus bij de ziekenhuisapotheek terecht. Daar bleek wederom dat de apothekersassistent geen direct zicht had op mijn slaapmiddelgebruik terwijl ik nog een flinke voorraad heb.  Dus het probleem is niet apotheekgebonden, het zit dus hoogst waarschijnlijk in het landelijk systeem.
Mijn huidige apotheek leek het probleem eerst te willen ontkennen. ‘Nee het verdwijnt niet uit het systeem’ Nee ok, niet helemaal. Op het eind had ze het toch door. Ja het medicijn verdwijnt na 30 dagen uit zicht. ‘Jaja ik zal het eens aankaarten’. Ik stel enige terugkoppeling op prijs om niet het gevoel te houden dat wat je ook zegt als klokkenluider altijd word opgevat als een vorm van querulantisme ( zoals bij het rechtssysteem). Ok ze zou het voorleggen en dan de farmaceut zelf opnieuw met mij contact laten opnemen. Maar het kon wel even duren. Hoeveel doden gaat dit nog langer duren dacht ik na het telefoongesprek.
Toevallig, of zou mijn kritiek zo snel doorwerken, (grapje)  zie ik nu na al deze acties dat er juist vandaag in het nieuws is dat er jaarlijks in Nederland 49.000 mensen in het ziekenhuis komen door verkeerd medicijngebruik. Welk deel daarvan wordt veroorzaakt door bovenstaand probleem?  Een ruige schatting, gok…. 1% misschien? Toch al gauw 500.  En de laatste jaren zijn er dus al duizenden gevallen. gewoon een ICT dingetje. Iets minder dan de helft ervan gaat er ook aan dood.
Afin ik heb nou dit blog geschreven en ik zal een link daarvan links en rechts doorgeven. Maar deze taak is nu ook aan u lezer. Hoeveel doden voorkomt u vandaag nog?  En dat wil dan nog niet zeggen dat u niets meer aan Spruijt cs hoeft te doen. Van die laatste ga je vaak niet direct dood, zijn pseudowetenschappelijke activiteiten werken meer als een soort sluipmoordenaar. Daar weten de vaste lezers van mijn blog over mee te praten.
Spruijt en dodelijke slachtoffers
PS 1. Foutje. Geen 49000 doden maar 49000 mensen in ziekenhuis. sorry. Maar desaniettemin heel erg. het aantal dodelijke slachtoffers is volgens deze berichten 17.000-20.000 Sorry dat ik wat door elkaar haalde. Maar de impact is nog steeds immens.

Divorce challenge op de valreep

Ik had er geen zin in, maar nu dan toch maar. Mijn bijdrage aan Divorce Challenge. Op de valreep. Een valreep is zo’n touwladdertje om een schip op het laatste moment te betreden. in dit geval een waarmee je op het laatste moment nog kunt proberen op het schip van staat te klimmen. Of het te bestormen.

20 november 2016
Joep Zander
Joep Zander producties

Fase 1 – Als het (nog) goed gaat

Fase 2 – De eerste problemen

Fase 3 – Een onafwendbare breuk

Fase 4 – Na de scheiding

Ouders kunnen heel goed zelf afspraken maken binnen een kader van daadwerkelijk gelijkwaardig ouderschap. Dit zal een hoop herrie schelen en dat is goed voor kinderen.

Wat is je betrokkenheid bij het onderwerp?

Pedagoog, publicist, vader. Ik doe mee, bijna tegen beter weten in. Wordt het wel geplaatst en serieus genomen? Het is erg belangrijk dat de onthechting van kinderen en ouders stopt, dat ouders gewoon weer beiden voor hun kinderen kunnen zorgen. Ik heb dat zorgen niet kunnen doen voor mijn dochter omdat de kinderbescherming het wel leuk maar niet verstandig vond dat ik me niet aan de moeder aanpaste. Ik heb wel 18 jaar de helft van de zorg gedaan voor mijn zoon doordat ik dit soort staatsinmenging heb kunnen vermijden door zelf met de moeder heel heldere afspraken te maken voor de geboorte en die in te bedden in de sociale omgeving en in een ritueel. Ja ik ben heel kwaad. Maar goed ik zal nogmaals mijn best doen om mijn inzichten inclusief mijn kwaadheid, onder woorden te brengen. Denk niet dat ik zomaar wat van me af sta te oreren. Ik heb veel geschreven, gepraat en gediscussieerd over de problemen. Het onderwerp Ouderverstotingssyndroom heb ik in 1999 in Nederland geïntroduceerd. Ik heb de begeleidende tekst geleverd voor het amendement Gelijkwaardig Ouderschap. In de afgelopen 25 jaar heb ik veel gesprekken gevoerd met kinderbeschermingsdirecties, rechtersorganisaties en parlementariërs. Ik geloof dat ik wel 25 keer een gesprek met kamerleden heb gehad. Ik heb vele boeken en artikelen gepubliceerd, waaronder die in wetenschappelijke tijdschriften. Ik was een van de mensen die in internationaal verband de Verklaring van Langeac opstelde die nog steeds prima als uitgangspunt kan dienen voor beleid op dit vlak. Maar men wil niet, het ministerie wil met alle (geestelijke) geweld dat ouders de schuld voor al die ellende in de schoenen krijgen geschoven. Maar een justitieapparaat dat de plegers van geestelijk geweld tegen kinderen voortdurend en zo goed als altijd de zin geeft en de kinderen laat ruïneren is vooral zelf de grootste schuldige. En met hun manipulaties belasten ze de kinderen ook nog een keer rechtstreeks. Zij doen dit bovendien willens en wetens. zie http://joepzander.nl

Geef een beschrijving van de huidige situatie van het probleem

Het is eigenlijk wonderlijk dat een ministerie wiens disfunctioneren samen met dat van de rechterlijke macht, zelf de grootste oorzaak is van de geforceerde onthechting tussen ouders en kinderen nu van de burgers, die daar de dupe van zijn, gaat vragen om met oplossingen te komen. Dat gaat natuurlijk niet werken. Ze zullen, vermoedelijk blijven weigeren om aan hun eigen functioneren te gaan sleutelen. Misschien voor de bühne, maar niet oprecht. En de meeste gefrustreerde burgers hebben het opgegeven om oplossingen aan te dragen, of zijn daartoe niet meer in staat. Bij dat schuldtoedelingsproces wordt bovendien op grote schaal gelogen en bedrogen. Rechters plegen dagelijks ongeveer 1000 keer valsheid in geschrifte door onder hun vaak misbakken uitspraken te schrijven dat ze in het openbaar zijn gedaan, terwijl dat geenszins het geval is. Ouderorganisaties worden tegen elkaar opgezet. Nogmaals ik heb dit allemaal gedocumenteerd en grotendeels gepubliceerd met bronvermeldingen en al; zie de verwijzingen hieronder. Mijn scherpste uitingen zijn gecensureerd, dat wel. De scheidingsindustrie wordt voortdurend, steeds groter, opgetuigd, waarmee grote geldstromen zijn gemoeid (kindcuratoren, ombudsman, kindbelangenbehartigers, externe deskundigen, Jeugdzorg naast kinderbescherming). Al die toevoegingen maken het conflict alleen maar groter. Alle wetten die de laatste decennia over scheiding van kinderen en ouders zijn ingediend worden stelselmatig gefrustreerd door de rechterlijke macht. Maar nee de ouders hebben het gedaan. Want inderdaad die arme ouders die zich geen raad meer weten gaan uiteindelijk maar met elkaar op de vuist omdat binnen het huidige bestel er altijd maar een van de twee zijn/haar zin krijgt. Dus je moet bijna wel. De ouder die de zogenaamde ‘koninklijke weg’ kiest (elk conflict uit de weg gaat) wordt zelf extra belaagd en beschuldigd van verwaarlozing. Met name vaders verkeren hierdoor in een voortdurende collectieve, maar geïndividualiseerde spagaat (iedereen wordt apart en afzonderlijk in geheime rechtspraak aangepakt). Mensen die het aan willen pakken worden geconfronteerd met censuurintriges. En wetenschap op dit terrein is onder leiding van de heer Spruijt volledig gecorrumpeerd door wetenschappelijk ongeoorloofde afhankelijkheid van de staat.

Welke andere kijk of benaderingswijze breng je in?

Als uw ministerie het dan toch serieus mocht nemen, lees dan eens de verklaring van Langeac. Zie bijlage. Hoofdzaak: Ouders maken vroegtijdig (voor de geboorte) afdwingbare afspraken op basis van gelijkwaardig ouderschap. En zolang justitie niet in staat is om op dit gebied werkelijk recht te spreken die een oplossend vermogen heeft, bemoeit ze zich nergens meer mee, omdat ze het alleen maar erger maakt. Start een campagne om dit voor elkaar te krijgen. Ja dat is bijna een campagne tegen jullie zelf. Maar gaat het om kinderen of om jullie?

Wat heb je nodig om verder te komen?

Wat er nodig is is een campagne die misschien hoogstens een ton kost om miljarden verspilling te voorkomen. Maar die campagne zal wel de werkgelegenheid in de scheidingsindustrie stevig verminderen. deze campagne moet worden opgezet door ouders en deskundigen die zich tot nu toe niet hebben gecorrumpeerd aan het huidige systeem.

Bijlagen

PS: En ik wordt ook helemaal niet vrolijk van die expertgroep die een en ander moet beoordelen. Daar wil ik me niet aan onderwerpen. Nog even die hoogleraren screenen.
Zie mijn volgend blog over de samenstelling en regels van deze expertgroep
PS2 ; In de loop van de dag verander ik nog wat aan de originele versie. onder andere toevoegen bijlages. En als u zo aardig zou willen zijn like dan zowel mijn bijdrage op divorce challenge als hier

Verplichte anticonceptie voor rechters, jeugdzorgers en Paul Vlaardingerbroek.

stentor-schermafdruk_2016-10-01_10-50-34
Stentor vandaag zie linksboven, maar ook rechtsonder over de nare gevolgen van het spiraaltje

(laatste update: 2-10)
Vandaag in diverse media (zie Stentor hiernaast)  een ‘hartekreet ‘van wethouder Hugo de Jonge (CDA) samen met oa Paul V. Hij gaat zich hard maken voor zo’n wettelijke maatregel. Oh nee sorry niet tegen rechters en jeugdzorgers en Paul, nee tegen ouders . ‘Ouders die vanwege hun verslaving, psychische problematiek of leefsituatie niet in staat zijn tot verantwoord ouderschap, moeten worden verplicht tijdelijk voorbehoedsmiddelen te gebruiken’. Even verderop blijkt het vooral om alleenstaande moeders te gaan.  Kijk dat is dan wel weer aardig dat wij vaders dan voor de variatie een keer buiten schot blijven,…. Maar eigenlijk al afgeschoten waren. Je kunt ook zeggen dat dit de uitgelezen gelegenheid zou zijn geweest om al die vaders van die alleenstaande moeders erbij te gaan betrekken te beginnen door het vaderschap bij al die kinderen vast te stellen.
Maar volgens mij moeten we vooral oorzaken aanpakken en die liggen bij die rechters die volgens Paul V straks moeten mogen beslissen over dit soort dwang. ‘Het is maatwerk en het is altijd de rechter die daarover moet oordelen op basis van de omstandigheden, net zoals een rechter dat nu al doet bij een uithuisplaatsing.’ Ja Paul daar hebben we het probleem precies bij de kop: ‘net zoals een rechter dat nu al doet bij een uithuisplaatsing’
Ik maak me nu even te kwaad om dit blog snel af te maken. Ik wil nog iets zeggen over oorlogsmisdaden ( ministers castreren), 1000 moeders ziek door gebruik van een spiraaltje, en ook nog speciaal het woord ‘leefsituatie’ (verkeerde wijk om op te groeien; hele wijk castreren en anticoncepten) En over Rotterdamse wethouders die blijkbaar in een ongezonde leefsituatie ronddwalen. Maar mijn lezers en lezeressen mogen dat de komende uren even verder zelf invullen. Haal mijn vorige blog over criminele rechters erbij (we krijgen dat maar niet onder controle dus laten we ze maar…)
( 14.00 uur) EXTRA: Ideeën Paul V ook heel geschikt als exportproduct. Waarin een klein land groot kan zijn.  Syrië Favela’s en half Afrika ook heel ongeschikt voor kinderen dus al die moeders en vaders daar steriliseren en castreren. vrede breekt uit, Paul V genomineerd voor de Nobelprijs.
ps 2-10: Oh ja dat is waar ook. Paul V is ook rechter. De meeste hoogleraren recht zijn ook rechter, althans ik heb er nooit een kunnen spotten die dat niet is. Dat is handig zo houd je de, wetenschappelijk zeer wel mogelijke, kritiek op de rechterlijke macht lekker buiten de deur omdat je zelf meegecorrumpeerd bent toch.  En ja hij heeft ook nog in zijn hoedanigheid van rechter eerder opgeroepen tot wetswijziging inzake verplichte anticonceptie. Zonder enig benul van de scheiding der machten, de Trias Politica bemoeien rechters zich met het wetgevingsproces, en owee als er een keer een kamerlid zich bemoeit met rechters, dan zijn de kranten te klein om al het gemopper van onze magistraten te noteren.
Paul Vlaardingerbroek komt dus een beetje dubbel voor in de kop van dit blog. Dat is eigenlijk prima, want hij heeft dus minstens twee petten op. Behalve castreren kunnen we hem misschien ook de mond nog snoeren.
summary: Mothers and fathers should be forced to use anticonception in case they live under bad circumstances. That idea comes from a Dutch politician together with a Dutch professor in familylaw also judge. Perhaps they better stop multiplying their own behaviour and procreation of their own personality’s?  Or is it a typical good Dutch idea that can be exported to favela’s , Syrie and a number of African country’s to prevent people from procreation?

B pakt zijn leven weer op

B gaat, mag, weer bij zijn tante wonen, nadat jeugdzorg samen met zijn moeder hem vergeefs, met valse machtiging en machtsmisbruik, probeerde te dwingen om in een bijna-gesloten jeugdinrichting te gaan wonen.  De oma van B deelde dat mee op de vorige blog die we over hem schreven.p1030511
Dat betekent dat dankzij de vele steun, de publiciteit, de onverzettelijkheid van B en zijn grootouders en tante, zijn strijd is gestreden. Hij heeft twee keer moeten onderduiken, ook om aan de illegale praktijken van jeugdzorg te ontsnappen. Met jeugdzorg zal hij nu niet snel meer te maken krijgen want over een paar maanden is hij volwassen. Ik denk B inmiddels goed genoeg te kennen om te verwachten dat hij zijn, door jeugdzorg opgelopen, trauma’s achter zich zal laten en dit hele gedoe vooral te zien als een geweldig sterke manier om volwassen te worden. Een transitie van jewelste zeggen we dan in de pedagogiek.
Ik las tot mijn genoegen dat B ook weer voorzichtig stappen zet naar zijn moeder, die samen met jeugdzorg dit hele drama in elkaar zette.  Je ouders blijven je ouders, ondanks alles. In vrijheid zal B hopelijk stapjes blijven zetten die hem van uit een volwassen optiek een nieuwe verbinding met zijn moeder laten ontdekken. De stappen naar zijn eigen vader heeft hij in de loop van het hele gedoe al gezet. Er is alle reden om dankbaar en verheugd te zijn. Een mooi eind van een lange geschiedenis (lees alle blogs hierover) B, ik wens je veel sterkte.
PS1 helaas kan jeugdbescherming Gelderland deze geschiedenis niet achter zich laten en dit lijkt B te dwingen om zich ook weer hier mee bezig te houden. Zie recenter blog.

Zelfmoordvaders en "professor" Spruijt

De heer Spruitjes-de Wijs
De heer Spruitjes-de Wijs. Elke overeenkomst met bestaande personen is toeval

Door het stof gaan dat deed die vader uiteindelijk. Hij beet in het stoffige zand van het strand nadat hij een kogel door zijn kop had geschoten. Daarmee had hij dus voldaan aan de opdracht van mijnheer Spruijt aan vaders. ‘ga desnoods door het stof’ (Spruijt liet dat voor het eerst noteren in ‘Een nieuwe start’)
Gisterenavond Eenvandaag over het boek van Ton Lankreijer over de zelfmoord van een vader. Vlak nadat deze vader duidelijk was gemaakt dat hij het contact met zijn kind wel op zijn buik kon schrijven maakte hij er een eind aan. Uiteraard wist ook de redactie van Eenvandaag weer niets beters te bedenken dan om Ed Spruijt aan te rukken, die voor de gelegenheid tot professor (het staat althans nog niet in zijn linkedinprofiel)  werd omgedoopt.
Spruijt gebruikte weer eens een idee van de vaderbeweging (Verklaring van Langeac 1999) om het geheel uitgekleed en ontkracht aan het publiek te presenteren.  ‘Maak voor de geboorte afspraken over de opvoeding’.
Ik heb al eerder in een artikel in een repliek op Spruijt in het blad Pedagogiek in Praktijk aangegeven dat ook de sociale wetenschappen, als ze onzorgvuldig worden uitgeoefend, zoals bij Spruijt absoluut het geval is, doden op zijn geweten kan hebben. Dit soort wanpraktijken worden, in het geval van Spruijt, ook beloond met valse adoratie, valse loyaliteit en een  medaille.
Justitie heeft een site geopend om burgers goede ideeën te laten bedenken om de scheidingsellende te beëindigen. Maar echt goede ideeën zijn uiteraard niet welkom. Zoals “Spruijt eruit”.  De tegenpool van dat eindeloos ophemelen van Spruijt is niet alleen de ondergang van vaders maar meer ook nog van vaderactivisten en integere wetenschappers zoals ik. Integere sociale wetenschap, zeker in het aandachtsgebied scheiding, bestaat eigenlijk niet meer en kan niet meer. Zelf heb ik het dan ook inmiddels opgegeven om mijn promotietraject op de UvA af te maken. Voor een titel moet ik integere wetenschap inleveren. Zo lijkt het. Maar ik voel me ook door het heersende discours over vaders en de scheiding van hun kinderen heel ver naar de rand geduwd. Ik kan alleen nog maar overleven door me als outlaw te profileren. Ik ben niet van plan door het stof te gaan namelijk, en al helemaal niet met een kogel door mijn hoofd. Maar een dr-titel in Nederland; misschien maar beter niet ook.
Eenvandaag
Dossier Ed Spruijt
Afspraken maken voor de geboorte
 
 

Bestrijden van ouderverstoting vergt ook ander woordgebruik

Vandaag conferentie ouderverstoting in Olst. Een mooi pallet van lezingen. Allemaal van hoge kwaliteit zowel inhoudelijk als qua presentatie. In mijn verhaal heb ik geprobeerd wat touwtjes aan elkaar te knopen zodat we met zijn allen dat machtsbolwerk familierecht van haar voetstuk af kunnen trekken. We hebben in ieder geval nu een gezamenlijke hashtag #ouderverstoting. Helaas heb ik geen twitteraccount, maar ik hoop dat het anderen wat touwtjes in handen geeft om wat groters in elkaar te vlechten zodat we er samen aan kunnen trekken.  Graag had ik deze week op het Malieveld en Olst nog voor elkaar gekregen dat er zich groepjes gaan vormen die bij rechtbanken openbare uitspraken gaan opeisen. Maar ik weet dat zo dicht bij revolutie voelt (hoewel volledig legitiem, en zelfs een burgerplicht) dat het nog even verder moet broeien. Alles kookt eigenlijk nog teveel onderhuids.
Ik heb me altijd erg geërgerd aan het gebruik van de term ‘ verzorgende ouder’  en vaak geprobeerd daar wat anders (status-Quo-ouder) voor te verzinnen. Een ouder wegnemen van het kind verdient namelijk niet het woord ‘zorg’. Congresorganisator Erna had ongeveer hiervoor nu de woorden binnen- en buitenouder uitgevonden. Vind ik wel mooi. Evenals het woord onthechtscheiding in plaats van het vreselijke woord vechtscheiding. Ivor, die dit introduceerde ging daar wel zelf nog even wat onzorgvuldig mee om vond ik.  Afin daarover een andere keer meer.
joep conferentie Olst

UBUNTU

266px-archbishop-tutu-medium“Ubuntu says when I have a small piece of bread, it is for my benefit that I share it with you. Because after all none of us came into the world on our own”
Ik lees in het Book of Joy over de ontmoeting tussen de Dalai Lama en bisschop Tutu.
Tot begin 2009 stond er in de Nederlandse wet een bepaling die belangen en rechten van twee mensen onafscheidelijk maakte: “Het kind en de niet met het gezag belaste ouder hebben recht op omgang met elkaar” (BW1 377a, eerder 161)
Toen ik door had dat deze passage op 1 maart 2009 veranderd was in: “Het kind heeft het recht op omgang met zijn ouders en met degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat. De niet met het gezag belaste ouder heeft het recht op en de verplichting tot omgang met zijn kind.” moest ik wel een traan laten.
De laatste tekst past beter in ons westerse denken over belangen en recht, maar doet juist geen recht aan de kern van Ubuntu.
Ik ben er dan ook bang voor dat het juridisch vernietigen  van Ubuntu een van de meest pertinente bedreigingen is van de kern van menselijkheid. En dat daarmee van veel goede dingen die wij van onze Afrikaanse medemens nog terug kunnen leren, maar dreigen te worden weggedrukt.  Ik denk dat de invasie van westers recht een laatste vorm  van kolonisatie is.
Veel interessants in dit boek over Tutu en de Dalai Lama ( hoofdletterschrijfwijze contra ‘Onze taal’), maar, ja ook weer een paar vaderuitsluitende uitlatingen over het pertinente belang van moederliefde. Maar gelukkig daarna ook:

“My wife Leah and I are patrons of a children’s hospital in Cape Town, and one day we were visiting there, and this massive guy was carrying around the minutest baby tied to his chest so the baby could feel the heartbeat, and they said, those babies have been shown to do much better”

Het gebruik van het woord moederliefde zit er diep in, maar gelukkig zien we een andere praktijk bloeien die van vaderliefde. En niet pas na de ’tender years’