Even een luchtig tussendingetje, ook al vindt het wederom plaats in het Etty Hillesum Centrum:
Er zit wel een heel serieus liedje bij dat ook te maken heeft met het negeren van de specifieke geschiedenis van mannen met de, voor sommigen, provocerende titel: De man die als vrouw geboren had willen zijn. Een sterk verbeterde versie van de opname hieronder:
[archiveorg id=VrouwWillenZijn width=500 height=140]
Er wordt ook een moedervredelied ten gehore gebracht.
Meer.
Welkom, toegang vrijwillige bijdrage !
mini-conferentie 2: geschiedenis van vaderschap en vaderschapsdiscriminatie
Tussen de expositie van Joep Zander in het Etty Hillesum Centrum in Deventer zal op 8 april 10.30 uur een miniconferentie worden gehouden over vaderschapsdiscriminatie. Vaderschapsdiscriminatie is ook het thema van de tentoonstelling die Joep heeft in het Etty Hillesum Centrum dat tevens dient als discriminatiemeldpunt. Sprekers zijn Raymond Loohuis (bedrijfskundige en specialist op het gebied van man-zijn en vaderschap), Joep Zander, pedagoog (expert op het gebied van ouderverstoting, pedagogiek recht en vaderschap) en Güliz Tomruk-Kisi (coördinator van het meldpunt discriminatie Deventer). Het programma wordt aangekleed met een muzikale noot door Yves Pessy.
Het discrimineren van vaders is het meest zichtbaar tijdens en na een scheiding en is nog steeds een van de belangrijkste maatschappelijke taboes. Het erkennen hiervan is de eerste stap op weg naar oplossing en gelijkwaardig ouderschap in de praktijk. De effecten van gemist vaderschap zijn enorm en slaan dus vroeg of laat terug op de hele maatschappij. Zo weten wij bijvoorbeeld dat kinderen die opgroeien zonder hun vader later meer economische en psychisch- sociale problemen krijgen dan kinderen waarbij een vader in beeld is. Dit laatste treft vooral jongens.
Wordt vaderschapsdiscriminatie gedreven vanuit een nog steeds wijd verbreid en diepgeworteld moederschapsideaal? Tijdens deze conferentie gaan we dieper in op de verschillende aspecten van vaderschapsdiscriminatie. We gaan het hebben over recente geschiedenis van vaderschapsdiscriminatie. Dus over rechtbankformulieren, manvijandige overwegingen van kinderbeschermers, discriminerende onderzoeken en selectieve hulpverlening waaraan vaders blootgesteld worden en die hen radeloos maken. Om het onderwerp in een perspectief te plaatsen gaan we dieper in op de ontstaansgeschiedenis van vaderschapsdiscriminatie en waarom deze op grote schaal en in diverse vormen plaatsvindt. Tevens bespreken we waarom vaders als groep niet op veel aandacht van de politiek kunnen rekenen of deze zich nu op het links progressieve of rechts conservatieve eind van het politieke spectrum bevinden. Daarom proberen we tijdens deze conferentie een antwoord op de vraag te vinden hoe jonge vaders zichzelf en hun kinderen het beste kunnen beschermen tegen vaderschapdiscriminatie of beter, hoe zij hierop kunnen anticiperen. Daarnaast discussiëren we over de vraag wat vaders kunnen doen die op dit moment te maken hebben met discriminerende praktijken en desondanks voor hun belang en die van hun kinderen blijven opkomen. Specifiek bespreken we de manier waarop tot nu toe werd omgegaan met meldingen van discriminatie van vaders en wat daaraan kan worden veranderd. We zullen een praktische aanzet geven met een frisse melding.
Goed geformuleerde discriminatiemeldingen zijn (ook vooraf) welkom.
De toegang is vrij maar een vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld
Etty Hillesum centrum Roggestraat 3 Deventer (5 minuten lopen van station Deventer)
Programma
10 uur inloop en koffie
10.30 Güliz (evt met Twentse collega); hoe zit discriminatie in elkaar toegespitst op vaderdiscriminatie en meldings (opname)bereidheid
10.55 korte Vragen aan Güliz
11.00 Raymond; een systemische kijk op vaderschapdiscriminatie, haar geschiedenis en toekomst vaderschap
11.25 korte vragen aan Raymond
11.30 optreden Yves en Anoushka
11.40 Joep ; vaderschapsdiscriminatie in de praktijk van de laatste decennia
12.00 korte vragen aan Joep
12.05 pauze
12.25 discussie/ workshop als er voldoende belangstelling is in 2 groepen
13.00 plenaire discussie, schetsen van concrete aanpak
13.30 einde met wijntje en nootje
Aanmelden gewenst via contactformulier
En ja hoor. Manzijn krijgt in open office een rode streep en vrouwzijn niet, zag ik bij het opmaken van dit bericht.
een al 20 jaar oud stuk van mij over vaderschapsdiscriminatie; nog steeds actueel
Artikel Mannen zijn meer dan Kanonnenvlees in oa BN de Stem
Vaderdagtrofee m/v voor Jan Steen
coalities
Rond ouderverstoting heb je eigenlijk twee soorten coalities. Heleen Koppejan legt uit hoe die ene coalitie werkt waarmee een ouder het samen met haar eigen omgeving ervoor zorgt dat ze het kind van de andere ouder vervreemdt en het kind die andere ouder gaat verstoten. Ook professionals horen heel vaak bij die coalitie beaamde Heleen op mijn verzoek. Zelf sprak ik over de manier waarop je vroegtijdig afspraken kunt maken en een sluitende coalitie met je omgeving kunt maken gericht op juist het behoud van ouderschap. Ik maak daarbij graag een vergelijking met het peter- en meterschap zoals religieuze tradities die soms nog vormgeven.
Afin een mooie conferentie gisteren in het Etty Hillesum Centrum. Zelf vond ik Patrick Damhuis er weer uitspringen met een gloedvol betoog als vader, zoon en inmiddels ook expert. Binnenkort komen alle filmpjes op internet dankzij Jan die er helemaal voor uit België was afgereisd om alles vast te leggen.
Een mooi hoogtepunt vond ik zelf ook de quilt van fragmenten uit mijn schilderijen de aanwezigen ter plekke fotografeerden en die via mijn zoon live in een presentatie werden gezet. Zelf heb ik hem nog even afgewerkt maar ik heb mijn zoon’s compositie in principe intact gelaten. Twee nog niet verwerkte foto’s erbij gezet en een achtergrond.
Een mooie verbinding tussen woord en beeld. En hopelijk per saldo een aanzet een fiks verbeterde aanpak vanuit de gemeente. Wat dat betreft had strafrechtadvocaat Abdel Ytsma een sterk punt. Hij stipte aan dat de gemeente via het driehoeksoverleg OM-Politie-Gemeente nog steeds behoorlijk invloed kan uitoefenen op het vervolgingsbeleid. Zoals het vervolgen op grond van artikel 300 lid 4 van het wetboek van Strafrecht zoals ik 14 jaar geleden in mijn boek Moeder-Kind-Vader een drieluik over ouderverstoting ook al aanvoerde. En wat mij betreft kan de gemeente dus een campagne voeren voor vroegtijdige afspraken ongeveer volgens het plan dat ik daarvoor schreef. Op naar een coalitie voor beter beleid.
gemist vaderschap op internationale vrouwendag
Toch leuk om te melden op internationale vrouwendag een mooi artikel in de Deventer Post over mijn expositie over Gemist Vaderschap. Goede titelkeuze die verwijst naar mijn boek Gemist Vaderschap dat nog steeds in de uitverkoop bij mij (relapublishing) verkrijgbaar is.
Artikel Deventer Post (voorpagina bovenaan en blz 9).
Voor de duidelijkheid: er zijn twee miniconferenties in/rond mijn expositie. Een op 16 maart 19.30 over scheiding en kinderen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen en een op 8 april 10.30 over vaderdiscriminatie en de geschiedenis van vaderschap.
Ouderverstoting, een praktisch filosofisch gesprek
Er valt een hoop te bloggen dezer dagen. Ik heb te weinig tijd om hier tekst bij te maken maar dat had interviewer Leo al gedaan. op: https://denk-wijzer.nu/wat-is-ons-grootste-probleem/. let op de tekst daar oa gaat over zijn case, niet over mij en het zijn zijn gedachten die overigens op veel punten de mijne raken.
In het gesprek hebben we onder andere verkend welke impact ouderverstoting heeft vanuit de vier basisemoties; bang, bedroefd, boos en blij. Al onderzoekende bleken er nog meer emoties een rol van betekenis te spelen. Niet alleen een leuk, maar vooral ook een zinvol gesprek.
Leo schreef het artikel Wat is ons grootste probleem? dat op praktische filosofische wijze onderzoekt hoe het speelveld van mens en overheid in elkaar zit. Toegespitst op de mens die zijn kind liefheeft. Leo waagt zich eraan het monster in de ogen te kijken door zijn emoties te beschouwen die hijzelf bij het gemis van zijn kinderen ervaart. Zie: op: https://denk-wijzer.nu/wat-is-ons-grootste-probleem/.
Ik ben Leo erg dankbaar voor dit mooie gesprek en de mooie manier waarop hij dit gesprek heeft gemonteerd (dit is maar een heel klein deel van het hele gesprek) . Misschien hebben jullie er ook wat aan. Misschien is het de moeite waard om dit breed te delen?
Op bezoek bij prinses Laurentien
Ik raakte iets bijzonders toen ik de prinses b ij het aanbieden van mijn laatste boek ongeveer het volgende zei (ik heb niet voorgelezen maar uit mijn hoofd gesproken):
Het doet me veel deugd dat u hier leiding wilt geven aan deze vergadering. Ik denk dat u als persoon de verbeelding bent van waar wij voor staan, blijvend ouderschap voor beide ouders. U koos er zelf voor om uw verbondenheid met uw ouders in uw voornaam vast te leggen. Laurens van uw vader en Jantien van uw moeder. Hiermee drukt u uit wat alle kinderen in hun hart voelen; een basale verbondenheid met de mensen waaruit ze zijn geboren. U bent voor ons een voorbeeld van ouderschap of beter misschien kindschap.
Ik niet denk dat u, mochten uw ouders zouden zijn gaan scheiden u uw nieuwe naam weer uit elkaar had getrokken. U voelt wat dat doet.
Dat leverde aan beide kanten een traantje en een hug op.
Ik heb al de nodige persoonlijke verslagen van deze bijeenkomst over ouderverstoting langs zien komen en voor mijn eigen blog houd ik het dan ook maar persoonlijk en vrij kort. Behalve bovenstaande was ik erg blij dat ik even zo dicht bij het staatshoofd in de buurt kon melden dat ik mijzelf beschouw als civil-mort dan wel outlaw. Laurentien knikte toen ik vroeg of ze begreep wat ik bedoelde. Verder heb ik nog netjes in de discussie zakelijk gerefereerd aan iemand waar ik het qua tekst wel mee eens was maar verder voelde ik het eventueel schudden van zijn hand als vervelend en verraderlijk, dus dat heb ik maar niet gedaan. ja zucht. Ook binnen de beweging dienen we ons integer te gedragen. Uitsluiten, denigreren, geen waarheidsvinding, ‘loslaten het komt vanzelf wel weer goed’ waar kennen we dat ook al weer van? Juist! Als we dat zelf niet beter doen zal het nooit wat worden.
PS aanvulling: oorspronkelijk wilde ik het boek bij het begin aanbieden. Maar prima dat het aan het einde gebeuren. Het voorlezen van het tweede stukje van mijn verhaal heb ik toen maar even gelaten. Velen hadden al uitvoerig uitgelegd hoe zeer het justitie en rechters zelf zijn die ouderverstoting programmeren. maar voor U:
Toch worden er in dit land jaarlijks tienduizenden kinderen gescheiden van een of beide ouders. Onder het oog van het portret van uw familieleden wordt door justitie en rechterlijke macht het hakblok ingezet met de uitdaging aan de ouders om hun kind daarop te leggen waarna in tegenstelling tot wat Salomon ooit deed de bijl werkelijk wordt gebruikt om het kind op te delen in een verborgen identiteit van de ene ouder en een angstidentiteit met de zogenaamd zorgende maar vaak programmerende ouder.
Niet te stuiten
“Eigenlijk is het gewoon staatsterreur” en “Dit kun je geen democratie meer noemen” Het zouden uitspraken van mijzelf kunnen zijn, maar in een breed activistisch overleg om het woord vechtscheiding maar ook de praktijk die ermee wordt aangeduid de wereld uit te krijgen werden dit soort kwalificaties zeer breed gedeeld. Ik heb het gevoel dat we als ouders, vaders met name, weer een beetje uit de lethargie kruipen die ons had bevangen na het neerslaan van de Fathers4Justice-opstand. Met neerslaan bedoel ik dan de operaties van de staat om enerzijds steeds meer repressie toe te passen op ouders, kinderen en burgers in het algemeen en anderzijds de beweging in te pakken (repressieve tolerantie). De dames en heren bij justitie kunnen hun borst nat maken.
Ik moet steeds denken aan een, in dit licht op het eerste gezicht wat merkwaardige strofe, van een lied van Bob Dylan. The times they are changing. Daarin komt het volgende tekst voor:
Come mothers and fathers
Throughout the land
And don’t criticize
What you can’t understand
Your sons and your daughters
Are beyond your command
Your old road is
Rapidly agin’
Please get out of the new one
If you can’t lend your hand
For the times they are a-changin’.
Het lied komt uit de tijd dat de jonge generatie van de sixties zich onderworpen voelde aan de generatie voor hun. Een verzet dat tot zekere hoogte terecht was. Maar alras werd het zo geïnterpreteerd dat de bloedbanden door JAC’s Release en dergelijke per kind stuk voor stuk maar helemaal moesten worden doorgesneden. En van die obsessie zijn velen aan de linkerzijde van het politieke spectrum, waartoe ik ook behoor, nooit meer helemaal bevrijd. En dat heeft mede bijgedragen aan het ontwikkelen van een staatsterreur richting ouders en dus ook kinderen. Kinderen zijn nog steeds ‘beyond your command’ maar je moet ze een hand kunnen geven (lend your hand). Dat juist wordt ons onmogelijk gemaakt. Stuitend.
Binnenkort zal ik me werpen op een geheel nieuwe versie van dit couplet waarbij ook de ouders wordt aanbevolen zich ‘beyond command’ van deze staatsdictatuur te begeven. Tot zo lang doen we het nog even met Dylan.
Niet te stuiten;
The line it is drawn
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast
As the present now
Will later be past
The order is
Rapidly fadin’
And the first one now
Will later be last
For the times they are a-changin’.
De misstop volgens George Orwell, een bijdrage aan waarheidsvinding
De eerste en eenvoudigste trap van de tucht, die zelfs jonge kinderen kan worden bijgebracht, heet, in de Nieuwspraak, misstop. Misstop betekent het vermogen om plotseling, als het ware instinctief halt te houden voor de drempel van elke gevaarlijke gedachte. Het omvat het vermogen om aan analogieën voorbij te zien, om denkfouten niet op te merken, om de eenvoudigste argumenten verkeerd te begrijpen zo zij vijandig zijn aan Engsoc en om te worden verveeld of afgestoten door elke gedachtegang, die een ketterse richting zou kunnen uitgaan. Misstop wil kortom zeggen beschermende onnozelheid. Maar onnozelheid is niet voldoende. integendeel, rechtzinnigheid in de volle zin vraagt een beheersing van de eigen geestelijke processen, even volkomen als de lichaamsbeheersing van een acrobaat. De Oceanische maatschappij berust uiteindelijk op het geloof dat Grote Broer almachtig is en de Partij onfeilbaarpaár aangezien in werkelijkheid Grote Broer niet almachtig is en de Partij niet onfeilbaar, is er bij hantering van feiten een onvermoeibare buigzaamheid nodig van moment tot moment. Het sleutelwoord is hier zwartwit. Als zoveel Nieuwspraak-woorden, heeft dit woord twee onderling tegengestelde betekenissen. Toegepast op een tegen stander betekent het de gewoonte om onbeschaamd te beweren dat zwart wit is, in strijd met de nuchtere feiten. Toegepast op een partijgenoot, betekent het de loyale bereidheid om te zeggen dat zwart wit is wanneer de partijdiscipline dit vraagt. Maar het betekent eveneens het vermogen om te geloven dat zwart wit is en sterker, te weten dat zwart wit is en sterker, te weten dat zwart wit is en te vergeten dat men ooit het tegendeel heeft geloofd. Dit vereist een voortdurende verandering van het verleden, mogelijk gemaakt door de denkmethode, die feitelijk al het overige behelst en die in de Nieuwspraak bekend staat als dubbeldunk. (Orwell 1984)
Divorce Challenge; de hele van ons gestolen nepinspraak-website teruggeplaatst.
In mijn vorige blog beschreef ik hoe de Nederlandse staat ons alle goede ideeën niet alleen gratis liet ophoesten, maar ze vervolgens ook nog eens integraal liet verdwijnen. Een soort stelen bij je eigen burgers. Hoe hard kun je ons op onze ziel trappen. Dat we een overheid hebben die in het geheel niet luistert wisten we al, maar dat ze ook nog eens watjes in hun oren stoppen en ons van zich aftrappen, nou dat weten we dan nu ook.
Maar gelukkig heeft de site van de facebookgroep (h)erken ouderverstoting nu alles weer op het net gezet!! Zorg dat je de hele site ook even op je computer opslaat want we leven hier blijkbaar in een terreurstaat waar alles kan en mag, althans wij niet natuurlijk, nee de staat, rechters, ministers. Straks mogen we weer aan een referendum meedoen waarvan de uitslag al bij voorbaat de prullenbak ingaat.
EN HIER STAAT DIVORCE CHALLENGE NU
Nog een extra terugplaatsing, wie doet er nog meer mee?
stervensfase van divorce challenge?
De informatie over Divorce Challenge wisselt nogal eens. Zeker is dat de inzendingen niet meer op een normale manier traceerbaar zijn. : Hier heb ik de samenstelling van het panel even gebackupt. En inmiddels is alles hier en bij (H)erken ouderverstoting geback-upt.
Inmiddels blijkt André Rouvoet er zich mee te bemoeien. En de irritatie over het gebeuren groeit.
Zie ook mijn eerdere blogs.
En hieronder de discussie. Het is zeker nog een challenge.
Op 20-06-17 om 15:40 schreef Joep Zander: (3 typefouten verbeterd)
Beste mensen,
U heeft nu alweer bijna een half jaar op uw site staan dat er in januari bekend zou worden gemaakt waar de inzendingen voor divorcechallenge weer terug te vinden zouden zijn. Dit is nog steeds niet gebeurd.
Verder begrijp ik ook niet waarom de website niet gewoon wordt voortgezet, zonder de vraag om nieuwe inzendingen.
U zegt dat er geen nieuwe inzendingen kunnen worden gedaan, maar u heeft uw site daar niet op aangepast en dan zegt u ook nog eens dat de site zou zijn opgeheven.
Verder begrijp ik ook in het geheel niet waarom de inzendingen, die toch bewust door mensen met naam en toenaam zijn ingezonden zouden moeten worden geanonimiseerd.
Misschien kunt u mij een en ander uitleggen?
hartelijk dank
vriendelijke groet
—
Joep Zander
0570-621784
website joep
Van: Joep Zander
Datum: dinsdag 20 juni 2017 15:48
Aan: “info@divorcechallenge.nl”
Onderwerp: Re: informatie op uw site
In vervolg op mijn mail hieronder :
Ah ik heb inmiddels ontdekt dat de inzendingen er weer op lijken te staan. Maar de zoekfunctie werkt niet en verder is de informatie op de home-pagina dan nu fout.
Joep Zander
30-06-17 16:05
Beste heer Zander,
De afgelopen tijd stonden de inzendingen uit de Divorce Challenge inderdaad wederom kortstondig online, ten gevolg van een technische fout. Dit is inmiddels hersteld. Omdat de Divorce Challenge inmiddels een volgende fase in is gegaan, is het niet langer noodzakelijk om alle inzendingen online te houden. Veel inzendingen gingen niet louter om de persoon die heeft ingezonden, maar bij deze inzendingen werden ook anderen (kinderen, partners en ex-partners) aangehaald. Dat is de reden waarom besloten is om de inzendingen na afloop van de challenge niet langer online te houden.
Binnenkort zal de website www.divorcechallenge.nl zelfs niet langer als zelfstandige website bestaan. De relevante informatie op de website, komt samen op een pagina op de website van het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geinformeerd.
Hartelijke groet,
Reinout de Vries
Divorce Challenge