Cookies

lesbo’s contra vaders

Ik heb vaak vaderactivisten op de vingers getikt die onverhoeds sneerden naar flikkers en potten (ik gebruik die woorden hier als geuzennaam). Ik vond altijd dat dat een wat onderbuikachtige, homofobe, reactie, gebaseerd op angst voor het herkennen van homofiele elementen in je eigen persoonlijkheid, verlies aan mannelijkheid. Ik wees erop dat er binnen de homobeweging ook sprake is van discriminatie van homoseksuele vaders (zie onderstaande link). Als de reactie speciaal tegen potten was gericht zag ik daarin dikwijls ook een element van onterecht gevoelde miskenning als mannelijke partner.

Helaas moet ik onderkennen dat er elementen ontstaan bij de lesbische emancipatie die regelrecht strijden met de redelijke acceptatie van vaderschap. De commissie die onder leiding van PvdA ex-bewindsvrouw Ella Kalsbeek voorstelde om het ouderschap van lesbische moeders op te waarderen ten koste van vaders (die kunnen dan misschien een omgangsregeling krijgen) wil de erkenningsregeling in de wet zo veranderen dat alle vrouwen kinderen kunnen erkennen van andere vrouwen. Vaders hebben ondertussen nog steeds niet het recht om hun eigen biologische kinderen te erkennen. En dat alles onder het mom van gelijkheid voor de wet.

homodiscriminatie

volkskrant: misschien een omgangsregeling

De vader van Savanna

savanna vader
Telegraaf 30-9-2004

De ouders van Savanna zijn al veroordeeld. Dat zei Paul Witteman gisteren op tv. Daarmee was die verantwoordelijkheid gesteld, maar niet aangetoond. En waar is de verantwoordelijkheid van de gezinsvoogd?

De echte vader van Savanna zal het leuk vinden om te horen dat hij al is veroordeeld. Wie het is, die echte vader van Savanna, weten we niet, maar veroordeeld, door Witteman, is hij wel. Waarschijnlijk weet de echte vader van Savanna nog niet eens zeker dat hij de echte vader van Savanna is. Wel dat hij door de moeder van Savanna werd opgesloten en moest vluchten (zie tekstblokje hiernaast).

Eigenlijk was en is het bestaan van een echte vader van en voor Savanna geen optie. En waarom is dat geen optie? Misschien had hij het meisje kunnen redden van haar gewelddadige moeder net als de eerdere kinderen van deze moeder door de vader gered werden. In het maatschappelijke debat is het niet aan de orde. Het gaat om meer staat of meer moeder. Niet om meer vader. Nog niet eens om tijdig moeite te doen te achterhalen wie de vader is van een kind.

Vaders desalniettemin alvast veroordelen. Ach ja daar draaien we in Nederland onze handen niet voor om.

Meer hierover in ons boek Gemist Vaderschap.

Quik-Schuijt eruit

De actualiteit noopt tot een snelle post.

Dankzij de SP haalden we gelijkwaardig ouderschap in het wetsvoorstel voortgezet ouderschap van Donner. Dankzij diezelfde SP ( maar dan de senaatsfractie) wordt dit amendement weer onderuit getimmerd. Quik-Schuijt, justitiewoordvoerder van de SP in de senaat vind namelijk dat 50-50 gelijkwaardig recht van het kind op een vader en een moeder die voor hem zorgen geen uitgangspunt moet worden. Tegenstemmen gaat deze dame een stapje te ver. Maar dat hoeft ze ook helemaal niet. De wet is al slap genoeg. Een paar vragen aan de minister die ongetwijfeld op even taktische manier het, door hem niet gewenste, SP tweede-kamer-amendement, zal afvallen en oud rechter Quik-Schuijt heeft het voorelkaar voor haar vriendjes in de rechtszaal die weer vrolijk verder kunnen gaan het leven van vaders, moeders en kinderen in de rechtszaal te verzieken.

Ik begrijp dat u in dit miniatuurtje nog te weinig uitgeschreven argumenten terugvind. Dat kan ook niet in dit weblog. Maar ik vond het van belang hier, ook als SP-lid, snel stelling te nemen.

zie ook: meer over Quik-Schuijt

vooral niet praten

Al sinds 1995 staat in de wet dat ook niet-omgangsgerechtigde ouders (meestal vaders) recht hebben op gelijkwaardige informatievoorziening over hun kind door, onder andere, scholen en huisartsen. Maar nog steeds is die 12 jaar oude wet tot de meeste scholen niet doorgedrongen. Het ministerie van onderwijs staat er al jaren om bekend dat ze de scholen platspuiten met regelgeving, maar aan zoiets essentieels als gelijkwaardig contact met beide ouders van het kind is nog geen aandacht besteed.

Vooral Vrije Scholen hebben, ondanks het antroposofische uitgangspunt dat een kind ( al in aanleg) zijn ouders heeft gekozen, de reputatie vaders met gemak te negeren. Dat geldt niet alleen voor de vader van een kind, maar dat kan ook voor iedere andere vader gelden die zich daarover dan weer druk maakt.

Zo kwam het dat dat na drie jaar pogingen te praten van mijn kant en diverse excuses van de schoolleiding dat het allemaal nog steeds niet of zelfs helemaal fout geregeld werd, er besloten werd de communicatie met mij te beëindigen. Nogal vervelend want het is wel de school waar ik 3 keer per week mijn zoon breng en haal. En het was natuurlijk vooral daarom dat ik me zorgen maakte over wat daar gebeurde. De formele reden voor de schoolleiding was dat praten alleen maar tot slechte verhoudingen zou leiden. Het omgekeerde is nu aan de hand. De landelijke klachtencommissie gaat een klacht van mij behandelen en de schoolleider wil praten als er een mediator bijzit.

(Deze tekst is lichtelijk herzien om de eventuele mogelijkheden van mediation niet te storen. )

sara en ammar revisited

Nou ja niet revisited. Het viel te verwachten. Alle mooie loze beloften van minister Bot ten spijt dat de vader Hafez altijd zijn kinderen mag zien krijgen we nu dus deze uitspraak van de advocaat van de moeder:

“Het is het beste voor de kinderen als het gezag alleen bij Janneke ligt, Later als ze ouder worden kunnen ze misschien weer contact opnemen met hun vader”.

Tegen die tijd zal het er wel grondig ingehamerd zijn dat ze dat beter kunnen laten. Want zo gaat dat immers in weerwil van de maatschappelijke mythe “dat het allemaal wel weer goed komt, dat je kind heus wel een keer op zoek gaat”

Hoe bot kan Bot zijn?

http://vaderseenzorg.nl/sara-ammar3.html

Achter de voordeur

Kabinet grijpt in tot achter de voordeur kopt NRC. Speciaal voor de dames en heren staat daar bij mij wel de bijl van Prof Swaan en Hillenius. (Achter de deur heb ik een bijl klaar staan, voor als de kinderbescherming komt’, schreef de onvergetelijke kenner van kikkers en mensen, Dick Hillenius eens, ongeveer. NRC 1997) Ik heb al genoeg overheid achter mijn voordeur gezien. Ze altijd vriendelijk ontvangen. Maar de maat is wel vol. Eerst maar eens de normen en waarden heren en dames. En dan mag je vriendelijk komen meelullen. Over ingrijpen kunnen we nog wel een praten als u flink in uw eigen kruis en portemonnee hebt ingegrepen.

artikel de Swaan 

een schreeuw

Een schreeuw om vrijheid. Cry freedom; een film tegen apartheid. In de film worden kinderen misbruikt om ouders onder druk te zetten. Kinderen krijgen via een mooi T-shirtje zwavelzuur( oid) op hun gezicht. Een trucje van de agenten van de apartheid. Dat doen we hier niet. Ze zetten daar ook mensen zonder vorm van aanklacht in de gevangenis. Dat doen we hier niet.

Wel dus. Kinderen worden tegen hun ouders opgezet. Niet zozeer door de andere ouder maar door instanties. Instanties die niet functioneren, maar wel steeds meer geld krijgen. En nog sneller ingrijpen tegen ouders, lees ik vandaag jawel. Terwijl juist het ingrijpen van de overheid de slachtoffers als Savanna schept.

Mannen die binnenkort zonder aanklacht hun huis uit worden gezet zonder verweer. Omdat ze geweld zouden hebben gebruikt. Idem dito trouwens voor opgesloten vermeende terroristen. Ook mensen van Father4 Justice worden vervolgd.
Soms denk ik dat ik niet mag vergelijken. Maar het is onontkoombaar. Hoe gruwelijk het toen ook was. We mogen nooit denken dat we hier wel in de perfecte democratie leven. Die illusie is trouwens een verzwarende omstandigheid voor het beleven van het onrecht.

samenwonen hachelijke onderneming

Zouden er veel mannen zijn die helemaal niet meer willen samenwonen met vrouwen? Dat vroeg ik me af naar aanleiding van een enque die ik gevraagd werd in te vullen over het beleid rond huiselijk geweld. Ik signaleer een gevaar in verband met de komende wettelijke mogelijkheden tot uithuisplaatsing van veronderstelde daders van huiselijk geweld. Vrouwen zijn bijna net zo vaak als mannen daders. Ze zullen echter niet worden aangepakt omdat het bestaan van vrouwelijke daders in de politiek en praktijk van alledag simpelweg wordt ontkend.
En zou het dan ook zo zijn dat meer kinderen slachtoffer worden van vrouwen die ondertussen doorgaan met het mishandelen van kinderen. Omdat die mannen inmiddels op valse projectieve aangifte van de vrouw uit huis zijn gezet en zij dus vrij spel hebben naar de kinderen? Volgens alle onderzoeken die ik ken zijn het meestal vrouwen die in het gezin kinderen mishandelen.

vaders zijn meer dan kanonnenvlees

Vandaag was het gemarchandeer met dieren weer flink aan de orde bij Krista van Velzen. Maar gisteren zorgde ze voor iets unieks in de parlementaire geschiedenis. het gemarchandeer met vaders werd aan de orde gesteld. Vaders zijn net zo onmisbaar als moeders voor kinderen. En als moeders voor kinderen tot 4 jaar vrijgesteld worden van uitzending op militaire missie dan vaders dus ook. Van de Knaap was het er wel mee eens maar vond het een zaak van de vakbonden. En dat is nog maaréén element van ongelijke behandeling van vaders. Er valt nog een hoop werk te doen voor de SP-fractie. Maar het begin is er. Misschien een papa-bevrijdingsfront? Niet meer opgesloten tussen alimentatie en miezerige omgangsregelingen of helemaal niets. Wel lullig dat er dan net op dezelfde dag veel te doen is om een vader die zijn dochter vermoordde.


Mijn
artikel Mannen zijn meer dan kanonnenvlees Samen met Wim Orbons in het Friesch dagblad, Reformatorisch dagblad en BN de Stem,