Cookies

Categorie: recht

Geplaatst op

Herziening

gaay-voorkant“Daarom zal tevens meer aandacht moeten worden geschonken – en dit is de uitwerking van een zuiver bijbelse gedachte- aan de mogelijkheid van verzoening.” Een citaat uit het flinterdunne boekje “Herziening van het echtscheidingsrecht” van Mr. W.F de Gaay Fortman. Het boekje bevat zijn inauguratierede  uit 1947.

Dit boekje mag niet verward worden met de lijvige bundel met dezelfde titel onder redactie van mevrouw M. Antokolskaia uit 2006.  Mijn gezamenlijke Deventer bibliotheken hadden het op een hoopje gegooid.

Dus op de tweede moet ik nog even wachten. Maar ze doen erg hun best. Sinds de invoering van leen-in en leen-uit machines met kuren raak ik wel eens geirriteerd, maar ik moet zeggen dat het voordeel is dat de medewerkers daar nu meer tijd hebben om in een wat ingewikkelde zoekactie te steken.

Ik had dus het verkeerde boekje gekregen en nog eens en nog eens en toen heb ik het eigenlijk ook maar even gehouden. Interessant wat ze in 1947 van echtscheidingsrecht vonden. Gaay was erg bezig met het promoten van de zogenaamde verzoeningscomparitie. Dat is dus een bijeenkomst waar de echtelieden bij de rechter moeten verschijnen die hun dan gaat uitleggen hoe hijzélf dat met zijn vrouw oplost. Gelukkig hebben we daar nu Peter Hoefnagels voor.

Wat ook erg speelde is de zogenaamde “Grote Leugen”. Daarover een andere keer weer.

Dat de titel herziening van het echtscheidingsrecht hetzelfde is mag verbazing wekken. Want inmiddels speelt het grootste aantal problematische scheidingen (zeker voor kinderen) zich buiten het huwelijk af.  Dus mag Professor Antokolskaia zich wel eens afvragen of ze wel helemaal bij de tijd is.

Inmiddels is die láatste herziening, die van Donner, overigens in het staatsblad verschenen.

staatsblad 30-145-stb2008-500 met de nieuwe wet

Geplaatst op

scheidingsziek

Dokter ik wordt ziek van die man. Oh mevrouwtje toch wat kunnen we daar nu toch aan doen. Ja ik durf het haast niet te vragen dokter, maar misschien kunt u een briefje schrijven dat ik er ziek van wordt. Nou ja dat de kinderen telkens naar hem moeten en dan moet ik telkens aan hem denken en dat wil ik niet en daar wordt ik ziek van.  Ja en de kinderen ook misschien wel mevrouwtje.  Maar ja….. misschien heeft hij u ook wel eens geslagen. Ja ik durfde er al niet voor langs te komen dokter.  Nou maar dan schrijf ik dat briefje toch even voor u.

Een situatie die veel voorkomt, en vaak nog meer “even tussen de bedrijven door” dan hier geschetst. 47 huisartsen zijn hiervoor veroordeeld. Het topje van een ijsberg. De bewering van hoogleraar gezondheidsrecht Joep Hubben ” dat deze praktijken misschien wel vaker voorkomen” kan als een understatement worden beschouwd. Immers heeft bijna geen vader (soms moeder) de tijd om naast de dure en zware rechtsprocedure over kinderen nog een tuchtprocedure tegen een arts te voeren.

Edelachtbare, mijn ex is een gevaar voor mij en de kinderen. Ik heb een briefje van de dokter.

volkskrant artikel over verklaringen door dokters

Geplaatst op

de zorgsinterklaas

sintVaak pak ik de krant uit de brievenbus, struikel over een bericht over vaders en jeugdzorg. Vervolgens schiet me téveel te binnen om op te schrijven………

Advocaten in opstand tegen rechters. Dat werd tijd. Maar geweldig moedig natuurlijk van die 12 jeugdrechtadvocaten. Ik hoop dat hun praktijk het overleeft. Rechters schuwen er niet voor meedogenloos op te treden tegen criticasters. Zie mijn blogs over de manier waarop procesvertegenwoordiger Jan Hop het werk onmogelijk werd gemaakt.

De voorbeeldcase gaat over een kind  dat met een razzia uit huis geplaatst werd omdat de arme moeder een nieuwe mobiel zou hebben gekocht. Als het kind nou uit huis geplaatst was omdat het een een-oudergezin, zonder vader dus, betrof dan hadden we tenminste nog over een reeel risico gesproken . In een-oudergezinnen wordt vaker mishandeld.  Zou nog niet op deze manier tot uithuisplaatsing mogen leiden, maar ik bedoel maar.

Na de uithuisplaatsing wordt vervolgens een status-quo gecreëerd waarbij voor de rust van het kind de uithuisplaatsing in stand blijft ook al blijkt het mobieltje gekregen. Het dossier wordt achteraf gewoon bijelkaar geknoeid. Jan Hop, ondergetekende en die Eindhovense advocaat Jan van Ruth waarschuwden al voor dit soort razziapraktijken. En de politici… zij kijken toe.

Dank je sinterklaasje, maar mogen die jeugdzorgmedewerkers, gezellig samen met die rechters, nu in de zak naar Spanje?

Rechter kiest kant jeugdzorg
citaten uit de brandbrief van de advocaten

Geplaatst op

to be or not to be…a father

be a father
be a father

Maar standaard DNA-vaderschapsonderzoek dat betekent bureaucratie en is een schending van de privacy volgens artikel 8 van het Europese verdrag van de rechten van de mens?
Het heeft even geduurd voordat de DNA-paragraaf uit de verklaring van Langeac, de overigens verwachtte, vragen ging oproepen. Het pleit al erg voor de voorstellen van de CDA-fractie over herziening van het erkenningsrecht dat dit soort praktische vragen aan de orde komen in mijn gesprek met een medewerker van de fractie.

Artikel 8 EVRM dat is merkwaardigerwijs het artikel waarin het recht op familylife is vastgelegd, maar tevens elke keer weer het artikel dat daar defacto recht tegen inwerkt. Willen vaders hun verdoemde positie in de geheime westerse rechtsprocessen kwijtraken dan zullen die processen, en zeker althans de uitspraken in die processen openbaar moeten zijn. En dat zijn ze niet… want 8 EVRM.
Willen we vaderschap vaststellen dan zou dat in strijd kunnen komen met de privacybescherming van… 8 EVRM, ook al wordt gegarandeerd dat ze alleen worden gebruikt om het vaderschap vast te stellen en daarna worden vernietigd. Het vaderschap wordt in de moderne rechtspraktijk inderdaad beschouwd als een soort aantasting van de privacy van de moeder.

Afin, de discussie was zinvol en het is duidelijk dat er wat gaat veranderen aan de afstammingswetgeving, als was het maar omdat we hier in Nederland zo achterop lopen.

Na het gesprek bracht ik een bezoek aan het graf van mijn zus, waar de urn van mijn vader is bijgezet.
Vermoedelijk is van zijn DNA nu niets meer over. Begraven resten leveren, weten we, soms nog wél bruikbaar DNA op. Ook soms (nu nog slechts geldig voor lagere levensvormen?) voortplantende resultaten. Gelukkig weet ik dat ik zijn zoon ben en zijn genetisch materiaal (veranderd) verder draag, en dat dat verder wordt gedragen door mijn zoon. Daarnaast draag ik zijn stijl (veranderd) verder.
Het is de essentie van het mensdom. Kinderen en ouders. Een gegeven dat dieper reikt dan de waan van de dag en de langskomende wetsteksten.

de verklaring van Langeac
over vaderschapsonderzoek

Geplaatst op

sneeuwbal QS effect

sneeuwballenfortificatie
sneeuwballenfortificatie

Mijn vader kan hardstikke goed sneeuwballen gooien joh! Ik ben blij dat mijn zoon zo trots is op zijn vader. En voor sneeuwballen gooien was er gisteren en een beetje vandaag gelegenheid.
Op een of andere manier moest ik ook de hele dag aan het woord sneeuwbaleffect denken. Dat had natuurlijk te maken met een paar defacto gerolde sneeuwballen. Maar ook met het steeds groter worden van het juridisch apparaat. En daar moest ik even aan denken bij wat gemijmer en gemopper over mevrouw QS (zie vooral de nieuwe aanvullingen bij mijn vorige post). Die jongens en meisjes zorgen toch maar mooi dat ze werk houden. En aan de ene uitbreiding plakt vanzelf een volgende aan vast. Als een steeds groter wordende sneeuwbal.

Geplaatst op

senatrice,………..

Ja sorry lezer. Het gaat alweer over zo’n SP-vertegenwoordigster. En ik ben alweer kwaad. Waar haalt Nanneke Quik-Schuijt het vandaan om die pertinente onzin te repeteren over dat verreweg de meeste ouders het na scheiding wel goed regelen.  Ze bedoelt zeker haar medesenatrice Anja die haar kind alleen opvoedde. Dat valt zeker onder goed geregeld? Wat zal ik er nog verder aan toevoegen. Lees de onderzoeken, lees mijn boeken. Jarenlang hebben we ervoor gevochten dat op zijn minst de cijfers door de politiek onder ogen zouden worden gezien. Bij de regering is dat dan eindelijk doorgedrongen. Maar waar is Quik-Schuijt als de waarheid aangehoord moet worden? Als je niet weet waar het over gaat moet je je mond houden Nanneke. En dan een motie ondersteunen die om meer omgangsondersteuning vraagt. Hoe kom je erbij. Je hoort zelf bij de voorhoede van rechters die omgang jarenlang onmogelijk maakte. Hef eerst jezelf op. Verlaat je SP-zetel. Jouw soort (rechters) hoeven we niet om zich met omgang en zorg te bemoeien. En dat voor een partij waar ik lid van ben. Die in haar verkiezingsprogramma vóór gelijkwaardig ouderschap is. En die “dus” een senatrice heeft die er “niet rouwig om zou zijn als er meer 1-oudergezag zou worden opgelegd”, zoals ze in tweede termijn meende te moeten opmerken.

Gelukkig (in opbeurende zin) was ik zelf gisteren niet in Den Haag en wél op een SP-kerngroepvergadering in Deventer waar nog steeds wel voor gelijkwaardig ouderschap wordt gepleit.

Ik hoop dat het zogenaamde wetsvoorstel Donner niet doorgaat. En daar is weer een kleine kans voor aanwezig gezien het feit dat nogal veel senatoren, overigens verschillend-soortige bezwaren hebben geopperd.

de passage over eenhoofdig gezag uit het stenogram van de Eerste Kamer
Quik-Schuijt toespraak 18 november 2008
meer documentatie over de discriminerende houding van Quik-Schuijt

ps:( 3-6-2013). Nanneke Quik-Schuijt heeft inmiddels toegezegd met mij in gesprek te gaan over een aantal pijnpunten. Als daar iets over te melden valt zal ik dat mijn lezers laten weten. Inmiddels is er een gesprek geweest tussen mevrouw Quik-Schuijt enerzijds en mijn dochter en ikzelf anderzijds. Ik voel me nog niet vrij daar uitvoerig over te rapporteren. het ligt daarvoor ook nog te gevoelig. Zie overigens ook mijn latere blogs.

Geplaatst op

erkennen

De CDA-fractie in de Tweede Kamer lijkt met plannen te komen om vaderschap net zo vanzelfsprekend te maken als moederschap.Dat heeft vooral flinke gevolgen voor buiten het huwelijk geboren kinderen.

Al 10 jaar geleden legden vadergroepen internationaal de wens vast dat bij elk kind de vader moet worden vastgesteld. Dit gebeurde in de zogenaamde Internationale verklaring van Langeac. Dit vaderschap dient gebaseerd te zijn op genetische afkomst. Net als biologische moeders dienen vaders de vanzelfsprekende onvoorwaardelijjke verantwoordelijkheid voor hun kinderen te dragen.
De Nederlandse wetgeving is in dit opzicht achterlijk. Als moeders niet willen mogen vaders niet erkennen. En ook overigens zijn vaders afhankelijk van de instemming van moeders mbt hun betrokkenheid.
Een stap in de goede richting dus, als is het met mevrouw de Pater altijd uitkijken. Ik heb eerder de loftrompet over haar gestoken (notabene op de voorpagina in het AD) toen ze op weg leek om gelijkwaardig ouderschap als uitgangspunt te gaan voorstellen.

Trouwartikel over de actie van het CDA
verklaring van Langeac
artikel AD met Marleen de Pater en mijn commentaar

Geplaatst op

Banken

fathers for justice op de rechtbank Utrecht, 2005
fathers for justice op de rechtbank Utrecht

Roosjes verwelken,
banken vergaan,
maar onze récht-bank
blijft altijd bestaan.

Dit als antwoord op de vraag naar de overlevingskansen van banken in het algemeen.

Vandaag op stap naar de rechtbank Utrecht waar vaderactivist Dennis voor de rechter kwam versus de moeder van zijn kinderen. De omgangsregeling wordt eigenlijk al sinds 2003 naar willekeur door de moeder uitgevoerd, niet uitgevoerd dus eigenlijk. Nu wil ze hem ook formeel inkorten. Dat is niet gelukt, maar het conflict is nog lang niet uit de lucht. Want ze zorgen wel dat je ze nodig blijft hebben, die rechters.

rustige bank
rustige bank

Van Dennis begreep ik dat zelfs zijn advocaat het niet zag zitten om gelijkwaardig ouderschap te vragen, daar zou ze zich maar belachelijk mee maken, dacht ze. Voorlopig is de eis van de moeder niet toegewezen. Maar als de rechtbank geen duidelijke stappen zet, zoals een boete op niet-naleving, blijft het aanmodderen.

Bij het verlaten van de rechtbank keken we nog even naar de plek waar in 2005 batman omhoog klom om namens F4J te protesteren tegen het falende familierechtbeleid in Nederland. Dennis zelf heeft elders op een brug gestaan.

Geef mij maar een bankje

Geplaatst op

wortels zoeken

Met horten en stoten zijn we met een aantal mensen bezig aan een geheel nieuwe uitgave van het boek “Ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context”. Die was namelijk uitverkocht.

Ik voel me tegelijkertijd heftig geconfronteerd met de mythe “dat het heus wel goed komt” na het oplopen van dit syndroom dat wordt veroorzaakt door stelselmatig loyaliteitsmisbruik.
Ik wil niet zeggen dat het na het oplopen van ouderverstotingssyndroom perse nóoit goed komt, maar het duurt op zijn minst lang en gaat met vele ups en downs gepaard. Volgens Gardner, de grondlegger van de theorie over het ouderverstotingssyndroom, komt het mééstal niet goed.

Natuurlijk er zijn veel kinderen op zoek naar hun vaders, en ze maken vast hier en daar contact. Op programma’s als spoorloos ziet het er erg spectaculair en hoopvol uit. Als je een vader hebt die met recht als “slecht” te boek staat en daar spijt van heeft, of zelf (zogenaamd) nooit contact heeft gezocht, valt er veel te bereiken. Hier hoef je immers de loyaliteit met de moeder niet af te vallen (Ze had gelijk, hij is slecht, maar toch een mens) Maar wat met vaders waar eigenlijk weinig op aan te merken is? Die zijn de steen des aanstoots van programmerende moeders die hun falen niet onder ogen willen komen. En die dus ook niet willen zien dat zoon of dochter in die steen des aanstoots ineens een rots van goede wil zou kunnen herkennen.

Op grond van deze idiotie die vooral door zogenaamd arbitrerende instanties in stand wordt gehouden zou je dus moeten concluderen dat vaders maar het best wat fout kunnen doen zodat er een excuus is voor herstel van de relatie. Dit lijkt te voeren naar een cynische conclusie die ik echter zelf niet zal trekken.

hier meer informatie over het (aankomende) nieuwe boek

Geplaatst op

Ruzie

Ruzie is slecht. Scheiding is minder leuk, maar soms nodig. Scheiding met een beetje ruzie eindigt soms in veel en láng ruzie. Met name over het hoofd van de kinderen.

De op vrouwenbelangen gebaseerde organisatie E-quality heeft zélf maar eens onderzoek gedaan naar de gevolgen van scheiding voor kinderen. De tendens in de berichtgeving is dat scheiding niet erg is als je maar niet blíjft ruziën. Hun cijfers over de gevolgen voor kinderen vind ik wat aan de lage kant en daarmee strijdig met veel ander onderzoek. Ik moet toegeven dat ik er bij voorbaat al niet veel vertrouwen in heb.

De tendens bij E-quality lijkt om te verdedigen dat je mag scheiden, maar ook een beetje om de defacto optredende negatieve gevolgen te verbloemen. Scheiden is al jaren zwaar gepromoot vanuit feministische pushes. Het zou niet zo goed uitkomen als zou blijken dat dat dikwijls over het hoofd van de kínderen is gebeurd. Daarom moet de schuld komen liggen bij de herrie. En we begrijpen zeker wel wie er herrie maakt of niet? Natuurlijk al die vaders die zo vervelend zijn het contact met hun kinderen in stand te willen houden toch?

Kortom scheiden tot daar aan toe. Huwelijksbeloften maken en dan verbreken vind ik bedenkelijk, trouw dan níet zou ik zeggen. Maar dat willen veel vrouwen nou juist uitgesproken wél. Dan zouden die kérels bindingsangst hebben omdat ze niet willen. En dat gaat natuurlijk ineens níet meer op als je weer van ze af wilt?

Het belangrijkst is natuurlijk; hoe voorkóm je ruzie. Ruzie voorkom je door eerlijke afspraken. In het licht van het mogen verbreken van de huwelijkstrouw, denken velen dat je afspraken over de kinderen ook niet hoeft na te komen. En de rechterlijke macht doet er vrolijk aan mee om dat idee in stand te houden door zich niet te storen aan ouderlijke overeenkomsten (omdat een van de twee er geen zin meer in heeft ja)

Scheiding niet funest, ruzie wel