Voordat je het doorhebt en bijna ongewenst loop je op kop omdat niemand écht de leiding neemt. Dat leiding nemen in de gele hesjesbeweging, best een positief anarchistische beweging zou je kunnen zeggen, ja dat is wat. Veel mensen zijn bang te worden aangesproken op wat anderen doen. Dat heeft ook wel iets aardigs. Vandaag liep ik mee in Arnhem waar toch, al gauw zo’n 50 mensen meededen aan een rondje winkelcentrum en met 4 polizisten in gele hesjes erbij telt dat dan toch wel weer aardig op. Twee handhavers wezen de route aan want de aan donuts herkenbare leiding liep niet voorop maar tussen de betogers in. Zelf liep ik dus op een gegeven moment op kop en in die staat ook in staat om vrij opvallend wat kreten te roepen richting het gerechtsgebouw waar we langs liepen. Op de rug van mijn hesje stond Nederland Rechtersdictatuur. Maar dat stond op zijn kop (logisch hè?) wat me veel aanspraak opleverde hoewel niemand zich echt in die kreet verdiepte. De suggestie om de tocht maar op mijn handen verder te lopen heb ik wegens gevorderde leeftijd niet opgevolgd.
Per saldo een brave montere tocht van een breed scala van mensen van allerlei pluimage en leeftijd. Er waren veel daklozen had ik de indruk en dat is ook een zeer vergeten groep.Ik was tevreden.
Naast Erik Groenendijk dus nu een tweede vaderdemonstrant bij de hesjes. Op naar een vaderblok. Oh ja en graag nog wat actieliederen!
Rechters teveel aangevallen?
Ach jee, rechter Wabeke klaagt in Trouw erover dat zijn soort teveel wordt aangevallen. Zelf is hij ervan beschuldigd verdachte te zijn geweest in een kinderpornonetwerk. Dat was die bekende zaak waarin het verdere onderzoek van hoger hand werd verlinkt en kapot gemaakt volgens getuigen die dat onder ede voor weer een andere rechter hebben verklaard.
Nog onlangs kwam de Nederlandse Vereniging van Rechters en officieren van justitie (NVvR) tot de conclusie dat de dubbelfunctie rechter-volksvertegenwoordiger misschien niet zo ’n goed idee is. Met enige vertraging wordt hun advies opgevolgd door al die dubbelepettendragers. Maar ondertussen hebben de afgelopen decennia die dubbelpetters op een genante wijze de volksvertegenwoordiging en de burgers totaal op het verkeerde spoor gezet. Hebben ze om kort te gaan de scheiding der machten rücksichtslos doorbroken. Een van de meest opvallende gevolgen daarvan was het verkwanselen van de belangen van kinderen door het afschieten van het wetsvoorstel Luchtenveld (volgens Luchtenveld zelf d.m.v. een lobby van rechters en advocaten) en het diffameren van vaderschap door mensen als Quik-Schuijt.
En ja hoor, geheel onbeschaamd beweert Wabeke dan weer in Trouw dat de politiek teveel invloed heeft op de rechterlijke macht. Zijn soort wil geheel onbelemmerd kunnen liegen en bedriegen (bijvoorbeeld over het zogenaamd openbaar uitspreken van rechterlijke vonnissen)
Nog maar een paar dagen geleden sprak de Hoge Raad zich uit tegen de manier waarop de Raad voor de Rechtspraak de opposanten van liegende rechter Westenberg tegemoet durfde te treden (diffameren , Ik heb het woord uit die uitspraak vandaan). En dan toch weer meer macht durven eisen voor dat soort organen, je moet het lef maar hebben.
Erwin Kreulen die het stuk schreef voor dagblad Trouw heeft, zoals ik van hem gewend ben niet veel moeite gedaan om mensen die wat anders denken aan het woord te laten. Die mensen die wat anders denken, zoals Ruijs, ondergetekende, de vroegere groep van het rapport Integriteit van de Rechterlijke Macht, Nico van den Ham, misschien wel …….. hebben vaak genoeg gelijk gekregen. Zelf heb ik al jaren geleden in dagblad de Pers tegen die dubbele-petten-rechters gepleit bijvoorbeeld. Maar dat willen we nu natuurlijk niet meer weten. Joep Zander is een van die gevaarlijke types die de rechtstaat ondermijnt door de vinger op de zere plek te leggen. Klokkenluiders tot het uiterste tergen en buiten de wet plaatsen, wie wordt er eigenlijk in dit land teveel aangevallen? is getekend Out-law Joep Zander
De justitieketen loopt vast in zijn eigen modder
Ze kunnen het werk allemaal niet meer aan zegt hoge rechter Buruma. Ja en daarom willen ze natuurlijk allemaal meer geld. Maar ondertussen is Buruma de vlag op de modderschuit van totale verloedering bij de rechterlijke macht. Zie hiervoor de discussie die ik onder andere met hem voerde.
Uiteraard deed het bericht van de NOS me ook denken aan het doek Babel de los bandidos waarop die instortende justitieketen goed is te zien.
Al jaren voer ik op de site vaderseenzorg.nl het motto: minder rechters , meer recht; minder jeugdzorgers, meer zorg.
Te beginnen bij Ybo Buruma.
Nog 10 dagen te bekijken: Rechterlijke hoogmoed en val
Het doek Babel de los Bandidos is nog wat langer te bekijken op de gevel van de bieb Enschede. Gaat het zien voordat het niet meer kan. Het doek is een hybride kunstwerk van mij over de hoogmoed en verwachte val van de pervers georganiseerde en zich idem gedragende Rechterlijke Macht in Nederland.
Vaderschapsdiscriminatie; lezing
Dik twintig jaar geleden schreef ik voor de eerste opzet van het boek Gemist Vaderschap een hoofdstuk over vaderschapsdiscriminatie. Ja dus toen vond ik die term al uit. De term leidde een tijd lang een trots bestaan op de Nederlandse Wikipedia totdat hij werd verwijderd omdat ik een eigengemaakte term zou promoten. Per saldo werd het hele artikel inclusief het beruchte discriminerende formulier van de rechtbank Arnhem van de hele Wikipedia verwijderd. Mij werd verweten dat ik vaderactivist ben. Moederactivisme werd uiteraard juist gestimuleerd met gesubsidieerde projecten waarvoor de censor van het lemma vaderschapsdiscriminatie werd aangesteld als betaalde medewerker.
Maandag aanstaande geef ik in de bibliotheek Enschede een lezing over vaderschapsdiscriminatie waarbij niet alleen de discriminatie van de discriminatie van vaderschap aan de orde komt maar ook praktische voorbeelden en bovenal een aanzet om het probleem aan te pakken. Ik zit nu nog druk in de voorbereiding maar het belooft een interessante lezing te worden.
Het is de bedoeling dat we in de komende tijd meer discriminatiezaken gaan melden bij de anti-discriminatiecentra. We hopen daarmee niet alleen een aantal zaken te winnen bij het College voor de Rechten van de Mens maar ook om via een zwartboek structureel aandacht te geven aan het probleem.
Zelf ga ik ook een kwestie aanbrengen. Ja welke van de vele? Zelf leef ik al 25 jaar, ach wat zeg ik, misschien al heel mijn leven, onder een regime van vaderschapsdiscriminatie. Niet alleen op persoonlijk vlak, maar vooral als activist, schrijver en kunstenaar. Een punt daaruit ben ik druk aan het aanpakken samen met het anti-discriminatiemeldpunt Deventer. Het gaat om de manier waarop de instelling voor geestelijke gezondheidszorg Pro Persona het voor elkaar kreeg om mijn dochter na weer een lange tijd goed contact, weer tegen mij op te zetten. Het toppunt was dat de klacht daarover werd behandeld door een gecommitteerd lid van een vrouwenbelangenvereniging (Soroptimisten) waar ik zowel persoonlijk als maatschappelijk eerder herhaaldelijk mee in aanvaring kwam. Deze mevrouw vond samen met twee andere vrouwelijke klachtencommissieleden dat het de therapeuten in kwestie de facto vrij stond om te doen wat ze deden omdat alles onder de noemer therapie gebeurt in die instelling niet vatbaar is voor een klacht van een deelnemer aan die therapie. De directie van Pro Persona vond dat ze aan een mineure klacht die wel gegrond was verklaard ook niets hoefden te doen omdat systeemtherapeuten zich alleen begeleidend opstellen en dus, trek ik de lijn door, eigenlijk niet gedaan konden hebben wat ze wel deden. Ja ik vat het (te kort) samen.
Afin over dat laatste zal ik u aanstaande maandag niet zoveel meer vertellen wel over andere voorbeelden en algemeen maatschappelijke aanvaringen. Komt!!
Maandag 15 oktober 19 uur rondgang langs mijn expositie en aansluitend 20 uur lezing in de openbare bibliotheek Enschede. Meer…..
Voor de aardigheid nog mijn opzetje van het artikel van meer dan 20 jaar geleden.
Beluister mij maandag aanstaande op RCM-Twente https://1twente.nl/radio/luister/
Universiteit Maastricht dreigt weer met juridische stappen tegen aan de orde stellen misstanden bij sociaal wetenschappelijk onderzoek
(16:30 Added English text below)
(23.45 added links to uploads Ivo Vrijkotte documents procedure and corrected article ECRM: 6.1, by the way article 3 is also important in this case)
(11-10 minor corrections and additions, improvement English text)
(12-10 added jurisprudence ECHR 6.1 and remarks on genderbias De Ruiter in PS1 and 2 )
(18-10 toevoeging verweer Corine de Ruiter)
( 21-10 niet ontvankelijk LOWI)
Ik wilde hier eigenlijk verslag doen van de opening van mijn expositie afgelopen zaterdag, maar ik wil voor iets urgenters uw aandacht vragen. Mij uitlatingen over de Universiteit Maastricht hebben de bevestiging van zichzelf opgeleverd. Wederom begint de universiteit Maastricht te dreigen met maatregelen, tegen mijn persoon, zoals eerder al tegen Ivo Vrijkotte. Het gaat om de volgende uitlatingen:
“Hoe komt het dat ze zo bang zijn om de Ruiter echt aan te pakken? Ivo en ik weten dat
wel. De Ruiter is gespecialiseerd in een bijzonder soort geweld, coercief geweld (coersive controlling violence). Niet in de zin dat ze er zo goed over kan theoretiseren maar omdat ze dat graag zelf met verve inzet. Zo bedreigde ze Ivo met smaad en lasterprocedures met de Universiteit als slaghout. De universiteit werd door deze bedreiging over te nemen gecorrumpeerd aan het geweld van de Ruiter.
Inmiddels sprak ik met verschillende wetenschappers die doodsbang zijn voor de Ruiter. Mijns inziens komt dat ook door haar truc om alles wat man is weg te zetten als gevaarlijk tuig tenzij ze het met haar eens zijn. Anders zijn het allemaal gevaarlijke vadergroepjes en old-boys-networks. En als mannen ergens bang voor zijn dan is het wel om van vrouwonvriendelijkheid beschuldigd te worden.”
Tevens zou ik onrechtmatig een besluit van het college van bestuur van die Universiteit hebben gepubliceerd. Ik zie echter totaal niet in waarom een klachtbesluit wetenschappelijke integriteit geheim zou moeten blijven. Niet alleen is dat maatschappelijk ongewenst, ik voel me ook absoluut niet gebonden aan klachtreglementen van de Universiteit Maastricht, ik heb daar nooit voor getekend. Bovendien is openbaarheid van rechterlijke uitspraken volgens mij mutatis mutandis volgens Europees recht (zie onderaan de Nederlandse tekst op dit blog) van toepassing op klachtbehandelingen, zeker waar die het publieke belang raken.
Ik heb dan ook onmiddellijk een antwoord gestuurd aan het college van bestuur van de Universiteit waarin ik om opheldering vraag.
Geacht college,
Ik reageer alvast primair op de door u aan mij per mail verzonden brief.
Ten aanzien van mijn uitlatingen: U bevestigt met uw mail precies wat ik u verwijt. U gebruikt dreigementen om u af te schermen tegen gefundeerde kritiek. Het is niet de eerste keer dat u dat doet. Ook naar de heer Vrijkotte heeft u zich, bij monde van uw klachtpunt, in dezelfde zin uitgelaten.
De bottomline is uw standpunt dat de facto inhoudt dat sociaal-wetenschappelijk onderzoek volgens u niet aan bepaalde minimumeisen hoeft te voldoen.
Verder zou ik graag van u willen vernemen waarom ik mij aan uw reglementen zou moeten houden, ik heb mij daar op generlei wijze aan gecommitteerd.
Ik zie uw antwoord gaarne zo snel mogelijk tegemoet, uiterlijk binnen een week, daarna zal ik mij beraden op verdere al dan niet juridische stappen tegen u.
met vriendelijke groet
Joep Zander
Scan brief J. Zander
Inmiddels is overigens de klacht doorgezet naar de landelijke commissie Wetenschappelijke integriteit (niet ontvankelijk verklaard).
Ivo Vrijkotte, klager in kwestie, steunt het hierboven uitgedragen standpunt.
Zie ook documenten in deze
Andere blogs over de kwestie
PS1: Europees recht over openbaarheid klachtbehandeling:
De jurisprudentie waar ik op doelde is oud, maar toch. het gaat om 26 juni 1986 nr7/1984/79/123-126 Marle-Netherlands over de uitleg van het begrip dispute/contestation. Afin misschien is dit al door een andere uitspraak ingehaald. ( de uitspraak is uiteraard terug te vinden op HUDOChttp://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-62146
PS2: Nu lees ik (Annemarie vM) dit op jouw(Corine de Ruiter) website:
“Dwingende controle (ook wel intieme terreur genoemd) wordt meestal gepleegd door de mannelijke partner. Het geweld (lichamelijk, maar soms ook alleen bedreiging en manipulatie) wordt als instrument ingezet om macht over de ander te houden. De dominante partner uit deze macht en controle alleen in de relatie met de ex-partner; daarbuiten maakt hij vaak een rustige, aangepaste indruk.” Gepleegd door de mannelijke partner…….Dat begrijp ik dus niet! Volgens mij heb ik toch duidelijk gehoord dat dit juist door de vrouwelijke partner plaats vindt; controle! Zeker niet fysieke overmacht, maar juist psychische controle.
Misschien heb ik het verkeerd gehoord? Zou jij mij kunnen uitleggen hoe ik dit moet zien? Het valt mij namelijk op dat de man elke keer weer als de agressor wordt weggezet, terwijl juist bij ouderverstoting, een resultante van high conflict scheiding, het toch in 80% de vrouw is. Profiel is HBO denk vermogen of hoger, jeugdtrauma en dus kinderen inzetten als pion.
——————————————————————–
In my best English: (sorry for the possible mistakes; please inform me, will be improved) (till now only published on this blog)
Repression by Maastricht University
Dear foreign connections (linkedin and others)
I ask for your support against the threatenings I experience from the (Dutch) University of Maastricht. As scientist I support a complaint on scientific integrity against forensic psychologist prof Corine de Ruiter. In the course of that complaint the complainer and me were threatened by juridical measures against us because we published about the misconducts of Corine de Ruiter. The University states that because of the fact that we did some effort to formulate the complaints and sended our complaints, of course, to the University, we are supposed to keep that complaint and the results and so on secret.
Our complaints included two main points:
– De Ruiter did a research with a 10% response without any non-response analysis. Based on that ‘research’ she stated that other ideas then that proposed by herself and her co-author were myths. The word Myths even appeared in the title of an article she published about this research.
– De Ruiter used a very small selection of literature and did not do many attempts to compare her own point of view (called a scientific result) with other research.
As a result of the complaint the University admitted the complaint components but in a way that they were regarded as minor points that couldn’t result in a formal rightness of our complaint. The complainer decided to bring the complaint to the national Dutch committee on scientific integrity.
In a comment on that and the original threatenings we accused the University of Maastricht of cowardness and both prof de Ruiter and the University of coercive controlling violence. Coercive controlling violence is a specialism of prof Corine de Ruiter, at least she is quite skillfull in addressing that to others.
Because bringing this to justice in a country in which the judiciary is not so very keen in being transparent in the way art 6.1 of the European Convention of Human Rights demands, I feel very threatened by the behavior of the University of Maastricht and I ask all my English connection to send a letter to the University to ask for dealing in an integer way with complaints which they themselves agree. Ask for transparency and for measures against violation of scientific codes.
Please adress your support for academic freedom and freedom of speech to the secretariat of the Executive Board of Maastricht University: miranda.klingenstijn@maastrichtuniversity.nl
Decision on complaint against Corine de Ruiter (in Dutch sorry, try Google translate)
other documents in this case
My Blogs on the subject Corine de Ruiter in a normal chronological order (old to new)
Deskundigen bevooroordeeld tegen vaders = social experts against fathers
af-sprake-loos The misandric behaviour of social experts
Heeft de Raad voor Kinderbescherming nog een noodrem? Corine de Ruiter and her connections to Child-protection
Tv-oost serie Dwaze Vaders the public discussion with Corine de Ruiter
Hoe prof. Corine de Ruiter ook wetenschappelijk onderzoek selectief bij elkaar shopt. Science shopping by Corine de Ruiter
“Coercive control” door hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter Coervive control as a behaviour of Corine de Ruiter
Universiteit Maastricht: intimidaties in plaats van argumenten Maastricht University threatens complainers
Klagen over klachten die klagen over klachten die klagen over klachten compaining about complaining
Ingehouden tik op de vingers voor Corine de Ruiter, Universiteit Maastricht laf? minor correction of major mistakes of De Ruiter
Universiteit Maastricht dreigt weer met juridische stappen tegen aan de orde stellen misstanden bij sociaal wetenschappelijk onderzoek. University Maastricht threatens complainers again.
In de blogs over de klachtprocedure tegen Hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter heb ik geprobeerd om waar ik kan ook te verwijzen naar haar eigen verdediging op onze stellingen en eerdere berispingen.
Wij verwijten haar onder andere te weinig te verwijzen naar onderzoek dat iets anders beweert dan wat zij graag aanneemt. Ik vind het van belang dat ik ook zelf zoveel mogelijk verwijs naar andere standpunten dan die van ons zelf. Overigens is een blog geen wetenschappelijk artikel en geldt daarvoor dus een andere norm. Een blog hoeft niet genuanceerd te zijn, maar ik wil in dit geval graag aan een hogere standaard voldoen. Dus als ik repliek van De Ruiter tegenkom link ik dat graag.
Zo ontdekte ik een paar weken geleden dat Adri van Montfoort een stevige kritiek had geschreven op hetzelfde artikel op basis waarvan Ivo Vrijkotte een klacht indiende tegen De Ruiter. Maar ook ontdekte ik dat De Ruiter daar een antwoord op heeft gegeven. Deze polemiek gaat vooral over de inhoudelijke kwesties, hoeveelheid valse beschuldigingen en definities ervan. Heel interessant. Wij hadden het daar ook over maar van Montfoort gaat er veel dieper op in. Ivo heeft, met mijn hulp, van de Universiteit van Maastricht vooral een voorzichtig gelijk gekregen over de onderzoeksmethodologische kwesties (non respons en literatuurbreedte).
– artikel van Montfoort
– reactie De Ruiter
Ik was al een paar maanden geleden in contact getreden met het tijdschrift in kwestie (Family and Law) om ook een artikel te schrijven. Daar ga ik ook aan proberen te beginnen ondanks de onrust. Het zal me erg benieuwen of een kritiek die ook de review van het betreffende blad raakt geplaatst gaat worden.
Ik kwam ook een verdediging tegen van de Ruiter over de kwestie van een eerdere berisping door het NIP. Hier gaat De Ruiter onder andere uitgebreid in op het verschil tussen forensische psychologie en therapeutische psychologie en beweert ze dat er onwaarheden staan in rechtbankverslagen. Dat laatste is iets wat me aan het denken zet, want dat is natuurlijk wat vaders heel vaak tegenkomen. Corine pleit voor waarheidsvinding, maar eerlijk gezegd heb ik niet de indruk dat ze daar zelf erg aan toekomt. Eigenlijk is alles een beetje drijfzand lijkt het wel. Psychologische toevoegingen die aan het onrecht niets veranderen maar een Orwelliaanse staat creëren zeg ik dan in gedachtenis aan Professor Hoefnagels ( ‘Het huwelijk, a comedy of errors’ 1992).
Maar afin laat ik deze keer Corine de Ruiter zelf even aan het woord laten.
Ook in de klachtprocedure bij de universiteit Maastricht heeft ze de kans gehad zich te verdedigen, maar de universiteit wil dan liever weer niet dat we het daarover hebben.
babelshirts en babelboekenleggers
Op de opening morgen van mijn expositie zijn er ook babel-t-shirts te koop/ bestelbaar en er zijn ook gratis babel-boekenleggers.
Kom morgen langs op e opening van mijn expositie, al was het maar om de gevel van de bibliotheek in Enschede te bekijken. morgen 14.30 openbare centrale bieb Enschede.
10 m2 farizeeërs van de rechterlijke macht
Het stuntwerk van Patrick en mij aan de gevel van de Enschedese bieb deed me terugdenken aan het geveltourisme van Fathers4justice. Ook het doel kwam overeen. Een heel hoog doel merkte iemand slim op. Het doek Babel de los Bandidos is in een dag verhuisd van de Deventer Bergkerk naar de gevel van de bieb Enschede. 25 oktober gaat ie daar weer weg en hopelijk net zo snel weer naar zijn volgende bestemming.
Alles over expositie Enschede
Alles over de toren van Babel
Hoe een clubje van rechtbankpresidenten in 1997 de onafhankelijkheid van de Nederlandse rechter ophief
In 1997 besloot een vergadering van rechtbankpresidenten, dat zich ASZM noemde, dat eerdere toezeggingen van het presidium van de Rechtbank Arnhem om mij en Jan Hop inzage te geven in een groot aantal geanonimiseerde rechterljke uitspraken, van hoger hand te blokkeren. Daarmee maakten ze niet alleen een eind aan het in theorie nog steeds bestaande algemene wettelijke principe van openbaarheid van uitspraken maar ze doorbraken ook de zelfstandige verantwoordelijkheid van de onafhankelijke rechter voor hun handelen.
Een tijdje later besloot de minister van Justitie om het ASZM maar een legitieme status te geven. Kamerleden gingen daarmee akkoord hoewel een van hen (Uri Rosentahl) nog wel opmerkte dat het wel een beetje leek of er al op de zaken vooruitgelopen was en het parlement voor een voldongen feit werd gesteld. Later werd dat ASZM omgezet naar de Raad voor de Rechtspraak die onlangs de staat met het voldongen feit van tekorten en gebrek aan daadkracht wist op te zadelen.
De rechterlijke macht heeft zich met bovengenoemde handelingen tot een soort dictatuur verheven waar je u tegen zegt. De checks and balances van democratisch functioneren zijn sindsdien buiten de orde. Het opheffen van de parlementaire controle, historisch altijd al een van de eerste stappen naar dictatuur, is er niets bij. Kortom ik noem die huidige staat van de “rechtstaat’ een rechtersdictatuur. Een onrechtstaat dus.
En dat leidt uiteraard ook tot allerlei onrecht in de concrete rechtspraktijk. En er over berichten is , zoals bij elke dictatuur, ook zo goed als onmogelijk. Als je er meer over wilt weten kun je hier beginnen.
En er zijn nog enkele dappere rechters die zich tegen deze dictatuur weren! Dit met aanhoudende druk van mij op individuele rechters en de aandacht die TV-Oost er via mij aan besteedde leverde in 2017 een doorbraak op waarbij enkele rechters het dictaat doorbraken en ook de voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak erkende dat er ‘in principe’ openbaarheid van uitspraken zou moeten zijn. Daadwerkelijke uitvoering is nog steeds verweg, en er mag met grond gevreesd worden dat er uitzonderingen zullen worden gemaakt. Een mea culpa is nog verder weg. En wat gebeurt er met de inmiddels miljoenen nietige uitspraken?
lijst presidenten 1997
Expositie vaderschapsdiscriminatie Enschede
Programma opening expositie openbare bieb Enschede 6 oktober 14.30
– intro Joep (joepzander.nl)
– praktijkverhaal over vaderschapsdiscriminatie door Ivo Vrijkotte
– Achtergronden over discriminatie in het algemeen en vaderschapsdiscriminatie in het bijzonder door Marten Verheijen van artikel1 Twente
– gelegenheidskwartet et On Children ( Kahlil Gibran)
– Muzikaal optreden van Marjoline Kampinga ( Zinzing.nl)
zie voor laatste nieuws