Cookies

wessen Welt

muziekfragment van Lob des LernensWessen Welt ist die Welt? Een passage uit het solidariteitslied van Brecht en Eisler. Omdat ik graag net wil doen of ik niet hoor bij die ultrarechtse rakkers van de vaderbeweging, houd ik graag af en toe iedereen voor de gek door mee te doen aan linkse activiteiten, en lid te zijn van een linkse partij (SP). Ook mijn geschiedenis (bio) heb ik voor dat doel aangepast. Dus nu lijkt het net of ik eigenlijk een feminist ben met linkse zo niet ultralinkse sympathieën en dat alleen maar om het ongelijk van Myriam Tonelotto (zie link) aan te kunnen tonen.

Heb ik u nu toch een beetje op het verkeerde been gezet. Dan heb ik u ongeveer waar ook Brecht zijn toeschouwers graag wilde hebben. Dat dient om te zorgen dat u vooral zelf blijft nadenken.

Strijdliederen gezongen op het Deventer Brechtfestival. Sommige zinnen moet je natuurlijk wel eens met een korreltje zout nemen. Het begrip proleet zou ik niet meer gebruiken. Onze dirigent legde er zelf al de nadruk op dat Brecht bepaald niet wilde dat we een militante toon zouden aanslaan. Dan waren er natuurlijk vrouwen die de zinsnede Lerne Frau in der Küche niet aanstond. Ja daar stonden de vrouwen omdat de mannen in de gevangenis zaten zoals de voorafgaande subzin aangaf: Lerne, Mann im Gefängnis

Het werpt wel een soort licht op een makkelijk automatisme bij veel vrouwen. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat Brecht vond dat die vrouwen maar in hun keukens moeten blijven. Ik denk dat Brecht dus vond dat ook de keuken een soort gevangenis kan zijn en dat je door onderwijs te volgen (Lob des Lernens heet het muziekstuk) je kunt bevrijden. Geen slechte raad en prima in lijn met het feministische gedachtegoed. Maar niet in lijn met de feministische slachtoffercultuur, vandaar deze oprispingen vrees ik.

Bij het solidariteitslied moest ik denken aan het gebrek aan solidariteit in de vaderbeweging en hoe dat een verschijnsel is van alle tijden bij groepen die in een moeilijke hoek zitten. Misschien kunnen we dat eens updaten.

En dus: Wessen Welt ist die Welt? Tsja, in ieder geval niet van de machtsmisbruikers, niet die van de staat, niet die van andere grote bazen ( ook al heten ze kleinzacht) . Maar ook die machtsmisbruikers waren ooit onschuldige kinderen.

Deventer Brechtfestival
Myriam Tonelotto en de “rechtse vaderbeweging”

het monster voeden

Vandaag Peter v.d Voorde van Dads on the air uit Australië op bezoek gehad. Iemand die veel weet van de vaderbeweging en wat vaders overkomt. Hij maakt een toer door Europa om belangrijke mensen uit de beweging te interviewen. Daar hoorde ik blijkbaar ook bij.

Het is fijn om je een internationale beweging te voelen en dat voelt toch meer als je live iemand tegenkomt dan in mailtjes en andere internetdingetjes. Meestal begint een ontmoeting met iemand uit een ander land met een poging om duidelijk te maken dat het daar veel slechter is dan in Nederland en vice-versa hier veel slechter dan daar. En dat blijkt dan meestal zo ongeveer uit te komen dat het in de hele westerse wereld gewoon slecht geregeld is voor vaders en kinderen. Hoewel zowel Peter als ik dat al langer wisten probeerde ik toch nog even te memoreren dat Australie equal-parenting in de wet heeft . Een doekje voor het bloeden zegt Peter.

Peter en ik lopen bijna tegelijkertijd met dezelfde mooie ideeën rond . We voeden al tientallen jaren het monster van de juridische stand terwijl het gemiddeld niets oplevert. We willen daar wat aan doen. Laten we goede moed houden.

zie: http://www.dadsontheair.net/