Ik pinkte een traantje weg toen Jan Marijnissen sprak over solidariteit tussen generaties. Aanleiding was de aanval op de WAO. Maar toen het ging over kinderen die voor ouderen zorgen en ouders voor kinderen, leek het een verwijzing naar het principe van gelijkwaardig ouderschap. Dat principe wordt inmiddels door de SP ondersteund, zie hiervoor mijn verslag van het SP-congres. Mijn congresgevoel hangt aan een zware slinger. Een gevoel van solidariteit, hier voel ik me op mijn plaats, waardoor ik zelfs met respect naar Anja Meulenbelt kijk, die tijdens het congres al druk bezig is met haar laptop en fototoestel om haar weblog zo snel mogelijk te vullen. Anderzijds de angst dat mensen hier het opkomen voor vaderschap toch zien als reactionair. Dat ik een outlaw ben, en toch een beetje een outcast. Ik begrijp mezelf hierin. Maar ook vreemd als ik mezelf daar een praatje zie maken met de diverse politieke vertegenwoordigers.