De afgelopen dagen de verleiding niet kunnen weerstaan me weer eens met Wikipedia te bemoeien. BE-MOEI-EN. Ik wordt er moe van.Ik voel me daar  alleen staan en kwetsbaar. Ik probeer er transparant te zijn. Ik verstop me dus niet achter een pseudoniem. Gebruikers die zich wel achter een pseudoniem verschuilen kunnen mij daarom aanvallen op mijn vermeend activisme. wat hun drijft valt niet te achterhalen. Ik ben echter meer dan activist, ik ben een goede encyclopedist, wetenschapper en nog meer. En ja af en toe zal er wel wat mijn betrokkenheid terug te lezen zijn. Dan zou dat verbeterd kunnen worden.

Maar als nog steeds maar een enkele loslopende activist zich druk maakt over vaderschapsdiscriminatie hoeft Wikipedia er niets over te melden. Zelfs als er een keer wel wat te melden valt.  Dat beweert een van mijn geachte opponenten.

Een van de historische feiten die te melden vielen en die nu gaat worden verwijderd is het plaatje hier rechts. Tot tweemaal toe werd deze actiekaart door Eerste Kamer leden omhoog gehouden tijdens de behandeling van  wetsontwerp 23714 (ik weet het nummer nog steeds uit mijn hoofd).

Een ander historisch feit was het formulier van de rechtbank Arnhem waarop vaders bij voorbaat geen voogdij (lees gezag) konden krijgen. Dat was nogal wat! Ook op de nominatie om te verdwijnen van wikipedia nadat het er al jarenlang opstond. En geen medestander die helpt om de argumenten aan te voeren.

Argumenten die overigens niet eens worden gehoord als het de geachte opponenten niet uitkomt. Gewoon roepen dat ik er geen verstand van heb lijkt voldoende.

Iedereen kan zich in de discussie mengen. Alleen kan ik het niet. Wat is dat toch voor n waanzin. Zoveel vaders hebben dit meegemaakt, maken dit mee. En je hoort er niets meer van. Ik weet waarom dat is. Ik snap alles. Maar ik voel me verdomd alleen op dit soort momenten.