Bij gelegenheid van het overlijden van vriend Bert de Jongh dook ik even in de archieven en vond zo een stukje video uit 1995 met een mooi verhaal van Bert over mijn kunst. Bert was ooit zanger bij de Enschedese strijdmuziekgroep Prometheus, organisator van het Strijdmuziekfestival Enschede en medebestuurslid van de Landelijke Stichting Strijdmuziek, een organisatie die het protestlied in ere hield. Tegenwoordig zou je dat niet meer speciaal links noemen, maar dat was het toen wel of zoiets dan toch. Een paar liederen tijdens het afscheid refereerden aan die activiteiten. Waaronder een van mijn favorieten, “eens zal de tijd winnen”. Een lied van het Alkmaars Straatorkest (Frank Edam) , waar ik ooit mijn partijtje in meezong en blies. Inmiddels bleek er een CD van het Alkmaars Straatorkest te zijn waar het lied in de gedraaide uitvoering is opgenomen. Inmiddels in mijn bezit en met genoegen afgeluisterd. En wil ik hier dus even aanbevelen. Anders dan hier staat wordt er trouwens niet alleen gezongen op deze CD, er is ook een keur van instrumenten te horen.
Zelf heb ik dat lied samen met Edith trouwens ook ooit op you tube gezet. ( Het ASO is natuurlijk mooier)
Doodgaan is een soort winnen van de tijd, een mooi lied dus ook bij het heengaan van Bert.
Tsja nu komt de aap uit de mouw, Joep was zelf ook ooit rechter. Met een stikker op zijn hoofd ( even inzoomen) zodat je als justiabele meteen wist waar je aan toe was. En je kunt niet zeggen dat hij niet aan