Voorlezen is een van die activiteiten waarvan je kunt zeggen dat vaders en moeders er allebei een handje van heb ben….als het mee zit.
Bij veel ouders komt het eer denk ik niet van. Om allerlei redenen.
Vroeger las ik mijn dochter graag voor in het koffie
– en theehuis Johanneke in Deventer, waar ze ook een hele kinderhoek hadden. Af en toe dwaalden mijn gedachten af naar de walgelijke strijd om haar, en ondertussen probeerde ik dan toch nog mooi en gearticuleerd te vertellen.
Tijdens de Deventer boekenmarkt van dit jaar mocht ik op twee heel verschillende manieren voorlezen. Als Deventer schrijver las ik weer voor uit eigen werk zeg maar over de gedachten die ik destijds ontkoesterde tijdens het voorlezen van mijn dochter; de dubbelzinnigheid van het feminisme en de achterlijkheid van ons rechtssysteem. Maar tot mijn verrassing kreeg ik een uurtje later de gelegenheid deel te nemen aan een voorleessessie van Deventer TV. Uit een mooi Annie MG Schmidt-verhaal, zo ´n verhaal wat altijd lekker vanzélf goed voorleest.
De laatste voorleessessie is net op internet verschenen in de DTV-reportage over de Deventer boekenmarkt. Die andere is geloof ik niet opgenomen. Maar ondanks de geringe publieke aandacht (voor bijna alle voorlezeers) kreeg ik er wel een paar complimenten voor. Vooral voor het woord Ad Hitlerianum. Ik snap dat u dat nog eens wilt ná-lezen op dit blog.
