Cookies

hemelveertje

schaal met veertje

Deze week maakte ik een wetenschappelijk artikel over kunst als verbinding af. Kunst als “lieux de memoire”, transitioneel object  in mijn project diaspora paterna. Dit veertje was een wonderlijke toevoeging daaraan. Het veertje is als je het goed bekijkt al een wonder op zich. Hoe het letterlijk op mijn pad kwam en bij mij belandde en hoe het wonderlijk verwees naar iets buiten het pad…..

Ik laat het voor dit moment verder maar even bij de foto.  Zo is het veertje bij mij thuis beland.

toevoeging 30-1: vandaag ben ik bezig geweest met een ordening van de bijna 90 fotoś die ik in het kader van project hemelveertje heb gemaakt. De ordening kost meer tijd dan de fotoś zelf.Bedacht dat het woord “veer” 2 betekenissen heeft. Daarmee wordt het veertje ook te plaatsen als transportmiddel tussen hemel en aarde. Een mooie gedachte die weer aansluit bij een ander veer-project van mij.

Het hemelveerproject

Het veerpontproject

nominaties

Juryvergadering van de Vaderdagtrofee m/v. Inderdaad, de keuze is niet makkelijk en iedereen was onder de indruk van de nominaties. En nee, ik ga  niet verder uit de school klappen.

Ik ga zelfs niet vertellen over welke uitdrukking in een nominatieverslag we een tijd hebben gediscussieerd. Het goed benoemen, nomineren dus eigenlijk, van een verschijnsel kan een aantal vragen oproepen.

Ik wil de gelegenheid aangrijpen om een lans te breken voor het gebruik van begrippen die een brug vormen tussen rationele  weergaves enerzijds met emoties en ervaringen anderzijds. Ervaringen van vaders in dit geval.

De neiging bestaat om in teksten terug te vallen op droge omschrijvingen onder de noemer dat de lezer zelf wel de conclusies kan trekken. Soms is dat juist. In een encyclopedie als Wikipedia vind ik het altijd een mooie uitdaging om dingen droog te vertellen. Dan komen ze in die context ook goed over. Vooral als de feiten spreken.

Iedere tekst heeft zo zijn eigen karakter. Een boek kan zich bijvoorbeeld wat stelliger uitspreken. Af en toe kan een conclusie een emotionele component hebben. Voor een blog geldt dat in nog hogere mate.

Het verhullen van de emotionele kant kan een blokkade vormen voor het zich realiseren van de feiten. Veel vaderschapsfeiten zijn niet te bevatten, zelfs voor vaders, zeker ook voor slachtoffervaders. Het erkennen van emoties opent de poort naar de feiten. Een woord als vaderdiaspora bijvoorbeeld, doet een beroep op emoties ondanks dat het ook droog feitelijk iets betekent dat daarmee in lijn ligt. Ook zonder emotie heeft het woord betekenis. Maar het woord opent de emotie die ermee gepaard gaat. Het uitelkaar raken, de verbinding kwijt raken. En dat en masse!

Zoiets geldt ook voor het woord vaderschapsdiscriminatie. het klinkt emotioneel, maar geeft iets feitelijks aan (daarom staat het ook wel in wikipedia). Een woord als genderracisme als een soort synoniem voor vaderschapsdiscriminatie slaat daarentegen de plank mis. Op de eerste plaats betekent dat iets anders en is het dan op zijn best een specificatie van het begrip vaderschapsdiscriminatie of  (sic!) juist vrouwendiscriminatie.

Weggerukt. Vader weggerukt uit het leven van zijn zoon. Een voorbeeld van een woord dat op zich zou kunnen worden verzakelijkt. Maar moet dat dan ook?

Woorden met een emotionele component moeten gebruikt kunnen worden, als ze ook een inhoudelijke component hebben. Zeker in teksten die nodig zijn om iets op te peppen. Vaderschap kan zeker zo ’n oppepper gebruiken.

Voor mensen die bij de uitreiking van de vaderdagtrofee willen zijn op 18 juni

feminocentrisme op wikipedia

moeder alleen?

Wikipedia kent te weinig vrouwelijke bewerkers. Dat is een gangbare mening binnen en buiten de wikipediagemeenschap. Op zich valt op deze stelling weinig af te dingen vermoed ik. Alleen wordt het af en toe geformuleerd alsof het de schuld is van mannen. Voor deze schuldtoedeling zou enige, let wel énige reden kunnen zijn als die mannen zich erg antivrouwelijk gedragen, het tegendeel is echter waar. Wikipedia barst juist van feminocentrisch denken. Dit lijkt erop te wijzen dat mannen zich deze vorm van bevooroordeeldheid pro vrouw, eigen hebben gemaakt. Dit bleek me ook wel eens tijdens wikipediadiscussies.

Vandaag vielen me weer twee van deze POV-fragmenten (wikipediaans voor niet-neutraal) op.
Zo is weliswaar Huishouden in Wikipedia gedefinieerd als alle zaken en taken rond het leven in een huis, maar bij de voorbeelden worden slechts die klussen genoemd die in de regel nogal vaak door vrouwen worden gedaan, u kent het wel, afwassen en ramen zemen. Een klassieke fout overigens, waar ook de Verenigde Naties zich ooit schuldig aan maakten.

Een andere POV trof ik aan toen ik, dwalend via het Lemma Esther Vilar, op het lemma van de Duitse feministe Alice Schwarzer terecht kwam. Zij zou zijn grootgebracht door een alleenstaand moeder. Behalve dat het woord alleenstaand ten onrechte de indruk wekt dat ze haar dochter alléén opvoedde, wordt de status van de vader in het geheel níet genoemd. Welnu Alice werd vooral opgevoed door haar grootouders. De vader, overigens een vriend van haar moeder, heeft ze volgens mijn bronnen nooit gekend. In hoeverre dat laatste waar is blijft overigens de vraag. Maar een váder heeft ze ongetwijfeld gehad. Ook deze vader is ergens in de grote vaderdiaspora verdwenen.

Mijn wijzigingen aan het lemma huishouden
De vader van Alice Schwarzer

(O)Pa

kiempjes in diasporaAf en toe verbaasd hoe mijn zoon Joshua leuke dingen van mij oppikt. Soms bang dat hij ook verkeerde dingen kan oppikken. Tsja ik ben ook maar een mens nietwaar ook al denken sommigen van niet. En dan de dingen die hij nog van zijn opa blijkt te hebben opgepakt, zoals zijn liefde voor de natuur.

Het is erg persoonlijk, maar een bezoek aan het graf van mijn eigen vader hoort toch in een weblog met miniatuurtjes over vaderschap. Een paar van mijn sporen van het project diaspora paterna eindigen hier met een paar net uitgekomen eikeltjes. Kiemen van zaden ook in een van de objecten van het kunstproject ( zie hiernaast).

Het is natuurlijk natuur; zo van dood en leven. Bijzonder dat het ongepland allemaal voorbij komt. En dan Jan Wolkers ook. Ook voorbij. Maar daar zal nog veel aan ontspruiten.

diaspora paterna finitum?

kinderbox in bosTegen een rechter zei ik ooit dat ik best begreep dat de moeder van mijn dochter last heeft van het feit dat ik besta (af en toe wat van me laat horen, in de krant sta). Alleen zou die subjectieve overlast bepaald niet eindigen bij het beeindigen van mijn activiteiten, zelfs niet bij mijn dood. Zelfs de grafzerk zou nog een teken des aanstoots kunnen zijn.

Mijn kunstproject Diaspora paterna (zie eerdere post) kent eigenlijk geen einde. Ook al doen sommige vaders en gehersenspoelde kinderen hun best het vaderschap te vergeten. Er blijft een spoor.

Hiernaast een foto van een opvouwbare kinderbox/bedje ergens gedumpt in een bos in het buitengebied van Deventer. Het sluit eigenlijk naadloos aan op mijn kunstproject. Als ik de bruataliteit had gehad had ik het er zelf neergelegd. Dit is echter niet het geval. Het bedje ligt er alleen. Er is geen sprake van grootschaliger dump van vuil.

Misschien besloot een man hier zijn auto te parkeren voor een uitbundige vrijpartij met zijn nieuwe vriendin en was dat het moment waarop het bedje in de, toch al kleine, auto in de weg lag. Functie had het niet meer. De laatste keer dat hij zijn kind mee kon nemen en bij zijn moeder met hem kon … kon wat ja…spelen, zijn, omgang hebben. wat voor woord moet je daar eigenlijk voor gebruiken……was in ieder geval al weer maanden geleden. En met deze vriendin een nieuw kind……….. Hij moest er niet aan denken.

Misschien liep het ook anders? Wie het weet mag het zeggen.

zie ook : diaspora paterna

diaspora paterna

Verdwenen, verstrooid, verzaaid, verwaaid, verweesd, verdrongen, verdwaasd, verzonnen, verdrongen, verdaasd, verjaagd, verspreid.flesje pappa

Vaderschap in de verdrukking. 22 objecten aangebracht in de expositie Salon 2007 van Deventer kunstenaars. Eerst een paar dagen nagedacht en objectjes gemaakt. Gisteren verwerkt in en door het gebouw. Een diasporisch kunstwerk over diasporisch vaderschap.

Vaderschap een kunst, of een kunstje dat ons vaders geflikt wordt.

meer lezen over de expositie en dit project