Cookies

Vaderschapsdiscriminatie; lezing

Dik twintig  jaar geleden schreef ik voor de eerste opzet van het boek Gemist Vaderschap een hoofdstuk over vaderschapsdiscriminatie. Ja dus toen vond ik die term al uit. De term leidde een tijd lang een trots bestaan op de Nederlandse Wikipedia totdat hij werd verwijderd omdat ik een eigengemaakte term zou promoten. Per saldo werd het hele artikel inclusief het beruchte discriminerende formulier van de rechtbank Arnhem van de hele Wikipedia verwijderd. Mij werd verweten dat ik vaderactivist ben. Moederactivisme werd uiteraard juist gestimuleerd met gesubsidieerde projecten waarvoor de censor van het lemma vaderschapsdiscriminatie werd aangesteld als betaalde medewerker.
Screenshot_wikipedia lemma discriminatie
Maandag aanstaande geef ik in de bibliotheek Enschede een lezing over vaderschapsdiscriminatie waarbij niet alleen de discriminatie van de discriminatie van vaderschap aan de orde komt maar ook praktische voorbeelden en bovenal een aanzet om het probleem aan te pakken. Ik zit nu nog druk in de voorbereiding maar het belooft een interessante lezing te worden.
vaderdiscriminatie mindertekst
Het is de bedoeling dat we in de komende tijd meer discriminatiezaken gaan melden bij de anti-discriminatiecentra. We hopen daarmee niet alleen een aantal zaken te winnen bij het College voor de Rechten van de Mens maar ook om via een zwartboek structureel aandacht te geven aan het probleem.
Zelf ga ik ook een kwestie aanbrengen. Ja welke van de vele? Zelf leef ik al 25 jaar, ach wat zeg ik, misschien al heel mijn leven, onder een regime van vaderschapsdiscriminatie. Niet alleen op persoonlijk vlak, maar vooral als activist, schrijver en kunstenaar. Een punt daaruit ben  ik druk aan het aanpakken samen met het anti-discriminatiemeldpunt Deventer. Het gaat om de manier waarop de instelling voor geestelijke gezondheidszorg Pro Persona het voor elkaar kreeg om mijn dochter na weer een lange tijd goed contact, weer tegen mij op te zetten. Het toppunt was dat de klacht daarover werd behandeld door een gecommitteerd lid van een vrouwenbelangenvereniging (Soroptimisten) waar ik zowel persoonlijk als maatschappelijk eerder herhaaldelijk mee in aanvaring kwam. Deze mevrouw vond samen met twee andere vrouwelijke klachtencommissieleden dat het de therapeuten in kwestie de facto vrij stond om te doen wat ze deden omdat alles onder de noemer therapie gebeurt in die instelling niet vatbaar is voor een klacht van een deelnemer aan die therapie. De directie van Pro Persona vond dat ze aan een mineure klacht die wel gegrond was verklaard ook niets hoefden te doen omdat systeemtherapeuten zich alleen begeleidend opstellen en dus, trek ik de lijn door, eigenlijk niet gedaan konden hebben wat ze wel deden. Ja ik  vat het (te kort) samen.
Afin over dat laatste zal ik u aanstaande maandag niet zoveel meer vertellen wel over andere voorbeelden en algemeen maatschappelijke aanvaringen. Komt!!
Maandag 15 oktober 19 uur rondgang langs mijn expositie en aansluitend 20 uur lezing in de openbare bibliotheek Enschede. Meer…..
Voor de aardigheid nog mijn opzetje van het artikel van meer dan 20 jaar geleden.
Beluister mij maandag aanstaande op RCM-Twente https://1twente.nl/radio/luister/