Cookies

Verantwoordelijkheid nemen Les 3; organiseer je

rb-utrecht
fathers for justice op de rechtbank Utrecht

Behalve dat je jezelf en je ‘gezin’ op orde kunt maken wat betreft afspraken en inrichting moet je zeker ook iets doen aan de grotere omgeving. En dat doe je niet alleen vanachter je toetsenbordschermpje. Natuurlijk mensen die daar goed in zijn moeten het zeker doen en ik begrijp dat sommige sociale media kunnen helpen om jezelf te organiseren. Maar ze kunnen je ook helpen (nee dus!) om je binnen te houden. Daarmee doe je tekort aan het feit dat niet alleen je brein protesteert tegen de misstanden die je meemaakt. Ook je lichaam reageert daarop. Je kunt dan gaan pilletjes slikken sportschool en yoga doen of zwemmen. Fietsen, wandelen en zwemmen doe ik zelf tamelijk veel.
fathers4justiceMaar probeer ook eens je lijf in de actiestand te zetten. Velen gingen je voor. Als je met een groep naar de rechtbank trekt om elkaar bij te staan of even een serie openbare uitspraken op te vragen (daar ligt een heel protocol voor) dan voel je dat je uit meer bestaat dan een brein met vingers en kun je ook een keer kwaad worden tegen real-life personen. Het is even oefenen, maar dat kan ook heel effectief zijn. Je kunt elkaar daarbij steunen.
joep-nos
Joep op NOS-Journaal

Dit hier is een beschrijving van de manier waarop altijd al actie werd gevoerd. Ook zeker door vaders. Hoewel best eng is het je ultieme expressie om als kwade dwaze vader boven op een brug of rechtbank te klimmen zoals Fathers4Justice 10 jaar geleden vaak deed. Zelf heb ik veel bezettingen georganiseerd met Dwaze Vaders Oost. In de rechtbank Arnhem bijvoorbeeld.
Dwaze Vaders Oost ja, we waren destijds, jaren 90, per regio georganiseerd en dat was belangrijk want dan kende je elkaar, je ging naar elkaars rechtszaken, je huilde en schreeuwde met elkaar. Je hielp elkaar praktisch. En heel belangrijk: je doorbreekt daarmee de isolatie die het familierechtsysteem ons oplegt.
aktie1
Bezetting hoofdkantoor Partij van de Arbeid. Destijds nog een grote partij. Karib kwam met ons onderhandelen.

Een heel belangrijk statement dat je zonder moeite kunt maken. Helaas maakte het bestuur van de Stichting Dwaze Vaders daar een eind aan omdat den Haag de zaak via hun onder controle wilde krijgen. Toen zijn overigens veel mensen uit Oost verder gegaan onder een andere noemer, comité stop omgangsonrecht.
In die hoedanigheid werden hoofdkantoor PvdA, Raad voor Kinderbescherming Zutphen en Rechtbank Arnhem bezet. We lieten zien dat wij als burgers ook nog wel wat in de melk te brokkelen hadden. We stonden er in alle betekenissen van het woord. Uit die bezettingen kwamen gesprekken voor met de landelijke directie, het studiecentrum rechtspleging en politici.
patrick een brug verderPatrick Damhuis heeft onlangs weer een voorbeeld gegeven, ook hij ging een grote mentale en fysieke uitdaging aan. Dat werkte. En het werkt nog beter als er wat meer omheen georganiseerd wordt met nog meer mensen.
De eerste stap is om je per regio te organiseren. Dan kom je om te beginnen elkaar fysiek tegen. En je zult zien dat is anders dan alleen achter het toetsenbord. De meest logische manier om je te organiseren is congruent aan de rechterlijke organisatie. Voor de hand ligt om hofressorten te nemen. Alleen zou ik het nu wat grote ressort Arnhem-Leeuwarden weer gewoon in tweeën splitsen naar hoe het vroeger was (Drie Noordelijke provincies versus Gelderland en Overijssel).
Jullie kunnen gewoon op facebook beginnen met het maken van regiogroepen. Ik doe niet aan facebook, dus houd mensen als ik op andere manieren op de hoogte! daarmee kun je nu beginnen.

NU!

les 1: afspraken
pauze: nieuwe zinnen
les 2: kijk naar jezelf
pauze: is er oorlog?
Binnenkort overhoring!

Tv-oost serie Dwaze Vaders

update 180717; probleem openbaarheid wel benoemd; video
De meeste van mijn volgers zullen het niet gemist hebben. Maar zelf was ik tijdens de mooie serie uitzendingen die TV-Oost maakte over dwaze vaders, op vakantie. Ik geef de link naar de samenvattende tekst van tv Oost met de verwijzingen naar de 4 uitzendingen .    Kijk ook even terug naar de uitzending van 2 maanden geleden die eraan vooraf ging
In de film zeg ik onder andere dat problemen benoemd moeten worden. Natuurlijk moeten ze ook besproken worden, maar het probleem is dat allerlei onderdelen van het probleem ouderverstoting, vooral waar die te maken hebben met het functioneren van de rechtstaat niet worden benoemd. En nadat iets benoemd is kun je erover praten. Openbaarheid van uitspraken is niet benoemd in de uitzendingen zelf maar wel in de afkondiging en de disclaimer ( zie bijgaande video)
In de samenvatting die u vindt bij de link staat dat ik vind dat er gepraat moet worden. Maar praten heeft weinig zin als je het over sommige dingen niet mag hebben. Een goed voorbeeld is bijvoorbeeld ook deze discussie tussen Sietske Dijkstra, Karen Woodall, professor Corine de Ruiter en mij. Zowel Corine als Sietske hebben mijn vragen over de integriteit van wetenschappelijk onderzoek nog steeds niet beantwoord.
Ik kom op een en ander nog uitgebreid terug. Ik heb even tijd nodig om wat zaken op een rijtje te zetten. Misschien willen mijn volgers mij daarvoor verder even excuseren.

Rechtstaat 2009?

Acht jaar geleden wond ik er ook al geen doekjes om……… over de rechtstaat die niet beter is dan die van China. Met een oproep tot actie van mij en de presentator. Hoe staat het er nu mee? Nou China, wat ik toen qua rechtstaat met ons vergeleek is inmiddels niet meer vergelijkbaar met ons. Ik denk dat ze daar meer rechtstaat hebben dan hier. Nog nooit heb ik de censuur hier zo scherp ervaren als de laatste jaren.
Tv Oost met mij aan tafel (nee ik ben niet en was niet en wil niet van Stichting Dwaze vaders zijn. Maar het wil maar niet doordringen).

Naar Twenthe verhuizen

Actie van Dwaze vaders oost voor het gebouw van de rechtbank Zutphen in 1994. In het midden ziet u mij op mijn rug. Een officier van Justitie is in gesprek met ons. Hij wilde dat we aangifte zouden doen van discriminatie als we dachten dat de rechtbank daarmee bezig was.

Droeve gezichten alom. Ook de rechtbank Almelo gaat dicht. Naast 6 andere. Vorige week had ik nog een gezellig gesprek met een telefoniste van de rechtbank Zutphen die zich nog een beetje zorgen maakte dat de klappen daar zouden vallen. Ik gunde haar haar vaste werkplek heel erg. Ze had zich al vaak beklaagd bij mij dat ze haar werk niet meer kan overzien omdat dat nu ook Arnhem beslaat. Maar ja het had ook  wel wat aardigs voegde ze er aan toe. Ja als ik de linkbank Arnhem bel krijg ik dus de laatste tijd vaak die aardige telefoniste van Zutphen aan de lijn.
Zelf zie ik nu mooie kansen om in Twenthe te gaan wonen. Een lekkere uithoek ver van enige enge linkbank. Helaas zie ik baas Bakker van de Raad voor de lonkspraak nu vertellen dat er toch nog rechters in Almelo blijven. Iemand nog goede suggesties voor een andere verhuizing?
Een leuk alternatief voor de linkspraak is het rechtspreken in open veld. Dat zag ik van de week verbeeld in de bekende rechter-strip van Jesse van Muijlwijk. Gewoon zonder gebouw er omheen. Ook een leuke oplossing voor het gebrek aan openbaarheid.
Over aangifte doen tegen discriminatie e.d
1441566079239
“In the darkness of secrecy sinister interest, and evil in every shape, have full swing. Only in proportion as publicity has place can any of the checks applicable to judicial injustice operate. Where there is no publicity there is no justice. Publicity is the very soul of justice. It is the keenest spur to exertion, and surest of all guards against improbity. It keeps the judge himself while trying under trial.” Bentham,19e eeuwse filosoof

Maagdenhuis

Als rechtgeaard blogger over man-vrouw en vader-moederverhoudingen zou u nu een heel betoog kunnen verwachten over maagdelijke geboortes en Joseph-achtige vaders, maar dat doe ik toch maar weer een andere keer.
Ik ben ook UvA student, of nee eigenlijk medewerker. Promovendussen vallen onder medewerkers. Ik heb daarom erg veel belang bij het verdwijnen van het rigide rendementsdenken uit de wetenschap. Al was het alleen maar om voldoende ruimte te krijgen om mijn eigen promotie af te maken. Met gedoe als Kort-Gedingdreiging enzo van de laatste jaren, komt dat wel in de knel. Het belang van mijn onderzoek in deze lijkt me ook evident. En dat er wat mannen in de richting van pedagogiek wat ondernemen is ook een belangrijk punt, want nu bijna alleen maar vrouwen.
Kortom ik wil mij graag solidair verklaren met de Maagdenhuisbezetters. Ze moeten er binnenkort uit begreep ik net. Maar uit is soms in. Dit is het moment om je solidair te verklaren.

vaders in het bezette Kinderbeschermingskantoor in overleg met de raadsdirectie

Het aardige van deze bezetting is natuurlijk ook dat het er een is met bijzondere historische diepte heeft. Parallel hieraan denk ik aan het succes in 2000 van de bezetting van de Raad voor de Kinderbescherming Zutphen en het PvdA-kantoor in Amsterdam door tientallen vaders. Ook iets dat nog eens hoognodig moet worden overgedaan. Deze bezettingen zijn niet zo goed bijgezet in de geschiedenisboeken als de eerste Maagdenhuisbezetting maar hadden veel succes al zal je dat van de Stichting Dwaze Vaders niet horen, want die wilden inmiddels niets meer van actie weten.
Mijn kritiek op de wetenschapsbeoefening in de context van vaderschap en familierecht is onder andere terug te vinden in mijn artikelen in het wetenschappelijke tijdschrift Pedagogiek van 2011 en het dossier wetenschap op vaderseenzorg.nl.

outlaw

illegaal verklaard
In 1996 voelde ik me al illegaal verklaard.Treffend, zo voel ik dat nog steeds.

Deze week gebruikte ik dat woord weer; Outlaw. Ik bevind mij buiten een rechtstaat omdat er in Nederland geen rechtstaat is. Sinds de vervolging van een voormalige Secretaris Generaal van justitie; Demmink en nu ook de aangifte van 6 voormalige hooggeplaatste justitiemedewerkers tegen minister Opstelten mag je wel zeggen dat ik niet de enige ben die defacto geen rechtstaat meer kan zien.

Wel moeilijk te ontwijken! Juist in de kritische alternatieve media en andere oppositie worden er nog wel eens onderlinge strijden uitgevochten die dan wel weer terechtkomen bij iets wat eigenlijk onze grootste vijanden zijn. Linke Rechters.

dossier rechterlijke macht

ingrijpen; maar hoe?

Gisteren verscheen er een viral filmpje op you tube van een moeder die haar kind uit huis gehaald zag worden zodat het begeleid omgang met de vader kon hebben. De laatste maanden worden we bijna ondergesneeuwd door zielige verhalen van moeders die zich beklagen dat vaders het er niet bij laten zitten dat ze hun kinderen niet mee kunnen verzorgen en opvoeden. Een van de voorbeelden heb ik onlangs besproken in mijn blog.

Daarvoor voerde ik een discussie met het AD over Verstoten moeders.

Er is alle reden om sceptisch te zijn over dit geval. De moeder produceert wel heel erg veel, niet altijd consistente, modder over de vader van dit joch. Het gaat hier notabene om een begeleide omgang. Veel mis kan er daar ook niet gaan. Zelfs al zou de vader een bruut zijn dan is het nog maar de vraag of begeleide omgang moet worden onthouden. Belangrijk is het om op te merken dat werkelijk mishandelde kinderen helaas juist vaak wel heel erg naar hun mishandelende ouder tanen. Dit is verwarrend voor buitenstaanders maar een belangrijke realiteit.

Verder is weerstand bij verplaatsing van de ene naar de andere ouder onder condities van loyaliteitsconflicten vaak dramatisch. Als het joch bij de vader zou zijn gefilmd zou je gegarandeerd het omgekeerde te zien krijgen (nou ja als die vader ongeveer net zo bezig is, anders misschien iets minder dramatisch). Al die mensen die op allerlei fora kort door de binnenbocht reageren mogen zich daar wel eens bewust van zijn. Kortom houd er ernstig rekening mee dat in dit geval het kind juist tegen de vader is opgezet. Juist dat kan het gedrag verklaren.

Nog belangrijker opmerking: Op grond van zo’n filmpje alléén is het moeilijk om een oordeel te vellen over de werkelijke situatie. Direct afgaan op de opvatting van rechters of jeugdzorgers is óók niet aan te raden. Zo’n vader of moeder kan nog zo beroerd zijn, jeugdzorg en consorten is vaak nog erger.

Wat je wel redelijk helder over zo’n gebeurtenis kunt opmerken is dat jeugdzorg c.s weinig moeite lijkt te hebben gedaan om dit probleem tactisch aan te pakken. Ik heb als deskundige in Ouderverstotingssyndroom al enige keren mooie procedures ontwikkeld om dit soort zaken goed aan te pakken. Helaas ben ik de laatste waarvan de rechterlijke Macht in Nederland wat aanneemt (hoewel, …) en laten we eerlijk zijn; dat is vice versa.

Per saldo zou het zo maar kunnen zijn dat dit soort dramatische aanpak van ouderverstoting door jeugdzorg juist bedoeld is om weerstand te kweken onder naïeve burgers tegen het oplossen van deze gijzelingsproblematiek, vooral niet te kijken naar hun eigen falen in het voortraject, laat staan naar preventieve oplossingen zoals al zo vaak door mij en anderen voorgesteld.

Mensen die nog wel eens willen zien waar goede voorstellen staan om familierechtproblemen op te lossen kan ik om te beginnen verwijzen naar De verklaring van Langeac. Maar in mijn publicaties is ook veel terug te vinden.

krachtdadig

kijk aan; laten we daar nou eens een raadsrapport over schrijven
kijk aan; laten we daar nou eens een raadsrapport over schrijven

Het ziet er zo anders uit dan mannen op zo’n gemiddelde dwaze-vader-demonstratie. Niet zo treurig. Meer zelfvertrouwen, zelfbewustzijn. Ik had het met Rob van Altena over een NRC-foto bij het bericht van de bezetting van de Raad voor de kinderbahhh te Zutphen op vaderdag 2000.
Vanwege mogelijke copyrightproblemen kan ik hier deze foto niet laten zien. Ik vond snel daarna wel een andere foto die dezelfde sfeer uitstraalde. Een groep oostelijke Dwaze Vaders biedt de Zwolse unitmanager Mr M een spiegel aan (ongeveer 1996). Om zelf eens in te kijken hoe het ermee stond. Met hemzelf en zijn insteek. Om over zijn doodsteken nog maar te zwijgen.

Op de foto zijn onder andere Herman Schiphorst en Jan Hop herkenbaar. De laatste is nog steeds actief, evenals mijzelf. U ziet mij er ook tussendoorkijken.

Dit soort acties bouwen aan de solidariteit. Je ziet ze tegenwoordig niet veel meeer. Vaders voelen zich gedwongen zich stil te houden. En sommige “vader”clubs steken liever een pluim in de reet van een topjuf bij movisie die wat aan vadercentra zou hebben gedaan (maar wat precies blijft in het duister). Of laten pseudowetenschapper Spruijt aan het woord zonder gedegen tegenwoord. Wie de schoen past trekke hem aan. “If you can’t beat them, join them” is vaak het motto. Dat leidt vaak tot afgezakte gezichten, niet tot zelfvertrouwen en waarschijnlijk ook niet tot verandering.

ps. Gerald Tros, ook op de foto, is niet echt oostelijk te nomen. Interregionale solidariteit zal ik maar zeggen.

Verstand

“Gevoel, daar heb ik geen verstand van” Een deel van een verdwaasde dialoog tussen een vader en een zoon in een prachtig ready-made zolderdecor. Het doet me denken aan het verwijt aan mijn vaderschap: Wel leuk, maar niet verstandig (liedjes zingen). Op grond daarvan kon ik, op last van de Raad voor de Kinderbescherming, de opvoedingsrelatie met mijn dochter verliezen. Je kunt als vader maar beter niet voelen. En als je dat wel doet wordt je weer snel teruggefloten.

Vanmiddag naar een prachtige voorstelling van theatergroep Plusleo geweest in Havezate de Haere. Om te beginnen een juweel van een locatie die ook zijn onbekende en duistere hoekjes voor het bezoekerspubliek en de theatermakers opengooide. Soms leuke typische mannenhoekjes zoals het folly-kasteeltorentje buiten. Goed theaterspel. Tien episodes. Allemaal over mannen, vaders. Hoe ze worden afgezeken, zichzelf in de hoek zetten en zich in de hoek laten zetten.

Het eindigde met een dwaze vader boven in het torentje die zijn ellende over de weilanden en bordessen van het kasteeltje schetterde. Het deed een beetje denken aan een superman-act uit de tijd van Fathers for Justice. Maar dan zonder het perspectief dat deze actiegroep destijds probeerde te schetsen.  Zo bleef de stemming wat jeremieerderig. Mannen slachtoffer, vaders moedeloos, zonen radeloos ( bij de episodes die ik kon bezoeken; 6 van de 10.

Misschien een uitnodiging er wat tegenover te stellen?  Wat meer woede, wat meer agressie? Wat meer liefde, veel tederheid.

Wat meer gevoel voor verstand misschien. Dat laatste is in ieder geval iets dat ik, alweer zeker een decennium geleden staatssecretaris Verstand toewenste. Destijds aanvoerster van de anti-mannen-emancipatie-maffia.Ik had het graag even willen overnemen daar in dat torentje.

ego aan het roer

Ook in de vaderbeweging moeten er mensen aan het roer staan. Zoals bij veel groepen in de verdrukking is dat de moeilijkste positie. Eigenlijk doe je het altijd fout. Daarom geen graag gewilde positie. Behalve voor de mensen die het met een sterk ego-belang doen.

De enkele keren dat ik dit soort posities had deelde ik ze met anderen. Desalniettemin is het op me nemen van die verantwoordelijkheden me niet in mijn koude kleren gaan zitten. Zo erg dat ik het al jaren niet meer doe. Ik trek me het teveel aan om voortdurend pispaaltje te zijn. Dat heeft me overigens altijd wel geïntrigeerd de nabijheid van die twee rollen.

Maar ook de andere kant is vaak niet prettig. Als je de leiding niet neemt hebben anderen dus de leiding. Die dat nog doen, zijn vaak zo gehard tegen kritiek dat ze terechte en onterechte kritiek niet meer kunnen onderscheiden, een gezonde blik op zichzelf ontberen. Leiding als egopopup die de in hun vaderschap getraumatiseerde een welkome pleister tegen het verlies van eigenwaarde biedt. Als zelfdenkende volger kan je het daar knap moeilijk mee krijgen.

Kapiteins aan het roer hoeven in storm niet te velen dat een matroos zich bemoeit met de stand van de zeilen. Maar anderzijds zou het hun dan ook alleen erom moeten gaan het schip een behouden vaart te bieden, moeten matrozen wel gewaardeerd worden en na de storm gewoon weer mee mogen denken. Kapitein aan het roer in de vaderbeweging vraagt vaderlijke stuurmanskunst in optima forma. Waar haal je dat vandaan?

Een paar jaar gelden zei ik, als forumlid van de vadertop, een keer dat het gezond zou zijn als in de vaderbeweging eens wat minder op het ego zou worden gespeeld. Een bestuurslid van de stichting Dwaze Vaders in de zaal merkte op “dat moet jij nodig zeggen” Kennelijk bedoeld om de bal naar mij terug te spelen. Hoewel het me irriteerde, de bal had nog geen halve seconde bij hemzelf gelegen, zit er niets anders op dan ook dit ter harte te nemen. En ik moet zeggen; ik verdedig mijn ego ook wel eens. Teveel? Ik vind het moeilijk. te zeggen. Ik laat me soms niet uit de geschiedenis schrijven terwijl ik misschien beter bezig kan zijn nieuwe geschiedenis te maken. Mij rest mededogen met mijn en andermans gekwetste ziel.