Cookies

Oorlogspropaganda met kinderen en vadercensuur

Ik heb een tijd volgehouden om op deze blog niet te publiceren over de toenemende oorlogsinspanning in de wereld. Dit blog gaat immers over vaderschap. Maar uiteraard gaat oorlog ook over vaderschap. En zeker ook over gemist vaderschap. Ik kan mij herinneren dat ik ooit een schokkende demografische grafiek onder ogen kreeg waarin je ‘mooi’ kon zien wanneer de grote oorlogen plaatsvonden. Daar zag je namelijk een ontzettende dip in het geboorteoverschot van mannen. Op een of andere manier is het beangstigend om te zien hoe deze oorlogen de demografie hebben beïnvloed. Maar uiteraard is dat pas de eerste gedachte. Daar achter ga je je dan weer voorstellen hoe al die miljoenen zijn omgekomen, hoe daar ook telkens weer kinderen waren die hun vader moesten missen. Hoe dit invloed had op de verbinding tussen vaders en kinderen in het algemeen.

Afin ik ga het dus toch heel kort over de huidige oorlogsdreiging hebben. Propaganda en censuur zijn een onlosmakelijk onderdeel van de aanloop naar een oorlog. Het enge is dat we dat nu juist de laatste maanden in alle hevigheid zien gebeuren. De valse en/of eenzijdige berichtgeving rond de MH17-beschieting is daar een goed voorbeeld van.Ik beveel u onderstaand filmpje aan om daar in een paar minuten grip op te krijgen. Let op! Hier komt ie:

Opvallend is dat bij de propaganda altijd misbruik wordt gemaakt van het sentiment over kinderen. Ook in dit filmpje worden de kinderen misbruikt om propaganda te voeren (middels knuffels) Het lijkt Spruijt wel. En daar kom ik bij een essentie. Propaganda en censuur is al decennia lang een middel om ouders tegen elkaar en vooral alles en nog wat tegen vaders op te hitsen. Daar maakt Spruijt zeker onderdeel van uit. Dat we dit hebben laten gebeuren schiep gewenning aan en voorwaarden voor deze censuur en vooral gewenning aan het ontwijken van de ellende waar je aan bloot gesteld wordt als je daar iets tegen wilt ondernemen.

Opmerkelijk genoeg gaan er momenteel geruchten dat het ergens tegen mij juridische stappen worden voorbereid om dingen van mijn blog te verwijderen. Niet door de heer Spruijt, Sonneveld, Quik-Schuijt of dergelijke nee. Het schijnt dat het Vader Kennis Centrum dit karweitje voor de dames en heren wil opknappen. Misschien gaat het nog maar om een kleinigheidje, maar het kan evenzogoed wel de voorloper zijn van veel meer.

Voor meer antidotum voor de westerse propaganda verwijs ik u graag naar mijn favoriete internetplek voor dit soort zaken. Waarbij aangetekend dat ik ook Poetin graag kritisch en sceptisch wil volgen en mevrouw Bou een wat merkwaardig standpunt heeft over vaderschap.

Ik raad u in het algemeen aan om belangrijke berichten die u leest op internet, filmpjes plaatjes zoveel mogelijk te downloaden en op een aparte schijf op te slaan en die te verstoppen op een plek waarvan u zich kunt voorstellen dat er in de tweede wereldoorlog radio’s werden verstopt om naar Radio Oranje te luisteren. U denkt dat ik overdrijf. Ja zo gaat dat, ook dat is een deel van de propaganda. Tot het te laat is.

dossier vaders en censuur

eerdere blog over de eerste wereldoorlog en mannen

Elsevier over de overeenkomst waarmee het MH17 onderzoek geheim


wordt gehouden

PS (schilderij is inmiddels terug): Inmiddels heeft het bestuur van het Vader Kennis Centrum medegedeeld dat ze inderdaad mijn schilderij vaderdagtrofee m/v onder zich heeft. Dat ze dat moeten teruggeven. Maar ook wonderlijk genoeg dat ze dat niet doen zolang ik niet een contract teken waarin allerlei andere eisen staan (waaronder censuur op deze site). En ik mag dat geen verduistering althans eigendomsdelict noemen.

Hierbij de letterlijke bepalingen uit het contract:

– “Dat het gebruik van het schilderij als Vaderdagtrofee een wisseltrofee-karakter heeft, d.w.z. dat de jaarlijkse winnaar de trofee slechts in bruikleen krijgt voor de periode van het jaar waarin hij/zij de prijs heeft gewonnen en totdat dezelfde trofee opnieuw aan een nieuwe winnaar zal worden uitgereikt” en “Dat het schilderij door Joep Zander onder condities van dit reglement voor onbepaalde tijd en zolang als dat gebruik voor dit doel duurt zonder extra kosten, anders dan de nu in 2007 te maken onkosten, beschikbaar wordt gesteld,”

Liever een meisje

100 jaar geleden begon de eerste wereldoorlog. Aanleiding om dit blog van mij opnieuw te posten. In de screenprint van Youtube een doorkijk op het historisch slachtofferschap van mannen.

Liever een meisje

De Wageningse politieke folkgroep De Maatjes zong tientallen jaren geleden, midden in de tweede feministische golf, het lied “De man die als vrouw geboren had willen worden; een vertaling van het lied ¨Green Fields of France” van Eric Bogle (en ook bekend van de Furey Brothers). De titel was zoals je kunt zien nogal vrij vertaald. Maar destemeer veelzeggend. Het lied gaat over de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. Van de mannen in de loopgraven. Want als er iets verschrikkelijk was tussen 14 en 18 dan dat toch wel. En het was iets dat mánnen overkwam.

En als je dan zo op internet bezig bent krijg je eerst tranen in je ogen van die versies plus soldatenplaatjes bij het lied Greenfiels of France. Maar dan krijg je ineens een cynische combinatie voorgeschoteld door You Tube. Somme plus scheiden met VFAS. "Scheiden? de scheidingsadvocaten van de VFAS helpen u verder!" En van uw partner en portemonnee af. zoiets. In ieder geval werd ik ineens van verdrietig heel boos.
Op internet bezig zijnde krijg je eerst tranen in je ogen van al die soldatenplaatjes bij het lied Greenfields of France. Maar dan ineens een cynische combinatie, voorgeschoteld door You Tube.  Slagveld Somme plus scheiden met VFAS. “Scheiden? de scheidingsadvocaten van de VFAS helpen u verder!” En van uw partner en portemonnee af. zoiets. In ieder geval werd ik ineens van verdrietig heel boos.

VN columnist Stephan Sanders schreef zo’n anderhalf jaar geleden: “Het gezinsleven zoals het nu bestaat, is voor het grootste deel een vrouwenwens die gehonoreerd is. Hij de buitendienst, zij de binnendienst, schreef Kool-Smit. Maar het is allang zo dat zij een beetje de buitendienst, en de volledige binnenmacht heeft. Want wat er met het echte buitendienstgeld gebeurt, van de man, wordt binnenshuis beslist, en wel door haar.
Ik geloof niet in homotrots, jongens, dat weten jullie – maar ruilen hoef ik ook niet.”

Stephan voelde zich duidelijk niet alleen gediscrimineerd als homo, maar zag ook de voordelen. Wat Stephan volgens mij even over sloeg is de dubbel moeilijke positie van homo-vaders. Hij weet daar wel alles van en heeft daarover eerder geschreven. Zijn partner kwam ik vorige week nog tegen. Ook een gemist vader.

Eigenlijk is het wonderlijk hoe mannen zich al eeuwen zo wonderlijk herstellen uit de diepe wonden die fysiek en geestelijk geslagen worden. Af en toe willen we, in navolging van De Maatjes, verzuchten; ach was ik maar vrouw of was ik maar homo. Tegenwoordig bestaat de mogelijkheid om je om te laten bouwen en misschien kun je ook een andere seksuele voorkeur kiezen.

Volgens Nathanson en Young (zie onder) heeft de man nog maar weinig keuzes voor een identiteit. Zij achten vooral de feministisch angehauchte en de criminele identiteit voor een man een haalbare kaart.

Fijn om te weten. Ik denk dat er nog wel alternatieven zijn. Bijvoorbeeld de activistische.

Op You tube zijn veel versies te vinden van het lied Greenfields of France. Ik koos eerst voor een Duitse versie van Hannes Wader. Bij geen van de versies kon ik mijn tranen bedwingen. maar die van de Furey Brothers vond ik nog beter. En hij zit als eerste op een afspeellijst. Dus u kunt vanzelf door laten spelen.
Hieronder nog de door mij ingezongen Nederlandse versie:

En jawel er is toch een Nederlandse versie online als je heel goed zoekt. https://www.youtube.com/watch?v=V1keoRe7lcI cursor op op 7.40 De titel is daar 14-18. deze is van Wolverlei. De maatjes hebben die nog iets aangepast (waaronder blijkbaar de titel).

let op! link hersteld!19-3-2012 Vrij Nederland Stephan Sanders: Vrouwen hebben het feministisch onbehagen overgenomen, maar niet de feministische oplossing. Vrij Nederland
Misandry and Emptiness: Masculine Identity in a Toxic Cultural Environment; Paul Nathanson, Katherine K. Young
Het filmpje waaruit bovenstaande screenprint is genomen