Een artikel over vaders en moederschapscultuur in de Nieuwe Revu. Ook ik word daarin geïnterviewd  Helaas zijn de opmerkingen, correcties (onjuistheden en aanmerkingen), die ik op het conceptartikel maakte niet meegenomen. De fout lag bij de eindredactie die de conceptversie en de definitieve versie door elkaar had gehaald.
De hoofdredactie van de Nieuwe Revu heeft inmiddels enkele correcties aan laten te brengen in de digitale versie.  Inmiddels is  verwijzing naar dit weblog in de nieuwe Nieuwe revu opgenomen . Zie plaatje hierboven.
Hierbij mijn commentaar op het concept. Graag deze tekst wijd verspreiden, dank jullie wel (delen liken enz).
Het is natuurlijk een goede zaak dat ook gevestigde vaderorganisaties weer mee lijken te willen doen aan de vaderrevolutie, als  ik het artikel goed begrijp! Op de barricaden...uhh bruggen en paleizen. Als Batman, of misschien deze keer als echte oud-hollandse held Ciske de Rat (ook iets met missende vader!)

Correcties

(oorspronkelijke tekst doorgestreept)
– Ik zou het aardig vinden als ik ook een keer pedagoog/promovendus word genoemd.
– Ik vind het gebruik van het woord vechtscheiding in zijn algemeenheid al verwarrend. Er worden dan twee problemen ( partnerscheiding en ouderscheiding op een hoop gegooid) Zelf was ik zeker niet betrokken in een vechtscheiding. Ik heb altijd autonoom mijn vaderschap uitgeoefend, ben niet getrouwd geweest of iets dergelijks. Slechts werd mij het contact met mijn kind afgenomen. Dus wellicht zo:
– Na een vechtscheiding was zijn rol als vader uitgespeeld>> De moeder van zijn kind probeerde hem zijn rol als zorgende vader af te nemen. Daarvoor wist ze ook de kinderbescherming te strikken die vond dat Zander zich ten onrechte als zorgende vader profileerde ( hieronder citaat raadsrapport)

– 9-jarige dochter>>> destijds 5 jarige dochter (waarmee hij inmiddels weer een uitstekend contact heeft. Zelf ziet hij dat als een resultaat van zijn inzet die niet gericht is tegen de moeder maar tegen het familierechtssysteem)
– Ook bezette hij het gebouw van de Raad voor de Kinderbescherming in Zutphen>>> Ook organiseerde hij  met een grote groep vaders onder andere bezettingen van de Raad voor de Kinderbescherming in Zutphen en de Rechtbank Arnhem.

– Ik ben geen complottheoreticus.  moedwillig tegen elkaar uitgespeeld>>> Ouders worden door perverse mechanismes van macht en geld tegen elkaar uitgespeeld.
(uit mijn eerste reactie aan betreffende journalist: – Over complottheorieën. Ik denk niet dat het familierecht als een groot complot bijelkaar wordt bedacht of zo. Het is vooral een reactie op steeds weer perverse prikkels (geld, macht e.d)  en het niet kunnen erkennen van fouten waardoor het steeds erger wordt. Maar als rechtbankpresidenten in vergadering bijeen, of althans georganiseerd in een illegitieme organisatie, besluiten om individuele rechters te blokkeren hun uitspraken openbaar te doen dan zou je dat wel een complotachtig onderdeel kunnen noemen.

– bemiddelaar in echtscheidingszaken.. >beter> deskundige voor de rechtbank.
– De gang van zaken rond het amendement gelijkwaardig ouderschap. Allerlei mensen hebben allerlei  bijdragen geleverd aan het promoten van gelijkwaardig ouderschap. Inderdaad was er een artikel van Harry van Bommel samen met mij in de Staatscourant.  Zelf heb ik bijvoorbeeld ook in het Tijdschrift voor Familie en Jeugdrecht er over geschreven. De laatste slag was een motie van de afdeling Deventer van de SP op het partijprogramma waarvan ik de tekst grotendeels heb geschreven en die  tekst in een amendement van SP  kamerlid Jan de Wit terecht kwam. Dit amendement werd aangenomen.
Misschien kun je hier ook nog iets aan schaven?
– Maar hoe reëel het is dat er daadwerkelijk een grote, revolutionaire vadergroepering wordt gevormd die in staat is om aan de poten van onze moedercultuur te zagen, weten de heren zelf ook niet. >>>> Joep heeft een duidelijke visie op hoe we kunnen bouwen aan een vader-en ouderbeweging die weer gelooft in eigen kracht. Vaders moeten zeker niet het stempel opgeplakt krijgen dat ze toch niet willen zorgen. Samen strijden betekent in elkaar en jezelf geloven en je niet door de overheid en angehauchte organisaties tegen elkaar op laten zetten.
Dat laatste is natuurlijk erg belangrijk. Een beetje hart onder de riem.
Ik heb er, met enige moeite, van af gezien nog te reageren op opmerkingen van anderen. Zij staan hopelijk voor wat ze zelf beweren.