Cookies

boegbeeld

beeldje vaderdagtrofee m/v Joep Zander

Vader en jurylid Henk Hanssen draaide zíjn laatste, en tevens het állerlaatste  presentatieplaatje van de conferentie het reusachtige scherm op in collegezaal A van de Universiteit van Amsterdam.
En alsof we het hadden afgesproken verscheen Henk daar met zijn kind omhooggedragen de ogen op elkaar gericht in beeld. Alsof ik het bééldje van de vaderdagtrofee naar zijn foto had gemodelleerd, wat niet waar is. Of alsof hij zijn foto daar had gezet omdat ik dat stiekem met hem had afgesproken, wat zo mogelijk nog minder waar is. Het resultaat was in ieder geval dat het beeld van Henk bleef staan tijdens de uitreiking en zo de verbeelding van de vaderdagtrofee verdubbelde.

Dit maakte duidelijk dat dit inderdaad op zijn minst één van de archetypische beelden is van vaderschap. Vader draagt zijn kind de ruimte in, hij houdt het niet tegen zich aan, maar nog wel even vast, het kind voelt al dat het ook losgelaten zal worden, dat de vrijheid roept.

In mijn beeld is het kind geboren uit het hart van de vader, waar de sporen nog van te zien zijn, alsof vaders baarmoeder op een andere plek zit dan die van de moeder. Loslaten kost ook vaders moeite. En nog meer moeite als het kind midden in de opvoeding van de vader wordt weggerukt. Ontvadering.

Afin, zoals altijd kan ik dit schrijven nádat ik het beeld gemaakt had. Wist ík veel waar ik aan begon. Nou ja, in mijn tenen.

Als Peter Tromp het beeldje aanbiedt aan de winnaars Glenn Helberg en Orville Breeveld zie ik het in zijn hand smelten. De koesterende en bezeerde hand van een vader die zijn kind had willen vasthouden waar nu een beeldje word gedragen. Dat zie ik  erin.

Een gedragen beeld, een boegbeeld misschien dat het cliché wenst te overstijgen. Hoewel het letterlijk de eerste afdruk van het cliché (de rubberen mal) is.

oprukkend vaderschap

mijn mobielcamera geeft nog net de kans op enkele ruggen boven mamma en onder pappa te lezen

Warren Farrell merkte ooit op dat de eenentwintigste eeuw de eeuw van het vaderschap zou worden. Soms is daar al iets van te merken. Vorige week stapte ik even de grote Amsterdamse Selexyz-boekhandel Scheltema binnen om een boek in te kijken dat ze helaas niet hadden staan. Zoals gebruikelijk neem ik dan nog even een kijk op de planken opvoeding en aanverwante thema’s. Schoot mijn, toch wel een beetje geconditioneerde, blik naar een plank met moederboeken. Ik kon het niet nalaten te denken, oh ja hoor een plank vol moederboeken, en waar zijn de vaders?  Tot ik direct erna op de plank onder de moederboeken de vaderboeken zag staan. En… die plank was voller. Meer boeken voor vaders. En dat in de week voor moederdag. En dan stond mijn eigen boek Gemist Vaderschap er nog niet eens bij, al kunt u dat elke selexyzboekhandel wel bestellen. En trouwens ook geen boek van Henk Hanssen wat er natuurlijk zeker tussen hoort te staan. Maar afin, een deel van de slag is geslagen. Overigens veel mij onbekende titels die er wel interessant uitzagen.Dus werk aan de winkel voor de recensenten van papa.nl.nu.

dossier vaderliteratuur op papa.nl.nu

Ook grote vaders hebben kleine kinderen

Ontegenzeggelijk hebben Amerikaanse presidenten de laatste jaren meer aandacht besteed aan vaderschap. Clinton hield alweer wat jaartjes geleden een pleidooi voor het omturnen van alle moederschapsprogramma’s tot ouderschapsprogramma’s. Dat is hard nodig want in de states groeit 23 % van de kinderen op zonder vader.

Ook Obama is al sinds zijn verkiezingscampagne bezig met vaderschap. Zelf valt hij regelmatig te zien met zijn kinderen. Hij poogt een rolmodel te zijn. Ook met de viering van 100 jaar vaderdag was hij weer opvallend aanwezig met een vaderdagspeech.
In zijn pogingen om de verantwoordelijkheid voor hun kinderen (of het gebrek daaraan) weer bij vaders te leggen mist hij echter een cruciaal punt. Dat is dat veel vaders werden en worden buitengesloten.
Daar heb je ze weer de dwaze gescheiden vaders enzo, hoor ik een aantal van u roepen.
Zucht doe ik dan.
Ook op de viering van 100 jaar vaderdag in Nederland waren dit soort kwesties niet van de lucht. Kon het niet allemaal een stukje positiever. Waarom 3 genomineerden voor de vaderdagtrofee m/v met een geur van gescheiden vaderschap (Hoorde Deon van Moorsel dan ook tot die categorie?)?
Ik hoorde Henk Hanssen van Ikvader pleiten voor meer kwantitatief evenwicht.
Zelf pleit ik voor inhoudelijk betrekken van beide kanten op elkaar.
Ik hoorde pleiten voor onthechte verkondiging van de problemen. Onthecht oke, maar niet zonder emotie zou ik zeggen. Kijk naar Martin Luther King, Nelson Mandela, kijk naar de grote veranderingen en veranderaars. Deden zij het zonder emotie, nee. Wel bij tijd en wijle onthecht van hun persoonlijke woede in die zin dat ze zich met hun kwaadheid en toorn plaatsen in een maatschappelijke strijd zonder zichzelf te verliezen.
In Nederland prijzen we ons gelukkig dat beide kanten van de vaderbeweging (de positieve praktijk versus de terechte kritiek) zich sterk op elkaar betrokken voelen zodat een integrale benadering van het vaderschap op basis van argumenten en inhoud mogelijk is. Geen kwantitatief maar een kwalitatief evenwicht dus.

Zorg kan niet zonder recht. Niet onthecht dus.

Obama op vaderdag en de kritiek daarop.

Vader zwanger

vader ook zwanger

negenmaandengids1“Wij Ouders” , een boek uit 1980 van het feministisch uitgeverscollectief SARA. Een voorlichtingsboek voor aanstaande ouders dat in naam dus ook voor vaders is bedoeld, maar waar de schrijfsters af en toe ongemerkt hun algemene positie verlaten. En waarin kun je dan kunt lezen dat als de relatie met de vader niet helemaal meer goed is je, (als moeder blijkbaar) misschien maar beter in je eentje door kunt gaan met de opvoeding. Niks wíj dus. Verder hebben ze nog aardig hun best gedaan het ook nog óver vaders te hebben. De moeder van wie ik dit boek ooit kreeg heeft later besloten inderdaad alleen verder te gaan met uitsluiting van de vader van haar kinderen.
Inmiddels is vaderschap een meer zelfstandige entiteit geworden en dat blijkt ook uit de voorlichtingsboeken die voor ze worden gemaakt; vanuit mannelijk perspectief.
Henk Hanssen van Ik Vader schrijft alweer jaren dit soort boeken. Zijn gids voor de negen maanden zwangerschap is opnieuw uitgebracht met nóg meer illustraties en een mooie poster. Met zo’n , bijna 400 pagina dikke en zware bijbel kun je de werkelijkheid te lijf.
En behalve dat de adviezen en informatie redelijk bestendig zijn is de vormgeving ( glad papier; daar kun je nog een keer een poepje van afvegen) en ronde hoeken ook redelijk gebruiksbestendig.
Zijn “babymanagement voor mannen” is momenteel vertaald en klaargemaakt voor de export naar de States. Voorwaar Hollands glorie in krisistijd. Vroeger vertaalden we Spock in het Nederlands nu Hanssen in het Engels.

Iets méér achtergrond over de, ook in de dagelijkse praktijk, wat moeilijke positie van vaders mag er overigens in al deze boeken wel bij, al was het maar in de verwijzingen.
De 9 maandengids voor mannen van Henk Hanssen; Ik vader boeken
en voor de export: www.babymanagement.com