Cookies

Carmel scholen stappen over op gelijke informatievoorziening beide ouders

Etty Hillesum
Etty Hillesum: een pleister op alle wonden…..

Na wat gedoe is de school waar ook mijn zoon op zit, overgeschakeld op gelijkwaardige informatievoorziening voor beide ouders. Vandaag lees ik dat in een brief van de directie. Dus zowel ik, als zijn moeder, krijgen die informatie nu, en niet slechts een van ons beiden. We kunnen het goed met elkaar vinden, maar je zou er zomaar ruzie van kunnen krijgen. Over hoe de fout in elkaar zat wordt wat vaag gedaan in de brief, maar het resultaat telt.
Eerst leek het of de computer het niet aan zou kunnen om het onderscheid in ouder1 en ouder2 los te laten. Je mag je afvragen of die computer een zelfstandige verantwoordelijkheid heeft (rechtspersoon?).
Het was mij inmiddels gebleken dat het probleem voor alle 12 scholengemeenschappen die onder de koepel Carmel vallen hetzelfde was. Omdat het probleem ook door mij bij de centrale juridische dienst is aangekaart, mag ik aannemen dat het ook op al die scholen nu is opgelost en het computersysteem is (of wordt) aangepast. Het gaat om tienduizenden kinderen en ouders. Het is inmiddels 19 jaar geleden dat de wet in deze werd aangepast. En ik mag hopen dat het zo langzamerhand eens op alle scholen is doorgedrongen dat die wet moet worden uitgevoerd. Ik heb me al vele malen over dit probleem moeten buigen (vooral voor anderen, soms op de scholen van mijn kinderen voor anderen, soms op andere scholen). En toen ik het weer tegenkwam ben ik, echt waar, in een jankbui uitgebarsten. Het voelde zo pijnlijk omdat het telkens het trauma triggerde van die eerste keer toen het om mijn vervreemde dochter ging. Toen werd aanvankelijk gewoon de hoorn erop gegooid.
Ik had eigenlijk besloten om de wereld in deze zin de wereld te laten. Ik heb wel genoeg geknald met schoolhoofden en klachtencommissies met politici… en helaas met vaderorganisaties die veel beloven en weinig doen. Afin deze keer bleek het ook zonder klachtencommissie te kunnen. Misschien toch de echte Etty Hillesum mentaliteit? Zucht. Scholen volg dit goede voorbeeld! Dus Carmel-ouders (zie voor alle Carmel-scholen) gebruik je rechten. En andere ouders; laat je ook niet op de kop zitten, en laat je vooral niet uit elkaar drijven!!

zie ook mijn eervorige aanvaring

PS: In bovenstaande post stond aanvankelijk een opmerkelijke vergissing. Het is namelijk niet 9 maar 19 jaar geleden dat een wet werd aangenomen waarin ouders gelijke toegang tot schoolinformatie werd gegund. Zelfs voor mij is dat volledig onbegrijpelijk geworden. Blijkbaar zo onbegrijpelijk dat ik een soort fehlleistung maakte, of een soort wishfull thinking pleegde…. Twee decennia negeren van wetten…. En zo kom je tot dat soort foutjes. Opmerkelijk. Ook geen van mijn lezers had het opgemerkt tot nu toe.
Verder zijn er overigens nog wat verwikkelingen in casu bovenstaande die mogelijk wat afbreuk doen aan mijn enthousiasme. U hoort van mij.

Zwavelstokjes

meisje met aansteker en vaderEr was eens een meisje en dat heette Lisa. Haar moeder was arm en haar vader had ze al lang niet meer gezien. Haar moeder moest hard werken bij vreemde mensen om hun brood te verdienen. Haar vader was weggelopen vertelde haar moeder. Af en toe moest ze “pappa zeggen” tegen een vreemde meneer.
Lisa dacht dat haar eigen vader haar niet meer wilde zien. Zelfs de juffrouw van haar school wist niets over haar echte vader. Lisa was daar heel verdrietig over en was hem al bijna helemaal vergeten.

Zo begint mijn kerstverhaal, een variant op het meisje met de zwavelstokjes. Wie het helemaal wil lezen klikke hier
In mijn verhaal komt ook een kassajufrouw voor die Mies heet. Hoewel ik bij het schrijven van het verhaal voortdurend de Supermarkt op de hoek in mijn hoofd had, wist ik tot voor kort niet dat daar echt een kassajuffrouw werkt die de toch niet erg gebruikelijke naam Mies heeft. Ik zag het net op het bonnetje. Afin ik wens Mies net als mijn lezers een verlicht kerstfeest en een flitsend nieuw jaar.
Overigens is het geen toeval dat ook de school van het meisje een rol speelt in dit verhaal.

zie ook: meer over scholen en vaders
een heel extreme slechte-vader versie

buitensluiting

Wij doen niet meer aan jodenvervolging. We vervolgen niet, we discrimineren niet. We trekken alle kasten open als dat wel gebeurt….Behalve als het over vaders gaat. Ze hebben geen gele ster, maar wel een piemeltje voor het geval niet snel genoeg op het gezicht af kan worden vastgesteld of het een vader of een moeder betreft. Niemand kan het helpen met een piemeltje geboren te worden. Sommigen zouden willen dat ze een vrouw waren.

Als vader kun onterecht worden vervolgd of worden buitengesloten. Het huisverbod voor vaders die als lastig worden ervaren, ligt eraan te komen.

Buitensluiten is ook: zeggen dat je je er niet mee bemoeit als twee ouders over elkaar heen buitelen, maar ondertussen een van de twee buitensluiten. Dat doen niet alleen rechters en kinderbeschermers, dat doen ook allerlei maatschappelijke instituten. Het is een cynische manier. Maar een manier die veel voorkomt bijvoorbeeld bij scholen. Hieronder noemde ik al mijn ervaringen met de Vrije school waar sommige vaders gewoon uit de gemeenschap van ouders worden gestoten, liefst met geweld en zonder er woorden aan vuil te maken. Ik uitte toen al het sterke vermoeden dat Vrije Scholen wat dat betreft nog erger zijn dan andere scholen. Vandaag kreeg ik weer een wrang verhaal te horen over een Waldorfschule, zeg maar vrije school, in Duitsland, waar hysterische ouders een vader vals probeerden buiten te houden.

Hoewel er, moet ik zeggen, ook veel dingen verbeterd zijn de afgelopen jaren kun je je als vader op veel plekken outsider voelen, waar je als ouder insider zou moeten zijn.

Vaderdiscriminatie is niet alleen een woord maar ook een gevoel. Maatschappelijke buitensluiting.

vooral niet praten

Al sinds 1995 staat in de wet dat ook niet-omgangsgerechtigde ouders (meestal vaders) recht hebben op gelijkwaardige informatievoorziening over hun kind door, onder andere, scholen en huisartsen. Maar nog steeds is die 12 jaar oude wet tot de meeste scholen niet doorgedrongen. Het ministerie van onderwijs staat er al jaren om bekend dat ze de scholen platspuiten met regelgeving, maar aan zoiets essentieels als gelijkwaardig contact met beide ouders van het kind is nog geen aandacht besteed.

Vooral Vrije Scholen hebben, ondanks het antroposofische uitgangspunt dat een kind ( al in aanleg) zijn ouders heeft gekozen, de reputatie vaders met gemak te negeren. Dat geldt niet alleen voor de vader van een kind, maar dat kan ook voor iedere andere vader gelden die zich daarover dan weer druk maakt.

Zo kwam het dat dat na drie jaar pogingen te praten van mijn kant en diverse excuses van de schoolleiding dat het allemaal nog steeds niet of zelfs helemaal fout geregeld werd, er besloten werd de communicatie met mij te beëindigen. Nogal vervelend want het is wel de school waar ik 3 keer per week mijn zoon breng en haal. En het was natuurlijk vooral daarom dat ik me zorgen maakte over wat daar gebeurde. De formele reden voor de schoolleiding was dat praten alleen maar tot slechte verhoudingen zou leiden. Het omgekeerde is nu aan de hand. De landelijke klachtencommissie gaat een klacht van mij behandelen en de schoolleider wil praten als er een mediator bijzit.

(Deze tekst is lichtelijk herzien om de eventuele mogelijkheden van mediation niet te storen. )