Cookies

Erger: de illusie van democratie

Afbeeldingsresultaat voor none are more hopelessly enslaved goethe‘Ik zie mijn kleinkind wel, want de rechter gaat natuurlijk vaststellen dat er omgang moet zijn, de feiten, de wet……’
Er is iets erger dan geen democratie, en dat is de illúsie van democratie. Dat flapte ik er zomaar uit. En ik doelde uiteraard op onze westelijke rechtstaat. Het was geen theoretisch debat, het was geen poging de slimste te zijn, het was mijn welgemeende verdriet, vervolgens kwaadheid op die vader die deze illusie volhield, en vervolgens kwaadheid naar waar die kwaadheid naar toe moet.
Ik had juist een heel mooi gezellig feestje, reünie, waar je door de decennia heen de warmte voelt van de mensen waarmee je van alles van de grond hebt gekregen. Mensen die intussen kinderen hebben die al weer kinderen hebben. En midden in dit feest van herkennen en verbondenheid, nadat het eerst zorgvuldig buiten het gesprek was gehouden, komt het bij stukje en beetje. je kleinkind niet zien omdat je zoon zijn kind niet mag/kan zien. En dan de illusie van een opa die denkt dat het goedkomt, want…….  Juist als je zo goed in je vel zit, je alle verbondenheid beleeft, hakt dat er diep in.  Voor mij een bekend verhaal, maar dichtbij en zo verdrietig. En elke keer weer nu al minstens vier decennia jaar geloven vaders, opa’s oma’s dat ‘het heus wel goed komt’, want ‘mijn verhaal is een ander verhaal, nee dan mijn case, als de rechter maar eenmaal omgang heeft vastgesteld…..’
‘En als de rechter het niet doet komt het toch wel weer goed, want ze komen altijd terug hè?
En ik wil niemand al zijn uitzicht afnemen, want hoop helpt, een beetje geloof en een boel liefde ook. Maar illusies niet.
Als je wilt ervaren dat je niet de enige bent: https://www.facebook.com/groups/507826229380204/

vaderdag begint 20 november

de vaderdagtrofeeHet lijkt een beetje merkwaardig een vaderdagtrofee m/v op de dag van de rechten van het kind uit te reiken. Maar daarmee ga je twee problemen te lijf.

Ten eerste is het belang van een vader natuurlijk niet anders dan dat van een kind. Vaderschap is een relatie. Een relatie die het verdient om er te zijn. Net als de relatie moeder-kind. Het belang van een relatie, zeker een ouder-kind-relatie is ongeveer de kern van menselijkheid.

Ten tweede is het een beetje mager om op slechts een dag het vaderschap te vieren. Het vaderschap dient dagelijks gevierd te worden. Elke dag dat je als vader met je kind bent. Maar ook elke dag, en dat kunnen er veel zijn, dat je niet bij je kind bent. Hoewel dat vieren in dat laatste, veelvoorkomende, geval ook een aanklacht zal zijn. Tegenwoordig worden er weken van de spiritualiteit, het mishandelde kind enzovoorts gehouden. Vaderschap is minstens belangrijk genoeg voor een dik semester (van november tot juni) elk jaar weer. Doet zich nogmaals de vraag voor; waarom dat andere semester niet. Ach laten we dat dan het semester van het moederschap maken. Dan hebben we daarmee duidelijk gemaakt waar het om gaat; beide ouders even belangrijk voor het kind, gelijkwaardig verdeelde zorg. Het hele jaar door en elk jaar weer. wanneer beginnen we?

vaderdagtrofee m/v