Cookies

af-sprake-loos

Liesbeth Groenhuijsen
Liesbeth Groenhuijsen in debat op twee tijdens een betoog van mij.

Het is alweer dik een jaar gelden dat ik met jeugdzorgdirecteur Sitalsing afspraken maakte over een campagne voor vroegtijdige afspraken. Niets van terecht gekomen dus. Afspraken zijn van geen belang voor jeugdzorg en omstreken. En afspraken over afspraken lijken zelfs van nog minder belang.

Die afspraken werden gemaakt na een uitzending van debat op 2.

De opname/uitzending van “debat op twee” ging gepaard met een aantal merkwaardige shuffles. Op een of andere manier had er iemand achter mijn rug om zitten stoken om mijn positie in het geding te brengen. Toen er een proef van aankondiging werd gedaan bleek ik ineens niet meer deskundige te zijn maar te zullen worden afgestoft als Dwaze Vader. Dit wist ik te voorkomen. Maar in de uitzending bleek nog wel in welke richting men mij klem poogde te zetten. Ik zou bijvoorbeeld 20 jaar lang hebben geprocedeerd wat niet waar is.

Bij de voorbespreking van de uitzending was me al door de redactie verteld dat Liesbeth Groenhuijsen niet wilde dat haar functie van gedragsdeskundige bij de Raad voor de Kinderbesch… zou worden genoemd. Ik wist al dat Groenhuijsen eerder achter mijn rug om bij het NIP had zitten stoken toen ik een daar zeer gewaardeerde lezing had gehouden. Het verband lag voor de hand.

Pas was in de Volkskrant te lezen hoe in een kwestie een vader door hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter achter zijn rug om zwart was gemaakt bij een programma van Zembla. Bij dat Zembla programma was ik ook op een merkwaardige manier buiten spel gehouden.

Kortom zou het kunnen dat……? Ik wil er graag meer van weten.

Lees verder in mijn uitgebreide verslag over mijn betrokkenheid bij Debat op 2

Blog over de uitzending van debat op 2 met terugkijklink
Over bevooroordeelde deskundigen/ volkskrantartikel
debat op 2 analyse
De werking van Censuur over vaderschap: Het kanten gordijn
Wouter en Joep evalueren over Ik mis je zo van Viola Holt

vrouwen van de wereld gefeliciteerd

beleden roos
Cobi Schreijer zette het lied “Er is een land waar vrouwen willen wonen” op haar plaat “plant een roos”

Wereldvrouwendag is in het verleden voor mij nogal eens aanleiding geweest om nog eens flink van leer te trekken over de misstanden die het feminisme naast een paar goede zaken, toch heeft aangericht.

Toen ik gisterenmiddag de nieuwe Google-Doodle voor de vrouwendag van vandaag zag wilde ik dat direct gaan aanpassen met mannentekentjes en andere mooie dingen. Tot me inviel dat ik ook gewoon vandaag eens extra aardig kon doen tegen al die vrouwen die ik in de afgelopen jaren er van langs heb gegeven omdat ze maar niet wilden zien dat vaders af en toe behoorlijk in het verdomhoekje zitten. Want het zijn natuurlijk op de eerste plaats ook vrouwelijke medemensen.  En verder aan de vrouwen die ik toch al aardig vond, daar ga ik vandaag nog wat aardiger tegen doen.En dan wilde ik dat gelijk maar voorzien van een mooi muziekje. Bijvoorbeeld “ik hou van alle vrouwen” gezongen door de Belgische groep Rum. Maar mooier is eigenlijk nog het lied “Er is een land waar vrouwen willen wonen”van Joke Smit. Dit lied staat al jaren op mijn inspiratiepagina. Dit lied is het mooiste wat ik van het feminisme mee heb genomen. Een lied waar ik gewoon achter sta. Nou ja, als het maar duidelijk is dat jongens misschien dan wel moeten worden bevrijd van de plícht tot flink en stoer doen, maar dat ze niet hoeven te worden bevrijd van het flink en stoer doen op zich, want dat is eigenlijk best af en toe wel een mooi jongetjesding. Ja het aardige van het lied is dat twee coupletten over vrouwen gaan, een over mannen en een over de mensen in het algemeen.

Ik zag ook net dat Anja Meulenbelt een half jaar geleden een blogje aan mijn favoriete vrouwenlied heeft gewijd. Het verbaast me elke keer weer hoe mensen die 80% hetzelfde denken zo tegenover elkaar kunnen komen te staan. Ik bedoel dus waarom praat zo’n vrouw niet gewoon met me? Volgens mij……nou ja… Zij linkt in haar blog naar de prachtige vertolking door Cobi Schreijer. Maar het wordt natuurlijk gewoon tijd dat ik als man dat lied opneem. Gezongen heb ik het wel eerder.

In de loop van deze dag heb ik zinnen uit dit lied toegewezen aan:

* Rietje Mees, rechter die me op een andere 8 maart het contact met mijn dochter ontzegde: Waar onrecht niet als een natuurgegeven wordt beschouwd.
* Anja Meulenbelt, die alles in zich heeft om wijs te zijn, wat een zoektocht: Waar rimpels niet de eenzaamheid voorspellen, maar paspoort zijn naar wijsheid, aanzien, ‘s werelds raadsvrouw zijn.
* XB: Die het liever over mensen heeft in plaats van mannen en vrouwen, maar zelf een prachtige vrouw is: Er is een land waar mensen willen wonen
* Edith S, mijn zingmaatje-diva:: Nou ja we gaan het hele lied nog een keer zingen toch?
* Aggie F, waarvan ik voor het eerst van dit lied hoorde en waar de accoorden vandaan komen: Waar moeder niet hetzelfde is als huisvrouw
* Gretha S: Waar vrouw-zijn niet betekent: tweederangs en bang en klein
* Gerda Dijksman, de politiefunctionaris met een vreemde passie over mannelijk geweld:Waar niemand wint ten koste van een ander
* Mevrouw Römkens, idem:Waarin geweld door niemand meer geduld wordt
* T B, was dat niet waar het over ging?: Waar steeds opnieuw wordt nagegaan wie zwak zijn en wie sterk
* Nanneke Quik Schuijt, in de hoop dat we gaan uitdragen dat mannen juist ook vaders zijnen daarom 100% nodig: Er is een land waar mannen willen wonen
* Liesbeth Groenhuijsen, dat liefde en verbondenheid meer telt: Waar vrouw en man elkaar niet hoeven haten, maar eindelijk bondgenoten kunnen zijn
* Rosa, dochter, ik wens haar flinke, maar ook kwetsbare toe: Waar jongens van de plicht tot flink en stoer doen zijn bevrijd
* Rosalie R: Waar angst en rouw niet weggemoffeld worden
* Joke Smit: Dat is het land waar mensen willen wonen, het land waar de saamhorigheid bestaat

Het is mij nog niet gelukt om alles op 8 maart voor elkaar te krijgen, vooral mijn opname is nog niet om over naar huis te schrijven. Ik had ze de nacht voor 8 september al opgenomen, maar het kan hopelijk beter. Moeilijke akkoorden en ook de melodie vergt de nodige aandacht. Mijn akkoordenschema heb ik van bovengenoemde Aggie. Maar ik twijfel of ze wel helemaal goed zijn doorgekomen. Dus graag tips?

Mijn voorlopige vertolking (versie 2) staat hier, ik ben dus nog niet tevreden: 

De hele tekst staat al minstens 10 jaar, maar ik dacht zelfs nog een paar jaartjes langer op mijn website

Eigenlijk ontbrak er nog een couplet aan het leid van Joke: Er is een land waar kinderen willen wonen ( overigens heeft ze het daar wel over)

Geheime richtlijnen jeugdzorg

richtlijnen schermafdruk richtlijnen inhoudZo, n kleine twintig jaar geleden werden er door de Raad voor de Kinderbescherming wel eens nieuwe richtlijnen (normenrapporten, WOPP S&O) ontwikkeld. Dan werd je daar als cliënten groep of als vertegenwoordiger daarvan nog wel eens bij betrokken. Bovendien was er in die richtlijnen ook nog wel eens wat zelfkritiek te bespeuren.

Nu is er op proef blijkbaar al een nieuwe concept-richtlijn scheiden ingevoerd door jeugdzorg terwijl die blijkbaar nog geheim is. Maar gelukkig was hij met enig zoeken nog boven water te halen. De richtlijn is als bijlage bij dit blog gevoegd. Evenals een invoeringsplan en het laatst vindbare jaarverslag van deze onderneming dat inmiddels net als die andere stukken ook off-line was gehaald, maar nog net met googlecache was terug te halen.

Uit de stukken blijkt ook dat er een erg intieme club met de kwestie bezig is geweest. Zeker geen kritische volgers van Jeugdzorg zo te zien. Kern vormen Ed Spruijt en Inge Valk en mensen van net Nederlands Jeugd Instituut. En natuurlijk mocht Mevrouw Groenhuijsen niet aan dit incrowd-clubje ontbreken. Afin allemaal mensen waarover u op deze mijn sites meer kunt terugvinden.

Ik kan niet genoeg waarschuwen voor de gevolgen van de manier waarop Ed Spruijt zijn macht gebruikt en de manier waarop de wetenschappelijke mores door hem een aantal keren met voeten werd getreden. Ik zette dit gebrek aan wetenschappelijke integriteit nog een keer voor u op een rij.

Hier staan de leden van de werkgroep
Richtlijnen Scheiding
Planning uitvoering  geheel jan14
jaarverslag richtlijnen (mmm deze pdf is mislukt; zie vooralsnog hier: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:XQd2JVNo-HwJ:www.richtlijnenjeugdzorg.nl/richtlijnen/Downlaods/Jaarverslag_RLO_%25202012.pdf)
integriteit Spruijt

Theorieën over complotten

het vrije-val verval van de familiebetrekkingen
het vrije-val verval van de familiebetrekkingen

Ik ben een complottheorist. Dat durf ik nu rustig te zeggen. Dankzij de website WantToKnow kwam ik op het spoor  van een artikel gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek dat niet alleen goed beschrijft hoeveel betrouwbaarder de, vaak als complottheoristen omschreven, denkers argumenteren maar ook hoe geloofwaardiger dat is dan de conventionele theorieën.

“Complottheorieën” en zeker “complottheorist” zijn misleidende woorden. De facto wordt daarmee het niet-officiële standpunt over een gebeurtenis aangeduid. De theorie van de Amerikaanse overheid dat 9/11 een complot is van Al Quaida uitgevoerd door 19 kapers is uiteraard ook een complottheorie, alleen noemen we dat niet zo. Hebben alle overheden altijd gelijk gehad dan over de door hun aangehangen complottheorieën? Nee gelukkig niet. Een van de vermaardste complottheorieën is die van de Nazistaat over de Joden. Ik, en de meesten met mij denken dat die complottheorie niet klopte. Wij denken dat er juist een complot tegen Joden was. Maar zelfs als je het met alle geweld andersom zou willen zien dan nog zijn er dan staten die een onjuiste complottheorie verkondigden.

Als ik ervan wordt beschuldigd complottheorieën aan te hangen, dan valt me vaak bovenop bovenstaande negatieve associatie, connotatie, op dat anderen in mijn denken vaak ten onrechte complotgedachten denken te zien. In werkelijkheid denk ik vaak helemaal niet over, of in, complotten maar over door mij aangetroffen veel verfijndere onbewuste constructies. Soms denk ik aan een combinatie van een beetje complot en een beetje veel onderbewust.

Formulier van de rechtbank Arnhem. Is de voorgedrukte voorkeur voor moeders veroorzaakt door een complot?  Door Vincent Duindam cs vaak spottend (hij gelooft er niet in) de moedermaffia genoemd? Of is het het resultaat van reflexmatig denken en sterke onderbewuste voorkeuren? Of beide? Klik voor vergroting.

Mijn theorieën gaan vaak over jeugdzorg, of de door  mij tot monopoliebedrijfstak benoemde maatschappelijk/economische sector  familierecht. Het hele gebeuren is vooral een op allerlei duistere manieren in elkaar geschoven geheel van psychologische constructies waardoor cliënten van de jeugdzorg het gevoel moeten krijgen dat er met hun zelf van alles mis is en met de jeugdzorg vooral van alles goed. Het tegendeel is vaak goed aan te tonen, maar om te voorkomen of te verbloemen  dat dat tegendeel wordt aangetoond zijn vaak wel weer tamelijk bewuste obstructies van onderzoek en dergelijke nodig. Oftewel, je kunt mij niet wijs maken dat Ed Spruijt (ea)  niet goed kan nadenken, dus het kan goed zijn dat hij de zaak bewust bedondert. Ik kom straks nog even op dit eigen punt terug.

Soms kijk ik om me heen hoe dat met andere zogeheten complottheorieën gaat. Dan ligt 9/11 erg voor de hand natuurlijk. De aanval van 9/11 was een gebeurtenis waarbij de verhouding impact en impactmoment erg groot was.   De fysieke klap was kort maar krachtig en de gevolgen groot. Ik kan aan zo ’n parallelspooronderwerp maar beperkt aandacht schenken. Een mijns inziens erg effectieve manier om er dan iets over te weten te komen is om op een overtuigend punt van een theorie tegenbewijs te zoeken (falsificatie). Dan neem ik wel een punt waar het een en ander over afgezocht is. Dus niet een punt waarvan het tegenbewijs toevallig kan ontbreken of toevallig slecht zijn. Zo’n punt, waar veel over is gesproken en geschreven, is mijns inziens het rechtstandig en met ongeveer de op aarde heersende standaardvalversnelling naar beneden komen van een gebouw dat niet door vliegtuigen geraakt is en waar slechts enkele, niet ruimtelijk netjes verdeelde  verspreide branden woedden. Het gaat dan dus om WTC 7 dat uren na de collaps van WTC 1 en 2 neerging. De critici van het officiële overheidsverhaal zeggen dat dat niet kan. Om zo evenwichtig en snel naar beneden te komen zou er praktisch nul weerstand van de constructie zelf en een evenwichtige verdeling van de schade moeten zijn geweest. Er moet dus volgens de critici van het overheidsverhaal iets anders aan de hand zijn geweest. Ik vind die kritiek overtuigend.

Wat zeggen de opponenten hierover. Als ik het goed heb begrepen zeggen de officiële onderzoeken er weinig over. maar ik moet toegeven dat het moeilijk is voor mij om alle onderzoeken te overzien. Misschien een mooie samenvatting in het Nederlands van de critici van de critici?  Stichting Skepsis is daarvoor vaak de aangewezen organisatie.

Dan lezen we op de website van Skepsis, in een artikel van iemand die zich specialist hierin noemt, het volgende: “Overigens was de val geheel in overeenstemming met de wetten van de mechanica; de verhalen dat de gebouwen extra snel vielen kloppen niet. Er is ook geen mechanisme denkbaar waardoor iets sneller kan vallen dan met de gewone valversnelling.”

Ah zo doe je dat dus voor de argeloze lezer. De val was in overeenstemming met de wetten van de mechanica: ja dank je de koekoek. Als ze er niet mee in overeenstemming zouden zijn dan zouden ze geen wetten van de mechanica mogen heten.  En dan wordt die bewering nog een keer met een prachtige dubbele hyperbolische tautologie bekrachtigd.  Zou er iemand ergens wat anders hebben beweerd dan? Voor de argeloze lezer wordt die suggestie wel gewekt vrees ik, althans zoiets. Het probleem volgens de critici (vaak dus complottheoretici genoemd) was namelijk niet dat ze sneller zouden vallen dan de door valversnelling veroorzaakte valsnelheid. Ze verklaarden zelfs niet dat ze sneller naar beneden zouden zijn gekomen dan alleen met valkrachten (zwaartekracht) verklaard zou kunnen worden (want ja dat kan weer wel; bijvoorbeeld door eventuele andere krachten) . Het probleem volgens de critici was juist dát ze met zo goed als de vrije valsnelheid naar beneden kwamen en niet langzamer.

In dit geval lijkt het erop neer te komen dat verdedigers van officiële theorieën maar wat projectief aanrommelen terwijl juist de critici goed naar argument en tegenargument kijken. En dat komt goed overeen met de uitkomsten van genoemd onderzoek.

En er lopen waarschijnlijk ook  mensen rond die de opdracht krijgen (oef complot) om onzin te verkondigen om de critici in een verkeerd daglicht te stellen. Ingewikkeld. Daarom dus even terug naar simpel. Dit ene voorbeeld over WTC 7.  Ik hoorde net in een filmpje Ray Grifin opmerken dat een goede theorie te toetsen valt. Inderdaad een theorie hoeft niet direct waar te zijn. Een theorie moet toetsbaar zijn. De theorieën van die zogeheten complottheoristen zijn toetsbaar. Probeer maar eens iets in te laten storten op de manier waarop WTC 7 naar beneden kwam. Dat is nog niet gelukt. Althans zonder gebruik van explosieven dan. Want mét explosieven is het juist weer heel vaak gelukt. Je kunt op internet heel veel filmpjes vinden van gecontroleerde demolitie. Vaak willen we namelijk dat een sloop zo mooi mogelijk verloopt om schade aan de omgeving te beperken. Daar is dan wel een team experts een weekje of zo mee bezig geweest.

Ok. Dus nu wil ik graag een theorie van mijzelf gaan toetsen. Iets dat veel lijkt op een complottheorie.  Namelijk dat het zou kunnen dat makkelijke stappen naar oplossing van scheidingskinderperikelen wordt afgehouden door de genoemde machtige bedrijfstak familierecht. Zelf heb ik, dik een half jaar geleden, op Debat op Twee  een suggestie van advocate Petra Slingenberg omarmd die al eerder terug te vinden was in de verklaring van Langeac en eerdere artikelen van mij en anderen. Maak direct bij kinderplannen goede afspraken over opvoeding en verzorging onder de verschillende condities. Voor details zie mijn blog hierover.  Over deze stap zijn toen ter plekke sluitende afspraken gemaakt met een jeugdzorgdirecteur. Hij zou beslist voor het geld zorgen. Ik zorg dan wel voor de opzet (samen met Petra). Wetswijziging is er niet voor nodig al zou het aardig zijn als er in dit kader wat meer nadruk zou komen op het handhaven van civiele afspraken over kinderen.  gewoon een goede campagne waarin je goed uitlegt hoe je wat kunt vastleggen en hoe je je eigen arbitrage regelt enzovoort. Inderdaad zonder jeugdzorgers rechters en ander volk wat zich in dit opzicht eigenlijk alleen maar verdacht heeft gemaakt.  En veel geld kost het ook niet. Simpel.

Inmiddels is er, om een lang verhaal kort te maken niets van terecht gekomen. Ik denk omdat Jeugdzorg Nederland het een te goed plan vindt en het als bedreiging ziet voor hun broodwinning. Al dan niet bewust. Er speelt natuurlijk ook een soort ingeslepen gewoonte om alles af te kraken wat niet van hunzelf of hun vriendjes Spruijt,  Groenhuijsen c.s komt. Om mijn theorie te toetsen heb ik opnieuw een mail gestuurd aan betrokkenen. Een heel klein beetje scherp.
Als er nu niets gebeurt dan hebben ze dus niet een paar tienduizendjes over voor een serieuze poging wat te veranderen aan de heikele toestand van het familierecht.  Schaden kan het plan absoluut zeker niet. En al zou het maar een paar vredeverbindingen (ipv vechtscheiding zie vorig blog) schelen dan is het geld er al uit.

Als Jeugdzorg er wel op ingaat dan is daar overigens nog niet mee aangetoond dat ze helemaal van goede wil zijn. Misschien voelen ze een hete adem en verder allerlei mogelijkheden om het binnenskamers anderszins te frustreren. Maar als ze er niet op ingaan dan vind ik het bewijs voor mijn complottheorie wel geleverd.

Met deze doorwrochte bijdrage aan de ontwikkeling van een theorie over complottheorieen mag ik nu wel een complottheoreticus worden genoemd in plaats van een complottheorist. Met dank aan mijn lezers voor het helemaal doorworstelen van deze recordlange blog.

complotdenkers hebben gelijk
Stichting Skepsis over 9/11
afspraken over afspraken (vroegtijdige afspraken)
monopoliebedrijfstak familierecht

ps:  Skepsis is in Nederland dé plek voor de bestrijding van vermeende complottheorien.  Dat de stichting Skepsis gewoon toevallig slecht werk aflevert en dat ze minder relevant zijn om een beeld te krijgen van de kwaliteit van de weerlegging van de onconventionele theorieën is geen voor de hand liggende gedachte.  Ik heb net even zitten te neuzen in hun bronmateriaal en dat geeft wel aanleiding om te zien dat dit bronmateriaal hun uitspraken niet dekt.  Die vreemde passage over de mechanica staat in hun bronnen anders beschreven.  In die bronnen staan dan wel weer andere vreemde dingen.  Hoe dieper je in de materie duikt, waarbij opvalt dat de onconventionelen veel moeite doen om voor en tegen af te wegen, hoe vreemder en tegenstrijdiger de argumenten van de conventionele theorieen zijn. Maar uiteraard is Skepsis op zich maar een voorbeeld van hoe het eraan toegaat.
Let op: Skepsis heeft gereageerd hieronder door mij als reactie geplaatst.

Quik-Schuijt door of uit de bocht?

Het salomonsoordeel geeft die ouder gelijk die zijn/haar kind niet als eigendom ziet

Kinderrechter/senator Quik-Schuijt pleit (samen met Groenhuijsen) in een betoog in NRC afgelopen weekend tegen gelijkwaardig ouderschap.  Maar voor het eerst laat ze haar opvatting dat kinderen voor 100% afhankelijk zijn van hun moeder vallen. Vaders bestaan dus. Net zoiets als “negers zijn toch wel mensen”. Maar afin elke vooruitgang is er een.

En dan de kop: Die wet creëerde vechtscheidingen. Even hoop je dan nog dat Nanneke tot het inzicht is gekomen dat ook de wet vaders discrimineert. Maar nee dat blijkt niet het geval. Het feit dat de term gelijkwaardig ouderschap in de wet is gekomen dankzij  een amendement van haar partijgenoot SP-er Jan de Wit (voorzet van mij en SP Deventer) blijkt het euvel.  Quik-Schuijt, die zelf voor de wet stemde waarin dat uiteindelijk dus was opgenomen, denkt dat ouders nu door die wet méér vechten. Dit baseert ze op niet met name genoemd onderzoek waarbij ze haar lezers min of meer verwijt  “De resultaten van onderzoek worden lang niet altijd benut en een gedegen psychologische analyse van wat ouders en kinderen werkelijk overkomt ontbreekt vaak”  Blijkbaar lezen wij andere onderzoeken. Of zou ze een aantal loze opmerkingen van Ed Spruijt inmiddels als onderzoek hebben aangemerkt?

Zelfs als Nanneke mogelijk gelijk zou hebben  wat betreft toegenomen vechtgedrag, het zou kunnen, dan nog heeft dat meer te maken met het nog steeds grote gebrek aan handhaving van gedeeld ouderschap.  Dit, nu al weer decennia oude probleem, wordt nog steeds in stand gehouden door rechters die kinderen toewijzen aan die ouder die het hardst aan de kinderen loopt te trekken, vooral als dat de moeder is.  Je hoeft geen psycholoog te zijn om te begrijpen dat dat, toch al in scheidingsinstabiliteit verkerende ouders in onzekerheid brengt over het handhaven van contact met hun bloedeigen kinderen. Waarna inderdaad de kans groot is dat dat verlies vooral gemunt wordt als je niet om het hardst gaat vechten. Waarna dus inderdaad ouders, vooral vaders in een flight-fight-spagaat komen dat door de rechtstaat wordt opgestookt tot een ware oorlog.

Quik-Schuijt kan dan in het vervolg van haar betoog nog wel heel wijs gaan delibereren over de staat van ouders na scheiding, maar wat zou het een opluchting zijn als ze bovengenoemd eenvoudige principe zou begrijpen.  Het macabere is dat het omgekeerde niet alleen gebeurt, maar ook nog wordt verkocht onder het mom een salomonsoordeel te zijn, terwijl het dat nu juist precies niet is.

Kortom niet dïe wet, maar dé wet in het algemeen en de uitvoering daarvan door haar en haar collega’s in het bijzonder, is de oorzaak van de zogenaamde vechtscheiding.

Maar Mevrouw Quik-Schuijt lijkt vatbaar voor nieuwe inzichten. Niet alleen het vaderschap bestaat nu, je mag toch aannemen dat de door haar voorgestelde zorgverdeling (gelijk aan die voor scheiding… dus vader brengt iedere avond wel zijn kinderen naar bed??) dan wel wordt gehandhaafd in een eventuele beschikking die dan  niet, zoals eerder, door haar wordt verwezen naar een onnutte plek boven het bed van een slapeloze vader.

Wat is nou eigenlijk gelijkwaardig ouderschap?

Het dossier Quik-Schuijt

Machinegeweer of wetenschap

Gebaseerd op een uitspraak van Ed Spruijt

Man gijzelt dochter met machinegeweer/ wetenschap pervers. Deze week kwamen op dezelfde dag 2 bijzondere berichten langs die niet alleen te denken geven maar ook best wat met elkaar te maken hebben als je er even over doordenkt. En doordenken doe ik graag.

Meneer Miedema van de Universiteit Utrecht vindt dat de wetenschap teveel blootstaat aan ‘perverse prikkels’. Bijvoorbeeld bij promoties. Om maar te produceren en geld te vangen van de overheid worden promoties er nog al eens doorheen gesleurd. Een andere belangrijke perverse kwestie zijn de derde geldstromen. Zogenaamde wetenschappers, soms al jaren geleden gepromoveerd verdienen geld voor zichzelf en hun Universiteit door onderzoek voor derden te doen. Liefst een beetje zo dat die derden er een beetje blij van worden. Zo deed Dhr Spruijt onderzoek voor de Raad voor de Kinderbescherming. Daarbij liet hij zich liever niet op de vingers kijken door zijn peers (medewetenschappers). Zijn begeleidingscommissie bestond alleen uit vertegenwoordigers van zijn opdrachtgever. Het is niet onbelangrijk om dit feit deze week nog een keer te memoreren. Soms denken wij namelijk dat alleen de medische wetenschap een kwestie van leven of dood kan zijn. Maar al te vaak speelt rond scheidingen tussen vaders en kinderen hetzelfde. Leven en dood. Ouder-en kind dodingen. Familiedrama’s. En voor onderzoeken daarover moet je bij Spruijt zijn. Althans dat denken de meeste media. Of anders bij mevrouw Groenhuijsen. En wat krijg je dan als die aangestuurd worden door hun eigen perverse (ik neem de term maar even over van Miedema) belangetjes? Dan krijg je dat ouders met zoveel woorden in de grond worden getrapt ze worden gedwongen aan verplichte zelfvernedering te doen (zie links en plaatje), speciaal vaders.

In zijn perverse onderzoek van 2003 schreef Dhr Spruijt, je moet het lef maar hebben, dat Dhr Gardner, de internationaal gewaardeerde duider van Ouderverstotingssyndroom, een ´hired gun’ is, een huurmoordenaar dus. Ik weet niet precies hoe letterlijk Spruijt dat toen bedacht, maar dat inhuren dat laat ie zichzelf nogal doen kun je zeggen. En misschien kun je het na het oplossen van zijn projectie zelfs wel vrij letterlijk uitleggen. Misschien is Spruijt wel het machinegeweer waar sommige ouders mee schieten. Zoiets van; “van meneer Spruijt moet jíj door het stof; nietes jíj moet door het stof. Per saldo besluitend zichzelf dan maar om te brengen. En hun kind. Heel erg en ook verwijtbaar. Maar niet alleen aan die ouder, maar vooral ook, en in multiple vorm aan mensen als Spruijt.

Miedema kan dichtbij, op zijn eigen universiteit het heft ter hand nemen. Zo dichtbij zit Spruijt. Ik probeer deze week een mooie open brief te maken voor Dhr. Miedema waarin ik mijn best zal doen mijn verhaal voor de zoveelste keer nog eens goed te verwoorden. Hopen dat het een keer doorbreekt. En dat daar geen verdere familiedrama’s voor nodig zijn.

Dossier vaders en wetenschap
U kunt de afbeelding bij dit blog kopen als kaart.

Zie ook ons interview met Dhr Spruitjes-van de Wijs

Richard Gardner

Hier praat ik met Richard Gardner aan vde vooravond van zijn lezing
Hier praat ik met Richard Gardner aan de vooravond van zijn lezing

“‘Het ouderverstotingssyndroom is een stoornis, en de wetgever heeft de macht om rechters te machtigen de stoornis te genezen’  Met deze kryptische boodschap opende Richard A. Gardner, Amerikaans hoogleraar kinderpsychiatrie, de presentatie in Nederland van zijn boek over het ouderverstotingssyndroom. Het was 24 juni 1999. In de Grote Kerk te Breda werd het eerste congres gehouden in een serie van twee, georganiseerd door het Ministerie van Justitie samen met ouderorganisaties. Congresgangers waren rechters, justitieambtenaren, kinderbeschermers, advocaten en ouders. Joep Zander had destijds de aandacht gevestigd op de publicaties van Gardner, en dat had geresulteerd in een uitnodiging aan Gardner om zijn werk in Nederland te komen introduceren.”

Voor zover  is de intro van het artikel van Peter Prinsen in het boek Verpasseerd Ouderschap. Het bezoek van Gardner aan Nederland  is nu een dikke tien jaar geleden.

Wat Gardner óók zei is dat we in Europa wat kunnen léren van de States.  Zojuist las ik het boek family’s heartbreak waaruit ik bijna het omgekeerde concludeerde.  Natuurlijk klopt het dat er in de States meer ervaring is opgedaan met het aankaarten van het ouderverstotingssyndroom, maar het inschakelen van meer sociaalwetenschappers is  in Nederland mijns inziens al een gepasseerd station dat zijn onnut heeft bewezen. Qua oplossingen zie ik meer gebeuren in ons buurland België. Binnenkort ga ik daar op bezoek om een lezing te geven over ouderverstoting, dus ik ga me bij gelegenheid weer eens uitgebreider op de hoogte stellen van de ontwikkelingen aldaar.

Bij deze gelegenheid keek ik nog eens het internetdossier ouderverstotingssyndroom door en kwam tot de ontdekking dat daar nog steeds slechts een klein stukje van het geluidsbestand van dat optreden van Gardner stond. Aangezien er nu veel meer mogelijkheden zijn dit soort zaken online te zetten zonder dat het jezelf kapitalen kost heb ik het bestand in zijn geheel geupload bij archive.org. De moeite waard om nog een keer terug te luisteren.

Alles over Gardner in Breda inclusief de complete geluidsfile
Het dossier ouderverstotingssyndroom
Bespreking van het boek A family’s heartbreak van Michael Jeffries

we doen zo ons best

Liesbeth Groenhuijsen
Liesbeth Groenhuijsen tijdens een betoog van mij

Jeugdzorgers en kinderbeschermers (what is in a name?) doen volgens eigen zeggen alle mogelijke moeite om kinderen met Ouderverstotingssyndroom naar de verstoten ouder te sturen. Zeggen ze. Sommige althans.

Ik zie het al voor me zo’n kinderbeschermer zoals mevrouw Liesbeth Groenhuijsen  (zie hiernaast) die gaat uitleggen aan een kind dat het echt wel heel erg perse naar hun vader moet.  Ik zie het niet alleen voor me,  ik kwam haar pas nog tegen op een congres van de NIP (psychologenvereniging) waar we allebei een workshop verzorgden.

Zo’n kind ( het gaat in dat geval vaak om puber die zich wat minder makkelijk laten moven) weet natuurlijk al lang dat dat soort mevrouwen of ze nu rechter of hulpverlener zijn ook zijn overgeleverd aan een wispelturig familierechtsysteem waar geen peil op valt te trekken, laat staan de garantie uit te halen dat ze dan ook bij haar vader mag blijven komen. Dit systeem biedt geen zekerheid en geen veiligheid voor kinderen in deze situatie. Ook Mevrouw Groenhuijsen zelf is wat dat betreft niet echt betrouwbaar ( zie mijn recensie over een van haar boeken).

Een tijd geleden kon ik Mevrouw Groenhuijsen op de tv nog horen vertellen dat als een moeder maar een foto van de vader op hangt ze blijkbaar een positieve attitude naar die vader heeft.  Inmiddels is het punt geland dat dat nog lang niet alles zegt. Het gaat ook om een diepe overtuiging dat beide ouders van belang zijn.

Wat nog niet geland is is het punt dat je zelf als hulpverlener ook die overtuiging moet hebben. Anders werkt het nooit.

In mijn workshop op dat congres bleken veel mensen rond te lopen die praktische handvaten hadden gemist. Bijvoorbeeld hoe je kinderen uit die verwrongen loyaliteitskeuze kunt trekken.

Dat een kind gedwongen moet worden om naar beide ouders te gaan vonden ze een twijfelachtige aanpak. Hun twijfel maakt het twijfelachtig vrees ik.

We doen zo ons best om tegen onszelf te vechten; dat is het beste wat ik er van zou kunnen maken.  Maar zelfs dat niet vrees ik. De negatieve kwalificaties blijven inmiddels dusdanig de raadsrapporten vulllen dat je je kunt afvragen of inmiddels niet de zogenaamde hulpverleners de primaire programmeurs van ouderverstotingssyndroom zijn.

Over het boek (Dees, een vader en een viool) van Liesbeth Groenhuijsen

klachtuispraken over Mevr. Groenhuijsen: http://www.tuchtcollege-gezondheidszorg.nl/images/2008h117.dh.pdf en http://tuchtrecht.overheid.nl/zoeken/resultaat/uitspraak/2012/YG1785