Cookies

Peter Hoefnagels politicus, wetenschapper, vader, vechter en kunstenaar.

Peter Hoefnagels (wikipedia/Joep Zander)

In memoriam Peter Hoefnagels.

Ik herinner me nog hoe Emiel en ik ons door een stukje dicht bos worstelden om toch nog wat sneller bij de molen van Peter te komen. Hoe we eenmaal aangekomen eindeloos konden luisteren naar Peters onderhoudende verhalen over zijn leven en werken. Vooral intrigerend vonden wij de verhalen over de kinderhandel (letterlijk) die zich decennia geleden ook onder het oog van kinderbeschermers afspeelde. We verslonden een paar stukken hierover uit zijn nog niet gepubliceerde “biografie”. Ik vroeg me af hoe vergelijkbaar dat is met de handel (letterlijk) en wandel van de huidige voogdijinstellingen die soms vooral bezig zijn met speculatie en vastgoedhandel en daar de kinderen voor gebruiken.

Peter bemoeide zich flink met het familierecht. Niet iedereen wist dat hij daar ook een persoonlijke betrokkenheid bij had. Emiel en ik waren hem zeer dankbaar dat hij ons de ruimte gaf om daar in onze interviews op in te gaan en dat ook voor een deel te publiceren in het boek Verpasseerd Ouderschap.
Peter was ook een vader die het ouderverstotingssyndroom van dichtbij kende. Als vele vaders met een status in politiek en wetenschap was hij beducht dat hij zou kunnen worden afgerekend op deze grote betrokkenheid. Die angst was niet helemaal onterecht. Een adjunct-directeur van de Oostelijke kinderbescherming had ik een tiental jaren daarvoor al horen beweren dat Peter zo’n zijn eigen issues kende. Dat is een makkelijke manier om iemand pogen weg te zetten. Dus uiteindelijk geheel, heel erg onterecht. Voor vrouwen mag het persoonlijke politiek zijn, voor mannen is het persoonlijke blijkbaar een probleem in de politiek.

Peter maakte naam in de criminologie. Voor mij zijn zijn boeken De Kroning en de woning en zijn boek over Witte-boordencriminaliteit uit mijn hart gegrepen. Maar vooral maakte Peter naam in het familierecht. Ik kende zijn boeken uit mijn studietijd als pedagoog. Zijn revolutionaire plannen, samen met Mulock Houwer, tot hervorming van de jeugdzorgstructuren. Hij promoveerde op de kinderbeschermingsrapportage en was de grote man achter scheidingsbemiddeling in Nederland. Hehe ook een linkse jongen die zich tegen het familierecht aanbemoeit. Ik voelde me minder alleen staan.

Peter was niet alleen als wetenschapper erg veelzijdig, hij was ook een flamboyant politicus die het met verve opnam tegen staats Kosto, hij was een poëet die met zijn gedichten vaak aansloot bij de grote thema’s die hem beroerden, een muzikant en voordrachtskunstenaar die in zijn Lindese molen zijn publiek wist te roeren. Ook daarin zag ik hem als voorbeeld. Om het eens heel persoonlijk te zeggen; ik zag hem graag als mijn, al weer lang gemiste, opa.

De vorige week, 24 november, overleden Peter Hoefnagels was al een tijdje weg uit het publieke leven. Een paar maanden geleden ontmoette ik hem, samen met zijn lieve vrouw Nelleke, voor het laatst in zijn mooie huis naast de molen in de buurtschap Linde in de buurt van Vorden. Wie meer erover wil weten kan een deel van het interview dat ik, samen met Emiel Smulders, met hem had teruglezen in het boek Verpasseerd Ouderschap. Een deel van dat interview is overigens nog níet gepubliceerd.

Twee stukjes uit de tekst

“Als Peter elders tegen de ambtelijke molens vecht dan denk je wel eens
dat hij een Don Quichotte moet zijn. Zijn a priori overgave intrigeert ons.
Hij is een vechter, iemand die met de moraal in de hand het onrecht
bestrijdt, als schrijver, als hoogleraar en als politicus. In verband met dat
laatste denken we aan zijn pakkende politieke vragen in 1990 aan toen-
malig staatssecretaris van justitie Kosto. Hij vroeg zich af, of het nieuwe
recht op omgang wel een einde zou maken aan de onrechtvaardige situ-
atie waarin vaders buiten de omgang met hun kinderen worden gestoten.
‘De fractie van de Partij van de Arbeid kan de relatie nooit zo sturen als de
blik van de verzorgende ouder dat kan. Moeders wil is wet en de rest kan
met blote benen naar bed.”

“Mijn kinderen hebben van hun moeder valse verhalen over mij gehoord
en zij zijn daarin gaan geloven. Ze snapten eerst niet dat het valse verha-
len waren die verzonnen zijn. Zelfs nu nog, 45 jaar later, heeft hun moe-
der het er moeilijk mee als ze mij bezoeken.”

zie het boek Verpasseerd Ouderschap
zie Wikipedia over Hoefnagels

Vrij

ook als kunstenaar een beetje boer

Rustpuntenkunstprojectverslag nummer 5 (alle verslagen)

Vandaag waren de kinderen op de boerderij. Want sportdag voor de hogere groepen. Jerom wil geen boer worden maar kunstenaar had ik al gehoord.

Jerom kan erg goed tekenen en wil graag helpen ook hier iets moois van te maken. Eerst worden er meer wilgetenen gesnoeid en weggehaald. Dan gaat hij een paar rubbels meeverven en even later komen zijn zus Sara en de hond Sem ook meehelpen.

Ondertussen rolt de uitslag binnen van de Raad van State over de Linderveldplas.  Bezwaren weer afgewezen. Voor deze plas maakt het niet meer uit omdat hier de buit politiek al binnen is gehaald. Maar het is wat zorgelijker dat op andere plekken in Nederland zo licht mag worden omgegaan met het vervuilen van het grondwater met baggerslib.

kunst maken

Als er ecologische winst is mag vervuiling op de koop toe worden genomen.

Een wat wrange redenering vind ook ik. Maar daarenboven is het helemaal niet duidelijk of de schade aan het grondwater wel zo beperkt is en de ecologische winst ook niet.

De Raad van State schijnt zich te baseren op onderzoeken van de tegenpartij.

Hoe dan ook voegen we vandaag weer een flinke plens schoon water aan de grond toe om zo in ieder geval het zeer plaatselijke grondwater zuiver en vooral hoog te houden.

Sam doet ook mee
Vader William merkt grappend op dat ik zijn zoon niet teveel met kunst moet bezighouden “want hij wil wel boer worden hoor!”

Om 12.30 weer aangeschoven bij het hele gezin om een boterhammetje mee te happen samen met iedereen die op de boerderij aan het werk is. Dat doet me denken aan de origineel-hollandse definitie van het woord gezin die zoveel meer betekent dan (kern)familie. Het woord gezin stamt namelijk juist uit dit soort situaties. Origineel wordt het gedefinieerd als iedereen die aan tafel zit. Met name op de boerderij betekende dat bijvoorbeeld dat alle hulpen en knechten ook bij het gezin horen. Kunstenaars misschien ook een beetje?

Meer rustpuntenproject
kunstdossier joep

natuur, cultuur en politiek

rups op rubbel
(4de bericht over het project rustpuntenkunst)

Eerst maar de voorjaarsnota, dan aan het verhaaltje werken voor de rustpuntenkunst. en dan was het vandaag ook nog eens zuiveldag op de boerderij. Druk zat voor een boerin die in de politiek zit en zich ook nog met kunstprojecten bezig houdt. We zouden het bijna vergeten, maar het verhaal over dit kunststuk moet ook nog op papier. Afin daar komen we samen wel uit.

Die voorjaarsnota bevat trouwens veel lege tabellen (wat onbestemd nieuw college).

Vandaag verder nogal geworsteld met de rubbels en de wilgetenen. Zowel bij de benadering van de cultuurdingetjes als de natuurdingetjes komt het nogal precies. Zo moeten de wilgetenen natuurlijk wel voldoende water krijgen, en zelfs dan kan het nog wel even duren voordat ze echt gaan uitlopen. En de rubbels die moeten nu juist weer waterdicht worden. Op bijgaande foto zie u hoe een rupsje erover dacht, These boots are made for walking……and one of these days they walk al over you.

Ook wat aanpassingen van het lemma Linde op Wikipedia hoorde vandaag bij het project. Linde is namelijk wat preciezer de benaming van het gebied, buurtschap waar ik aan het werk ben.