Cookies

eind van het feminisme?

het boek van Roos
het boek van Roos
Gastblog door Dennis

over de presentatie van het boek Fuck! ik ben een feminist van Roos Wouters

Ondanks het tegenvallende weer en de grote vertraging bij het openbaar vervoer was de zaal waar Roos haar boek presenteerde afgeladen met geïnteresseerden . Mensen stonden tegen de muren en zelfs tot in de hal en de deuropeningen te luisteren. Minstens 400 mensen waren er op de boekpresentatie afgekomen van Roos Wouters. De zaal was veel te klein. 24 november 2008 gaat de geschiedenis in dat Roos Wouters de wereld veranderde. Het onderwerp gezamenlijk ouderschap leeft!

Veel feministes waren aanwezig. Zoals Margriet van der Linden, de opvolgster van de gepensioneerde Cisca Dresselhuys van het feministische maandblad Opzij. Van deze Margriet kwam kritiek omdat zij zich bedreigd voelde. Ze wilde niet dat de term feminisme voortaan femanisme zou worden genoemd. Op zich wel begrijpelijk vanuit haar standpunt. Als het feminisme zou verdwijnen is haar blaadje Opzij en haar bestaansrecht als hoofdredacteur natuurlijk verdwenen. Uit puur eigenbelang stak deze Margriet daarom van wal dat ze vond dat het feminisme nog springlevend was en dat ze het veel te vroeg vond om over te stappen naar het gedachtegoed van Roos Wouters. Roos Wouters pleitte voor het gezamenlijk werken aan de verdeling van opvoeding en werk, helaas gaf Margriet aan daar nog lang niet aan toe te zijn. Zij wil eerst nog verdeeldheid en conflicten veroorzaken binnen het huwelijk en de werksfeer.

Ondertussen werd het warmer en warmer in de zaal. Er volgde drie debatachtige taferelen voorin de zaal met Roos natuurlijk als leading lady. Ere wie ere toekomt! De boel werd ondertussen aan elkaar gepraat door een vlotte babbelaar die was ingehuurd. Pia Dijkstra, die zich inmiddels heeft laten strikken als voorzitter van de Taskforce DeeltijdPlus, was ook aanwezig. Het moet gezegd, Roos heeft lef. Allemaal personen uit te nodigen die het min of meer niet eens zijn met haar boek. Gelukkig was vrijwel de gehele zaal wel op de hand van Roos.

Ook ik hoor bij die groeiende groep mensen die vinden dat opvoeding en werk gezamenlijk geregeld moet worden tussen ouders. Dat is namelijk het beste voor opgroeiende kinderen, en daar gaat het om. Al het andere is ondergeschikt! Koop en lees haar boek. Wees erbij zodat je later tegen je kleinkinderen kunt vertellen, als zij op de Roos Wouters school zitten bijvoorbeeld, dat je een eerste druk van het debuut in je boekenkast hebt staan van deze belangrijke vrouw.

Vanaf nu noem ik mezelf een femanist en vind ik ook dat we de samenleving moeten remanciperen. Nu maar hopen dat de samenleving daar ook maar aan toe is?!

verslag van ikvader
Ook interessant: manifest pappa-plus

Feminodebilisering

In 1994 gaf Tjerk Bakker, toenmalig voorzitter van de stichting Dwaze Vaders het boekje “Omgangsonrecht, de Nederlandse situatie”, uit. Hoewel ik erg blij was met het boekje viel ik wel een beetje over termen als politibielen. Met deze term werd door Tjerk een bepaald dominant voorkomend soort politici aangeduid. Inmiddels is het in Nederland gebruikelijker geworden om dit soort zware termen te gebruiken.  Hoe graag zou Tjerk het woord feminodebilisering hebben gebruikt, of zoiets.  Want op het feminisme had hij het bepaald minder dan ik.  Inmiddels heeft Ephimenco, in Trouw, de draad van Tjerk weer opgepakt; feminodebilisering.  En terécht wil ik deze keer volmondig zeggen. Ik ben vóór bevrijdend feminisme. En goed bevrijdend feminisme is ook bevrijdend voor mannen. Maar waar Opzij nu weer mee bezig is. Een pratende kut op de voorpagina die pijn lijdt, want platgeneukt.

Iets agressievere seks (hier bedoel ik het woord agressief heel breed) kán weer de laatste jaren. Het kan omdat beide partners hier af en toe behoefte aan kunnen hebben. Vrouwen, mannen. Niet alleen vrouwen worden platgeneukt, maar ook mannen. Ellen ten Damme heeft daar zelfs een politiek statement van gemaakt. In haar liedje Plattgefickt legt ze uit dat ze haar man zo lang zal platneuken totdat hij fysiek niet meer in staat is naar de Busch-oorlogen in Irak en evt Iran te gaan. Vrouwen voor Vrede nieuwe stijl. Da’s weer eens wat anders dan slachtofferfeminisme van Opzij. Hup de beuk erin. Handen aan het bed.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=w-DrEkJbzUk&hl=en&fs=1]

De column van Ephimenco

Opzij

Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats………..

Het damesblad Op-zij moet een beetje op-schuiven. En wij maken graag plaats voor positief nieuws op dit weblog. Ik hoorde een paar weken geleden van het televisieprogramma “De leugen regeert” van de principiële klacht van een mannelijke sollicitant over het feit dat het, naar eigen zeggen feministische, maandblad geen mannen wil aannemen. Ik had niet de indruk dat hij daarmee bij de Commissie gelijke behandeling (CGB) voet aan de grond kon krijgen. Ook gelijke voeten worden bij de CGB immers nogal eens ongelijk behandeld.

Maar de CGB heeft deze klager gelijk gegeven!! Immers ook mannen kunnen feministisch zijn! Misschien wel meer dan vrouwen… ah! Of Opzij daarmee kritiek van mannen binnen dit vrouwenbolwerk toelaat is nog maar de vraag. Opzij liet wel eens eerder mannen dingen schrijven. Zo werd ooit een rubriekje met mannennieuws in opzij gevuld door Transact-beleidsmedewerker Nico van Oosten.

Als Opzij nu aan de slag moet met mannen zullen ze misschien weer niet de stevigste uitzoeken. Mij zullen ze zeker niet uitzoeken lijkt me. Ook al ben ik bepaald feministisch. Maar afin.

Een blokkade is geruimd; Opzij,maak plaats, we komen eraan!

artikel Commissie_Gelijke_Behandeling: Opzij discrimineert in Trouw
dossier emancipatie en mannen