Cookies

Correcties verslag hoorzitting expertgroep

De expertgroep Ouderverstoting en complexe omgangsproblematiek, die mij hoorde als deskundige, heeft daarover een concept verslag geschreven dat ik mocht corrigeren. Ik zal hier niet alle correcties behandelen, ik ga er vanuit dat die worden verwerkt en dat het verslag door het expertteam zal worden gepubliceerd. Maar de algemene opmerkingen bij die correcties wil ik u niet onthouden. Ik verwijs hierbij ook naar eerdere blogs over deze kwestie. (vervolg onder plaatje)

kaart over de discriminerende uitspraken van schijndeskundige Dhr Spruijt een voorbeeld van systemische beïnvloeding

Algemene opmerkingen bij het corrigeren:

indeling en systeembenadering

Er is blijkbaar gekozen voor een thematische indeling van het verslag. Die loopt geloof ik niet helemaal samen met de chronologie. Dat heeft voordelen. Maar sommige dingen komen daardoor wel onder koppen terecht waar ik ze niet zo thuis vind horen. Ik pleit ook voor een kop preventie en een kop systeemkritiek. Preventie onder dwang en drang behandelen lijkt me niet goed. In ieder geval bleven er allerlei opmerkingen van mijn kant onbenoemd die ik dan toch maar even onder een systeemkopje heb gezet. Als dat niet kan zouden ze in ieder geval ergens anders moeten worden ondergebracht. Ik merk op dat sociale/sociologische deskundigheid onderbedeeld is in het expertteam. De kop “Drang en dwang “vind ik sowieso al gekleurd. Waarom niet het woord “handhaving” daarin opgenomen? En de kop “Gender” had van mij “Ongelijke behandeling” mogen heten. De keuze van koppen is van groot belang gezien het feit dat veel mensen dit soort verslagen scannen in plaats van helemaal lezen. Ik vind dat mijn inbreng koppen verdient die in voldoende mate een duiding zijn van de inhoud.

Waardenissues strafrechtelijk

Strafrechtelijke issues kunnen niet worden ondergebracht onder de noemer waardeinissues. Strafrechtelijke overtredingen van rechters, waar nota bene een verzwaarde strafmaat op staat, mogen zo niet worden afgedaan. Ik heb zelf, als door de rechtbank aangesteld deskundige meegemaakt dat een rechter valsheid in geschrifte pleegt over mijn inbreng als deskundige en alle machtsmiddelen inzette om mij in die hoedanigheid alsnog de mond te snoeren. Aangifte daarvan werd vervolgens genegeerd. In een ander geval. als door de verdediging opgeroepen getuige-deskundige heb ik meegemaakt dat ik niet aan het woord kwam omdat ik opvattingen heb over het functioneren van rechters. Aan dit soort machtsmisbuik moet een einde komen, anders komt er ook geen einde aan iets wat op dit moment valselijk wordt benoemd als vechtscheidingen.

Stimuleren van klokkenluidersverhalen in plaats van onderdrukken

Het goed tot zijn recht laten komen van opvattingen van deskundigen zoals ik, die vaak niet aan het woord worden gelaten kan het best gebeuren door ook niet gepubliceerde (indirect gecensureerde) artikelen alsnog te publiceren. Al eerder heeft in een met het expertteam gedeelde discussie Louis Tavecchio afgesproken dat hij zou proberen een artikel van mij in de rapportage oid op te nemen. Dit is een goede manier om de opvattingen die ik in het gesprek naar voren bracht in al zijn nuances te belichten.

Mijn correctie

Ik heb me niet bemoeid met de uitspraken van anderen, behalve waar dat nodig was omdat ik er aan refereerde. Ik heb het door mij genoemde jaar 1999 voor het hoofdartikel AD gecorrigeerd naar 2002. Ik heb overwogen om bij diverse opmerkingen van mij refererende links toe te voegen maar dat leek me een te grote ingreep. Uiteraard ben ik wel bereid om bij alles waar mogelijk de juiste referenties te leveren.

Waarheid en vertrouwen. deel 4 van het verslag van hoorzitting expertteam ouderverstoting

Ik leg uit dat er sprake is van een langdurige en diepe problematiek die zich intergenerationeel voortzet. Daarmee worden ook de trauma’s voortgeplant. Primaire trauma’s van kinderen en ouders die elkaar missen, secundaire trauma’s omdat het trauma niet wordt erkend. Tertiaire trauma’s omdat mensen die zich actief inzetten ook op dat niveau trauma ‘s opnieuw voorbij zien komen en daar hard door worden geraakt.

Inmiddels broeit bij mij het vermoeden dat waar Jurjen het heeft over systeembenadering hij iets anders bedoelt dan ik. Hij bedoelt het gezinssysteem en wil daarmee dus de beide ouders de schuld in de schoenen schuiven. Over traumatisering gesproken. Graag had ik hier nog wat verder op in willen gaan maar daarvoor ontbreekt de tijd.

Volgt de discussie die ik in deel een al even aanraakte. straf vroeger civiele gijzeling van vaders die langs het voetbalveld naar hun kinderen zwaaien.

Er ontspint zich ook nog een discussie tussen mij en Jurjen over de manier waarop met cijfers wordt omgegaan. Ik stel dat het een kwalijke zaak is dat bij de benadering van het probleem er van wordt uitgegaan dat slechts 5% van de ouders herriemakers zijn terwijl je natuurlijk zou moeten kijken naar het aantal kinderen dat de dupe is van geen contact. Jurjen beweert dat het hier over 20% gaat en dat dat ook voortdurend wordt gecommuniceerd. Ik denk dat die 20% vaak niet wordt gecommuniceerd en bovendien mogelijk een onderschatting is.

Waarheidsvinding komt even aan de orde maar niet als strafrechtelijk issue (valsheid in geschrifte met verzwarende straf voor ambtenaren). Ik merk wel op dat er een soort waarheidscommissie zou moeten komen (vergelijk Zuid Afrika na de apartheid).

De commissie vraagt ons naar het moment waarop het eerste signaal binnen kwam dat er iets mis ging. En weer gaat het voornamelijk over signalen uit de relatieperikelen. Ik beantwoord de vraag met een maatschappelijk antwoord. Mijn eerste signalen dat er iets mis kon gaan kwamen uit mijn collectieve geschiedenis als man en vader. De vrienden die het contact met hun kinderen verloren, wat zaait angst.

Cees van Leuven merkt op dat het team het niet wil hebben over en aantal zijproblemen als ontvoering en nog wat waar ik wat meer duidelijkheid over hoop te krijgen.

Bij de afsluiting benadruk ik nog een keer de systeembenadering, maar dan wel met mijn opvattingen van wat een systeem is.

Ik merk op dat ik weinig vertrouwen heb in wat er uit deze hele gang van zaken komt, maar dat ik desalniettemin blij ben dat ik gehoord ben.

In de aftermath van deze bijeenkomst worden er nog wat mails gewisseld die een misschien wat positiever beeld creëren dan mijn eerste indruk. Maar het wordt een hele opgave om dit alles tot iets positiefs te laten keren.

Dat was mijn vastlegging van het gebeuren. Het kan goed zijn dat ik de komende dagen nog hier en daar wat aanpas als er iets bij mij boven komt drijven. Ik raad de lezers aan om dit verslag in definitieve vorm over een paar weken integraal opnieuw te lezen.

En ja hieronder even het schilderij dat als achtergrond diende van mij tijdens de conferentie. Zo krijgen jullie op Linkedin misschien weer eens wat anders te zien dan steeds weer die malieveldfoto van mij.

deel 3 handhaven en voorkomen

deel 1 van dit verslag

deel 2 rechters al verstoters en vaderdiscriminatie

NU! Eerste deel verslag zitting expertteam

Om de moed er in te houden hier alvast het eerste deel van mijn verslag

“Dat was verleden tijd Joep, dat gebeurt nu niet meer”. Ik zit als deskundige in gesprek met het expertteam ouderverstoting en nog iets en heb het over het vervolgen van vaders die naar hun kinderen zwaaien. De vraag komt van Gerda de Boer die later trots meldt dat er een publicatie is van een vaktijdschrift waarin een artikel van haar is gepubliceerd over dit soort zaken. “Over welke tijd heeft u het?” Vraagt ze. NU! Antwoord ik.

Je zou kunnen zeggen dat deze passage in het bijna twee uur durende gesprek van mij en een andere deskundige met het expertteam tekenend was voor de kwaliteit van het team, niet mensen in dat team individueel maar toch. Zowel de technische als inhoudelijke gang van zaken vond ik verontrustend. Zelf was ik, onervaren in internetconferenties, bang dat het technisch niet goed zou komen. Daarom had ik de hulp ingeroepen van een vriendin. Ik begreep van haar dat het gebruikelijk is dat je een half uur of zo voor de vergadering kunt inloggen zodat je de techniek kunt checken. Op de begintijd van het gesprek was het nog niet mogelijk, maar gelukkig een minuutje later wel. Het gevolg was dat er uiteraard iemand anders was die het technisch niet voor elkaar kreeg zodat we met zijn allen een kwartier moesten wachten. Aan de mailadressen te zien werd de conferentie gehost door een door justitie ingehuurde professional. Ze was niet bepaald actief bezig met het oplossen van de problemen daar moest ze eerst door de voorzitster toe worden opgeroepen.

De andere deskundige die door het expertteam was opgeroepen kwam na de voorstelronde eerst aan het woord. Zij bleek naast orthopedagoog ook ervaringsdeskundige. Ze beschreef hoe haar medemoeder/ex-partner het kind waar die partner ook biologisch de moeder van is het kind programmeert om niet naar haar te gaan zodat dat kind haar verstoot. Ze gebruikte letterlijk een aantal malen het woord verstoten. Dat was voor mij aanleiding om op te merken dat het begrip verstoten blijkbaar een effectieve manier is waarmee een orthopedagoge het gedrag beschrijft. Dan is het merkwaardig dat het expertteam in haar tussenrapportage het het woord verstoting als inadequaat beschouwt omdat het het kind de schuld in de schoenen zou schuiven. Ik markeerde dat ik dit woord zelf (samen met Rob van Altena) heb ingevoerd in mijn eerste publicaties en dat het woord inmiddels onderdeel uitmaakt van de jurisprudentie en de wetenschappelijke literatuur en een adequate vertaling is van het begrip Parental Alienation wat jullie wel gebruiken. Waarom weigeren jullie het gedrag van een kind adequaat te omschrijven vroeg ik de dames en heren vrij indringend. (zie ook mijn vorige blog met de mail die ik er later aan wijdde)

deel 2 van het verslag

deel 3 van het verslag

Verstoppertje spelen

Het expertteam ouderverstoting is door het ministerie van Justitie aangesteld naar aanleiding van de motie Westerveld (GL)

Gisteren sprak ik met het expertteam ouderverstoting dat zich eigenlijk niet meer zo noemt of zo. Hieronder alvast de mail die ik na de bijeenkomst aan de leden van dat team richtte, een uitgebreider verslag van mij volgt nog.

Beste leden van het expertteam,

Dank dat u mij heeft gehoord.

Op verzoek van Jurjen hier de link naar de diverse vaderdiscriminerende historische formulieren van diverse rechtbanken; https://blog.joepzander.nl/alles-over-vaderdiscriminerende-formulieren/. Ik kan de formulieren als bijlage versturen, maar zo hebt u direct de context erbij. U kunt ze eventueel zelf downloaden. Bij gebrek aan een werkend algemeen mailadres van het expertteam stuur ik het maar aan u allen. Ik heb immers op het eind van de meeting begrepen dat ik rustig mag mailen.

In het begin van de meeting maakte ik een opmerking over uw tussenrapportage. Het ging over het afwijzen van het begrip ouderverstoting als centraal begrip. Dit werd tijdens de meeting min of meer ontkend. Maar misschien heb ik het verkeerd begrepen.

In uw rapportage lees ik

“De term ‘ouderverstoting’ blijkt, ook uit de eerste raadpleging van ervaringsdeskundigen, in die zin beladen dat deze term de indruk wekt dat het kind een ouder verstoot. Wij willen echter hierbij benadrukken dat het kind in deze situaties niets valt te verwijten. Voorlopig, tot uit het veld sterker beargumenteerde aanwijzingen komen om een andere vertaling te kiezen, hanteert het expertteam de oorspronkelijke Engelse term: parental alienation, afgekort tot PA.”

Ik lees hier toch echt dat ondanks het feit dat de motie Westerveld waarmee u aan de slag bent,  het begrip ouderverstoting expliciet noemde, u dat niet als uitgangspunt wenst te gebruiken. Als het anders gezien moet worden hoor ik dat alsnog graag.

Verder sta ik open voor andere opmerkingen en vragen.

En graag hoor ik nog een reactie op deze mail

met vriendelijke groet —
Joep Zander

Ouderverstoting, Triqs en de belangengroep Joep Zander

Het expertteam ouderverstoting heeft mij een mail gestuurd waarin ik wordt uitgenodigd voor een gesprek als vertegenwoordiger van de belangengroep Verpasseeerd Ouderschap. Nou ben ik tegenwoordig nog maar van twee belangengroepen lid en dat is de Bond van Beeldend Kunstenaars en de Fietsersbond en daar ben ik geen vertegenwoordiger van. Verpasseerd Ouderschap is wel de titel van een boek waarvoor ik als forensisch gespecialiseerd pedagoog de redactie voerde en een paar artikelen voor schreef. Het gesprek zou moeten gaan over de aanpak van de problematiek van ouderverstoting.

Ik heb van deze uitnodiging letterlijk uren wakker gelegen. Hoewel de begrippen ouderverstoting en ouderverstotingssyndroom in 1999 door mij in Nederland zijn geïntroduceerd en ik daar 5 boeken en vele (oa wetenschappelijke) artikelen over heb geschreven heeft het expertteam ouderverstoting tot nu toe gemeend mij als deskundige geheel te moeten passeren. Daarmee ben ik dus geheel passend in de titel van mijn boek weer eens verpassseerd, nu als deskundige. Verder werd er op kritiek op het onderzoek dat het bureau Triqs voor het expertteam deed gewoon niet gereageerd. Erger nog, de laatste mail werd gewoon niet geaccepteerd door de server van justitie omdat ik niet in het adresboekje van het expertteam zou voorkomen of zo.

Deze uitnodiging ziet er uit als een wat dubieuze manier om, bijvoorbeeld naar de initiatiefneemster van het hele gebeuren het Kamerlid Lisa Westerveld te kunnen zeggen dat ze mij toch wel wilden horen. Serieus genomen wordt ik op zo’n manier niet vrees ik. Bij dit alles is dan ook nog het dubieus opererende bureau Triqs betrokken. Nomen est Omen. Het getuigt van lef dat je je bureau zo durft te noemen, ongeveer hetzelfde arrogante lef waar de baas van dit alles (want het expertteam valt onder het ministerie van justitie) Grapperhaus gewoon het hele volk openlijk voor de gek houdt met zijn anderhalve meter. Zie ook mijn eerdere blogs over Triqs.

Ik kom graag op voor de belangen van kinderen en die staan lijnrecht tegenover die van wat zich in dit land een ministerie van justitie durft te noemen. Of de andere 4 groepen die voor dit gebeuren zijn uitgenodigd het belang van kinderen (en hun broodnodige ouders) voor ogen hebben, sommige wel denk ik. Sommige zijn er vooral voor de meerdere glorie van hun bestuursleden of als laffe hielenlikkers van het ministerie.

Is dit alles overschatting of minachting voor mij? Of misschien wel allebei tegelijk? En zo word het toch weer erg persoonlijk. Ik zou bijna verlangen naar zo’n belangengroep Joep Zander. Die moet er dan voor zorgen dat ik weer rustig kan slapen, want dat doe ik nu ik dit midden in de nacht schrijf niet. Als iemand nog een goed idee heeft over hoe met deze uitnodiging om te gaan is hij welkom. Op een of andere manier wilde ik toch maar komen opdagen al was het maar om eindelijk antwoord te krijgen op alle door mij eerder gestelde vragen. Ik houd jullie op de hoogte.

De vierde mars van Patrick

Hieronder de flyer van de vierde mars Enschede-Den Haag van Patrick Damhuis. Een nieuwigheid is dat er op elke stopplaats een lezing zal worden gehouden. Zelf geef ik op maandag 31 augustus om 20 uur een lezing over ouderverstoting genesteld blijft in de geest van PAS-kinderen ook als ze volwassen zijn. En hoe dat voor een flink deel verklaard kan worden vanuit het feit dat loyaliteitsmisbruik tot in hoeken en gaten genesteld is in onze instituties en zogeheten democratische maatschappij. Mijn lezing wordt gegeven in het NH Hotel in Zoetermeer. Aanmelden graag bij Patrick via pb messenger. Maar ik geef het evt ook wel door.

Divorce Challenge; de hele van ons gestolen nepinspraak-website teruggeplaatst.

In mijn vorige blog beschreef ik hoe de Nederlandse staat ons alle goede ideeën niet alleen gratis liet ophoesten, maar ze vervolgens ook nog eens integraal liet verdwijnen. Een soort stelen bij je eigen burgers. Hoe hard kun je ons op onze ziel trappen. Dat we een overheid hebben die in het geheel niet luistert wisten we al, maar dat ze ook nog eens watjes in hun oren stoppen en ons van zich aftrappen, nou dat weten we dan nu ook.
Maar gelukkig heeft de site van de facebookgroep (h)erken ouderverstoting nu alles weer op het net gezet!! Zorg dat je de hele site ook even op je computer opslaat want we leven hier blijkbaar in een terreurstaat waar alles kan en mag, althans wij niet natuurlijk, nee de staat, rechters, ministers. Straks mogen we weer aan een referendum meedoen waarvan de uitslag al bij voorbaat de prullenbak ingaat.
EN HIER STAAT DIVORCE CHALLENGE NU
Nog een extra terugplaatsing, wie doet er nog meer mee?
 

Stratenec

Nadat ik in mei in Bratislava een lezing had gegeven over de sociologische en politicologische aspecten van Ouderverstoting liep ik een flinke hike door de Mala Fatra, een middengebergte in Slovakije. Een dag liep ik samen met een verstoten Slovaakse vader. We voelden ons diep verbonden als lotgenoten en geloofsgenoten. Geloven is wat anders, breder dan een godsdienst al heeft het daar wel mee te maken. Het is ook wat anders dan religie (=verbinding) al heeft het daar ook veel mee te maken. Afin. Midden op de dag passeerden we een berg en een pas met de naam Stratenec. ‘Betekent dat nou iets?’, vroeg ik mijn reisgenoot. Ja dat wel, maar het was nog niet zo eenvoudig. Ik onthield dat het iets met verdwijnen te maken had. Even later maakten we van elkaar een foto lopend op een sneeuwveld in de mist.
Gisteren was ik bezig te achterhalen hoe het met de spin-off van de conferentie staat (video, publicaties). En zo kwam ik erop mijn reisgenoot nog eens te vragen hoe dat nou ook weer zat met dat woord Stratenec. Ik kreeg een snel antwoord. Stratenec is het zelfstandig naamwoord dat hoort bij het bijvoeglijk naamwoord Strateny wat verloren betekent. In het Nederlands heb je daar dus het woord verlorene voor. Deze combinatie van foto en bergnaam vond ik erg mooi bij ons passen. Hier de foto van een van de verlorenen. Ik kan jullie verklappen dat ik dat ben.
 

Stratenec, verlorene in de koude meimaand in de Mala Fatra

Er zijn nog een paar interessante dingen die ik met mijn medeverlorene per mail uitwisselde. Ik kom daar in een apart blog op terug. Het gaat over de macht van de Raden voor Rechtspraak en hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat we net doen of dat hier democratisch geregeld is en in Oost Europa niet.
Bewaren

Poging tot doodslag en ouderverstoting

tkjp3def#Toegevoegd  link naar artikel over PAS en geestelijke mishandeling zie onder.  jurisprudentie art300-4

Kinderen die opgroeien met ouderverstoting en ouderverstotingssyndroom oplopen hebben een verhoogd risico op depressie, angstgevoelens en per saldo suïcide.
Instellingen die met de symptomen van ouderverstotingssyndroom worden geconfronteerd maar dat miskennen, falen op een ernstige manier. Vooral als daarbij het volgende een rol speelt:

  • Geen benul van het bestaan dan wel de betekenis van ouderverstotingssyndroom, ondanks dat dit fenomeen al sinds 1999 deel uitmaakt van de Nederlandse literatuur en de jurisprudentie en dit soort instellingen de plicht hebben om zich te vergewissen van de nieuwste wetenschappelijke inzichten.
  • Onzorgvuldig waarnemen van symptomen.
  • Projectie en ontkenning van eigen maatschappelijke en persoonlijke betrokkenheid bij het ontstaan van Ouderverstotingssyndroom die tot ontkenning leiden van het probleem.
  • Zelf verder programmeren van ouderverstoting bij cliënten al dan niet gelardeerd met denigrerende opvattingen over handelen, waarheidsvinding en verantwoordelijkheid in de richting van (volwassen) kinderen en hun verstoten ouders. Het miskennen van ernstige regressie zonder perspectief. Het ondersteunen en goedpraten van programmerend gedrag van ouders en instellingen.

Bovengenoemde punten kunnen leiden tot een duiding van geestelijke mishandeling. Dit is strafbaar volgens de wet art 300 lid 4 wetboek van strafrecht ( zie mijn artikel daarover in het boek Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting).  Dit geldt met name als in het latere leven van een ( volwassen geworden) kind symptomen als suïcide en depressie verkeerd worden gediagnosticeerd en daardoor versterkt.  Dit probleem treedt dus met name op bij instellingen in de Geestelijke Gezondheidszorg.
Als bovenstaand aangeduide geestelijke mishandeling van toepassing is dan kan worden gesteld dat deze mishandeling de dood tot gevolg kan hebben. Ook als het om zelfdoding gaat. Daarbij dient voorwaardelijke opzet te worden aangetoond. Met deze waarschuwing daarbij afgeleverd is een sterk begin gemaakt met het ter kennis brengen van een levensgevaarlijke situatie en het duiden van de plicht daar iets mee te ondernemen. Bij het negeren van deze waarschuwing komt voorwaardelijke opzet in zicht.

TKJP-0001
artikel TVKJP

Ook zal ik hier nogmaals verwijzen naar de zeer gerichte literatuur, bijvoorbeeld mijn artikel in het Tijdschrift voor Kinder en Jeugdpsychotherapie (zie plaatje met klikbaar onderschrift).
Ook certificerende instanties, inspecties en verzekeraars mogen zich eens op de kop krabben over hun medeverantwoordelijkheid.
Ik zal niet verhelen dat bij het schrijven van dit blog enige persoonlijk motief aanwezig is, al ga ik daar even niet verder op in. De instelling waar ik inspiratie opdeed voor dit blog mag zich diep schamen. Maar de bedoelde pro-fessionele instelling is zeker niet de enige instelling in de Geestelijke Gezondheidszorg die verstoten ouders als persona non grata behandelt en (volwassen) kinderen in de gevarenzone brengt.
PAS en Geestelijke mishandeling MKV (hoofdstuk uit drieluik ouderverstoting 2004
PS1 ( Met dank aan Abdel) Aanvullend op mijn eerdere jurisprudentieverwijzingen in het artikel in het boek MKV:

Hof Den Haag 31 mei 2017:
Hoewel in de wetsgeschiedenis van artikel 300 Sr niet wordt gesproken over de geestelijke gezondheid kan naar het oordeel van het hof niet worden uitgesloten dat de wetgever ook dit belang beoogt te beschermen. In ieder geval biedt de in het vierde lid van artikel 300 Sr genoemde gelijkstelling van mishandeling met benadeling van de gezondheid aanknopingspunten voor strafbaarheid van niet alleen het veroorzaken van lichamelijke pijn, letsel of onlust, maar ook voor mishandelingen van psychische aard. Het hof is van oordeel dat niet iedere kleinerende of denigrerende handeling of opmerking als mishandeling in de zin van artikel 300 Sr kan worden aangemerkt. Het komt aan op de omstandigheden van het geval, waaronder de aard van de gedraging en de omstandigheden waaronder deze is verricht of gemaakt.
PS2: Poging tot doodslag vind ik in bepaalde situaties en verdedigbare verdachtmaking. Een lichtere aantijging is Dood door schuld. Daar zijn hulpverleners eerder voor vervolgd. Mocht iemand serieus wat ondernemen met dit blog dan is het zaak goed af te wegen welke verdenking wordt geponeerd.
PS2; ik ga niet langer verhelen dat mijn persoonlijke motief in deze is geïnspireerd door Pro Persona Lunteren.