“Gevoel, daar heb ik geen verstand van” Een deel van een verdwaasde dialoog tussen een vader en een zoon in een prachtig ready-made zolderdecor. Het doet me denken aan het verwijt aan mijn vaderschap: Wel leuk, maar niet verstandig (liedjes zingen). Op grond daarvan kon ik, op last van de Raad voor de Kinderbescherming, de opvoedingsrelatie met mijn dochter verliezen. Je kunt als vader maar beter niet voelen. En als je dat wel doet wordt je weer snel teruggefloten.

Vanmiddag naar een prachtige voorstelling van theatergroep Plusleo geweest in Havezate de Haere. Om te beginnen een juweel van een locatie die ook zijn onbekende en duistere hoekjes voor het bezoekerspubliek en de theatermakers opengooide. Soms leuke typische mannenhoekjes zoals het folly-kasteeltorentje buiten. Goed theaterspel. Tien episodes. Allemaal over mannen, vaders. Hoe ze worden afgezeken, zichzelf in de hoek zetten en zich in de hoek laten zetten.

Het eindigde met een dwaze vader boven in het torentje die zijn ellende over de weilanden en bordessen van het kasteeltje schetterde. Het deed een beetje denken aan een superman-act uit de tijd van Fathers for Justice. Maar dan zonder het perspectief dat deze actiegroep destijds probeerde te schetsen.  Zo bleef de stemming wat jeremieerderig. Mannen slachtoffer, vaders moedeloos, zonen radeloos ( bij de episodes die ik kon bezoeken; 6 van de 10.

Misschien een uitnodiging er wat tegenover te stellen?  Wat meer woede, wat meer agressie? Wat meer liefde, veel tederheid.

Wat meer gevoel voor verstand misschien. Dat laatste is in ieder geval iets dat ik, alweer zeker een decennium geleden staatssecretaris Verstand toewenste. Destijds aanvoerster van de anti-mannen-emancipatie-maffia.Ik had het graag even willen overnemen daar in dat torentje.