Cookies

verwijzing

het zichtpunt bij de plas

Rustpuntenprojectverslag nummer 8
Vandaag is het rustpuntenkunstproject afgekomen. Toevoeging was vooral het verwijspunt in de verte bij de Linderveldplas. Maar afin; gaat u zelf kijken. Om het, van die afstand, te fotograferen was het net te ver weg.  Het oplossend vermogen van onze ogen is groter.

Dat denk ik in ieder geval. Toch nog een keer goed proberen. Als u hier nog een andere foto ziet verschijnen (maar dan dus van ver af) volgende week dan weet u dat het toch meeviel.

het hele project in blogs

Volkskrantartikel met dit project

Yin en Yang

verslag 7 van het rustpuntenkunstproject

Vandaag werd de vorm van de hut/het kunstwerk een beetje zichtbaar en werd ermee gespeeld. Hond Sam had al dagenlang zijn vaste plek en ook oudste dochter Eva beproefde vandaag het dubbele hut-concept in de vorm van een beetje opengedraaid Yin-Yang-teken. Op de foto zie je een flinke waterstraal die ze op de hut richt.

Vandaag hielp ook collega Ton Posthumus mee. Zijn rustpuntenproject is al klaar, een molen in de wind boven een paasvuur en hooivorken.

alle rustpuntverslagen

De opzet

verdichting

Rustpuntkunstverslag nummer 6

Vandaag begon een grote groep mensen met een verstandelijke uitdaging van de stichting Parabool aan hun werk op de boerderij. Een aardige verdichting dus van het aantal mensen per vierkante meter boerderij. Dat was best wennen. Maar ook heel leuk. Ook mijn project maakte een zekere verdichting door.

alle rustpuntverslagen

Vrij

ook als kunstenaar een beetje boer

Rustpuntenkunstprojectverslag nummer 5 (alle verslagen)

Vandaag waren de kinderen op de boerderij. Want sportdag voor de hogere groepen. Jerom wil geen boer worden maar kunstenaar had ik al gehoord.

Jerom kan erg goed tekenen en wil graag helpen ook hier iets moois van te maken. Eerst worden er meer wilgetenen gesnoeid en weggehaald. Dan gaat hij een paar rubbels meeverven en even later komen zijn zus Sara en de hond Sem ook meehelpen.

Ondertussen rolt de uitslag binnen van de Raad van State over de Linderveldplas.  Bezwaren weer afgewezen. Voor deze plas maakt het niet meer uit omdat hier de buit politiek al binnen is gehaald. Maar het is wat zorgelijker dat op andere plekken in Nederland zo licht mag worden omgegaan met het vervuilen van het grondwater met baggerslib.

kunst maken

Als er ecologische winst is mag vervuiling op de koop toe worden genomen.

Een wat wrange redenering vind ook ik. Maar daarenboven is het helemaal niet duidelijk of de schade aan het grondwater wel zo beperkt is en de ecologische winst ook niet.

De Raad van State schijnt zich te baseren op onderzoeken van de tegenpartij.

Hoe dan ook voegen we vandaag weer een flinke plens schoon water aan de grond toe om zo in ieder geval het zeer plaatselijke grondwater zuiver en vooral hoog te houden.

Sam doet ook mee
Vader William merkt grappend op dat ik zijn zoon niet teveel met kunst moet bezighouden “want hij wil wel boer worden hoor!”

Om 12.30 weer aangeschoven bij het hele gezin om een boterhammetje mee te happen samen met iedereen die op de boerderij aan het werk is. Dat doet me denken aan de origineel-hollandse definitie van het woord gezin die zoveel meer betekent dan (kern)familie. Het woord gezin stamt namelijk juist uit dit soort situaties. Origineel wordt het gedefinieerd als iedereen die aan tafel zit. Met name op de boerderij betekende dat bijvoorbeeld dat alle hulpen en knechten ook bij het gezin horen. Kunstenaars misschien ook een beetje?

Meer rustpuntenproject
kunstdossier joep

natuur, cultuur en politiek

rups op rubbel
(4de bericht over het project rustpuntenkunst)

Eerst maar de voorjaarsnota, dan aan het verhaaltje werken voor de rustpuntenkunst. en dan was het vandaag ook nog eens zuiveldag op de boerderij. Druk zat voor een boerin die in de politiek zit en zich ook nog met kunstprojecten bezig houdt. We zouden het bijna vergeten, maar het verhaal over dit kunststuk moet ook nog op papier. Afin daar komen we samen wel uit.

Die voorjaarsnota bevat trouwens veel lege tabellen (wat onbestemd nieuw college).

Vandaag verder nogal geworsteld met de rubbels en de wilgetenen. Zowel bij de benadering van de cultuurdingetjes als de natuurdingetjes komt het nogal precies. Zo moeten de wilgetenen natuurlijk wel voldoende water krijgen, en zelfs dan kan het nog wel even duren voordat ze echt gaan uitlopen. En de rubbels die moeten nu juist weer waterdicht worden. Op bijgaande foto zie u hoe een rupsje erover dacht, These boots are made for walking……and one of these days they walk al over you.

Ook wat aanpassingen van het lemma Linde op Wikipedia hoorde vandaag bij het project. Linde is namelijk wat preciezer de benaming van het gebied, buurtschap waar ik aan het werk ben.

Natuur anders

in het echt wordt het nóg véél mooier

(Tweede verslag van het rustpuntkunstproject)

Eerder deze week met mijn zoon Joshua door de ernstige meikou naar Lettele gefietst om de plannetjes voor het project door te nemen met Liesbeth. Hiernaast ziet u een klein stukje van de schetsen.

Vandaag de eerste wilgentenen in de grond gezet. En alles zat natuurlijk mee. Zo kwam uitgerekend vandaag toevallig Peter Heike van de stichting Natuur Anders op de boerderij langs om met Liesbeth het onderhoud van hagen en knotwilgen te bespreken. En die bleek heel veel verstand te hebben van het planten van wilgentenen. Dat was net het restje kennis dat er bij mij aan ontbrak. Natuur anders werkt met bijzondere en eigengereide mensen aan het onderhoud van eigenwijze natuur van weer andere eigenwijze mensen. Ik ken dat gebeuren nog van wijlen de buurvrouw in mijn straat die een grote tuin door ze liet onderhouden. Altijd weer een bijzonder gebeuren.

Ook verder was er veel aanloop op boerderij ’n Aanvang. Vandaag was namelijk de boerderijwinkel open. Dus veel klanten keken met belangstelling en vraagtekens in de ogen naar de beginnetjes van dit kunstwerk. In meerdere opzichten heb ik voor de komende week daar in Lettele wel mijn biotoop gevonden.

Kunst van Joep Zander
Boerderij ’n aanvang

relatie

(Eerste verslag van het rustpuntenkunstproject)

Er zouden niet alleen mensenrechten moeten zijn, maar ook relatierechten. Peter Prinsen schrijft regelmatig over de integriteit van het ouderschap. Ouderschap is een van de eerste soort relaties waar rechten aan verleend zouden moeten worden. Je komt daarmee enigszins af van de begrippen recht en het belang van het kind dat dan mogelijk weer tegenover dat van de ouder zou staan. Ooit zei de wetgever het aardig. Ouder en kind hebben een wederzijds recht op omgang. Natuurlijk is omgang een beperkte term, maar deze juridische invulling heb ik altijd bijzonder gevonden. Niet dat er in de praktijk ook maar iets van terecht kwam. Quik Schuijt was de eerste om te roepen dat zij dat , rechter notabene, niet zou uitvoeren.

Zo zie ik het ook met andere familierechten, vriendschapsrechten en ook met dierenrechten. Dat kun je ridiculiseren. Ik moet daarbij denken aan de dwaze hondenbezitter die een aan dwaze vader analoge positie verworf jaren geleden.
Afin ongeveer dit allemaal ging er door me heen toen ik vanmorgen een bezoek bracht aan zuivelbedrijf ” ’n aanvang” van de familie Grijsen. Als je koeien met aandacht verzorgt dan doen ze het beter vertelde Liesbeth Grijsen. Is dat nou een economisch principe of een dierwelzijnsprincipe, vroeg ik een beetje gemeen. Nee het is goed voor mezelf zei ze. Je voelt je er prettig bij. Op dezelfde manier ervaart ze de relatie tussen stad en platteland die in Deventer altijd een speciale betekenis heeft.

Nu zult u zich afvragen wat doet onze Joep nou weer daar tussen de koeien. Joep gaat daar kunst maken in opdracht van de Sallandse rustpunten. Een deel van wat ik hier boven vertelde zal daarin terugkomen. Maar ook belangrijk is de politieke strijd tegen de ontdieping van de plaatselijke plas van plattelandspolitica Liesbeth. Afin, komende maand dus vooral veel kunst en wellicht wat indirectere verbanden met vaderschap op dit blog. Ik zal mijn werkzaamheden en gedachten op dit blog bijhouden.