laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 ivm correspondentie VKC
Belangrijke kanttekeningen bij dit blog: De organisatie Kinderen Ouders Grootouders (KOG) is een van de organisatoren van het congres over ouderverstoting waarover inmiddels veel heibel is ontstaan. Mij is van de zijde van het KOG medegedeeld dat hun bestuur niet aanwezig zal zijn op de dit congres. “Niemand van het KOG-bestuur zal daar nu zijn” Er is toestemming om deze zin naar buiten te brengen.
Let op: de Facebookgroep “Herken Ouderverstoting” verwijdert inhoudelijke bijdragen die afwijken van die van de moderator. Ze verijdert tevens verwijzingen naar dit blog (met de ongemodereerde discussie in de commentaren). Mensen die buiten haar groep, op linkedin of op andere facebookgroepen op mijn blog wijzen worden geblokkeerd.
Veel sneeuw en ijs en een vastgelopen trein. Bekende taferelen hier, en ook op mijn vakantie/werkbezoek aan Finland als onderdeel van een grote rondreis door Europa. Maar in Finland treedt dat probleem op bij een meter sneeuw, en hier al bij de eerste centimeters geloof ik. Het leuke van dat soort vertragingen is altijd weer dat het het gesprek met je reisgenoten stimuleert.
In dit geval zat er een Finse advocaat tegenover mij op de terugweg van een twee dagen durende strafzaak. Na wat inleidende woorden kwamen we natuurlijk ook uit op mijn vraag hoe het staat met de “Rule of Law” in Finland. Met name interesseerde mij of in Finland rechterlijke uitspraken in het openbaar worden gedaan. Met een lichte verbazing zei hij “natuurlijk”en de zittingen zijn ook openbaar. Een telefoontje naar de rechtbank is voldoende om een uitspraak te pakken te krijgen. Ook in het familierecht, jazeker!
Ik legde hem nogmaals uit dat dat in Nederland niet het geval is en dat hij als strafrechtadvocaat zeker wel het belang van dit soort formele regels zou begrijpen onder andere in het licht van 6.1 EVRM.
Als dat in Nederland niet zou werken dan zou een collega van hem daar toch wat aan kunnen doen, veronderstelde hij. Die zijn bang stelde ik. Maar dan kan de Nederlandse “bar association” (Nederlandse Orde van Advocaten) daar toch wat aan doen meende hij. Die zijn ook bang (de voorzitter van de familierechtadvocatenclub heeft me dat een keer letterlijk verteld). Een licht ongelovige blik werd mijn deel. Toen we in Helsinki uitstapten vertelde hij mij nog dat hij na een blik op mijn website constateerde dat ik mij vooral over “custody” druk maak en dat dat in Finland allemaal wel goed geregeld is. Zelf had hij dan ook gezamenlijk gezag na zijn partnerscheiding.
Bij elkaar weer een mooi pleidooi voor een opheffing van de Nederlandse rechtersdictatuur. Maar ik zie dat een beetje zwaar in de laatste tijd, vooral vanwege de uitermate zieke opstelling van groepen als Herken Ouderverstoting en het Vader Kennis Centrum (:die dit soort opmerkingen niet kunnen verwerken) die juist een perverse coalitie aangaan met nepwetenschappers als Corine de Ruiter die zelf de problemen veroorzaken waarvan, als het aan Herken Ouderverstoting ligt ouders elkaar de schuld (narcist! borderliner!) moeten geven. Lekker bezig, ik kom er een dezer dagen op terug.
In plaats van dat ik tegen de klippen op blijf pleiten voor een vredige oplossing voor kinderen moet ik misschien gaan zeggen “Ik ben pleite” Een dezer dagen meer hierover.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=frIpdHVOnnA&w=560&h=315]
Wie is de advocaat die op reis gaat? Bijvoorbeeld naar een van die landen als Polen of Slowakije of Finland die mijns inziens af en toe de rechtstaat beter eerbiedigen.
Leest u vooral ook het commentaar op dit blog. Weliswaar lang niet zo lekker lezen als het blog zelf, maar zeer de moeite waard… tenminste als u ook de antwoorden daarop even leest. Ook erg interessant als je een idee wilt krijgen hoe denigrerend gedrag er uit ziet, een van de belangrijkste elementen van ouderverstotingsprogrammering. Maar zijn dat dan niet net de mensen die een congres organiseren om een einde te maken aan ouderverstoting? Tsja daar zeg je me wat…..misschien dat ze daarom Corine de Ruiter uit hebben genodigd die ook al zo fris tegen anderen kettert ( vaders, vaderbeweging ondergetekende) zonder daar argumenten voor te gebruiken.
Nadat ik in mei in Bratislava een lezing had gegeven over de sociologische en politicologische aspecten van Ouderverstoting liep ik een flinke hike door de Mala Fatra, een middengebergte in Slovakije. Een dag liep ik samen met een verstoten Slovaakse vader. We voelden ons diep verbonden als lotgenoten en geloofsgenoten. Geloven is wat anders, breder dan een godsdienst al heeft het daar wel mee te maken. Het is ook wat anders dan religie (=verbinding) al heeft het daar ook veel mee te maken. Afin. Midden op de dag passeerden we een berg en een pas met de naam Stratenec. ‘Betekent dat nou iets?’, vroeg ik mijn reisgenoot. Ja dat wel, maar het was nog niet zo eenvoudig. Ik onthield dat het iets met verdwijnen te maken had. Even later maakten we van elkaar een foto lopend op een sneeuwveld in de mist.
Gisteren was ik bezig te achterhalen hoe het met de spin-off van de conferentie staat (video, publicaties). En zo kwam ik erop mijn reisgenoot nog eens te vragen hoe dat nou ook weer zat met dat woord Stratenec. Ik kreeg een snel antwoord. Stratenec is het zelfstandig naamwoord dat hoort bij het bijvoeglijk naamwoord Strateny wat verloren betekent. In het Nederlands heb je daar dus het woord verlorene voor. Deze combinatie van foto en bergnaam vond ik erg mooi bij ons passen. Hier de foto van een van de verlorenen. Ik kan jullie verklappen dat ik dat ben.
Stratenec, verlorene in de koude meimaand in de Mala Fatra
Er zijn nog een paar interessante dingen die ik met mijn medeverlorene per mail uitwisselde. Ik kom daar in een apart blog op terug. Het gaat over de macht van de Raden voor Rechtspraak en hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat we net doen of dat hier democratisch geregeld is en in Oost Europa niet. Bewaren
Of het gevecht voor een transparante eerlijke rechtspraak voor kinderen iets met Don Quichotte en winndmolens te maken heeft heb ik me vaak afgevraagd. Maar als het er om gaat om voor kinderen op te komen is dan ben ik zelfs nog wel bereid een zwaard door de wieken van die molens te steken. Misschien is het niet eens zo moeilijk als we elkaar maar niet ervan weerhouden om het te doen.
Gezien de, terecht, enorme belangstelling voor het onderwerp openbaarheid van uitspraken sinds het persbericht in de vorige blog wil ik een aantal veel gehoorde misvattingen bestrijden.
‘Maar er is helemaal geen beschikking over de openbaarheid van uitspraken van het hof Den Bosch.’ Inderdaad er is alleen correspondentie. Net als met de Rechtbank Limburg die al eerder een uitspraak vrijgaf. Wel is er bij beide gerechtelijke instanties lang over gediscussieerd. Nee jurisprudentie dat hoeft ook helemaal niet, of beter het zou niet eens moeten mogen. De wet dient in dit geval gewoon een op een te worden toegepast. Allerlei rechterlijke colleges op alle niveaus hebben in het verleden allerlei uitspraken gedaan over de openbaarheid van uitspraken (Bijv Pretto-arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens). Daarin is ontzettend heen en weer gezwalkt. Openbaarheid dient ter controle. En dan moet je niet de opzet van die controle aan de te controleren instanties overlaten. Die controle is een taak van de burger in een systeem van checks and balances in de Trias Politica. En de wetgever heeft daaraan dan ook een absolute norm gesteld.
‘Maar dat al die miljoenen uitspraken uit het verleden dan nietig zijn dan meen je toch niet.’ Jawel dat meen ik wel. Dit is nogmaals de absolute werking van de de wet die namens de burgers is vastgelegd. En niet voor niets hebben al die rechters decennia lang gewoon valsheid in geschrifte gepleegd door onder al hun uitspraken te zetten dat ze openbaar zijn uitgesproken. Ze wilden daarmee nietigheid voorkomen. Wat natuurlijk per saldo een onzinnige figuur is. Maar ja dat zien we wel meer in deze wereld. Nietigheid treedt van rechtswege in en daar hoeft in feite geen uitspraak van een rechter meer overheen.
‘Ja maar wat jij beweert wordt door allerlei juristen tegengesproken.’ Nou er zijn er gelukkig ook wel een paar die het geheel met me eens zijn tot het Europese hof aan toe. Het is natuurlijk niet voor niets dat we het op argumenten voor elkaar kregen bij de rechtbank Limburg en het Hof Den Bosch. Maar juristen die iets lager in de pikorde staan houden vaak hun mond, bang als ze zijn voor …. diezelfde rechterlijke macht. Het is dan ook niet voor niets dat de openbaarheid van uitspraken ook door burgers is aangekaart zonder veel hulp van juristen. Er zijn er wel die nu ineens meeliften. Dat zie je bij ouderverstotingssyndroom ook. Nu er ego en geld te verdienen valt is iedereen er als de kippen bij.
‘Wat hebben we nou aan openbaarheid van uitspraken, de hele procedure moet openbaar!’ Dat punt daar zit wat in. Misschien is het doorbreken van de zelfingenomen arrogantie van de Rechtelijke macht wel het belangrijkste winstpunt van dit moment. In het persbericht gaven we al aan dat er ook andere dingen moeten gebeuren. Burgergebaseerd klachtrecht, burgergebaseerd benoemingsrecht en openbare zittingen net als in Slowakije.
‘Waarheidsvinding in het familierecht is niet perse hetzelfde als strafrechtelijke waarheidsvinding’. Nee inderdaad. Maar als het gaat om smadelijke leugens, vaak geponeerd door rechters en kinderbeschermers dan is het beslist wel strafrechtelijk. Zo ook de valsheid in geschrifte die al die duizenden rechters onder die miljoenen uitspraken hebben gepleegd door te schrijven dat ze openbaar zouden zijn uitgesproken. Dit had in het persbericht inderdaad wel wat scherper verwoord mogen worden.
En dan zijn er ook nog mensen (zoals voormalig advocaat en strijder voor waarheidsvinding Peter Prinsen) die deze overwinning geboekt door effectieve samenwerking, een gevecht tegen windmolens durven noemen en beweren dat de uiotspraken al op rechtspraak.nl staan (een heel klein percentage uitspraken staat nu op rechtspraak.nl; ergens rond de 1 procent, maar dat kan nu natuurlijk snel stijgen) . Hoe noem je zo’n houding? Zullen we het Cervantes vragen? Ik zou mijn lezers willen aanbevelen alles wat ik erover heb geschreven nog eens goed door te nemen en zelf zaken te onderzoeken, anders blijf ik maar dingen herhalen. Quis custodiet ipsos custodes? Wij, de burgers bewaken de bewakers.
TV-oost journaliste Jauke Boerdam had zich die oproep van mij om zelf onderzoek te doen ter harte genomen.
mailwisseling Prinsen-Zander via van Kralingen (begin van onder naar boven)
Prinsen: “Openbaarheid van uitspraken? Kijk op Rechtspraak.nl; daar staan ze, openbaar. Activisten kunnen met hun eigen uitspraak in de hand naar de pers lopen. Laten we niet tegen windmolens vechten.”
En mijn antwoord:
“Er is systematisch machtsmisbruik door de rechterlijke macht zowel naar de procedurele kant alswel de inhoudelijke (niet handhaven omgang, gezag, gelijkwaardig ouderschap en de rest).. Daar is een eerste deuk in geslagen.
Dat is een punt dat gevierd dient te worden ipv te verzanden in onderling gekibbel. Ik denk dus dat ik hier nu even genoeg over heb gezegd.”
