Cookies

mannen van mina

dolle mina logo

Vrouwen kregen voor de bezetting van het Maagdenhuis een lagere boete dan mannen. Dat vonden de mannen uit het oogpunt van vrouwenemancipatie erg ongewenst. En dat was eigenlijk het startpunt van de beweging Dolle Mina.

De veertigste verjaardag van het ontstaan van de emancipatiebeweging Dolle Mina wordt in de media nog steeds gevierd. In de aflevering van afgelopen vrijdag van Andere tijden werd de belangrijke , zo niet funderende rol van mannen bij het ontstaan van de beweging belicht.

Het aardige aan het maagdenhuisfeitje vind ik dat het hier ging om het afschaffen van een soort positieve discriminatie. In de huidige vrouwenbeweging gebeurt meestal het omgekeerde. Vergelijk het gelijktrekken van de boetes met de boetes die mannen betalen eens met het juist weer instellen van een lagere straf voor vrouwen die thuis geweld gebruiken in Spanje. Iets wat hier in Nederland defacto ook ongeveer gebeurt, maar dan implicieter.

Een andere belangrijke les die we uit die geschiedenis kunnen leren is dat de rol van de verlichte personen uit de onderdrukkende groep altijd cruciaal is bij het opheffen van discriminatie. Friedrich Engels was een van de eerste mannelijke voorvechters van vrouwenbevrijding. In de tijd van de apartheid waren een aantal blanken actief in de anti-apartheidsstrijd. Een vergelijkbare rol hadden mensen als Marx in de klassenstrijd. Het is wel moeilijk met dat punt om te gaan.  De  tweede-golf vrouwen losten dat op door na een tijdje mannen uit de beweging te werken; “we kunnen het toch beter zelf doen”. Ik vraag me af of ze daar goed mee hebben gedaan.

De vaderbeweging heeft ook, gelukkig, te maken met steun uit de vrouwenhoek. Anders dan bij de vrouwenbeweging is het hier gebleven bij steun van een aantal individuele vrouwen. Alle organisaties van vrouwen keren zich nog steeds met veel bombari tegen alles wat mannen beweegt. Soms kunnen we leren van de geschiedenis.

De aflevering van  andere tijden
Mijn vorige blog over de verjaardag van Dolle Mina
Meer over de geschiedenis van vrouwen en mannen en emancipatie in het boek Verpasseerd Ouderschap

bron maagdenhuis:
Hoe dol was Dolle Mina?: een geschiedenis van de Dolle Mina’s in Vlaanderen Door Katrijn De Smit blz 23

http://www.opzij.nl/WAD-Mediabank-pagina/De-mannen-van-Dolle-Mina.htm

mannen pakken

De wet heet in Nederland gelijk te zijn voor iedereen. In de praktijk is zij voor mannen veel harder dan voor vrouwen.

Filosoof Ger Groot heeft al eerder zijn nek uitgestoken over mannenzaken. Hij doet dat met verve, maar wel met enig defaitisme. Ooit was hij, met mij, de enige die publiekelijk struikelde over de uitspraak van Femke Halsema waarin ze opriep om mannen te discrimineren. Volgens hem waren mannen al teveel gewend om in de hoek getrapt te worden om hier nog op te reageren.

Nu belicht hij in Trouw de problemen die een kennis van hem ondervindt met het behoud van het contact met zijn kinderen.

De Nederlandse rechter raadde hem aan zich er maar bij neer te leggen: ’Wij kunnen niets voor U doen.’

Hij wist ook nog iets dat ik niet wist maar wel erg kwaad over kan worden. In Spanje worden mannen per definitie zwaarder gestraft bij huiselijk geweld dan vrouwen. Het feit dat je een man bent is een verzwarende factor. Daarbij vergeleken is Nederland nog niets.  Hier worden  alleen maar stelselmatig de cijfers vervalst zodat het lijkt of vooral vrouwen slachtoffer zijn. Met enige moeite kon ik op internet iets over vinden over de Spaanse situatie.

Het staat in België in de krant
Dossier Huiselijk geweld
Over die discriminerende uitspraak van Femke

Het artikel in Trouw is voor abonnees te vinden door in de digitale krant van vandaag te kijken en evt te klikken voor een downloadbare versie van het artikel.

ouderverstotingssyndroom

vervreemdDe Spaanse associatie van psychologen heeft het ouderverstotingssyndroom erkend als een afwijking die dient te worden uitgebannen. Al eerder waren er geluiden uit Spanje dat rechters het syndroom erkenden. In Nederland zijn er ook rechters die het syndroom noemen in hun vonnissen.

In 1999 schreven we onder mijn redactie het eerste Nederlandstalige boek over het ouderverstotingssyndroom. Inmiddels werken we aan een ( zeer uitgebreide) herdruk van dit uitverkochte Ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context.

Het is tekenend voor de Nederlandse situatie dat we hier hard op moeten roeien tegen veel weerstand. Dat het onmogelijk lijkt het boek bij een grote uitgever te plaatsen. Deze geven liever zwaar door de overheid gesubsidieerde boeken uit. Ondanks de pogingen een reëel bestaand verschijnsel (ik citeer weer de Spaanse psychologen) te marginaliseren blijven we ook in Nederland aan de weg timmeren, al is het tegen de klippen op. Ok nog een positief geluid; de Nederlandse raad voor de Kinderbescherming heeft voor al haar vestigingen reeds een exemplaar van het toekomstige boek besteld. Het kost ze minder dan de subsidiëring van Dhr. Spruijt, die een paar jaar geleden een poging deed om het probleem ouderverstoting te marginaliseren.

Spaanse psychologen over ouderverstotingssyndroom

dossier ouderverstotingssyndroom