Juryvergadering van de Vaderdagtrofee m/v. Inderdaad, de keuze is niet makkelijk en iedereen was onder de indruk van de nominaties. En nee, ik ga  niet verder uit de school klappen.

Ik ga zelfs niet vertellen over welke uitdrukking in een nominatieverslag we een tijd hebben gediscussieerd. Het goed benoemen, nomineren dus eigenlijk, van een verschijnsel kan een aantal vragen oproepen.

Ik wil de gelegenheid aangrijpen om een lans te breken voor het gebruik van begrippen die een brug vormen tussen rationele  weergaves enerzijds met emoties en ervaringen anderzijds. Ervaringen van vaders in dit geval.

De neiging bestaat om in teksten terug te vallen op droge omschrijvingen onder de noemer dat de lezer zelf wel de conclusies kan trekken. Soms is dat juist. In een encyclopedie als Wikipedia vind ik het altijd een mooie uitdaging om dingen droog te vertellen. Dan komen ze in die context ook goed over. Vooral als de feiten spreken.

Iedere tekst heeft zo zijn eigen karakter. Een boek kan zich bijvoorbeeld wat stelliger uitspreken. Af en toe kan een conclusie een emotionele component hebben. Voor een blog geldt dat in nog hogere mate.

Het verhullen van de emotionele kant kan een blokkade vormen voor het zich realiseren van de feiten. Veel vaderschapsfeiten zijn niet te bevatten, zelfs voor vaders, zeker ook voor slachtoffervaders. Het erkennen van emoties opent de poort naar de feiten. Een woord als vaderdiaspora bijvoorbeeld, doet een beroep op emoties ondanks dat het ook droog feitelijk iets betekent dat daarmee in lijn ligt. Ook zonder emotie heeft het woord betekenis. Maar het woord opent de emotie die ermee gepaard gaat. Het uitelkaar raken, de verbinding kwijt raken. En dat en masse!

Zoiets geldt ook voor het woord vaderschapsdiscriminatie. het klinkt emotioneel, maar geeft iets feitelijks aan (daarom staat het ook wel in wikipedia). Een woord als genderracisme als een soort synoniem voor vaderschapsdiscriminatie slaat daarentegen de plank mis. Op de eerste plaats betekent dat iets anders en is het dan op zijn best een specificatie van het begrip vaderschapsdiscriminatie of  (sic!) juist vrouwendiscriminatie.

Weggerukt. Vader weggerukt uit het leven van zijn zoon. Een voorbeeld van een woord dat op zich zou kunnen worden verzakelijkt. Maar moet dat dan ook?

Woorden met een emotionele component moeten gebruikt kunnen worden, als ze ook een inhoudelijke component hebben. Zeker in teksten die nodig zijn om iets op te peppen. Vaderschap kan zeker zo ’n oppepper gebruiken.

Voor mensen die bij de uitreiking van de vaderdagtrofee willen zijn op 18 juni