Cookies

Belangen, Verraad, Weerstand of Complotten? De vaderbeweging en zo.

Judas heeft spijt Rembrandt ((c)wikipedia Arkesteijn)

Een aantal namen van personen en organisaties zijn afgekort of gefictionaliseerd. Ik moet toegeven dat dit deels gebeurt uit angst voor het agressief manipulatieve gedrag van deze “belangen”-clubs. Recente schandalen over manipulatie in diverse organisaties geven me aanleiding om hierover toch meer naar buiten te brengen in de hoop dat er wat aan wordt gedaan.

Onlangs vroeg iemand me of mensen als Spruijt, Groenhuijsen of instituten als de Rechterlijke macht dan nooit iets ondernemen tegen de, overigens terechte, aantijgingen die ik tegen ze inbreng. Ik leg dan meestal uit dat die lui daar hun handen niet vuil aan maken. Ze maken mij het leven stiekem onmogelijk, maar het aanvallen laten ze over aan diverse aangeschurkte clubs die in naam opkomen voor vaders en kinderen, maar in feite corrumperen met de powers that be.

De ergste dingen die je als vaderactivist mee kunt maken zijn de dolken in je rug. Daarom houden ook maar zo weinig vaders het vol om actief te zijn in de vaderbeweging en wat daar verder voor doorgaat. Na een vreselijk gevecht, al dan niet met succes, om de verzorgingsrelatie met hun kinderen in stand te houden moeten ze het opnemen tegen bazige hotemetoten in vaderclubs als Dollydads en het dadacentrum.

deel dagvaardiging dadacentrum

Ik heb er velen zien afhaken. Ik denk aan ene Gert die met liefde en passie de nieuwsbrief Dolledads  in elkaar zette, maar die eruit werd geknikkerd toen hij niet deed wat de (toenmalige) voorzitter van hem vroeg, het camoufleren van de cijfers m.b.t. het aantal vaders dat zijn kinderen niet kan zien (destijds gebaseerd op onderzoek van Griffiths en Hekman dat veel hoger uitkwam dan het bestuur van Dollydads voor mogelijk hield; sic!). Ook de net aangetreden hoofdredacteur Rob van Altena werd er uitgemieterd. Rob van Altena is niet de eerste de beste. Hij heeft daarvoor en daarna heel veel geschreven en gedaan voor de vaderbeweging. En ja ook zelf was ik het mikpunt met een dreiging van kort geding van het bestuur van de stichting Dollydads Zeven jaar later werd er mij door een van de bestuursleden indirect excuus voor aangeboden (we maken ook wel eens fouten).

Het is vreselijk om zo, met al die conflicten, ook de schijn tegen je te krijgen dat je persoonlijk altijd conflicten hebt. Ik kan het prima vinden met mijn vele vrienden en met mijn beide kinderen en de moeder van mijn zoon ik heb jaren zonder conflicten belangrijke maatschappelijke organisaties geleid (Landelijke Stichting Strijdmuziek, Stichting Gigant Apeldoorn). ook binnen de Vaderbeweging heb ik belangrijke clubs getrokken zoals de samenwerkingswerkgroep familierecht en het comite ‘Stop omgangsonrecht’ dat na enkele bezettingen onderhandelingen voerde met de directie van de Raad voor de Kinderbescherming, Politici en rechtersorganisaties.

De Kinderbescherming heb ik als mishandelaar tegen mij zien optreden. De Raad voor de Kinderbescherming dacht met een excuus het weer goed met mij te kunnen maken. Maar clubs die menen aan te moeten schurken tegen hun subsidiebronnen en dus de zilverlingen belangrijker te vinden dan solidariteit komen op een of andere manier altijd weer in aanvaring met mij. Bij mij staat eendracht maakt macht voorop. Niet eendracht met rechters en kinderbeschermers. Maar eendracht als ouders, als vaders, als activisten. En aangezien de achterban al vaak is weggepest zoals ik hierboven uitleg, sta ik er vaak alleen voor. Dat pesten en treiteren richt zich dan al gauw op mij. Het werkt zeer traumatiserend, maar ik probeer me niet van de weg af te laten brengen en probeer mijn wonden te tonen al ben ik soms radeloos.

Ik word wel eens boos, maar ik vind ook dat boosheid terecht kan zijn en vooral gericht moet worden geventileerd. Het feit dat ik nu al weer jaren ernstig overhoop lig met het het dadacentrum, die herhaalde malen weigerde om haar afspraken na te komen, zie ik dan ook meer als een reden om mij nog scherper op te stellen naar onze schijnrechtstaat. Maar dit levert uiteraard een dilemma op, de clubs die meer willen aanschurken bij staatsgestuurde kindermisbruikers (zie bijvoorbeeld cie Samson daarover) zien er daardoor nog meer reden in om (op vaak onbehoorlijke manier) afstand te nemen van mij. Hiermee profileren zij zich in een judasrol. Verraad, waar eigenlijk Judas als een heilige tegen afsteekt. Zoals hierboven te zien had hij spijt en smeet het geld terug voor de voeten van degenen die hem hadden getracht om te kopen. Een geod voorbeeld wellicht? Heel frustrerend vond ik wat dat betreft ooit de rol van een betaald medewerker van de mannenhulpafdeling van Transact (later Movisie). Maar daarover een andere keer verder.

Schermafdruk_gv onenigheid
Boven: in het boek Gemist vaderschap bespreek ik een getuigenis van een voormalige voorzitter van het AKJ. Hieruit blijkt hoe de overheid probeert de gelederen uit elkaar te drijven.
onenigheid 2
Het ging dus om voorzitter Haanstra. In het gesprek dat ik hierover met hem had vond hij dat deze gang van zaken ook volstrekt normaal was.

De judasrol is van alle tijden. Het is een archetype dat we al in de bijbel aantreffen. Uiteraard want daar gaat het letterlijk over Judas die voor wat subsidie, sorry zilverlingen Jezus verraadt aan de verraders (zeg maar aan een soort joodse raad avant la lettre). Wat kunnen we uit de verhalen over de judasrol leren? Geeft de bijbel daarvoor een richtsnoer, geven andere denkers (ik denk aan Rene Girard) daar richtlijnen voor die de moeite waard zijn?

Binnen emanciperende bewegingen zie je het verschijnsel meer voorkomen. Denk aan de krabbenmandmetafoor dat ik vooral van de vrouwenbeweging ken. Misschien is het wel een vorm van automutilatie.

Mijn opvatting is dat je de conflicten met broeders low-profile moet houden totdat het niet anders meer kan. Het vervelende is echter, moet ik zelf zeggen, dat dat er zelden toe leidt dat het probleem wordt opgelost. Het wegvloeien van een probleem is goed mogelijk als het een incident betreft. Maar judasrollen zijn geen incidenten. De stichting Dollydads heb ik, nadat ik hun dreigbrief uitgebreid op internet publiceerde, destijds verder gewoon links laten liggen. Ik ben verder gegaan op de weg die er ook zonder hun bleek te bestaan. Maar het Dadacentrum begon daadwerkelijk een Kort-Geding tegen mij. Dus ja dan gaat het vanzelf naar buiten. En dan neem ik ook geen blad meer voor de mond. Ze kunnen niet goed tegen kritiek, hebben niet alleen vele afspraken telkens weer geschonden, vele brieven van mij onbeantwoord gelaten en ze geven dus ook geen antwoord op de kritiek. En per saldo is het erg zonde van de tijd en de energie om die in dit soort gevechten te stoppen. Het gaat misschien ook niet om de namen, die kunnen wisselen, het gaat me om het mechanisme, het judasprincipe. If you can’t beat them join them. Pas vond ik daar in een gesprek een positieve variant op: If you can’t beat them make them join you.

Nog even terugkerend naar het begin van dit lange verhaal wil ik me enigszins distantiëren van de mogelijke veronderstelling dat dit allemaal een doordacht complot is. Maar er is wel een belang. Mensen als ikzelf die potentieel zaken scherp aan de kaak stellen komen in conflict met belangen van corrupte organisaties die zich daar als vanzelf op allerlei manieren tegen verweren. Door pogingen mij in te palmen, door mijn omgeving te beïnvloeden. Dat gebeurt. soms valt dat aan te tonen, meestal niet. Als je het een enkele keer aantoont mag je veronderstellen dat het veel meer gebeurt. Kijk naar de verborgen praktijken van de STASI en wat ook hier altijd aan infiltranten en informanten is ingezet tegen activisten van diverse groeperingen. Veel daarvan is dus later wel boven tafel gekomen.
En uiteindelijk worden er natuurlijk bij ons corrupte ministerie van justitie wel plannen gebrouwen om burgerbewegingen ‘in goede banen te leiden’. De beoordeling van wat goed is?

Opmerkelijke toevoeging dd juni 2022: Inmiddels hebben twee leden van het VaderKennisCentrum een lintje gekregen voor hun manipulatieve praktijken. Waarom denkt u dat z3e dat hebben gekregen?

gemist vaderschap hoofdstuk geschiedenis

Over verstand gevoel emotie en verraad

Niet de IJzeren Hak maar de vaderdagtrofeem/v was decennia later het struikelblok in de samenwerking.

nb:

Het afwijzen van strijd voor mensenrechten door het Vader Kennis Centrum:

Hoe voorzitter Peter Tromp strijd afwees. Tekst Rob van Altena in verband met een brief over een door hem gevoerde klachtenprocedure tegen Dr Römkens die nogal vreemd omgaat met onderzoek naar huiselijk geweld. Aangezien ik wijlen Rob van Altena letterlijk aanhaal zal ik hier geen tekstinbreuken op maken ook onderstaande video laat wat dat betreft de blote werkelijkheid zien.

“7 november 2011: PT wilde niets met deze brief doen. Het was weer strijd, zei hij. En het Vaderkenniscentrum wil nu juist de nadruk leggen op dat wat vaders voor kinderen kunnen betekenen. In hetzelfde gesprek herhaalde hij nog eens een eerder succes, behaald door het PEF in Portugal. Waar het feminisme een anti-PAS congres hield dat door een minister steunend zou worden toegesproken. Dat laatste had men met succes verhinderd. Waarom dat minder strijd zou zijn, werd niet uitgelegd. Jammer van een gemiste kans. Het gevoel blijft dat ook hier de ene vader het nu eenmaal altijd weer beter wil weten dan de andere. De pest van de vaderbeweging.”

In onderstaande video legt de voorzitter/directeur van het Vader Kennis Centrum uit dat het wel afgelopen mag zijn met acties zoals die tot dan toe werden gevoerd door vaders in bijvoorbeeld Fathers for Justice. (start schakelt gelijk naar dat punt). Macaber is dat deze zaak waarover hier de optimistische vlag werd gezwaaid in werkelijkheid helemaal niet goed afliep. Het zou kunnen dat er hierdoor wat mensen waren die zich in de steek gelaten voelden.

Geen vaderdagtrofee m/v?

Onderstaande blog is ter verantwoording en verduidelijking aan allen die betrokken zijn geweest bij de instelling van de vaderdagtrofee m/v
(en zelf ga ik op vaderdag een liedje spelen voor de bijeenkomst van monument van de onvervulde kinderwens in Apeldoorn)

De Vaderdagtrofee m/v werd in 2007 ingesteld door een aantal ouderorganisaties. Het Vader Kennis Centrum nam het op zich de uitreiking te organiseren. Er zijn diverse conflicten over geweest. Zie hiervoor. Na een conflict in 2014 werd het volgende afgesproken:
“Vader Kennis Centrum zal vanaf 2015 jaarlijks rondom Vaderdag, de Vaderdagtrofee m/v uitreiken. In dit verband is de benoeming van een hoogleraar op een deeltijd leerstoel aan de universiteit van Amsterdam afgewacht. Vanaf dat moment zal het door Zander ontworpen beeld als wisseltrofee worden uitgereikt (dat tot op heden werd geschonken om te behouden) en er zal een nieuw ontwerp van een andere kunstenaar worden geschonken om als beeldje te behouden.”      

Tekst uit de formele vaststellingovereenkomst 2014 tussen Joep Zander en het Vader Kennis Centrum waarbij door het Vader Kennis Centrum een advocaat namens hun werd betrokken, totale kosten voor hun volgens hun zelf destijds 5.500 Euro.  Aardige bijkomstigheid was dat het VKC uitdrukkelijk over het beeldje sprak als zijnde de oscar van de vaderbeweging een term die ook in de vaststellingsovereenkomst werd gebruikt.

Het beeldje is vervolgens in 2015 volgens bestuursleden B en W in het geheel niet uitgereikt.

“Het symposium van 2017 is pas 15 juni 2018 gehouden en Vera Bergkamp heeft de vaderdag trofee gewonnen, daar is genoeg over gepubliceerd geweest;” Bestuurslid B aan mij 28-03-19

“Ik staak deze discussie aangezien het tot niets leidt en heb geen zin in dit soort geneuzel.” Bestuurslid B aan mij 29-3-19

Ik kan alleen vaststellen dat de Stichting zich aan deze afspraken houdt, dus ik snap de het hele mail verkeer niet van Zander als van u en het verwijt dat de Stichting nalatig zou zijn geweest. (Bestuurslid B aan bemiddelaar 7-4-19)

In 2017 is er dus geen beeldje uitgereikt. In 2015 is het beeldje vaderdagtrofee m/v ook al niet uitgereikt en in 2019 zijn ze dat bij het VKC ook niet van plan lees ik. Of ze het de in 2018 wel hebben gedaan (gaat het hier echt om het beeldje en onder de correcte naam?) is niet met een foto o.i.d. aangetoond.

Mijn korte commentaar: Het gaat er niet speciaal om dat het een door mij gemaakt beeldje is, maar een trofee (eerder schilderij) die het VKC namens een hele beweging, die daar ook geld voor opbracht, mocht uitreiken.

Zie op 4:35 over de afschaffing van acties

Hoe zit dat ook alweer met samenwerken in de vaderbeweging?

Perverse coalities en verstotingsprogrammering op maatschappelijke schaal

Laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 in verband met correspondentie VKC

Vijfentwintig jaar geleden voerde de moeder van mijn dochter een reeks verklaringen op van vrienden van haar over mijn gedrag. Met die verklaringen moest een negatief beeld van mij geschetst worden. Ik had kunnen proberen te reageren met een reeks verklaringen die negatief zouden zijn voor haar. Maar ik besloot uiteraard om te reageren met verklaringen die positief waren over mijn opvoedingspraktijk voor mijn dochter. Dat is het verschil tussen terugpakken en uitpakken. En uiteraard bestreed ik op een praktische manier de negatieve framing van bijvoorbeeld mensen die dachten te constateren dat ik me niet aan afspraken hield, omdat ik me niet hield aan wat volgens de moeder van mijn kind zou zijn afgesproken. Ondanks deze milde aanpak was de wereld te klein in de rechtbank. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om met verklaringen te durven komen daarbij als vanzelfsprekend haar ingediende verklaringen totaal over het hoofd ziend.

In de commentaren op mijn voorlaatste blog breekt de pleuris uit over mijn kritiek op het aan het woord laten van, de herhaalde malen met succes van integriteitsfalen beschuldigde, Corine de Ruiter in een congres over ouderverstoting. Deze discussie wordt gevoerd door onder andere twee organisatrices (oid) van het congres. Je kunt in deze discussie iets herkennen van wat ik 25 jaar geleden op de rechtbank meemaakte. Naar binnen zeilen met allerlei nogal tergend en overdreven persoonlijk geformuleerde kritiek en dan zeer verontwaardigd worden als ik dat netjes probeer te weerleggen, wat overigens geen sinecure is als mensen als een machinegeweer de ene fantasie dan wel leugen na de andere op tafel leggen.

Hoe is het mogelijk dat moeders dat zo makkelijk voor elkaar krijgen? Dat kan eigenlijk alleen omdat ze dat gedrag voortdurend om zich heen zien van kinder’beschermers’, rechters en wetenschappers en vooral natuurlijk hun eigen advocaat. Ook omdat ze er bij herhaling succes mee hebben en ach vaders een trap nageven, wie maalt erom? Ik wil niet zeggen dat vaders nooit dit gedrag vertonen, maar die komen daar zelden mee weg.

Waar het nu om gaat is de vraag of er een verband is tussen het gebeuren op microschaal in de rechtszaal en het gedrag van allerlei actoren op meso en macro niveau. Kun je gewoon zeggen dat ouderverstotingsprogrammeringsgedrag terug te vinden is in reacties als die onder mijn blog. Lopen deze reacties, die niet direct over individuele kinderen gaan maar over het maatschappelijk debat daarover, congruent met de uit de van de ouderverstotingsliteratuur bekende programmeringsreacties en treedt daartussen kruisbestuiving op? Ik denk van wel. En daarover had ik graag meer verteld op het congres over ouderverstoting dat zich morgen afspeelt. Ik had dan graag een Nederlandstalige variant voorgedragen van mijn Bratislava-lezing (zie hieronder) van anderhalf jaar geleden over de ‘multi level understanding’ van ouderverstoting. Opmerkelijk genoeg vonden de organisatoren van dit congres het zelfs niet nodig om mij op de hoogte te stellen van het congres, ik moest het van anderen horen. Daarbij is het van belang te weten dat ik met enkele boeken, wetenschappelijke artikelen, workshops acties en lobby’s het begrip ouderverstoting in Nederland heb geïntroduceerd. Mede daardoor komt het nu voor in de jurisprudentie en de literatuur. De laatste zinnen zullen zeker tegen mij gebruikt worden als zijnde egoboosting. Maar iedereen kan terugvinden dat ik slechts de geschiedenis probeer weer te geven. Dit op deze manier in herinnering brengen is noodzakelijk omdat er een groot belang is om mijn persoon, invloed en leiderschap (ooit) af te breken, ook door venijnige beschuldigingen van ego-boosting. Dat belang rust vooral bij Justitie. Het afbreken van de kop van iedere veranderingsbeweging is, samen met verdeel en heers, een cruciaal onderdeel van de overheidsrepressie die uiteindelijk vooral tegen kinderen is gericht en zeer extreem is. Om mij heen heb ik veel andere ideële veranderaars afgebroken zien worden. Dit mechanisme moet aan de orde worden gesteld. Maar de organisatoren van dit congres nemen liever een voorbeeld aan de neppige-hoogleraar Corine de Ruiter die nog onlangs door het college van bestuur van haar universiteit (niet voor het eerst) op de vingers werd getikt in casu haar wetenschappelijke integriteit. Een hoogleraar die zich er juist niet voor schaamt al die framingsmechanismes van ouderverstoting op macronivo tegen diverse vaders waaronder Ivo Vrijkotte en mij in te zetten. Haar optreden op het congres wordt ook nog eens verzorgd in samenwerking met het Vader kennis Centrum die juist is opgericht om voor vaderschap op te komen (in naam althans). Overignes zegt het Vader Kennis Centrum zelf daarvan dat ze niet bij de organisatie is betrokken en die alleen maar faciliteert. Dat lijkt in tegenspraak met de aanduidingen op de aankondiging waarop (zie hierbij) staat dat de conferentie samen met VKC wordt georganiseerd.

Kortom dit is wat ik bedoel met de perverse coalitie rond dit congres over ouderverstoting, dat dus voor een deel juist ouderverstoting propageert door middel van het geven van het slechte voorbeeld. Slecht gedrag dat elkaar aantrekt. Een goed/slecht voorbeeld is de minstens de helft van de dynamiek achter veranderingsprocessen. In plaats van dit soort mechanismen ook op macroschaal en als mechanismes van hulpverleners en rechters aan de orde te stellen, gebruiken de organisatoren van dit congres dit soort mechanismes om fundamentele kritiek af te weren en ouderverstoting af te schilderen als vooral een probleem tussen ouders. Die ouders kunnen elkaar dan te lijf gaan met duurbetaalde dikke rapporten die moeten aantonen dat de een of de ander fout en gestoord is maar die zelden de vinger leggen op de zere plek zelf. Ach ja hier en daar nog wat marginale opmerkingen over achterstanden bij opleidingen enzo maar niet fundamenteel. Het zijn rechters en wetenschappers die ouderverstoting actief en op grote schaal beoefenen. Ook persoonlijk falen als verstotende ouder, frustratie als kind of ouderslachtoffer kan goed worden verstopt door op zo’n manier wat te organiseren. Falen is menselijk, verstoppen gevaarlijk. Dit is ook een mechanisme dat we ons steeds moeten voorhouden als we het gedrag van sommige wetenschappers rechters en journalisten enz beoordelen.

De organisatie van het congres probeert zich met censuur en blokkades af te dekken tegen elke vorm van kritiek op facebook. Zelf zit ik niet op facebook, maar ik krijg daar berichten over door. Het bestuur van medeorganisatie Kinderen Ouders Grootouders die ik altijd al zeer hoog achtte qua integriteit, heeft besloten verstek te laten gaan op het congres.

Ik vind natuurlijk dat dit congres moet doorgaan, wel zou er door de voorzitter afstand kunnen worden genomen van de organisatie en Corine de Ruiter kunnen worden medegedeeld dat bij nader onderzoek naar haar integriteit is komen vast te staan dat daar nog teveel vraagtekens (understatement want het staat in alle redelijkheid vast) omheen zijn om haar optreden te kunnen laten doorgaan. En dan iemand anders aan het woord laten met wat andere opvattingen. Zelf heb ik morgen een mooie zonnige wandeling op het programma staan. Ik vrees dat de organisatie van het congres geen belang heeft bij mijn (of andermans) fundamentele kritiek en visie op het verband tussen micro en macro vormen van programmering omdat ze daarmee haar eigen gedrag aan de orde zou stellen. Dat blijkt duidelijk uit haar gedrag nu. Linken naar dit blog is verboden op hun facebookgroep. En als je dat ergens anders doet wordt je uit de groep gegooid.

 


Deze video over mijn lezing in Bratislava mei 2017. Technisch niet volmaakt maar interessant.

Oh ja en dit verhaal beoogt niet om aan te tonen dat ik niets fout doe, ik ben gewond . Maar ik vind wel dat er gedrag is dat begrensd moet worden als anderen daar schade van ondervinden. Dat is in dit geval aan de orde.

Zie ook het blog van Tom Janssen die naar eigen zeggen door de organisatie van dit congres met geweld wordt bedreigd als hij het waagt daar op te komen dagen. Hoe contrasterend met de eerdere visie van de organisatie dat Ivo Vrijkotte en ik te beroerd zouden zijn om de discussie aan te gaan en de insinuatie van organisatrice A M van M dat ik haar bijdrage zou willen censureren.

Pleite(n)

laatst bijgewerkt op 28 maart 2019 ivm correspondentie VKC

Belangrijke kanttekeningen bij dit blog: De organisatie Kinderen Ouders Grootouders (KOG) is een van de organisatoren van het congres over ouderverstoting waarover inmiddels veel heibel is ontstaan. Mij is van de zijde van het KOG medegedeeld dat hun bestuur niet aanwezig zal zijn op de dit congres. “Niemand van het KOG-bestuur zal daar nu zijn” Er is toestemming om deze zin naar buiten te brengen.


Let op: de Facebookgroep “Herken Ouderverstoting” verwijdert inhoudelijke bijdragen die afwijken van die van de moderator. Ze verijdert tevens verwijzingen naar dit blog (met de ongemodereerde discussie in de commentaren). Mensen die buiten haar groep, op linkedin of op andere facebookgroepen op mijn blog wijzen worden geblokkeerd.

Veel sneeuw en ijs en een vastgelopen trein. Bekende taferelen hier, en ook op mijn vakantie/werkbezoek aan Finland als onderdeel van een grote rondreis door Europa. Maar in Finland treedt dat probleem op bij een meter sneeuw, en hier al bij de eerste centimeters geloof ik. Het leuke van dat soort vertragingen is altijd weer dat het het gesprek met je reisgenoten stimuleert.

In dit geval zat er een Finse advocaat tegenover mij op de terugweg van een twee dagen durende strafzaak. Na wat inleidende woorden kwamen we natuurlijk ook uit op mijn vraag hoe het staat met de “Rule of Law” in Finland. Met name interesseerde mij of in Finland rechterlijke uitspraken in het openbaar worden gedaan. Met een lichte verbazing zei hij “natuurlijk”en de zittingen zijn ook openbaar. Een telefoontje naar de rechtbank is voldoende om een uitspraak te pakken te krijgen. Ook in het familierecht, jazeker!

Ik legde hem nogmaals uit dat dat in Nederland niet het geval is en dat hij als strafrechtadvocaat zeker wel het belang van dit soort formele regels zou begrijpen onder andere in het licht van 6.1 EVRM.
Als dat in Nederland niet zou werken dan zou een collega van hem daar toch wat aan kunnen doen, veronderstelde hij. Die zijn bang stelde ik. Maar dan kan de Nederlandse “bar association” (Nederlandse Orde van Advocaten) daar toch wat aan doen meende hij. Die zijn ook bang (de voorzitter van de familierechtadvocatenclub heeft me dat een keer letterlijk verteld). Een licht ongelovige blik werd mijn deel. Toen we in Helsinki uitstapten vertelde hij mij nog dat hij na een blik op mijn website constateerde dat ik mij vooral over “custody” druk maak en dat dat in Finland allemaal wel goed geregeld is. Zelf had hij dan ook gezamenlijk gezag na zijn partnerscheiding.

Bij elkaar weer een mooi pleidooi voor een opheffing van de Nederlandse rechtersdictatuur. Maar ik zie dat een beetje zwaar in de laatste tijd, vooral vanwege de uitermate zieke opstelling van groepen als Herken Ouderverstoting en het Vader Kennis Centrum (:die dit soort opmerkingen niet kunnen verwerken) die juist een perverse coalitie aangaan met  nepwetenschappers als Corine de Ruiter die zelf de problemen veroorzaken waarvan, als het aan Herken Ouderverstoting ligt ouders elkaar de schuld (narcist! borderliner!)  moeten geven. Lekker bezig, ik kom er een dezer dagen op terug.
In plaats van dat ik tegen de klippen op blijf pleiten voor een vredige oplossing voor kinderen moet ik misschien gaan zeggen “Ik ben pleite” Een dezer dagen meer hierover.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=frIpdHVOnnA&w=560&h=315] Wie is de advocaat die op reis gaat? Bijvoorbeeld naar een van die landen als Polen of Slowakije of Finland die mijns inziens af en toe de rechtstaat beter eerbiedigen.
hoezo Corine de Ruiter een pervers wetenschapper

Leest u vooral ook het commentaar op dit blog. Weliswaar lang niet zo lekker lezen als het blog zelf, maar zeer de moeite waard… tenminste als u ook de antwoorden daarop even leest. Ook erg interessant als je een idee wilt krijgen hoe denigrerend gedrag er uit ziet, een van de belangrijkste elementen van ouderverstotingsprogrammering. Maar zijn dat dan niet net de mensen die een congres organiseren om een einde te maken aan ouderverstoting? Tsja daar zeg je me wat…..misschien dat ze daarom Corine de Ruiter uit hebben genodigd die ook al zo fris tegen anderen kettert ( vaders, vaderbeweging ondergetekende) zonder daar argumenten voor te gebruiken.

Waarheidsvinding

aktie1
Bezetting hoofdkantoor Partij van de Arbeid. Destijds, 2000, kwamen er nog vaders en aanverwanten in aktie.

update 11 juni; mailwisseling comite 13 juni 18
Eerst een leuk bericht voor mijn volgers. In oktober is er opnieuw een expositie van mij over vaderschapsdiscriminatie, inclusief een opening met een paar mooie sprekers en later uitgebreide lezing over het onderwerp. In de openbare bibliotheek Enschede. (nog magere aan te vullen projectpagina)
Als je vindt dat er betere waarheidsvinding moet plaatsvinden in het familierecht dan kan het geen kwaad om zelf eens de werkelijkheid onder ogen te zien zeg ik bij deze even tegen al die mensen die aanstaande woensdag de toespraken gaan aanhoren op het Malieveld bij een of andere manifestatie tegen waarheidsvinding, oh nee voor waarheidsvinding. Ugh
Zelf zal ik er niet bij zijn. Ik was aanvankelijk uitgenodigd om te spreken. Nadat ik weigerde om het volledig eens te zijn met een voorgebakken verhaal waarvan degene die me uitnodigde de essentie niet eens kon uitleggen, iets met een bredere jeugdtafel of zo, werd ik ineens geweerd. Het is maar dat u weet waarom ik er dus niet bij ben. Zoek het uit want ik heb geen zin het hier weer eens uit te leggen omdat ik dan lasterprocedures riskeer van mensen die theoretisch mijn maten zouden moeten zijn. Want de waarheid tsja dat is lastiger  als het je toevallig niet uitkomt heh?
Laat u niet bedonderen, let op de valse profeten.
En wat betreft waarheidsvinding; maak een einde aan de systematische valsheid in geschrifte bij de rechterlijke macht. Daar heb ik stappen in gezet. Maar dat vinden een aantal van de mensen die u woensdag te horen krijgt donquichotterie. Vooral natuurlijk donquichotterie omdat ik net een paar windmolens van de wieken had ontdaan.
Sta op en verenigt u tegen het extreme machtsmisbruik door jeugdzorg en rechterlijke macht. Zoek verder in de dossiers en de vele artikelen op mijn sites naar de waarheid. Volg de links in dit blog. laat u niet opsluiten in faceboekgroepen en houdt u niet bezig met het ontcijferen van vleugellam gesnater.  Ruk op naar de rechtbanken. Ga op een nette manier je recht halen te beginnen bij inzicht in alle uitspraken van de farizeeers die zich in dit land rechter durven noemen. Ik heb daar een prima plan voor liggen. Maar ik ga het dus niet in mijn eentje doen en al die zogenaamde ouderverenigingen gaan liever leuk praten met het gezag. Inclusief een aantal mensen die nou juist precies dit beweren, die beweren dat we ons teveel laten inpakken en daar nou precies op deze manier mee bezig zijn. Praten prima, in discussie blijven heel goed maar zonder je loyaliteit om te keren tegen je achterban en tegen mensen zoals ik die nog een beetje op principes kunnen bogen. Maar zeker ook van mij hoeft u het niet onbewezen te geloven. check it check it.
mailwisseling comite 13 juni 2018
 

Verantwoordelijkheid nemen les 2: kijk naar jezelf

Ik had beloofd les 2 te wijden aan een groter plan dan het gezin. Maar het voelt beter om nu eerst naar een kleiner plan te kijken en het te hebben over onze verantwoordelijkheid om naar onszelf te kijken. Een hele moeilijke omdat zoiets natuurlijk niet bij jou begint maar bij mij.  En wat moet ik daarover zeggen zonder weer overdreven kwetsbaar te gaan doen. De toestanden rond mijn dochter leidden ertoe dat ik een aantal keren rondjes begeleid zelfinzicht heb gemaakt. Dat is me niet altijd bevallen, want de meeste begeleiders en therapeuten begrijpen niets van wat je als vader kan overkomen in deze maatschappij als ze het niet zelf hebben meegemaakt. En zelfs in dat laatste geval willen ze er vaak zo hard niets van weten dat deze ervaring zich verdringend tegen hun cliënt keert. Desalniettemin blijft voor mij de volgende wijsheid van Etty Hillesum van kracht:
“Omstandigheden zullen er immers altijd zijn, goede en slechte, en het feit van de omstandigheden, de goede en de slechte, moet men aanvaarden, wat niet belemmert dat men zijn leven er aan kan wijden de slechte te verbeteren. Maar men moet weten uit welke motieven men die strijd voert en men moet beginnen bij zichzelf, iedere dag opnieuw bij zichzelf.”
Zelf zei ik het zo in een interview met Marieke Vroom voor het boek ‘Een nieuwe Start‘: ‘Ik vind dat je samen de verantwoording moet nemen: samen in therapie gaan of begeleiding zoeken om de omgangsregeling uit te werken. En geen juridische procedure aanspannen om de andere ouder rechten te ontzeggen. Dat is een manier om je eigen problemen te ontwijken.’
Mijn verantwoordelijkheden houden niet in dat ik de hele dag achter mijn toetsenbord ga zitten om de meest onmogelijke vragen en opmerkingen van allerlei mensen te beantwoorden, want dan kom ik ook  nooit ergens anders aan toe. Vandaag heb ik nog iemand na twee mailtjes moeten uitleggen dat hij toch echt beter eerst goed mijn al opgeschreven teksten kan lezen. Waarna ik wel een half uur piekerde over de vraag of dat niet te arrogant was.
Hoe dan ook kan iedereen kritiek op mij indirect (relevante kritiek met reactie) en ook direct spuien op mijn linkerwangpagina. Deze laatste pagina is geheel ongemodereerd. Hoewel als er ook anderen beledigd worden zal ik misschien toch moeten ingrijpen. Maar tsja voorlopig staat er vooral niets op deze pagina. Jullie weten wat ik bedoel met Linkerwang? Daar bedoel ik dit mee: ALS IEMAND JE OP DE RECHTERWANG SLAAT, KEER HEM DAN OOK DE ANDERE WANG TOE. (Matteüs 5, 38-45). En ‘hem’ mag ook ‘haar’ zijn natuurlijk. Maar niets dus tot nu toe. Misschien pleit dat wel voor de wijsheid van dit bijbelcitaat. Maar misschien denkt u er anders over. Overigens is ook de rest van mijn blog in principe niet gemodereerd. Er wordt pas achteraf gekeken of iets er mee door kan, en daarbij laat ik het meeste toe. Er is één uitzondering.
Ondanks al die moeite om naar mezelf te kijken mis ik misschien nog wel eens wat. Of misschien wel juist veel, Zeg het maar! Het pakket aanklachten dat het Vader Kennis Centrum mij een paar jaar geleden per advocaat liet toekomen moet ik dat ook nog online  zetten? Met mijn reactie, het al geschreven verweerschrift dat er niet om liegt? En hoe beschaamd of beledigd zal die andere kant zich dan weer voelen? Ja ik vraag me wat af.  En misschien willen lezers wel duidelijk leiderschap zonder kwetsbare zelfkritiek. Met zelfkritiek had Lenin het ook niet ver geschopt. Enzo, ja dat is dan ook allemaal fout afgelopen met de Sovjet Unie.
Zo nu heb ik het dus vooral over mijzelf gehad, nu jullie? Toch eerst een beetje over de clubjes boven ons?
Bijna 20 jaar geleden kreeg het unithoofd Raad voor de Kinderbescherming Mulder een spiegel van een aantal Dwaze Vaders, en hij keek erin.
unitmanager mulder met spiegel
In die tijd wist de Raad voor de Kinderbescherming (WOPR) zelfs het volgende te produceren:

“Al eerder is vastgesteld dat de juridische procedure alléén, met inbegrip van de adviserende rol van de Raad voor de Kinderbescherming én de uiteindelijke rechterlijke beslissing, niet kan beletten, en in een aantal opzichten zelfs bevordert dat het fundamentele recht van het kind op een gezonde en even wichtige ontwikkeling en uitgroei naar zelfstandigheid langdurig en ernstig wordt bedreigd. Een dergelijk, indirect en onbedoeld schadelijk effect van raadsaktiviteiten is in strijd en onverenigbaar met de waarborgfunktie van de Raad ten aanzien van de rechten van het kind”

Maar helaas degene die dit formuleerde is afgevoerd of zo.  Zo is dit blog toch nog even macro aangeland, nu weer terug naar micro en foon:
Vrede, liefde, verbinding, hoop, geloof. Onderstaande video past hier. En inclusief, als altijd inclusief, spiegel.
https://youtu.be/o1SzE_dtUfw

vaderdagtrofee m/v winnaar Glenn Helberg morgen zomergast

Dwingende vaderregistratie = récht op vaderregistratieIn 2010 ontvingen Glenn en Orville Breeveld de vaderdagtrofee m/v. Een schilderij (wisseltrofee) en een beeldje (toen ieder jaar opnieuw)  van mijn hand. Het beeldje werd voor het eerst uitgereikt. Orville houdt hier het beeldje vast en Glenn het schilderij. Het beeldje stond jaren in de kast bij Glenn. Toen ik een keer op bezoek kwam bleek het beeldje weer te zijn opgehaald door het Vader Kennis Centrum dat officieel verantwoordelijk was voor de uitreiking.
Ik hoop dat het beeldje nu weer in Glenn’s kast staat! Allemaal kijken!!

Natuurlijk…….

‘Het huwelijk, a comedy of errors’ van Peter Hoefnagels. Nog nooit ervoor en erna heb ik zoveel markeringen op een pagina gemaakt. Peter Hoefnagels bedoelde dit natuurlijk ook te schrijven voor buiten-huwelijkse toernooivelden.

Ik kan hier veel over vertellen. Hoe ik dit boek van Hoefnagels bij de lurven greep om mij op te richten tegen de waanzin van kinderbescherming nadat ik in het jaar waarin dit geschreven werd het contact met mijn dochter verloor. Hoe het in citaten terug kwam in de eerste artikelen die ik schreef. Hoe die zin van Hoefnagels, frustratie van omgang is een misdaad, terugkwam in een groot Volkskrantartikel.
Peter waarschuwt terecht tegen psychologiseren. Maar vandaag de dag wordt dat psychologiseren met groot enthousiasme overgenomen door de klanten van jeugdzorg en kinderbescherming zelf. Onder leiding van ene mijnheer Childress probeert iedereen om het hardst te schreeuwen dat de ander een narcist en/of een borderliner is. Tegen mij zijn dat soort kwalificaties, en nog veel meer, ook gebruikt om mij klein te krijgen. Natuurlijk zonder enige diagnose en volstrekt ten onrechte. Een wapen, gewoon omdat het kan. Ook toen het VKC mij de jury van de vaderdagtrofee m/v, die ik zelf mee bedacht, uit wilde gooien is dat wapen ingezet. Uiteindelijk ging het natuurlijk erom dat ik liedjes zong en op een bakfiets reed. Dat dat wel leuk maar niet verstandig zou zijn en zou getuigen van een verderfelijke neiging om de progressieve, zorgende vader uit te hangen.
Mensen stop met die waan-zin. Pak verkeerd handelen aan (ah nee niet dat liedjes zingen). Van de andere ouder, van de Raad. Pak crimineel gedrag aan, criminaliteit is verwijtbaar. Pak die rechters aan die in elke uitspraak valsheid in geschrifte plegen en in de meeste gevallen gewoon kinderen mishandelen. Dat doen ze misschien ook wel als verstopte narcist of borderliner en soms denk ik wel eens stiekem dat die Childress……. maar dan steek ik mijn wijsvingertje tegen mijzelf op. Ik snap hoe makkelijk het is om zo te diskwalificeren, maar ik doe er niet aan mee.
En natuurlijk; probeer je eigen zwakheden onder ogen te zien! Maar diskwalificeer jezelf niet. En doe die ander ook niet wat u niet wilt dat u geschiedt. Heb een keer lef en pak aan wat aangepakt moet worden!
zie ook

Ouders toch…Laat je niet intimideren door de Raad of Jeugdzorg. Sta op, juist in het belang van jouw kind

Een opzienbarende blog van Anne Marie van Mackelenbergh over intimidatiepraktijken. Niet alleen maakt jeugdzorg zich op om limaatschap van kritische oudergroepen verdacht te maken. Minder kritische oudergroepen lijken de intimidatie alleen maar te ondersteunen. Overigens hoop ik dat Anne-Marie’s pessimisme over de oproep van TV–Oost niet bewaaarheid wordt. Maar als er in het ministerie van justitie al zo’n angstcultuur heerst dat er niet over kan worden gepraat, wat moet de burger dan wel niet aan angstcultuur ondergaan……
De intimidatie via raadsrapporten is al een oud gegeven. In mijn boek Gemist Vaderschap beschreef ik hoe mensen werd afgeraden lid te worden van Stichting Dwaze Vaders en hoe andere ouderorganisaties tegen de Dwaze Vaders werden opgezet. Inmiddels zijn de Dwaze Vaders een braaf clubje geworden dus zul je zoiets niet snel meer vernemen.
Zelf ben ik ook heel vaak het slachtoffer geworden van intimidatie door staatsangehörigen en angehauchte dubieuze clubs.

Vragen aan het Vader Kennis Centrum

Op dit moment is de brief aan het Vader Kennis Centrum niet publiek beschikbaar.
De belangrijkste conclusies van de mailwisseling met het Vader Kennis Centrum:
– Ze geven geen antwoord op de vraag of ze met mij hebben proberen te overleggen alvorens in 2014 een procedure tegen mij te starten. Ik beweer dat ze eindeloze pogingen van mij om te communiceren naast zich neer hebben gelegd en toen ik dat dan maar in een blog meldde, dwingende eisen stelden en begonnen te dreigen met een procedure en uiteindelijk ook een procedure starten met een intimiderend boekwerk met voor het grootste deel onzinnige, en voor het overige onterechte eisen.
– Ze geven geen antwoord op de vraag waaruit de procedures tegen mij zijn betaald. Mijn veronderstelling dat dat mogelijk gefinancierd zou kunnen zijn uit een grote donatie van Rob van Altena wordt niet weersproken. Rob van Altena was mordicus tegen het voeren van onderlinge procedures tussen actieve vaders en hun organisaties.
Het geld dat hij doneerde aan het Vader Kennis centrum kwam van het asbestfonds. Hij is gestorven voor die donatie zou je kunnen zeggen.
Ook het einde van deze mailwisseling besluit van de kant van het VKC weer met dreigementen van procedures.

update 2020: vader kennis centrum geeft geen antwoord op de vraag hoe ze zich verder aan de afspraken in de vaststellingsovereenkomst willen houden. Ze dienen de vaderdagtrofee m/v uit te reiken.

Nuttige links:
Hoe zit dat met samenwerken in de vaderbeweging
De toch niet verdwenen trofee
Het ontstaan en de geschiedenis van de vaderdagtrofee m/v