Cookies

gemist vaderschap op internationale vrouwendag

Joep expo Deventer Post 070318 fragmentToch leuk om te melden op internationale vrouwendag een mooi artikel in de Deventer Post over mijn expositie over Gemist Vaderschap. Goede titelkeuze die verwijst naar mijn boek Gemist Vaderschap dat nog steeds in de uitverkoop bij mij (relapublishing) verkrijgbaar is.
Artikel Deventer Post (voorpagina bovenaan en blz 9).
Voor de duidelijkheid: er zijn twee miniconferenties in/rond mijn expositie. Een op 16 maart 19.30 over scheiding en kinderen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen en een op 8 april 10.30 over vaderdiscriminatie en de geschiedenis van vaderschap.

Vaderexpositie in anti-discriminatiecentrum Etty Hillesum

Etty Hillesum
Een pleister op elke wonde

Soms moet het goede nieuws er even gelijk uit. Omdat er al genoeg moeilijk nieuws op mijn blog staat en omdat het ook een beetje haast heeft. In het eerste kwartaal van 2018 ga ik met  mijn kunst exposeren in het Etty Hillesum Centrum Deventer. En dat is voor mij een heel belangrijke plek. Voor een kunstenaar lijkt het ultieme om in een museum te hangen. Voor mij als kunstenaar en pedagoog is het belangrijk dat zoveel mogelijk dingen op hun plaats vallen.
Toen ik twintig jaar geleden mijn persoonlijke website opbouwde was een van de dingen die daar het eerst opkwamen een citaat van Etty Hillesum.  Deze spreuk staat nu op  de belangrijkste muur in de voormalige synagoge, nu het Etty Hillesum Centrum.
spreuk
Wat mij vooral aansprak in de spreuk was de mooie verbinding tussen jezelf aanspreken en de wereld aanspreken. Deze zin is voor mij ook een nuancering van het gemak van een andere spreuk. God, schenk mij de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen; de moed om te veranderen wat ik kan veranderen; en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.  Een spreuk die bij de meeste mensen er toe zet in slaap te vallen.  De spreuk van Etty lijkt ook wat vrijblijvend maar zet daardoor juist aan tot het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Het zal duidelijk zijn dat Etty heeft gepleit voor verbeteren en veranderen. Een mooie bijbelse sreuk die dit aanvult en eigenlijk nog revolutionairder is is de volgende: Alles is mogelijk voor wie gelooft. (Marcus 9:23)
nieuw verband 3-
voorlopig ontwerp affiche

De aanleiding voor het organiseren van deze tentoonstelling lag in een ander citaat van Etty. Mijn betrokkenheid bij Etty houdt verband met Deventer.
Dus nu ga ik bedenken welke schilderijen het goed gaan doen onder die 7 meter lange muur recht onder die spreuk.  Bijzonder is dus ook dat het Etty Hillesum Centrum ook de functie vervult van anti-discriminatiecentrum. En mijn tentoonstelling komt dan ook in het licht te staan van discriminatie, vaderschapsdiscriminatie. vaderdiscriminatie mindertekst
Vaders worden zo ernstig gediscrimineerd dat je vaak niet eens mag zeggen dat ze worden gediscrimineerd.  Dat gaan we nu weer een beetje doorbreken.

omgangsontzegging per impliciet vonnis

‘De omgang is deze vader ontzegd zegt u? Heb ik iets gemist mevrouw Hopmans, in welke beschikking staat dat kunt u het gelijk even voor mij opzoeken want ik vind het echt vervelend als ik iets heb gemist?’ ‘Uhh uhh even zoeken of nee dat hoeft eigenlijk niet meneer Zander (de aangestelde rechtbankdeskundige) die vader is de omgang impliciet per vonnis ontzegd.’  ‘U ben jurist mevrouw Hopmans? ‘
Deze kindcurator, Mevrouw Hopmans is morgen panellid op een landelijk congres over waarheidsvinding. En dan vraag ik me, als destijds door de rechtbank aangestelde deskundige, af wat er nou te zeggen valt over bovenstaande anekdote in verband met waarheid en leugen?
Om te beginnen bestaan impliciete vonnissen natuurlijk niet. Het ene woord (impliciet) is regelrecht in strijd met het andere (vonnis). Een contradictio in terminis heet zoiets. Voor een advocaat is zo’n uitspraak dus eigenlijk koeterwaals. Maar niet voor advocaat Hopmans. En de sociale werkelijkheid was en is helaas weer wel dat deze vader geen omgang heeft en dat de betreffende rechter dat gewoon voor elkaar heeft gekregen tegen elke wet en regel in. Ook is het waar dat Hopmans dit zelf ook mede heeft georganiseerd onder het mom dat we lief en aardig moeten blijven voor de betreffende moeder die elke regeling en elk recht aan haar laars lapte.  Nou ja ok lief en aardig mag van mij, maar dan toch vooral in de betekenis van liefdevol en aardig grenzen stellen. En u begrijpt, kindcurator Hopmans bedoelde dat het grenzen stellen dat ik probeerde niet lief en aardig was. Niet omdat ik niet lief en aardig was  maar omdat ik tegen de moeder zei dat ze zich aan de regelingen had te houden.  Dus was ik nou lief en/of aardig? Wat is de waarheid? Waarschijnlijk is de waarheid dat Hopmans met haar leugens ‘impliciet vonnis’en expliciete waanzin de moeder al geheel op het verkeerde spoor had gezet. Dus ergens zou je ook weer kunnen beweren dat er wel impliciet gevonnist is. Maar dan niet het woord vonnis in de juridische betekenis maar in de betekenis van oordeel. En oordeel dan in de zin van vooroordeel zonder enige juridische betekenis maar met een klaarblijkelijke werking op de praktijk van omgangsontzegging.

formulierarnhem
Voorgedrukt formulier rechtbank Vooroordelen worden door rechters systematisch toegepast. Dat was in de rechtbank Arnhem in 1994 het geval en is in de rechtbank Arnhem nog steeds het geval.

Er wordt heel wat soft heen en weer gepraat over waarheidsvinding in het familierecht. dat het wat anders zou zijn dan strafrechtelijke waarheidsvinding (Prinsen).  Ja  kan. Wat mij betreft zou het echter al een stuk schelen als we mensen als Hopmans en rechter Lous van Son strafrechtelijk zouden kunnen vervolgen voor liegen, bedriegen, manipuleren, machtsmisbruik, kindermishandeling, meineed en smaad. Dat vage gekeuvel hoeft voor mij niet. Ook hier moeten grenzen gesteld worden.
De naam Hopmans heb ik in mijn eerdere blogs over mijn ervaringen binnen de bedrijfstak familierecht vaak weggelaten. Als persoon wilde ik haar een beetje uit de wind houden. Nu ze op deze manier in een congres een beetje de deskundige wil spelen vind ik het tijd worden om  haar naam groot luid en duidelijk te koppelen aan de door haar geproduceerde waanzin over impliciete vonnissen en nog zo het een en ander. Opmerkelijk ook dat juist zo’n kindcurator ergens naar voren wordt geschoven, is zij het voorbeeld voor die hele groep? Hebben ze niets beters op de schappen?

UBUNTU

266px-archbishop-tutu-medium“Ubuntu says when I have a small piece of bread, it is for my benefit that I share it with you. Because after all none of us came into the world on our own”
Ik lees in het Book of Joy over de ontmoeting tussen de Dalai Lama en bisschop Tutu.
Tot begin 2009 stond er in de Nederlandse wet een bepaling die belangen en rechten van twee mensen onafscheidelijk maakte: “Het kind en de niet met het gezag belaste ouder hebben recht op omgang met elkaar” (BW1 377a, eerder 161)
Toen ik door had dat deze passage op 1 maart 2009 veranderd was in: “Het kind heeft het recht op omgang met zijn ouders en met degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat. De niet met het gezag belaste ouder heeft het recht op en de verplichting tot omgang met zijn kind.” moest ik wel een traan laten.
De laatste tekst past beter in ons westerse denken over belangen en recht, maar doet juist geen recht aan de kern van Ubuntu.
Ik ben er dan ook bang voor dat het juridisch vernietigen  van Ubuntu een van de meest pertinente bedreigingen is van de kern van menselijkheid. En dat daarmee van veel goede dingen die wij van onze Afrikaanse medemens nog terug kunnen leren, maar dreigen te worden weggedrukt.  Ik denk dat de invasie van westers recht een laatste vorm  van kolonisatie is.
Veel interessants in dit boek over Tutu en de Dalai Lama ( hoofdletterschrijfwijze contra ‘Onze taal’), maar, ja ook weer een paar vaderuitsluitende uitlatingen over het pertinente belang van moederliefde. Maar gelukkig daarna ook:

“My wife Leah and I are patrons of a children’s hospital in Cape Town, and one day we were visiting there, and this massive guy was carrying around the minutest baby tied to his chest so the baby could feel the heartbeat, and they said, those babies have been shown to do much better”

Het gebruik van het woord moederliefde zit er diep in, maar gelukkig zien we een andere praktijk bloeien die van vaderliefde. En niet pas na de ’tender years’

 

 

vaderdiscriminatie

formulierarnhemIk heb de pagina over vaderdiscriminatie pas uitgebreid bewerkt. Een historisch verhaal over  vaderdiscriminatie door rechtbanken. Waarom ze nog steeds relevant zijn.  Alles over vaderdiscriminerende formulieren
En ik wens u alvast een goed 2016
Zonder angst en beven.
Hoop doet leven.
Misschien kom ik nog met een mooie animatie…..

Vaderschapsdiscriminatie

“Op een mooie pinksterdag” is volgens filosoof Ger Groot het aangrijpendste Nederlandse vaderlied. Het is het lied van “Vader is een nul en vaders is een hypocriet” en ’Vader is er enkel en alleen maar voor de centen/en de rest is flauwekul.’ Vaders hebben zich volgens Ger te laks gedragen onder de overheersende moedercultuur.

Een prachtig artikel van Ger Groot in de Trouw van afgelopen weekend rakelt stof op. Het artikel is een mooie bewerking van een lezing die Ger hield bij het symposium bij de uitreiking van de vorige vaderdagtrofee. Het geeft goed aan hoe moeilijk de positie van vaders is en hoe ze links en rechts als overbodig worden beschouwd, en hoe onterecht dat is.

Zelf gaf ik op het zelfde symposium ook een lezing, direkt na Ger nog wel. Daarin benadrukte ik de repressieve aspecten, de ontvadering, de vaderdiscriminatie. Als ik daar ter plekke een liedje aan had gekoppeld dan was dat wellicht Medea geweest van Joop Visser.

Hij kan z’n vader niet meer zien
Hij kan z’n vader niet meer horen
Hij kan z’n vader wel vergeten
Hij heeft z’n vader al verloren
Omdat z’n vader plundert
Omdat z’n vader moordt
En omdat z’n vader niet meer van ‘m houdt
Omdat z’n vader slecht is
Omdat z’n vader weg is
En gewoon omdat z’n moeder met een anders is getrouwd

Wat ook Ger dus vergeet is de bikkelharde vaderschapsdiscriminatie waarbij wetenschappers om het hardst roepen dat vaders er niet toe doen, extreem-feministen dat vaderschap slecht is en in de praktijk in elk gevecht het onder die condities onmogelijk blijkt om een onvoorwaardelijk vaderschap uit te oefenen. Of je nou feministisch aangepast bent of niet. Of je de helft van de zorg deed of niet.

Autoritatief vaderschap wordt als paternalistisch dominant en dus slecht weggezet. Als je daarvoor gáát liep je de laatste decennia een flink risico dat je vrouw opstapte met alle nare gevolgen van dien. In bijna de helft van de gevallen kon je het contact met je kinderen wel schudden. Maar ook de aangepaste mannen/vaders werden op den duur als compleet overbodig de hoek in geveegd. Vaderzijn bestond niet of was slecht. En autonoom vaderschap al helemaal niet. En die tijd is nog lang niet voorbij.

Natuurlijk ben ik het met Ger eens dat mannen zich wat minder slap op moeten stellen. Maar hij zou zich moeten beseffen dat kinderen een machtsmiddel tegen vaders zijn geworden. Dat klinkt heel erg en dat is het ook. Als maatschappij kijken we liever niet in die beerput van conflicten die zich rond kinderen afspelen. “Ze zullen het wel allebei schuld zijn”, en “waar rook is is vuur”.

Als er dan toch vuur is, laten we dat vuur in onze stem in onze harten spreken, laten we die toorn verkondigen. Laten we een einde maken aan vaderschapsdiscriminatie.

Het artikel van Gert
muziek bij vaderschap
Medea van Joop Visser; hele tekst

stof

Spruijt in "Een nieuwe start"

In het stof, door het stof, stof tot nadenken.

Dat “door het stof gaan” helpt is in de verste verte niet sociologisch aantoonbaar, onwaarschijnlijk, en per saldo ook zeer onethisch. Wat een hoop mensen denken in zijn uitspraken te moeten lezen is een vorm van salomonswijsheid. Ten onrechte. Dus juist zijn perverse beroep op ethiek zonder enig beroep op sociologie maakt het zo vreselijk onsmakelijk.

Het dossier Spruijt opnieuw bijelkaar geraapt
Dossier Ed Spruijt