Cookies

Wapenhandel

[youtube=http://youtu.be/ZndT5lb_nMQ]Ik] schiet toch niemand neer? Het verweer van wapenhandelaar Yuri Orlov in de film Lord of war. Het kwam me ineens bekend voor. Hoe vaak heb ik van kinderbeschermers en aanverwanten moeten horen dat het in scheidingszaken de ouders zijn die de herrie maken. Zijzelf maken geen herrie, ze proberen dat alleen maar op te lossen. Zeggen ze. “Ik maak geen ruzie” zeggen ze.

Zolang echter de ammunitie in dit soort zaken voorhanden is moet je erg sterk zijn om het zelf niet in handen te nemen. Als je geen geweer hebt sta ik met lege handen tegenover de mensen met een geweer. Als je niet als eerste schiet ben ik het slachtoffer. (lees voor ik in veel gevallen jouw relatie met de kinderen). En weiger je te vechten (lees procedures te voeren) dan is het natuurlijk ook weer niet goed. Volgens wie? Volgens de wapenhandelaren.

Shit, er is vrede hoorde ik Yuri ergens roepen.

Voor diegenen onder u die de vergelijkbaarheid ontgaat het volgende. Ik kan u niet een twee drie uit uw droom helpen. Er is nog geen film gemaakt die dit mechanisme goed belicht. U kunt mijn publicaties en boeken lezen. Misschien helpt dat. Het dichttimmeren van het zicht op deze oorlog om kinderen heeft perverse vormen aangenomen. U moet er moeite voor doen om het te doorzien. Meestal snappen mensen er pas wat van als ze het zelf hebben meegemaakt. Misschien helpt het een beetje je te realiseren hoeveel geld er in de bedrijfstak familierecht omgaat.

Mijn publicaties