Cookies

natuur, cultuur en politiek

rups op rubbel
(4de bericht over het project rustpuntenkunst)

Eerst maar de voorjaarsnota, dan aan het verhaaltje werken voor de rustpuntenkunst. en dan was het vandaag ook nog eens zuiveldag op de boerderij. Druk zat voor een boerin die in de politiek zit en zich ook nog met kunstprojecten bezig houdt. We zouden het bijna vergeten, maar het verhaal over dit kunststuk moet ook nog op papier. Afin daar komen we samen wel uit.

Die voorjaarsnota bevat trouwens veel lege tabellen (wat onbestemd nieuw college).

Vandaag verder nogal geworsteld met de rubbels en de wilgetenen. Zowel bij de benadering van de cultuurdingetjes als de natuurdingetjes komt het nogal precies. Zo moeten de wilgetenen natuurlijk wel voldoende water krijgen, en zelfs dan kan het nog wel even duren voordat ze echt gaan uitlopen. En de rubbels die moeten nu juist weer waterdicht worden. Op bijgaande foto zie u hoe een rupsje erover dacht, These boots are made for walking……and one of these days they walk al over you.

Ook wat aanpassingen van het lemma Linde op Wikipedia hoorde vandaag bij het project. Linde is namelijk wat preciezer de benaming van het gebied, buurtschap waar ik aan het werk ben.

keuzefeminisme

matriarchale godin
matriarchale godin

Eigenlijk wíllen vrouwen niet dat vaders zorgen. Ze riepen maar wat, er iets aan dóen ho maar. Niet zelf al te veel méér werken, niet vaders een handje helpen om de erbij horende rechten te verkrijgen.
Deze discrepantie tussen theorie en praktijk van het feminisme leidt inmiddels tot steeds merkwaardigere kronkels. Daar hebben we dan nu het keuzefeminisme.

Keuzefeminisme is de diffuse benaming van een diffuus verschijnsel. Het lijkt er om te gaan dat er eigenlijk geen ideaal meer ís, op één na. De vróuw moet kunnen doen waar ze zin in heeft, ze mag zelf kiezen of ze wil werken of voor de kinderen zorgen. Nou verdachten we het feminisme al jaren ervan dat het dáár eigenlijk om draaide (in de praktijk). Maar het is dan wel zo aardig dat het nu ook maar eens zo benóemd wordt.

Niks samen beslissen, niks mannen mogen óók zorgen. Nee alleen nog maar de man doen wat de vrouw niet wil doen. Man geen keuze, vrouw wel keuze. Keuzefeminisme. Dat je dat dan nog zo durft te noemen. Marja Pronk, schrijfster van het nieuwe boek spitsuurclub durft dat.

Elma Drayer ziet trouwens tot mijn verbazing vandaag in Trouw zowaar een derdefeministischegolf-complot erachter. Tsjonge; het blijkt een geregisseerde campagne voor moedergodinnen of zoiets. Nu de derde feministische golfoorlog nog.

Moedergodinnen; was dat niet van dat oermatriarchaat. En was dat niet de ideaaltypische constructie waarmee het feminisme haar bestaan verf gaf. En die ze eigenlijk verlaten had. Terug naar af, om in (moeder-)monopolytermen te spreken.

het verhaal van Elma over Marja Hier kun je ook stemmen vóór de derde feministische golf of het herwaardering van mannelijke waarden; en he de mannen staan flink voor!!
matriarchaat; een toelichting op wikipedia
lees de discussie tussen mij en  de schrijfster, Marja Pronk.

Biotische vaders

Er is een groot verschil tussen biologisch vaderschap en biologisch moederschap. Nou eigenlijk niet, maar in de maatschappelijke en juridische praktijk wel.
Daarom ga ik een ander woord gebruiken voor biologisch vaderschap in de geperverteerde context.
Ik ben al een tijdje in discussie over het woord met een hooggeleerde mailmaat. En gisteren maakte ik per ongeluk een verkeerde edit op wikipedia in een poging een punt te maken over biologische vaders die eigenlijk alleen maar biotisch zijn. Dus zonder de context van een beschouwingswijze.
Hoeveel kinderen hebben geen contact met de vader die het biotische materiaal leverde? Hoeveel kinderen weten niet eens dat dat iemand anders is dan die ze denken hun vader te zijn. Hoeveel vaders weten niet eens dat hun kind geen product is van enige genetische bijdrage van hun kant. Hoeveel vaders weten niet eens dat ze een kind hebben op dezelfde manier.
Moeilijk te onderzoeken. dat bleek ook uit de wikipediadiscussie. Eigenlijk kan dat alleen maar als DNA/ screening en matching van vader en kind standaard wordt ingevoerd. het klinkt ingrijpend maar dat is precies waar ik voor pleit. En met mij de andere grondleggers van de verklaring van Langeac over gelijkwaardig ouderschap.

de verklaring van langeac

noot: Het begrip biotisch zou strikt logisch een andere betekenis kunnen worden toegekend. Ik heb in dit verband voor deze invulling gekozen.

meer kinderen

vader-moeder-kinderenVice-premier Rouvoet heeft een kinderwens. Vroeger kwam de pastoor aan de deur met het soort kinderwensen dat anderen maar moeten uitvoeren.

Deze keer s een keer niet zozeer in het “belang van het kind”. Voor de ouderen? Voor Rouvoet zijn God, voor de pastoor… uhh dominee in dit geval? Of gewoon om het economisch rond te krijgen?

Om de vergrijzing tegen te gaan.

Heeft u wel eens van kinderstaking gehoord? Op de Nederlandse wikipedia bestaat het woord niet maar het zou de vertaling kunnen zijn van het Duitse wikipedialemma zeugungsstreik. Heeft te maken met het idee dat we het vertikken kinderen op te voeden als het zo moet. Vooral vaders hebben er een keer tabak van om de kans te lopen van zo’n 25 procent om met de gebakken kinderperen te blijven zitten. Maar die vaders kwamen uiteraard juist weer niet aan het woord op Netwerk.

Misschien is verwekstaking trouwens een beter woord.

Gewoon de kans willen hebben om een band met je kind te behouden. Niet om van de ellende rond het verbreken van vader-kind-contacten vroeger dood te gaan. Want dat is nu de realiteit. Maar een realiteit die de vergrijzing dus ook voor een deel keert.

Het Duitse Wikipedialemma Zeugungsstreik

wiens belang is van het kind?

het belang van het kind; schilderij van Joep Het lemma “belang van het kind” in wikipedia wordt geschreven. Eindelijk is iemand (Wouter) de uitdaging aangegaan. Het enige belang dat te omschrijven vált is “wat ánderen dénken dat het belang van het kind is”. Moeders, rechters, kinderbeschermers ……….. of misschien ook vaders? Kortom een hele klus om dan toch iets zinvols op te schrijven. Want dat is dan toch weer nodig omdat het begrip wél algemeen gebruikt wordt. Het staat er wel maar het is het niet. Kinderen hebben wel belangen, maar wie zegt ze?

belang van het kind op wikipedia

belang van het kind op papa.nl.nu

vervangende vaders

vader met kindHet roert me om te zien met welk enthousiasme remplacant-vaders soms het verloren vaderschap van hun remplacant-kind oppakken. Van mij zou het eigenlijk in de meeste gevallen niet moeten. Biologische vaders hebben het beste uitgangspunt om een onvoorwaardelijke commitment aan te gaan. Op die manier kijk ik terug op de film Finding Forrester die zaterdag op de Belg te zien was. Een oude man die met vaderlijk (on) genoegen en liefde een deel van de opvoeding van de jongen Jamal op zich neemt die het zonder vader had moeten stellen. Waarom hij zijn vader niet ziet daar horen we dan overigens weer weinig over. Al te gewoon in de zwarte gemeenschappen daar, vrees ik. Als ik het lemma op de Nederlandse Wikipedia over de film wat bijwerk vergeet ik nog pardoes de vaderloosheid te vermelden. Buitenlandse wikipedialemma’s reppen daar overigens ook niet over. Ben ik wel NPOV (Wikipediaans voor neutraal)?