Let op: De status van de wrakingszitting is mij onduidelijk. Of het nog fysiek plaatsvind vraag ik me af. Dus zelf naar de wrakingszitting komen is misschien weinig zinvol. Ik hoop later nog gegevens te publiceren over de skype-toegankelijkheid van de zitting. De advocaat van Ivo moet wegens klachten thuis blijven en zal dus zeker niet live aanwezig zijn maar wel op skype. Corona tsja.
Morgen is de wrakingszitting over de onafhankelijkheid van de Overijsselse rechter Taalman. Zie ook mijn vorige blog. Het wordt toch een fysieke zitting en wel in mijn “geliefde” rechtbank Zwolle. Om 11 uur. Deze zitting is openbaar.
De wraking gaat voor het grootste deel over de argumenten waarmee Taalman mij afwees als onafhankelijk deskundige. In haar eigen verweer in deze wraking herhaalt ze grotendeels opnieuw wat ze ook in de zitting beweerde. Ik zou te kritisch zijn naar de rechterlijke macht. Ze noemt daarbij de volgende dingen die ze uit mijn blogs bij elkaar heeft gescharreld:
“In het beleid van justitie is zorgend vaderschap een afwijking” ‘façades van rechtbanken roepen bij mij (…) traumaervaringen op”
‘fysiek en psychisch geweld van rechters, gerechtspolizisten en hun aanhang”
‘de corrupte rechterlijke macht en het zieke justitiële systeem”
“de rechterlijke macht heeft zich (.) tot een dictatuur verheven waar je u tegen zegt”
“Ik noem die huidige staat van de rechtsstaat een rechtersdictatuur. een onrechtsstaat dus. En dat leidt uiteraard tot allerlei onrecht in de concrete rechtspraktijk.”
Ze heeft zich dus in het geheel niet verdiept in door mij geschreven wetenschappelijke artikelen en andere publicaties waarin ik dat alles uitvoerig onderbouw. Die uitspraak over rechtersdictatuur voegt ze pas in haar verweer toe maar geeft wel heel mooi de clou aan waar dit om draait. Ik beweer dat Nederland een rechtersdictatuur is, en Taalman bevestigt dat door te doen waarmee dictaturen zich altijd bij uitstek onderscheiden, namelijk kritische geluiden tot zwijgen brengen. En Taalman doet dat met de zelfde vanzelfsprekendheid waarmee elke dictatuur dat doet, alsof het heel normaal is. In een democratie daarentegen laat je dergelijke geluiden dus juist wel aan het woord komen.
Taalman is zelf overigens niet te beroerd om haar meningen in de pers te ventileren. Ze mag haar eigen opvattingen wel eens op zichzelf toepassen. En dat geld voor meer opvattingen in bijvoorbeeld dit stuk van haar: https://www.mr-online.nl/mr-van-de-week-sylvia-taalman-over-de-enkelband/ . Wat zou haar vader hier van denken, vroeg ik me na het lezen van haar stuk af.
In de zaak van Ivo Vrijkotte waarin de wraking is gedaan was het van groot belang om duidelijk te maken dat de besluiten van de familierechters juist veel leed veroorzaken voor de betrokken kinderen. die kritiek moet mogelijk zijn maar is het dus niet. Dat wist ik al, maar het heeft nog nooit zo duidelijk op tafel gelegen.
Overigens repeteert Taalman in haar verweer ook beweringen van anderen (ik zou in opdracht van Ivo een verjaardagskaartje aan een kind hebben gestuurd) die niet juist zijn, wat haar gebrek aan onafhankelijkheid nogmaals bevestigt.
Mijn uitgebreidere visie op deze wraking
Nog meer, met verwijzingen: Hoe een clubje van rechtbankpresidenten in 1997 de onafhankelijkheid van de Nederlandse rechter ophief
En laat ik ook een wetenschappelijk artikel van mijn hand noemen: Ouderverstoting en de vergeten vaderlijke opvoedingsverantwoordelijkheid