Cookies

Omgangshuizen verergeren de kwaal

Deze tekst is door mij overgenomen van Archive.org omdat de originele website van SOS-papa niet meer bestaat.De tekst is niet van Joep maar van Maarten. Mijn mening kan afwijken. Zie ook bij de reacties.

Omgangshuizen verergeren de kwaal

Maarten Legêne 

De samenleving zit in toenemende mate in de maag met grote aantallen moeders die beschikkkingen van de kinderrechter niet naleven. Deze praktijk is inmiddels zo wijdverbreid, dat kinderrechters tot schertsfiguren zijn verworden als het gaat om het vaststellen van omgangsregelingen. Dat valt die kinderrechters zelf ernstig aan te rekenen, omdat zij wel degelijk over voldoende middelen beschikken om hun gezag als rechter in het belang van het kind te doen gelden. Zo zou de rechter de formele verblijfplaats van het kind kunnen toewijzen aan de ouder die de omgang van het kind met diens andere ouder niet belemmert of onmogelijk maakt. Met dit eenvoudige middel zouden vrijwel alle problemen uit de wereld zijn. Voor hardnekkige gevallen van recidive zou voorts de ontneming van het ouderlijk gezag een optie zijn. Een nieuwe mogelijkheid, het voorwaardelijk stellen van het ouderlijk gezag, zou nog een beter idee zijn. Wie niet naar de kinderrechter luistert, krijgt dan een gele kaart. Wie daarna nog steeds meent dat moeders wil wet is, boven die van de Staat der Nederlanden, krijgt een rode.

Dat de meeste kinderrechters deze maatregelen niet overwegen, heeft als oorzaak dat die kinderrechters het in hun hart helemaal niet erg vinden als moeders hun vonnissen niet naleven.

En zo is het ook met de politiek: de enige politieke partij die zich al enkele jaren werkelijk druk maakt over deze uitholling van de rechtstaat en de gevolgen die dat voor veel kinderen en hun vaders heeft, is de VVD, zo blijkt uit het stemgedrag van de fracties in het parlement.

De voormalige staatssecretaris van Justitie Cohen zei het tijdens een kamerdebat in juni 2000 zelfs hardop: “de vraag kan worden gesteld of al die vonnissen van de kinderrechter nu wel zo verstandig zijn”. Kinderzorg is in ons land nog steeds het exclusieve domein van moeders, ter compensatie van hun achtergestelde positie op de arbeidsmarkt. Ook daarin is Nederland immers één van de hekkensluiters binnen de Westerse wereld.

Vorig jaar werd in opdracht van het ministerie van Justitie een studie gepubliceerd waarin werd bepleit het negeren van vonnissen van de kinderrechter strafbaar te stellen. Daarvoor zou een nieuwe bepaling in het wetboek van strafrecht moeten worden opgenomen. België kent zo’n bepaling al langer en gisteren nog heeft de correctionele rechtbank van Leuven een 34-jarige vrouw veroordeeld tot het maximum van een jaar effectieve celstraf omdat ze haar kinderen de omgang met hun vader weigert. Ter geruststelling: dezelfde rechtbank veroordeelt daarnaast vaders tot een jaar celstraf als zij weigeren onderhoudsgeld voor de kinderen te betalen. Ook in België krijgt men kennelijk genoeg van de gedoogcultuur.

De voorstellen voor strafbaarstelling hebben het in Nederland in de Kamer niet gehaald. In plaats daarvan werd vrijwel kamerbreed “het omgangshuis” als remedie voor de kwaal aangewezen. Daarbij zou overigens geen enkele taak voor de Raad van de Kinderbescherming zijn weggelegd, zo benadrukte de Kamer en bevestigde de staatssecretaris.

Wij zijn nu een jaar verder en zien de Raad, tegen de wil van kabinet en kamer, als fervent pleitbezorger van omgangshuizen optreden. Wij waren er al gewend dat de Raad stelselmatig wetten en vooschriften overtreedt en zijn dus niet verwonderd dat de Raad die omgangshuizen als haar nieuwe werkgelegenheidsplan blijft doordrukken, nu steeds meer stemmen opgaan om die Raad eens op te laten houden met al die frauduleuze scherstonderzoeken bij omgangskwesties.

Nu de hoogste baas van de Raad, de staatssecretaris, de hand gelukkig stevig op de knip houdt, wil de Raad deze omgangshuizen met geld van gemeenten en provincies instellen. Het is te hopen dat deze laatsten er niet intuinen. Omgangshuizen vormen namelijk geen enkele oplossing maar verergeren juist de kwaal.

De oorsprong van omgangshuizen ligt in het grote buitenland, waar een tot omgang veroordeelde moeder nog weleens abrupt met haar kinderen twaalfhonderd kilometer verderop wil gaan wonen. Door op centrale plaatsen een omgangshuis neer te zetten en moeder te verplichten het kind daar wekelijks naar toe te brengen, smoort men deze ongewenste verhuisdrift in de kiem, omdat het nuttig effect ervan verloren gaat.

In Nederland kennen wij deze geografische problemen niet. En ook voor het overige is er, behoudens zeldzame gevallen, geen enkele reden om de kinderen wel bij moeder, maar niet bij vader thuis te laten verblijven.

Het omgangshuis werkt discriminerend voor zowel vaders als kinderen en stigmatiseert tussen vaders en kinderen. De instelling van omgangshuizen vormt daarnaast een regelrechte uitnodiging om als moeder te blijven weigeren aan een normale omgang tussen de kinderen en vader mee te werken: dat leidt dan in elk geval tot dat rottige omgangshuis. Voorzien kan dus worden dat, net als bij elk product en elke dienst, aanbod vraag zal kweken. Voordat wij het weten zullen er tientallen miljoenen gemoeid zijn met dit nieuwe speeltje van de zorgsector en de Raad voor de Kinderbescherming. Honderden hoogst correcte dames staan daar al klaar om op kosten van de gemeenschap binnen deze nieuwste variant toe te zien op de hoogst correcte omgang van vaders met hun kinderen. En tientallen handige ondernemers zien in hun kielzog – net als bijvoorbeeld in de kinderopvang – de gulle geldstroom van rijk, provincie en gemeente al hun private domein in stromen. Te vaak wordt vergeten dat de huidige omgangsproblematiekeen complete “bedrijfstak” (rechters, advocaten, raden) in stand houdt waarin honderden miljoenen per jaar om gaan. Deze bedrijfstak is net zo nobel als iedere andere en denkt vooral aan zijn eigen belangen. “In het belang van het kind” is dan equivalent voor “in het belang van ons baantje en maandsalaris”. Wat dat betreft zijn die omgangshuizen beslist een goede vondst.

In onze westerse wereld zijn relaties tussen volwassenen steeds vaker slechts van tijdelijke aard, ook als uit die relaties kinderen worden geboren. Mensen moeten als gevolg daarvan nog leren dat zij als ouders wel het recht hebben om hun onderlinge liefdesrelatie te beëindigen, maar dat hun kinderen het recht behouden om de liefde voor hun beide ouders onbelemmerd te kunnen blijven genieten. Dit humane beginsel is inmiddels behoorlijk stevig verankerd in wetten en internationale verdragen, maar is nog strikt onvoldoende doorgedrongen in de hoofden van de meeste Nederlandse kinderrechters en medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming. Deze staatsdienaren doen als gevolg daarvan aan uitlokking en zijn de werkelijke veroorzakers van het probleem dat nog zoveel moeders kinderen niet beschouwen als zelfstandige wezens met eigen noden en rechten, maar als persoonlijk bezit waarmee je naar believen kunt doen en laten wat je wilt.

Ook in de discussie rond omgangshuizen is immers de centrale vraag: wie haalt het nu in zijn hoofd om zijn kinderen moedwillig te vervreemden van hun andere ouder? Is dat goed ouderschap?  Gaan we dat nu voor duur geld belonen met een nieuw soort weekendgevangenis voor de kinderen en hun vader, louter omdat moeder hun dat geluk niet gunt en hen eigenmachtig het recht daarop ontneemt?

Moeten wij niet veel eerder toe naar verplichte ouderschapstherapie voor mensen die hun kinderen moedwillig vervreemden van hun andere ouder, in plaats van die andere ouder en de kinderen nog verder te stigmatiseren?

Maarten Legêne
8 november 2001

Maarten Legêne was bestuurslid van de Stichting SOS Papa

23 antwoorden op “Omgangshuizen verergeren de kwaal”

  1. Beste Maarten & Joep,

    Toevallig kom vandaag je artikel tegen op internet. Dit artikel is al bijna 14 jaar geleden geschreven. Ik ben benieuwd of datgene wat je bovenstaand schrijft nog steeds je mening is t.a.v. omgangshuizen.

    Omgangshuizen zijn zeker niet de oplossing voor alle zaken en een aantal maatregelen die je hierboven beschrijft zijn zeker opties om in Nederland ook goed te overwegen. Niettemin vind ik o.a. jouw stelling dat ‘Omgangshuizen namelijk geen enkele oplossing vormen maar verergeren juist de kwaal’ veel te kort door de bocht.

    Wij hebben sinds 4 jaar een omgangshuis, het aXiehuis, en realiseren hier weldegelijk contactherstel tussen de niet-verzorgende ouder (meestal vaders maar ook steeds meer moeders!) en het kind/kinderen, waarbij het ook gebracht wordt naar onbegeleide omgang bij de niet verzorgende ouder thuis. In zeer goede gevallen wordt dit tevens afgehecht middels een ouderschapsplan.

    De rol van de Raad voor de Kinderbescherming in Limburg is in deze juist heel goed, namelijk dat ze de uitvoering overlaten aan neutrale derde partijen.

    Ik wilde dit even laten weten puur als tegenlicht bij hetgeen je bovenstaand stelt, ook al is het mogelijk 4 jaar na dato achterhaald.

    Met vriendelijke groet,

    Ruud Jansen,
    directeur aXiehuis

  2. Beste Ruud,

    Bedankt voor je reactie.

    Het artikel is van Maarten Legene en in het geheel niet van mij. Ik dacht dat dat duidelijk was, maar ik zal het nog maar een keer voor de duidelijkheid boven zetten. Ik ben het niet in alle opzichten met Maarten eens. Verplichte therapie vindt ik bijvoorbeeld meestal geen oplossing.

    Wel sta ook ik zeer kritisch tegenover omgangshuizen. Je opmerking dat het verhaal al weer gedateerd zou zijn lijkt me onterecht als je kijkt naar de gedateerdheid van jullie eigen taalgebruik. Ik lees dat er een niet-verzorgende ouder is, dat er omgangsrecht is (jullie site) . Dit doet m.i tekort aan de noodzaak van een integrale zorg-en opvoedingsrelatie met twee ouders. Dat is waar het kind behoefte aan heeft. Ik ben blij dat jullie ook wel eens zaken helemaal tot een goed einde brengen.

    Ik mis nog reacties van klanten van jullie. En liefst een beetje at random. Hoe is die klanttevredenheid van 9,2 trouwens gemeten als ik vragen mag? Door Wie? Het lijkt onwaarschijnlijk hoog.

  3. Beste Joep,

    Leuk dat je reageert. Het was me inderdaad duidelijk dat dit artikel van Maarten was, maar jij plaatste het door zonder eventueel tegengeluid. Vandaar dat ik ook jou noemde. Mijn excuses als dit fout is overgekomen, niet verkeerd bedoeld.

    Goed dat je kritisch staat tegenover omgangshuizen. Juist een kritische houding kan ervoor zorgen dat de dienstverlening beter wordt. Juist onze eigen kritische houding naar onze eigen aanpak heeft ons slagingspercentage doen stijgen. En ja, ook ik heb gezegd toen we dit omgangshuis hebben neergezet: “Aangezien de maatschappelijke behoefte er echt is en het er in Zuid-Limburg nog niet is, zetten wij een omgangshuis neer……..helaas. Want het liefst zie je dat dit niet nodig is”.
    Wat ik jammer vind is dat het bovenstaande artikel een eenzijdig verhaal belicht namelijk de negatieve kant van een omgangshuis. Dit terwijl er daadwerkelijk ook een positieve kant is. Zoals gezegd, het liefst hadden wij ook geen omgangshuis maar blijkbaar is het wel in bepaalde gevallen nodig, anders waren ze er niet.

    Ik begrijp niet wat je bedoelt met gedateerdheid van taalgebruik maar het lijkt me goed dit niet verder via deze weg te bediscussiëren, misschien goed om daar rechtstreeks eens over door te praten.

    Over integrale zorg ben ik het absoluut met je eens. Wij benaderen onze werkwijze daarom ook systemisch. Wat ik echter niet bij je teruglees is, dat ouders vaak zelf de boel op de spits drijven terwijl de oplossing voor hun voeten ligt. Helaas is 1 ouder dan inderdaad vaak de pineut (terecht of onterecht) maar dus ook de kinderen. Als ouders het niet zover lieten komen, was ook al deze zorg waaronder een omgangshuis niet nodig.

    Reacties van klanten hebben we niet op de site staan. 9.2 lijkt inderdaad hoog en daalt ook weer enigszins. Dit wordt gemeten door de ouders aan het einde van een omgangstraject wat daadwerkelijk van start is gegaan een klanttevredenheidsformulier te laten invullen. Hierin ontvang je als omgangshuis uiterste cijfers van een 1 tot een 10, echter het is mooi om te ervaren dat de ouder waar de echte weerstand zat vaak ook tevreden is met de rol van het omgangshuis.

    Met vriendelijke groet,

    Ruud Jansen

  4. Ok leuk dat we in discussie blijven.
    Ik kan me voorstellen dat er ook een positieve kant is. Dat erken ik ook in mijn eerste reactie. Maar ik blijf wat sceptisch.

    De cijfers worden gegeven ‘aan het eind van een omgangstraject dat daadwerkelijk van start is gegaan’ schrijf je.
    Dus ook in die gevallen waarin het na een keer mislukt? bijvoorbeeld.
    En het wordt door jullie zelf onderzocht? Is dat betrouwbaar? Mensen kunnen allerlei redenen hebben om sociaal wenselijk te antwoorden. Vaders met name krijgen voortdurend te horen dat ze teveel dwingen, teveel klachten indienen. Kan bijvoorbeeld een rede zijn om positief te reageren. Tsja ik noem maar wat. Maar uiteraard verdient onderzoek door echte buitenstaanders de voorkeur. Die zullen niet makkelijk te vinden zijn. De overheid is namelijk een grote opdrachtgever van onderzoeksbureau’s. Het is al decennia lang gebruik bij dit soort bureau’s hun opdrachtgever naar de mond praten (deze 2 zinnen wilde ik bijna schrappen om wat positiever over te komen)

    Maar alla laat ik ook echt wat positiefs zeggen. Ik ben het met jullie eens dat elk kind dat gered wordt er een is.

    Je hebt het over ouders die de zaak op de spits drijven. Ik denk dat het familierechtsysteem ouders op de spits drijft. Maar ok ze hebben er zelf ook een verantwoordelijkheid in.

  5. Hoi Joep,

    Het klopt dat ook trajecten die uiteindelijk mislukken de vraag krijgen om een klanttevredenheidsformulier in te vullen, kortom elk traject wat daadwerkelijk van start gaat. We zien op dit moment niet dat ouders sociaal wenselijke antwoorden invullen. Zo kregen we bijv. van een traject dat zeer succesvol was verlopen (met uiteindelijke afhechtring door mediator middels ouderschapsplan) van beide ouders apart een 7 als overall cijfer terwijl je juist daar hoger had kunnen verwachten. De vraag ligt achteraf en wordt naar buiten toe niet gebruikt waardoor ouders ook geen gewenste antwoorden hoeven te geven vanuit angst dat het misschien tegen ze wordt gebruikt. Zo gaf een vader ons als cijfer een 1 daar hij het compleet niet eens was met onze constateringen.

    De cijfers zijn inderdaad afgelopen jaar onafhankelijk getoetst middels een afstudeeropdracht door een hogeschool.

    Aan onderzoeksbureaus die partijen / opdrachtgevers naar de mond praten heb je helemaal niets. Partijen hebben daar zelf ook helemaal niets aan. Daaraan wens ik dan ook niet mee te werken.

    Het klopt absoluut dat het familierechtsysteem zaken op de spits kan drijven (en dan met name advocaten). Gelukkig kunnen wij daarin ook iets betekenen maar ook dit lukt helaas niet altijd. Wel zien we dat ons ‘neutrale verhaal’ steeds meer wordt geaccepteerd door bijv. advocaten en dan opnieuw met hun cliënt in overleg gaat mocht deze een niet zo’n handig besluit nemen (zoals omgang stoppen terwijl het goed gaat). Dus ook aan die kant zien wij wel positieve effecten. Uiteindelijk blijven ouders inderdaad zelf verantwoordelijk, mits ze deze verantwoording ook kunnen nemen.

    Met vriendelijke groet,

    Ruud Jansen

  6. maarten heeft gelijk, het verhaal klopt exact, deze problematiek ervaart mijn zoon precies hetzelfde met omgangshuis en het is nu 2016

  7. helemaal mee eens,want de betreffende kinderen zijn nog steeds de dupe met opgelegde vreemde regeltjes van omgangshuizen: men is
    partijdig.hebben geen goede voorinformatie,traag werkende en hoge onnodige eigendunk.

    1. logisch dat een instelling als zodanig zichzelf in het zonnetje zet,men wil uiteraard de naam hooghouden.
      maar de werkelijkheid hebben wij tot nu toe heel anders mogen ervaren!!werkwijze is erg traag en loopt zeer stroef
      dus toch minachting der
      instanties m.b.t uitspraak
      rechter. kan er niets anders van maken!

      het is gewoon nog altijd minachting voor de rechterlijke uitspraak v.d rechtbank

  8. Hoi allemaal,

    Wat leuk om te zien dat er nog reacties zijn op deze weblog. Ook erg vervelend om te lezen dat jullie blijkbaar over het algemeen slechte ervaringen hebben met omgangshuizen. Maakt mij wel nieuwsgierig waar jullie deze negatieve ervaringen hebben opgedaan en wat hieraan gedaan had kunnen worden om deze negatieve ervaring te voorkomen.

    Wij geven tijdens de intake o.a. aan, dat we zeer direct zijn en dingen benoemen die we observeren. Dit mede om alle schimmigheid er direct af te halen. Wij geven daarbij ook aan dit van ouders te verwachten. Mochten ouders het dus ergens niet mee eens zijn, bijvoorbeeld over ‘opgelegde vreemde regeltjes’, dan vragen we ouders ook dit te uiten. Doen ze dit niet, kunnen we er namelijk niks mee. We hebben deze klacht in ons omgangshuis in ieder geval nog niet op deze wijze gehoord.

    Het gaat er niet om of wij het nu beter of minder doen dan andere omgangshuizen. Waar het me wel om gaat is dat omgangshuizen juist bedoeld zijn om weldegelijk ‘neutraal’ te kijken hoewel e.e.a. toch voor een (klein) deel subjectief blijft. Waar het mij dus om gaat is dat we van ervaring kunnen leren om de kwaliteit te verhogen en meer slagingskans te realiseren. Want dat is wat wij ons intern namelijk ook steeds weer afvragen bij m.n. trajecten die niet lukken: “Wat hadden wij nu nog anders kunnen doen om……”

    Ik besef me daarnaast wel dat het een utopie is om alle zaken op te lossen en het ook een utopie is dat omgangshuizen nooit klachten krijgen, o.a. op het gebied dat ze niet neutraal zouden zijn. We benoemen dit zelfs tijdens de intake en kunnen ook begrijpen dat ouders ons niet neutraal vinden. Vooral als je iets krijgt terug te horen wat je niet wilt horen.

    Ik nodig iedereen uit om mee in gesprek te gaan. We kunnen daar alleen maar van leren.

    Groetjes,

    Ruud

    1. omgangshuizen hebben een eigen REGIE en daar valt niet aan te tornen.. erg genoeg.
      het onthouden van verplichte omgang
      blijft gehandhaafd totdat de
      REGIE dan weer groen licht geeft.er is nog veel mis in familierecht nederland.

  9. Ger ik ben het met je eens. Zeker in het algemeen. Maar gezien de moeite die Ruud doet om mee te blijven discussiëren verdient hij misschien een wat preciezer antwoord op zijn vragen.Ik weet uiteraard dat dat voor veel cliënten moeilijk is omdat het vaak om een stapeling van onrecht gaat, en er misschien angst is om je preciezer uit te laten.Maar misschien kun je er toch wat verder op in proberen te gaan.

    1. geen angst hoor’ echt niet ! eerder BESCHERMING voor betrokkene in deze omgangsregeling die al meer als 3 mnd.wacht op voortzetting hiervan met inderdaad een opstapeling van onrecht,in belang kind?(moeder)
      men wacht weer op groen licht v.d. REGIE.
      na afsluiting omgangshuis maak ik eigen mijn rapport af
      .

      1. Beste Ger,

        Ik zou je willen voorstellen persoonlijk met me een afspraak te maken i.p.v. dat je via deze webblog e.e.a. wat mogelijk ook anders bezien kan worden aan de kaak tracht te stellen waardoor ook mensen die deze webblog lezen en niet de casus kennen een mogelijk verkeerd beeld kunnen krijgen en mogelijk ook onjuist bevestigd worden. Je hebt mijn nummer.

        Joep, ik ga nu niet meer reageren aangezien ik als ik het goed zie hier geconfronteerd word met mogelijk een reactie op een casus die nog bij ons loopt. Helaas ook het gevaar van webblogs dat ze verkeerde beelden kunnen schetsen bij lezers aangezien wij niet inhoudelijk kunnen reageren op casussen. Misschien toch eens goed om persoonlijk een keer door te praten.

        Groetjes,
        Ruud

        1. @Ruud: Ik laat het even aan Ger over om nog verder te reageren of niet. Ik vind het op zich prima om een keer te praten, maar mijn tijd en vooral energie is beperkt. Dus ik ga de komende maanden in ieder geval geen tijd vinden om naar Limburg te komen.

          1. Ja dat is sympathiek, maar ik wil het toch even aankijken. Ik wacht ook even de reacties van Ger en verdere ontwikkelingen af. En dan kijken we tegen mei inderdaad maar even verder. Overigens woon ik niet in de randstad maar in Deventer. Dan doen we dat verder maar per mail. Ik stuur je wel even een mail zodat je mijn mailadres hebt.

  10. beste ruud, bewust in deze geen naam/toenaam genoemd ; maar jij zou me mnd. geleden al benaderd hebben wat je bewust nagelaten hebt, helaas, maar gezien de zoveelste stagnatie van nu alweer deze omgangsregeling,ook geen noodzaak meer voor mij.
    ik volg alles op de voet ook al vanwege het bezit van alle dossierkennis advokaat/rechterlijke uitspr./rvdk/onderz.buro formaat/allen positief naar uw client ,wat men nergens terugvindt in jullie werkwijze,jammer dan, maar geen zorg, ik stop voorlopig,kom hier wel op terug als jullie uit beeld zijn,ook rekeninghoudende dat jij niet kan/mag reageren op weblog. begrijp ik ook best.

    groetjes ger lanslots

    1. beste joep,bedankt voor reactie op mijn vraag. misschien vindt
      jij het ook vreemd dat ik me als maar ’n “opa” sterk inzet.maar komt ook dat ik mij beter kan uiten/verwoorden als mijn zoon die veel meer moeite ermee heeft ,ook al omdat hij al een dochtertje verloren heeft van bijna 1 jaar oud aan de verschrikkelijke meningokokken-aandoening;daarom vecht ik natuurlijk enorm ook om te voorkomen dat mijn zoon deze dochter ook zou kwijtraken en dochter papa; en mijn enigste kleinkind;hij is en blijft vader.
      het omgangshuis is uiteindelijk mede betrokken geraakt via uitspraak kinderrechter op advies buro formaat& rvdk, om zeker te bewerkstellen dat moeder zich verplicht houdt contact dochter vader te blijven realiseren.maar zoon lijkt wel crimineel want omgang wordt begeleidt;dus hij wordt uiteindelijk bestraft i.p.v beloond.te gek van woorden omdat uitspraak in zoons voordeel was krijgt ie minder omgangsuren 2 uurtjes/week MET toezicht omgedraaide wereld!!!!hoe heette dat nog eens oh ja FAMILIERECHT hahaha
      maar helaas, ook met hulp omgangshuis omgang vader/dochter gestart 21 nov.2015 en gestopt 19 dec.2015 omdat kleindochter overstuur was?vanwege aanwezigheid vriendin vader waar dochtertje graag mee omging en langer goed kent bij haar enkele keren thuis geweest en goed kon opschieten met haar kinderen dus contact zeer goed verliep hoort ja eigenlijk toch gewoon erbij((((alleen hierin was henry fout? omdat hij het omgangsburo plan v. aanpak had ondertekend dat vriendin bij eerste bezoeken niet aanwezig mocht zijn)))week erna kleindochter overstuur van mij als opa die 22 minuten tijdens omgang aanwezig was wat kleindochtertje zeer fijn heeft ervaren spontaan vroeg ze zelfs of ze met de kerst met papa en vriendin naar mij en oma mocht komen kadootjes hh leuk toch?hadden we ook al helemaal voorbereid;maar volgens omgangshuis zeer grove fouten van vader waren..dus wilde moeder niet meer… daarna wilde kleindochter niet meer?? tot heden nog altijd geen omgang vader/dochter!!.dus rechterlijke beschikking wordt ook hier niet nageleefd,dus het hoofdstuk OMGANGSHUIZEN VERERGEREN DE KWAAL is in 2016 nog altijd van toepassing.omdat het hier net zo alweer gestagneerd is!! we zijn er al bijna aan gewend.potverdorie
      het positieve lichtpuntje is dat omgangshuis bewerkstelligt heeft dat kind wel degelijk naar papa wilt maar bemoeilijkt wordt wat naar mijn mening/ervaring door dochter’s groeiende “loyaliteitsprobleem” wat ook al was achterhaald bij voorgaande /onderzoeken/instanties, alleen de toekomstige? omgang vader/dochter wel onder strikte voorwaarden n.l geen fam.netwerk van vader erbij .vreemd ook al omdat het kind nu nog meer vervreemd wordt van al de tantes oma neefjes etc. hoe langer het duurt…haar wereldje wordt steeds kleiner lijkt wel of hier bewust naartoe gewerkt wordt.
      zelfs rvdk heeft aanbevolen dat kind zo vlug mogelijk fam,netwerk van vader een rol in haar leven moet spelen

      groetjes ger

  11. Dag Ger, ik dacht al dat je Opa in kwestie bent. Juist heel goed dat je je zo sterk inzet. Grootouders kunnen in dat soort gevallen een baken zijn voor de kleinkinderen.

    1. dank je wel maar is ook moeilijk als je nergens serieus wordt genomen. als opa zijnde ben je tegenwoordig totaal niet kansrijk om ook maar enige invloed te hebben op deze kwesties vooral omdat je diep in het hart weet dat betreffend kleinkind zo graag contact zou hebben met opa en oma.
      maar wij wachten de ontwikkelingen verder wel af.
      misschien dat er iemand is die ook echt in belang van
      kind gaat denken…niet op papier beschreven op
      familierechtzaken maat werkelijk door de ogen van
      een mind kijken en daar naar handelen!!

      groetjes ger

  12. Ben je betrokken bij een Omgangshuis c.q bjz en ondanks een rechterlijke beslissing toch ten onrechte benadeeld/geintimideerd?
    Geef NOOIT op en blijf je focussen op de “rechten” van je kind.
    Start direct met zorgmeldingen,
    eis je eindrapport op,
    informeer je advokaat.
    Voorkom dat je bij de club “Dwaze Vaders” gaat horen,want elke dwaze vader is er 1 teveel.

  13. Hoi Joep,

    Bijna meer dan 2 jaar naar dato wil ik aangeven dat bovengenoemd traject toentertijd zeer succesvol is afgerond en wij van het kind een zeer groot compliment kregen: “Jullie doen mooi werk, jullie maken kinderen zoals ik blij.”

    Groetjes,

    Ruud Jansen
    directeur aXiehuis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.