Cookies

wikipedia/soroptimisten geschiedenis van een lemma

<Gebruiker:Joep Zander/sorops>

(dit is een reserveopslag van het beter opgemaakte origineel: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gebruiker:Joep_Zander/sorops)

Een paar jaar geleden speelde zich op wikipedia een discussie af over de invulling van het lemma Soroptimisten, een lemma dat ooit door mij was opgezet. Opvallend was de opzichtige poging van de Unie van Soroptimisten Nederland om hun eigen tekst erdoorheen te drukken. Wikipedia ontraadt mensen en organisaties om hun eigen lemma aan te maken. De Nederlandse Soroptimisten gaven er blijk van dat ze zelfs meenden hier recht op te hebben. Het artikel van Dolph Kohnstamm in de Volkskrant waarin hij vrouwen oproept meer aan Wikipedia bij te dragen vond ik een mooie aanleiding om er maar weer eens over te beginnen. En, Dolph: meer vrouwen is belangrijk op wikipedia, maar mannen die problematiserend over gender schrijven zijn zelfs op vakgroepen genderstudies niet te vinden.

Hieronder een korte inleiding over de gang van zaken hier en de betekenis en inhoud van het betreffende lemma.

inleiding.

De discussie over het lemma Soroptimisten vond plaats naar aanleiding van de herhaalde pogingen van Soroptimisten (Nederlandse afdeling) om hun eigen PR-tekst tot lemma te verheffen. Ik draaide dat een aantal malen terug. De Nederlandse Soroptimisten-presidente Nelleke Fontein stuurde een dreigende brief hierover naar ondergetekende persoonlijk. Deze plaaste ik direkt in de kroeg en moet als het goed is nog te vinden zijn op de overlegpagina van het lemma. Hoewel de gemeenschap aanvankelijk heel afwijzend op die brief reageerde moet ik constateren dat deze het door de soroptimisten gewenste resultaat heeft gehad. Ineens gingen diverse Wikepedianen zich op dit lemma werpen en werd uiteindelijk, na wat ge heen en weer de vermelding van het bestaan van andere (kritische) visies op de Soroptimisten uit het lemma verwijderd. En niet allen dat; ook de vermelding van het feit dat de Soroptimisten een NGO zijn verdween uit het lemma. En dat allemaal geheel in de lijn van de pr van deze organisatie.

Waar ging het inhoudelijk om.

De soroptimisten zijn een organisatie met algemene (categorie 1) NGO-status bij de Verenigde Naties, en hebben als doelstelling de behartiging van de belangen van vrouwen. Tevens profileren zij zich in hoge mate als serviceorganisatie. Het eerste willen de Soroptimisten niet in hun wikipedialemma’s terugzien blijkt uit door hun aangebrachte veranderingen op de Nederlandse Wikipedia en op, waarschijnlijk ook door hunzelf, aangebrachte wijzigingen op de Engelse Wikipedia. Deze werden ten dele door mij teruggedraaid. Doordat de Soroptimisten hun doelstelling camoufleren en rechters hun nevenfuncties camoufleren (camoefleerden) was en is het mogelijk dat er ongemerkt belangenverstrengeling plaatsvind bij Soroptimisten die rechter zijn. En dat zijn er waarschijnlijk veel. De wet bepaalt dat zelfs de schijn van belangenverstrengeling bij rechters dient te worden vermeden.

De aard van de discussie.

Het is uiteraard goed en terecht over dit soort zaken stevig discussie te voeren. Maar wat gebeurde er? Een gebruiker begon mij er van te betichten iets tegen belangen van kinderen te hebben. Dat vanwege mijn opmerking in de discussie dat Soroptimisten zich exclusief richten op belangen van vrouwen en kinderen. Deze gebruiker trok dat gelukkig weer in. Gebruiker P B maakte het wat bonter door te gaan beweren dat het probleem zou zijn dat een gememoreerde publikatie niet zou deugen omdat daarin alle kinderrechters door kwade vaders per definitie negatief zouden worden benaderd. P.B. had dat boek zelfs van een afstand nog niet gezien.

In dit boek is geen sprake van een dusdanige tendens. En overigens doet dat er niet toe. Verder merkte P.B. op dat de kwalificatie “niet vrij van de schijn van belangenverstrengeling” door mij bedoeld zou zijn als “bevooroordeeld”. Een merkwaardige manier van discussieren. Eerst vervangt Peter mijn juridisch begrip door het zijne, en vervolgens valt hij mij aan op basis van zijn eigen plaatsvervangende begrip. De schijn van belangenverstrengeling is namelijk een strikt juridisch begrip. Vervolgens merkte ik terecht op dat de een aantal soroptimisten-rechters ruimschoots binnen die omschrijving vallen cq vielen. Zelfs zo ruimschoots dat ik durf te beweren dat er niet alleen sprake is van de schijn van belangenversterrengeling, maar ook daadwerkelijk van belangenverstrengeling.

Waarom ik me terugtrok.

Ik heb op Wikipedia al een aantal keren zien gebeuren dat gebruikers niet meer te bewegen zijn om over inhoud te discussieren en er persoonlijke hetze’s ontstaan waarachter de inhoud geheel verstopt dreigt te raken. De struktuur van de discussies op wikipedia en de moraal van een aantal gebruikers is daar debet aan.

Ik zag gebeuren dat ook deze diskussie over het lemma Soroptimisten op een gegeven moment te ingewikkeld werd en te vervuild raakte met kant-nog-wal-opmerkingen.

Mijn persoonlijke betrokkenheid.

Ik ben tot nu toe niet erg ingegaan op mijn persoonlijke betrokkenheid bij dit onderwerp. Maar ik zal niet ontkennen dat het mij raakt. Des te meer ben ik hier omzichtig mee omgegaan en heb mij mijns inziens zeer npov gedragen.

Mijn persoonlijke betrokkenheid hoeft echter niet verborgen te worden. Een aantal Wikipedianen zullen dit inmiddels ook op internet hebben gevonden.

Ik heb inderdaad te maken gehad met zo’n soroptimisten rechter. Dat gebeurde net voordat nevenfunctieregisters voor rechters verplicht en openbaar werden. Deze mevrouw gedroeg zich onnavolgbaar negatief en bevooroordeeld tegen mij en produceerde uitspraken die niet als zodanig werden geregistreerd (opschorten van omgangsrecht dmv zittingsverslag). Ik heb een aantal keren met spandoeken voor haar deur (die van de rechtbank) gestaan waarin ik expliciet haar bevooroordeeldheid en haar discriminerende gedrag (art 1 grondwet) aan de orde stelde. Toen haar vonnis in Straatsburg (EHRM) aan de orde kwam bleek dat daar ook allerlei vooroordelen een rol speelden. Hoewel op generlijwijze pleger van geweld, noch daarvoor aangeklaagd, noch daarvoor veroordeeld, werd er ergens in straatsburg bedacht dat dat dan wel de reden moest zijn dat mijn dochter mij niet meer kon zien. Tsja, je moet “in een persbericht wel enigszins aannemelijk maken waarom omgangsrecht werd afgenomen” deelde een pr-medewerkster van het hof journalist Theo Richel mee. Dat dit was omdat ik op een bakfiets fietste of liedjes zong met mijn kind (volgens de Raad voor de Kinderbescherming de rede om omgang te stoppen) was natuurlijk niet zo geschikt voor haar persbericht. Overigens repte het vonnis van Straatsburg terecht niet meer van geweld mijnerzijds en de Raad voor de Kinderbescherming stelde vorig jaar dat mij door haar optreden geen recht was gedaan.

Er zijn een aantal mensen in mijn omgeving die beweren dat het lidmaatschap van de Soroptimisten van enkele vooraanstaande rechters in Straatsburg te maken heeft met de vreemde wendingen in mijn zaak. Maar dat is niet bewezen en dat zal ik dus ook niet in een lemma zetten. Goed ik ben dus persoonlijk betrokken. Maar dat maakt mij eerder erg voorzichtig dan dat ik me overgeef aan extreme uitlatingen over Soroptimisten. De opmerking over het vermijden van de “schijn van belangenverstrengeling” was goed beschouwd bijvoorbeeld een te voorzichtige stelling.

Is er kritiek mogelijk op het lemma zoals ik dat ( grotendeels) had gemaakt?

Natuurlijk. De belangrijkste kritiek die had kunnen worden gegeven is dat er geen bron was benoemd bij de vermelding van de kritiek op de Soroptimisten. Dit heb ik na de brief van Fontein, geheel op eigen initiatief, snel goed gemaakt. Ik noemde daarbij een boek en gaf de bibliotheekgegevens daarvan. Omdat mensen vervolgens begonnen te zeuren dat dat zo niets zou zeggen omdat het niet op internet is terug te vinden, (Tsja, uiteindelijk zullen mensen als ze het willen controleren toch echt dat boek moeten lezen) heb ik daar nog een kort resumé van het verhaal in het boek ( Ruimte voor mannen [1]) aan toegevoegd. Omdat ik daar slechts de standaardbibliografische gegevens vermeldde stond daar niet bij dat ik een van de schrijvers was. Hier had terecht kritiek op kunnen komen (is er wellicht ook later toen ik me had teruggetrokken wel gekomen?). Niet dat ik denk dat mijn kritiek op de Sorops daardoor minder terecht is. Overigens zijn er ook, buiten mij, nog andere bronnen van kritiek (zie de later door mij verzamelde informatie op internetpagina: [1]). Ook zie je hier dat er nog veel meer is te vertellen over die Soroptimisten, en allemaal dingen die ze niet leuk zouden vinden. Overigens gaat het er niet eens om of de kritiek terecht is, maar óf die er is, óf die correct wordt samengevat en of die van relevant belang is (bijvoorbeeld gepubliceerd). Daartegenover staat dat ook de argumenten tegen die kritiek moeten kunnen worden genoemd als die bijvoorbeeld ergens gepubliceerd zijn. Dat is een npov-benadering. Maar helaas tegenargumenten zullen we nooit horen want de Soroptimisten proberen volgens (inmiddels voormalig) presidente Fontein de discussie af te stoppen.

De kritiek die kwam van P.B. en anderen was een heel andere (zie boven) en bijzonder irritant. Als er geklaagd was over de eenzijdigheid van de bronnen had ik daar met argumenten op in kunnen gaan en ook nog andere bronnen kunnen toevoegen. Maar helaas. Ik kan zal en mag overigens niet ontkennen dat ik zelf grondig met de zaak bezig ben geweest en wellicht grondiger dan anderen. Dit ontneemt me natuurlijk niet het recht (juist niet) om daar ook naar te verwijzen. Overigens ben ik dus niet de enige in Nederland.

Dat de Soroptimisten niet willen weten wie ze zijn, hebben ze op Wikipedia zelf laten zien.

Ik erken dat de kritiek op de organisatie nogal summier is opgezet. En dat is ook niet verwonderlijk. De soroptimisten houden het af. En juist dat feit blijkt onomstotelijk uit de ingrepen van de soroptimisten op Wikipedia en de brief van Nelleke Fontein. Juist in dit soort gevallen zouden Wikipedianen extra alert moeten zijn. Een organisatie die niet wil dat ze bekend is als NGO en als belangenorganisatie, wat steekt daar achter…. Iets van die werkelijkheid, van wat er achter steekt is aantoonbaar. Belangenverstrengeling van rechters.

Verder blijft er uiteraard het nodige te gissen. Maar voor de duidelijkheid; dat gissen doe ik niet op Wikipedia. Dat de soroptimisten, naar mag worden aangenomen als NGO ook daadwerkelijk invloed uitoefenen mag je aannemen, maar moet nog worden aangetoond. Dat rapporten van de UN over huiselijk geweld en over zorgverdeling niet deugen is meermalen besproken en aangetoond (zie Warren Farrell Wat mannen niet zeggen kuinnen vrouwen niet horen). Dat dit mede veroorzaakt wordt door de invloed van de Soroptimisten, lijkt weliswaar evident maar zal nog nader moeten worden aangetoond.

Alles bij elkaar opgeteld lijkt het me toch echt niet fout op te merken dat er gefundeerde en minder gefundeerde kritiek op de positie van rechters die Soroptimist zijn, mogelijk is, bestaat, en relevant is.

Waarom zo negatief over een club die zulke leuke dingen voor de mensen doet?

Er valt natuurlijk ook wel wat positiefs te melden. En natuurlijk is de situatie van vrouwen wereldwijd gezien bepaald niet florissant. Maar er is een groot verschil mbt de stand van de vrouwenrechten in de Westerse versus niet-Westerse wereld. Hier valt natuurlijk een door velen gedeelde pov-mening; dit zijn mijn persoonlijke pagina’s zijn; geen lemmatekst)

Afin ze doen heus ook wel wat goeds en bovendien zijn de fouten van individuele leden ze niet altijd aan te rekenen. En dat had ik in dat lemma overigens ook niet gedaan. Het zal duidelijk zijn dat ik me door het gebeuren alleen maar meer ben gaan interesseren in wat er achter deze club allemaal steekt.

Het meest fundamentele probleem is dat de soroptimisten een soort twee-eenheid moeder-kind mee helpen creëren, die als zodanig moet worden beschermd tegen de buitenwereld. Ook dus tegen de vader in deze optiek. Dit is, zeker in de westerse landen waar moeders meer dan vaders mishandelaars van hun kinderen zijn, misplaatst.

In feite worden met deze houding veel kinderen juist opgesloten in hun “martelkamer”. Het klinkt wat gruwelijk, maar dat doe ik hier even om het punt helder te krijgen. Overigens is dat wel precies dat wat in zaken als het meisje van Nulde en Savanna is gebeurd. Nou trouwens het kan erger. Kindermoord (infanticide) wordt bijvoorbeeld in twee derde van de gevallen door moeders gepleegd, die daarvoor overigens aanzienlijk minder straf krijgen dan vaders in een vergelijkbare positie.

Deze symbiotische programmering is ook terug te vinden in een aantal internationale VN-verdragen waar het gaat om de bescherming van moeder en kind. VN en soroptimisten zijn dus zowel organisatorisch als inhoudelijk gekoppeld op dit punt. Constateren dat dat dus invloed is van het een op de ander is misschien net een half straatje te ver. Maar het kan bijna niet anders.

De relevantie van de bronnen

Ik ben eens op de Engelse wikipedia gaan kijken wat daar de normen zijn voor het vermelden van referenties. Als deze normen op de Nederlandse Wikipedia zouden worden toegepast dan zou er heel wat geschrapt moeten worden. Ik vind ze tamelijk rigide. Desalniettemin voldeed ik op het lemma Soroptimisten redelijk goed aan die vergaande eisen. Weliswaar wordt het citeren uit eigen werk als een mogelijk gevaar gekenschtest. Maar indien het door de handen van een gekwalificeerde uitgever is gegaan kan het voldoende zijn. Het door mij vermelde citaat uit een artikel van mij en Rob van Altena, is gepubliceerd in een boek van uitgeverij van Gennep en door de handen gegaan van een boekredacteur (Vincent Duindam) en een serieredacteur (Anja Meulenbelt). De laaste heeft daar overigens de nodige kritiek op uitgeoefend, maar het wel laten passeren.

Overigens heb ik mezelf weer tekort gedaan want ik had een nog beter citaat kunnen nemen namelijk uit het boek Kwaliteit van de rechtspraak op een weegschaal; het artikel “rechtspreken, buikspreken, linkspreken, kromspreken, uitspreken en tegenspreken”. Dat boek is namelijk uitgegeven door de Universiteit Utrecht in samenwerking met de stichting studiecentrum rechtspleging. Volgens de Engelse normen is dat de absolute top van refereren.

Ik vind eerlijk gezegd dat de Wikipedia een wat eigenwijzer visie zou mogen hebben op de betrouwbaarheid van haar lemma’s. Die visie zou moeten zijn gebaseerd op een notie van waarheidsvinding ( zie ook dit onderwerp op mijn gebruikerspagina). In de Engelse opvatting moeten hogere eisen worden gesteld aan de referenties naarmate een theorie controversieler is. Dat kan in veel gevallen betekenen dat controversiele, maar mogelijk juiste theorieen en feiten niet aan de orde komen. Het argument van samenspanning kan zowel tegen als voor te gemakkelijk worden gebruikt. De gevestigde wetenschap heeft ook zo zijn belangen. Veel nu aanvaarde theorieen zijn ooit als controversieel begonnen. Gardner’s theorie over het ouderverstotingssyndroom is nog steeds controversieel, maar als hij niet vanuit zijn eigen uitgeverij was begonnen erover te publiceren hadden we nu niet te maken met een, ook in wetenschappelijke en politieke wereld veelvuldig erkend fenomeen.

Wikipedia is niet aleen een betere en toegankelijker alternatief voor de traditionele encyclopedieen. Het is ook een demokratischer alternatief. En het heeft de unieke mogelijkheid los te staan van de gevestigde belangen van uitgevers en wetenschappers. Dat is heel belangrijk.

Maar om elk misverstand te voorkomen. Ook met de Engelse strakke normen deugt mijn manier van citeren. Overigens gaat het in kwestie niet primair om het vaststellen van een waarheid omtrent Soroptimisten. Voor Wikipedia is relevant of er kritiek op de soroptimisten bestaat, ook als daar weer geode argumenten tegenin te brengen zijn (waar blijven ze trouwens; want dat raakt ondergesneeuwd).

Het lemma nu; wat te doen;

Ik vind het het lemma ten dele nu een PR-product is van/voor de soroptimisten. Weliswaar staat er nu na veel gebakkelei (ongewenst volgens presidente Fontein; zie brief) wel in wat de formele doelstelling van de Soroptimisten en dat ze een NGO zijn. Maar elke mogelijke kritiek wordt verder doodgezwegen. Op deze gronden zal ik dit lemma mogelijk gaan voorzien van een NPOV-sjabloon. Dit is inmiddels door een aandere gebruiker reeds gedaan. Ik heb niet veel zin en energie om verder nog discussies aan te gaan daarover. En zeker niet binnen de wat moeizame structuur die Wikipedia daarvoor biedt. In ieder geval heb ik dan laten blijken wat ik er van vindt. Ik heb inmiddels, voorzover te volgen, de discussie op de overlegpagina nog nagelezen.

Mijn voorstel voor toevoeging aan het lemma:

In 1998 nam het Platform Samenwerkende Clientenorganisaties in Jeugdzorg en Familierecht het standpunt in dat “kinderrechters die dageljks omgaan met zaken waarin met enige systematiek mannen en vrouwen tegenover elkaar staan zich beter verre zouden kunnen houden van de schijn van belangenverstrengeling in dat opzicht”. Dit gebeurde naar aanleiding van de constatering dat veel (bestuurs)leden van de Nederlandse Soroptimisten als rechter in het familierecht actief waren [2]

Voetnoten

  1. Omhoog Vincent Duindam e.a. Ruimte voor mannen. 1999. p.227. ISBN 9055152153.De schrijvers in dit boek en diverse andere publikaties beweren ongeveer dat de doelstelling van de Soroptimisten maakt dat leden, en zeker bestuurders, een zekere plicht hebben ( ze beloven dat) om het belang van vrouwen na te streven.Dit belang is, in een rechtzaak die typisch gaat om een geschil tussen vaders en moeders, in strijd met de onafhankelijkheid van de rechter in kwestie. Het is, volgens deze publicaties aangetoond dat deze verstrengeling minstens is voorgekomen. De zichtbaarheid van deze verstrengeling is klein door de slechte discipline in het invullen van nevenfunctieregisters. Dat de situatie onacceptabel was, is erkend door (destijds) vice-president Hooft Graafland van de rechtbank Arnhem nadat hij erkende dat hij ook niet zou kunnen accepteren dat (fictief) de voorzitter van de stichting Dwaze Vaders- die overigens niet eens exclusief mannenbelangen nastreven, maar die van kinderen- in zo’n geval als rechter zou mogen optreden. Voorzover de schrijvers. Opgemerkt moet worden de beschreven situatie verder gaat dan de “schijn van belangenverstrengeling” en moet worden gekarakteriseerd als een klassiek geval van daadwerkelijke belangenverstrengeling. Het is min of meer te vergelijken met een bestuurslid van VNO die rechtspreekt in een arbeidsgeschil. De beschrijving in dit lemma is met opzet zeer voorzichtig gehouden en beschrijft slechts het veronderstelde conflict met de wettelijke eis.
  2. Omhoog Langbroek e.a Kwaliteit van rechtspraak op de weegschaal; ISBN 9027148279 Instituut voor Staats en Bestuursrecht Utrecht en Stichting Studiecentrum Rechtspleging; 1998 blz 298; ook bij dit artikel was ik trouwens betrokken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.