Cookies

schilderij van de dag

Ik ben mijn atelier aan het verhuizen. ter gelegenheid daarvan ben ik veel schilderijen van mij (opnieuw) op de foto aan het zetten. Ik heb bedacht om elke dag een oud schilderij van mij hier aan de vergetelheid te ontrukken. Vandaag het schilderij Tête terrorisée. Het dateert uit het begin van mijn opleidingstijd als kunstenaar in1991. De eerste golfoorlog. Het was ook de begintijd van een akelig beroep op mijn hersenspan. Ik probeerde mij te ontworstelen aan het gepieker over wat er met mijn dochter gebeurde in het kader van de door de staat ontregelde famiierecht verhoudingen. #kunst #kopzorgen #familierecht

Het historische schilderij van de dag. in 1994 brak bij mij het idee door dat het wel eens erg moeilijk kon worden om het recht van mijn dochter binnen te halen. Ik piekerde over wat me nog ondanks alles bond aan de moeder van mijn kind. Het leek steeds meer er op dat mijn band met mijn dochter gebruikt werd om mij te pijnigen. Toch is daar in de kern natuurlijk nog iets van liefde die tegen de af en toe dreigende haatgevoelens optornt. Het blijft toch de moeder van je kind. Dit schilderij uit 1994 drukte dat uit. Ondertussen kwam ik met allerlei acties van Dwaze Vaders Oost in het nieuws zoals een demonstratie voor de rechtbank van Zutphen. https://lnkd.in/gQJkKDw #zutphen #kunstwerk #Dwazevaders

Wat stelt dat nou voor het Belang van Het Kind? Een opgeblazen kind, de kind koning. Ergens aan het begin van het millennium knipte ik dit deel uit een groter schilderij. Het hing onder andere op de expositie in museum het Kruysenhuis ter gelegenheid van het uitbrengen van het eerste boek van Cees van Leuven en Annelies Hendrix over kinderen in scheidingsprocessen. #belangvanhetkind
#Ceesvanleuven #kunstwerk

Elke dag een post met een historisch schilderij uit mijn eigen collectie. Vandaag het schilderij PAPPA? dat ik in 1996 maakte. Het is misschien wel mijn beroemdste schilderij omdat het als actieansichtkaart door een groot aantal vaders naar 1e-kamerleden werd gestuurd bij de behandeling van wetsontwerp 23714 dat een eind maakte aan de eeuw van het eenhoofdig gezag, door Professor Hoefnagels beschreven als de ongeschreven misdaad van de (20e) eeuw. In het verslag van de behandeling door de senaat is terug te lezen dat twee senatoren deze kaart, mijn schilderij omhoog hielden tijdens hun betoog. Meer hierover: https://lnkd.in/df9DvBC.

Even snel het schilderij van vandaag. Hij zit niet bij mijn atelierverhuizing , want ik heb hem al jaren geleden verkocht aan een Arnhemse advocate. De foto is daarom ook wat magerder dan wat ik nu zou maken. Nadat in 1997 de gezamenlijke rechtbankpresidenten in de aanloop naar het formeren van een Raad voor de Rechtspraak de onafhankelijkheid van de Nederlandse rechter ophieven leidde de irritatie over deze hypocriete schijnvertoning waarvan ik zelf ook zowel persoonlijk als in mijn rol als klokkenluider slachtoffer van was, tot het schilderij “inquisitie”. meer: https://lnkd.in/d6Kwyn7 #inquisitie #rechtstaat #RaadvoordeRechtspraak

Het schilderij van de dag heet R4 in een serie van schilderijen waarin ik een kind met ouderverstotingssyndroom verbeeldde. R verwees daarbij naar de naam van mijn dochter. Dit schilderij gebruikte ik ook als coverillustratie van mijn boek “Moeder-Kind-Vader, een drieluik over ouderverstoting”. Het was een van de weinige keren dat ik een foto van mijn dochter als basis gebruikte voor een schilderij. Niet de gebruikelijke vage foto die ik af en toe als verplicht van de moeder kreeg maar een die iemand anders voor me maakte. Dit verklaart misschien ook het ontstaan van de hokjes in het schilderij, hoewel die uiteindelijk vooral een betekenis dienden. Ik begon eind negnetiger jaren aan het schilderij en maakte hem later af. #kunst #ouderverstotingssyndroom

Mijn dagelijkse schilderij (mm paar dagen overgeslagen). Ergens in 1996 was het denk ik, toog ik naar het gemeentemuseum Arnhem en tekende daar het beeld “Warrior” van Henry Moore. Daarna maakte ik een serie kleine schilderijtjes met de zelfde titel. Het schilderij gaf richting aan mijn strijd die meer een verdediging was. Vaders vergelijken de scheiding van hun kind vaak met een amputatie. Desondanks moet deze krijger nog zijn schild ophouden ter verdediging. Het gevoel bij dit schilderij leidde me in mijn akties bij onder andere de rechtbank Zwolle (https://lnkd.in/gkqa4J4) zie ook: https://lnkd.in/g5CVxAv #kunstwerk #HenryMoore #Warrior #amputatie

In 2001 had ik net een teleurstellende zitting en uitslag achter de rug bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Wel waren er vaders en fan’s uit 7 verschillende landen aanwezig maar het hof bediende zich al voor de zitting in Straatsburg van vooroordelen en voor de gelegenheid uit de duim gezogen feiten (ze mogen zich niet eens met de feitenweergave bemoeien). Het was een moeilijke periode omdat ik moest accepteren dat er nergens recht te halen viel en zelfs de waarheid verdekt bleef. Het sloeg een gat in mij. Ongeveer het gat waar ik in 1995 met mijn hongerstaking ook al op had gewezen met mijn spreuk “ik slik het niet meer”. In dit schilderij gaat het over dat grote gat middenin en de beschuldigende vinger die je als slachtoffer van dit onrecht ook nog eens naar je toe ziet wijzen. Later maakte ik naar aanleiding van dit schilderij ook nog een beeldje.