Cookies

ego aan het roer

Ook in de vaderbeweging moeten er mensen aan het roer staan. Zoals bij veel groepen in de verdrukking is dat de moeilijkste positie. Eigenlijk doe je het altijd fout. Daarom geen graag gewilde positie. Behalve voor de mensen die het met een sterk ego-belang doen.

De enkele keren dat ik dit soort posities had deelde ik ze met anderen. Desalniettemin is het op me nemen van die verantwoordelijkheden me niet in mijn koude kleren gaan zitten. Zo erg dat ik het al jaren niet meer doe. Ik trek me het teveel aan om voortdurend pispaaltje te zijn. Dat heeft me overigens altijd wel geïntrigeerd de nabijheid van die twee rollen.

Maar ook de andere kant is vaak niet prettig. Als je de leiding niet neemt hebben anderen dus de leiding. Die dat nog doen, zijn vaak zo gehard tegen kritiek dat ze terechte en onterechte kritiek niet meer kunnen onderscheiden, een gezonde blik op zichzelf ontberen. Leiding als egopopup die de in hun vaderschap getraumatiseerde een welkome pleister tegen het verlies van eigenwaarde biedt. Als zelfdenkende volger kan je het daar knap moeilijk mee krijgen.

Kapiteins aan het roer hoeven in storm niet te velen dat een matroos zich bemoeit met de stand van de zeilen. Maar anderzijds zou het hun dan ook alleen erom moeten gaan het schip een behouden vaart te bieden, moeten matrozen wel gewaardeerd worden en na de storm gewoon weer mee mogen denken. Kapitein aan het roer in de vaderbeweging vraagt vaderlijke stuurmanskunst in optima forma. Waar haal je dat vandaan?

Een paar jaar gelden zei ik, als forumlid van de vadertop, een keer dat het gezond zou zijn als in de vaderbeweging eens wat minder op het ego zou worden gespeeld. Een bestuurslid van de stichting Dwaze Vaders in de zaal merkte op “dat moet jij nodig zeggen” Kennelijk bedoeld om de bal naar mij terug te spelen. Hoewel het me irriteerde, de bal had nog geen halve seconde bij hemzelf gelegen, zit er niets anders op dan ook dit ter harte te nemen. En ik moet zeggen; ik verdedig mijn ego ook wel eens. Teveel? Ik vind het moeilijk. te zeggen. Ik laat me soms niet uit de geschiedenis schrijven terwijl ik misschien beter bezig kan zijn nieuwe geschiedenis te maken. Mij rest mededogen met mijn en andermans gekwetste ziel.

de echte vaderdagtrofee m/v

aanbieding. vlnr Joep Zander, Peter Brons, Peter Tromp
aanbieding. vlnr Joep Zander, Peter Brons, Peter Tromp

Er is een hausse aan prijzen voor vaders te verdienen. Van Opzij tot Plasterk; ze zijn er als de kippen bij om geld uit te geven aan vaders. Maar dan toch vooral als ze braaf in de maat lopen. De enige echte prijs, niet ingesteld door feministen of overheid. Een prijs ontstaan vanuit het hart van vaders en vaderbeweging zelf. Gedragen in de breedte van die vaderbeweging. De vaderdagtrofee m/v.

Peter Brons bij Knevel en van de Brink, met op de achtergrond de vaderdagtrofee m/v
Peter Brons bij Knevel en van de Brink, met op de achtergrond de vaderdagtrofee m/v

Toen ik er dik twee jaar geleden met Peter Tromp aan begon hadden we niet gedacht dat het zo, zonder grote subsidies zo groot zou kunnen worden. Maar in hoog tempo is de status van de prijs gegroeid. De winnaar van dit jaar konden we gisteren bewonderen in Knevel en van de Brink. Peter Brons liet daar zien dat hij zijn prijs waard was. Hiernaast een foto van de aanbieding 2009 tijdens een groots vaderdagcongres in de Universiteit van Amsterdam.

samenvatting van mijn lezing op het congres
pdf van de presentatie zelf