Cookies

1984: google gaat wissen

zoek d1
Dhr D op mijn weblog
zoek l1
Mevrouw G op mijn weblog
zoek s1
Dhr S op vaderseenzorg.nl
Mevr QS op zowel blog als vaderseenzorg
Mevr QS op zowel blog als vaderseenzorg

1984 van Orwell is op hoe langer hoe meer manieren terug te vinden in aspecten van de samenleving anno 2014.
Op zichzelf klinkt het heel aardig dat je als je onheus wordt bejegend je je zoekresultaten uit Google kan gaan laten wissen. Op zich een goede zaak. Privacy mijnheer. Ik heb ook wel eens namen verwijderd bij oude misstanden. Geef mensen een kans. De praktijk zou echter wel eens anders kunnen zijn. Zoals vaak als het gaat om de bescherming van privacy is het een arbitrair argument. De privacy van de ene werd de schending van de privacy van de ander. Privacy voor judiciabelen in het familierecht is per saldo bescherming van rechters tegen controle door het volk. Geen openbaarheid van uitsp[raken; recht tegen de grondwet en EVRM 6-1 in.

Het zijn vooral de grote jongens en meisjes met een goede advocaat die hun naam gewist zullen krijgen vrees ik. Terwijl die hotemetoten het meest publiek ter verantwoording zouden moeten staan. In ieder geval is het risico groot dat straks de kritische sites over Joris Demmink niet meer zullen worden teruggevonden terwijl hij nog voor de rechter moet komen. Nu nog staat mijn blog meestal op de 4de plaats (na Wikipedia en 2 keer Demmink Doofpot en soms Peter R de Vries) bij het zoeken op google naar Joris Demmink.

Het lijkt me dus slim als u de sites die kritische informatie geven over wat er in het land en de wereld gebeurt nu gaat bookmarken of volgen. Van Wikipedia moet u het ook niet meer hebben en van de grote main-stream-media ook niet. Straks weet u wellicht niet meer waar u het zoeken moet, immers Google zocht altijd voor u. Daarmee heeft Google bijna een monopolie op zoeken verworven.
Ik heb hiernaast even een aantal schermafdrukken geplaatst van de resultaten 4 op personen gerichte zoekopdrachten waar dit blog of door mij onderhouden sites hoog in staan. Ik heb de persoonlijke voorkeur en dergelijk uitgezet. Door te klikken op het plaatje kunt u het verder bestuderen (screenprints van 27-06-14).
Volgen van deze blog hier links boven knopje klikken. Bladwijzer of Bookmark in uw menu 5de van links in firefox. Doe het liever te vroeg dan te laat.
Tot ziens op deze blog.

Ben ik vandaag te paranoia? Of bekruipt u nu zelfs de angst dat de zoekopdracht Joep Zander mee verdwijnt?
Of denkt u aan een handige pr-campagne voor mijn eigen schrijfsels onder hoede van een smoes?

Google actie volgens NOS
Iets uitgebreider in het Engels; geen duidelijkheid over verwijderbeleid
dossier openbaarheid uitspraken

De rechtvaardige rechters en de vaderdagtrofee

Over de verdwijning van betekenisvolle schilderijen

paneel rechtvaardige rechters ( ©  wikipedia)

Waarom is juist het paneel van de rechtvaardige rechters uit het polyptiek Lam Gods 80 jaar geleden uit de kathedraal van Gent verdwenen? Het is vast wel eens ergens aan de orde gekomen in de vele literatuur die over deze verdwijning bestaat. Maar als het paneel er al niet uit wás, zou het wellicht een goed idee zijn om het er alsnog uit te halen totdat het begrip “rechtvaardige rechters” niet meer een soort contradictio in terminis zou zijn.

Zou er ook zoiets aan de hand zijn met het schilderij vaderdagtrofee m/v dat ik ergens in 2007 schilderde voor een conglomeraat van vaderorganisaties waaronder Fathers for Justice, en jarenlang dienst deed als vaderdagtrofee m/v totdat het Vaderkenniscentrum de, door haar met gretigheid opgenomen verplichtingen, in deze niet meer nakwam en het hele idee vaderdagtrofee overboord gooide. Dat is althans alles wat ik er als verantwoordelijk kunstenaar van heb meegekregen.

In 2012 werd het schilderij voor het laatst uitgereikt aan Perihan Utlu, die daarmee werd beloond voor het feit dat ze een cursus voor vaders had opgezet. Inmiddels stonden er achter op het schilderij de namen van maar liefst 7 andere winnaars van de trofee. Dat waren achtereenvolgend de Tweede Kamer fractie van de SP, Militair vlieger Jan Steen, Vader Peter Brons, Glenn Helbergen samen met Orville Breeveld, Benjamin Wondergem samen met Ken Thompson. In 2013 weigerde het Vaderkenniscentrum, een toch flink door de Bernhard van Leerfoundation gefinancierde organisatie, om de vaderdagtrofee m/v uit te reiken.

Het verdwijnen van het schilderij zou natuurlijk ook een inhoudelijke betekenis kunnen hebben, misschien dat iemand het uit het archief van het Vaderkenniscentrum gejat heeft omdat ze daar misschien volgens hem helemaal niet meer de bedoeling hebben om iets speciaal voor vaders te doen?

laatste uitreiking

In hun korte doelstelling is het woord vaderschap immers helemaal verdwenen. Zeker is dat het schilderij mijn eigendom is en in bruikleen bij het Vaderkenniscentrum berust voor zo lang er jaarlijks een trofee wordt uitgereikt. Dat is dus niet meer het geval. Het bestuur van het vaderkenniscentrum lijkt inmiddels niet meer te weten waar het schilderij zich bevindt. Het spookt inmiddels van de verhalen. Waarom houdt het bestuur van het Vaderkenniscentrum haar kaken op elkaar, waarom wordt het schilderij niet opgespoord?

De vaderdagtrofee m/v

Zou de bekende vaderactivist A.V de trofee in veiligheid hebben gebracht omdat als het Vaderkenniscentrum haar zin krijgt (preferentiële overlegpartner van de overheid) hij (en ik) verder wel onze mond kunnen houden? Heeft een van de voormalige winnaars het schilderij thuis hangen wegens doorslaand succes? Ligt het misschien naast het paneel van de Rechtvaardige rechters in een of andere kluis in België omdat de thematiek met elkaar te doen heeft? Voor mij iets om misschien vooralsnog vooral trots op te zijn. Soms toont een diefstal meer de waarde van een schilderij dan een verkoop. Maar hij moet wel boven water komen! Misschien hangt hij wel stiekem in een museum zoals ik wel eerder meemaakte met een schilderij van mij. Wie zal het zeggen? Nou u misschien? Graag uw reacties vermoedens, sporen, getuigenissen!

Meer over de trofee

De voormalige wikipediapagina van de vaderdagtrofee m/v (verwijderd door de wikipediacensuur)

Het Wikipedialemma over de rechtvaardige rechters

Aanvankelijk vond ik het niet goed voor de vaderbewegingen om onderling teveel kritiek te geven. Met dit blog nam ik flink afstand van dat standpunt omdat het allemaal te erg was geworden. Daarna kwam ik in de volgende fase; ze zoeken het ook maar allemaal uit. Ik heb geen zin om nog te investeren in een beweging met zoveel malversaties. (zie mijn volgende blogs) En ja ik ga alles ooit uitgebreid verantwoorden.

Inmiddels is het schilderij gelocaliseerd en is afgesproken dat het schilderij terug komt naar mij. (Zie later blog) Ik ben nog steeds in voor een goede bruikleenbestemming ervoor Bij voorkeur uiteraard een nog op te richten vadermuseum.

ingrijpen; maar hoe?

Gisteren verscheen er een viral filmpje op you tube van een moeder die haar kind uit huis gehaald zag worden zodat het begeleid omgang met de vader kon hebben. De laatste maanden worden we bijna ondergesneeuwd door zielige verhalen van moeders die zich beklagen dat vaders het er niet bij laten zitten dat ze hun kinderen niet mee kunnen verzorgen en opvoeden. Een van de voorbeelden heb ik onlangs besproken in mijn blog.

Daarvoor voerde ik een discussie met het AD over Verstoten moeders.

Er is alle reden om sceptisch te zijn over dit geval. De moeder produceert wel heel erg veel, niet altijd consistente, modder over de vader van dit joch. Het gaat hier notabene om een begeleide omgang. Veel mis kan er daar ook niet gaan. Zelfs al zou de vader een bruut zijn dan is het nog maar de vraag of begeleide omgang moet worden onthouden. Belangrijk is het om op te merken dat werkelijk mishandelde kinderen helaas juist vaak wel heel erg naar hun mishandelende ouder tanen. Dit is verwarrend voor buitenstaanders maar een belangrijke realiteit.

Verder is weerstand bij verplaatsing van de ene naar de andere ouder onder condities van loyaliteitsconflicten vaak dramatisch. Als het joch bij de vader zou zijn gefilmd zou je gegarandeerd het omgekeerde te zien krijgen (nou ja als die vader ongeveer net zo bezig is, anders misschien iets minder dramatisch). Al die mensen die op allerlei fora kort door de binnenbocht reageren mogen zich daar wel eens bewust van zijn. Kortom houd er ernstig rekening mee dat in dit geval het kind juist tegen de vader is opgezet. Juist dat kan het gedrag verklaren.

Nog belangrijker opmerking: Op grond van zo’n filmpje alléén is het moeilijk om een oordeel te vellen over de werkelijke situatie. Direct afgaan op de opvatting van rechters of jeugdzorgers is óók niet aan te raden. Zo’n vader of moeder kan nog zo beroerd zijn, jeugdzorg en consorten is vaak nog erger.

Wat je wel redelijk helder over zo’n gebeurtenis kunt opmerken is dat jeugdzorg c.s weinig moeite lijkt te hebben gedaan om dit probleem tactisch aan te pakken. Ik heb als deskundige in Ouderverstotingssyndroom al enige keren mooie procedures ontwikkeld om dit soort zaken goed aan te pakken. Helaas ben ik de laatste waarvan de rechterlijke Macht in Nederland wat aanneemt (hoewel, …) en laten we eerlijk zijn; dat is vice versa.

Per saldo zou het zo maar kunnen zijn dat dit soort dramatische aanpak van ouderverstoting door jeugdzorg juist bedoeld is om weerstand te kweken onder naïeve burgers tegen het oplossen van deze gijzelingsproblematiek, vooral niet te kijken naar hun eigen falen in het voortraject, laat staan naar preventieve oplossingen zoals al zo vaak door mij en anderen voorgesteld.

Mensen die nog wel eens willen zien waar goede voorstellen staan om familierechtproblemen op te lossen kan ik om te beginnen verwijzen naar De verklaring van Langeac. Maar in mijn publicaties is ook veel terug te vinden.

af-sprake-loos

Liesbeth Groenhuijsen
Liesbeth Groenhuijsen in debat op twee tijdens een betoog van mij.

Het is alweer dik een jaar gelden dat ik met jeugdzorgdirecteur Sitalsing afspraken maakte over een campagne voor vroegtijdige afspraken. Niets van terecht gekomen dus. Afspraken zijn van geen belang voor jeugdzorg en omstreken. En afspraken over afspraken lijken zelfs van nog minder belang.

Die afspraken werden gemaakt na een uitzending van debat op 2.

De opname/uitzending van “debat op twee” ging gepaard met een aantal merkwaardige shuffles. Op een of andere manier had er iemand achter mijn rug om zitten stoken om mijn positie in het geding te brengen. Toen er een proef van aankondiging werd gedaan bleek ik ineens niet meer deskundige te zijn maar te zullen worden afgestoft als Dwaze Vader. Dit wist ik te voorkomen. Maar in de uitzending bleek nog wel in welke richting men mij klem poogde te zetten. Ik zou bijvoorbeeld 20 jaar lang hebben geprocedeerd wat niet waar is.

Bij de voorbespreking van de uitzending was me al door de redactie verteld dat Liesbeth Groenhuijsen niet wilde dat haar functie van gedragsdeskundige bij de Raad voor de Kinderbesch… zou worden genoemd. Ik wist al dat Groenhuijsen eerder achter mijn rug om bij het NIP had zitten stoken toen ik een daar zeer gewaardeerde lezing had gehouden. Het verband lag voor de hand.

Pas was in de Volkskrant te lezen hoe in een kwestie een vader door hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter achter zijn rug om zwart was gemaakt bij een programma van Zembla. Bij dat Zembla programma was ik ook op een merkwaardige manier buiten spel gehouden.

Kortom zou het kunnen dat……? Ik wil er graag meer van weten.

Lees verder in mijn uitgebreide verslag over mijn betrokkenheid bij Debat op 2

Blog over de uitzending van debat op 2 met terugkijklink
Over bevooroordeelde deskundigen/ volkskrantartikel
debat op 2 analyse
De werking van Censuur over vaderschap: Het kanten gordijn
Wouter en Joep evalueren over Ik mis je zo van Viola Holt