Cookies

Kan vaccinatie mannelijkheid aantasten?

afbeelding met dank aan stichting Vaccin vrij

Ik wil een ander oud blog van mij opnieuw onder de aandacht brengen. Hier bespreek ik de vele manieren waarop mannelijkheid ook op chemisch/biologische weg het zwaar te verduren heeft. Het gaat dan om vrouwelijke hormonen in het drinkwater, weekmakers, magnetron die bijvoorbeeld de spermaproductie bedreigen. Na de poging van christelijk politicus Blokhuis om Bol.com te dwingen om niet bestaande pro-vaccinatieboeken hoog in de zoekresultaten te brengen en anti-vaccinatie boeken uit het zicht te werken ben ik weer geïnteresseerd in de discussie over het voor en nadeel van vaccins. Ik vond op de site van de stichting Vaccin-vrij een verhaal waaruit zonneklaar blijkt dat menselijk vrouwelijk geaborteerd weefsel gebruikt wordt om vaccins aan te maken. Ménselijk weefsel om het risico uit te sluiten van o.a DNA-overdracht van díeren. Daarmee lopen dus jongetjes kans op inspuiten met resten vrouwelijk DNA. De schrijfster van het blog vraagt zich even af of dat tot ontmannelijking kan leiden. Ik kan die vraag zeker niet beantwoorden, maar het hele verhaal vind ik sowieso nogal opzienbarend. Dus vandaar dat ik het hier even memoreer.

Nadenken voordat je je kinderen of jezelf laat inspuiten kan sowieso geen kwaad. Laatst kwam ik een apotheker tegen die zich nogal kwaad maakte over anti-vaxxers maar zelf de griepspuit die voor zijn leeftijd is aanbevolen ook niet wenste te nemen. Zelf neem ik die ook voorlopig niet. En mijn zoon heb ik ook niet tegen alles in laten inenten.

Ingehouden tik op de vingers voor Corine de Ruiter, Universiteit Maastricht laf?

sorops

 WOMENS OLD NETWORK

‘Wel adviseert de commissie om bij eventueel toekomstig onderzoek dat gelijksoortig van opzet is, maatregelen te nemen om om eventuele response bias te corrigeren om op deze manier de inhoudelijke discussie over de uitkomsten van het onderzoek niet te vertroebelen.’
‘De onderbouwing met eerder empirisch onderzoek en theoretische onderbouwing is beperkt. Empirisch onderzoek is vaak gedateerd ( d.w.z: In veel gevallen vaak tien of meer jaar oud). Mij komt voor dat in dat opzicht meer en meer recente literatuur gebruikt had kunnen worden)’
Deze standpunten (van de klachtencommissie en een extern deskundige) die ik, met fout, letterlijk heb geciteerd neemt het College van Bestuur van de Maastricht University over, maar desalniettemin verklaart ze de klacht van Ivo Vrijkotte over precies deze punten ongegrond.
Bijzonder dat het vertroebelen van de discussie het argument moet zijn om een non-response-analyse te maken alsof het niet zou gaan om een methodologische kwestie.
Het angstzweet moet van de bestuurders afgedropen zijn als je dit zo leest. Hoe komt het dat ze zo bang zijn om de Ruiter echt aan te pakken?  Ivo en ik weten dat wel. De Ruiter is gespecialiseerd in een bijzonder soort geweld, coercief geweld (coersive controlling violence) . Niet in de zin dat ze er zo goed over kan theoretiseren maar omdat ze dat graag zelf met verve inzet. Zo bedreigde ze Ivo met smaad en lasterprocedures met de Universiteit als slaghout. De universiteit werd door deze bedreiging over te nemen gecorrumpeerd aan het geweld van  de Ruiter.
Inmiddels sprak ik met verschillende wetenschappers die doodsbang zijn voor de Ruiter. Mijns inziens komt dat ook door haar truc om alles wat man is weg te zetten als gevaarlijk tuig tenzij ze het met haar eens zijn. Anders zijn het  allemaal gevaarlijke vadergroepjes en old-boys-networks. En als mannen ergens bang voor zijn dan is het wel om van vrouwonvriendelijkheid beschuldigd te worden.
Wetenschappers die uit angst hun opmerkingen inslikken dat is de dood in de pot voor de wetenschap. Het sluit mooi aan bij de angstcultuur op justitie en de besmettelijke overdracht daarvan op sommige vaderorganisaties. Want Corine mag dan de impact van vaderclubs groots weergeven in feite stelt het allemaal weinig voor en zitten de echte vaders buiten deze organisaties zich radeloos af te vragen hoe ze zich nog kunnen organiseren als justitie elke keer weer met succes de verdeeldheid organiseert.
Ivo gaat nu voor de volgende fase, de klacht doorzetten naar het landelijke niveau: het Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit. En we zouden het zeer op prijs stellen als de de wetenschappers die hun kritiek anoniem ventileerden eens een keer hun nek uitsteken. We staan er als klokkenluiders nogal eenzaam voor.
Beslissing CvB_Maastricht University Klacht De Ruiter
De oorspronkelijke klacht
Alle blogs over deze kwestie
Over de integriteit van de ‘vaderorganisaties’
PS: het gebruik van de uitdrukking ‘Tik op de vingers’ is uiteraard overdrachtelijk bedoeld.

Kan praten ook kwaad? De contraproductieve effecten van psychotherapie

rubbelaar1
behoefte aan geestelijke zorg?

‘We weten niet precies hoe vaak psychotherapie eindigt in een echec. Het onderzoek dat er is, stelt allesbehalve gerust. Engelse wetenschappers legden een paar jaar geleden aan 15.000 patiënten deze vraag voor: heeft u blijvend nadelige gevolgen aan uw psychotherapie overgehouden? Zo’n 5% antwoordde met ja. Geen percentage om laconiek over te doen. Praten kan wél kwaad. Dan gaat het om patiënten die over hun toeren raken, breken met familieleden, psychotisch worden, of een suïcidepoging ondernemen.’ https://www.nrc.nl/nieuws/2018/02/09/praten-kan-wel-kwaad-a1591670
Harald Merkelbach, forensisch psycholoog aan de universiteit veegt de vloer aan met het gemak waarmee we de iatrogene effecten van de geestelijke gezondheidszorg negeren. Opmerkelijk is uiteraard dat hij als een van de voorbeelden noemt het breken met familieleden. Toevallig (nou ja) heb ik daar enige ervaring mee. Ik heb momenteel een klacht lopen tegen de GGZ-instelling Pro Persona wegens poging tot het ophitsen van een kind tegen zijn vader. Het is onvoorstelbaar hoeveel moeite deze instelling doet om hun aanvankelijke instemmen met de klacht nu (zonder daar verantwoording voor te nemen), na formeel maken van de klacht, te verbergen achter onwaarheden en gebrek aan introspectie. Extra vervelend is bovendien dat de voorzitster van de klachtencommissie die mijn klacht tegen enkele vrouwelijke medewerkers moet behandelen een actief en gecommitteerd lid is van Soroptimist International die als belangrijkste doelstelling het opkomen voor de rechten en belangen van vrouwen heeft.
Ik vrees dat ik weer eens op het topje van een ijsberg ben gestrand. Hoeveel kinderen die bezig zijn zich aan ouderverstotingssyndroom te ontworstelen worden door dit soort instellingen weer gereset in de quasi-veilige status van de gijzeling door hun moeder (vader).
Pro Persona, een hele grote in GGZ-land, die zich op zijn site profileert met de stelling dat ze werken met de nieuwste wetenschappelijke inzichten had ‘uiteraard’ nog nooit van ouderverstotingssyndroom gehoord. Op dat punt zijn ze nu wel om, ze gaan een lezing organiseren om zich op dit punt bij te scholen.
Vanochtend besprak ik met een advocaat hoe vaak het begrip ouderverstotings(syndroom) nu voorkomt in de jurisprudentie . In de gepubliceerde jurisprudentie nu in 42 zaken begreep ik. Aangezien minder dan 2% van die zaken openbaar zijn moet je dit aantal vermenigvuldigen met 50; 2000 dus. Die vermaledijde rechters zouden dus wel eens veel verder kunnen zijn met het erkennen van een psychiatrisch fenomeen dan de gemiddelde GGZ-instelling. Of Merkelbach op de hoogte is van het syndroom weet ik niet. Hij zou het van zijn directe Maastrichtse collega (misschien wel zijn baas) hoogleraar forensische psychologie Corine de Ruiter kunnen hebben gehoord.  Die denkt dat ze er wel iets van af weet immers. Maar onder andere daarover vindt volgende week een klachtbehandeling plaats van Ivo Vrijkotte tegen Corine bij de klachtencommissie wetenschappelijke integriteit van de Universiteit Maastricht. Ik ondersteun, zoals bekend zal zijn, die klacht en zal er dan ook volgende week bij zijn. Ik hoop hier voor die tijd nog een apart blog aan te wijden.
over Soroptimisten
De klacht tegen Corine de Ruiter (updates volgen)
Waarom systeemtherapie niet werkt bij ouderverstoting
William Bernet citeert:
“Qualitative case studies and experienced clinicians supporting recommendations and/or orders to reverse custody maintain that therapy simply does not work in severe and even in some moderate alienation cases. Moreover, therapy may even make matters worse; the alienated child and preferred parent feel the need to dig in their heels and prove their point, thereby further entrenching their distorted views. … Clearly, and most regrettably, this is the experience of many seasoned clinicians, including the authors. The reality is that we have many more treatment failures than successes when it comes to our intervention with some moderate and all severe cases.” (Fidler et al., 2008, pages 271-272)

maak van je woede gerichte toorn

toorn
Toorn. Allereerst moeten we vaststellen dat er een toorn bestaat die biologische betekenis heeft. Toorn is vaak een beveiliging tegen kwaad. De ziel staat op en weerstaat het kwaad met diepe verontwaardiging. Waarschijnlijk had Nietzsche gelijk toen hij zei: “Uw deugd heeft weinig te betekenen als ze zich niet laat opzwepen tot woede” Als we niet meer in staat waren woedend te zijn dan zouden we worden tot “morele koeien, in onze plompe onbehaaglijkheid” Jezus kon vol toorn zijn. “Hij keek toornig om zich heen, bedroefd zijnde over de verharding hunner harten” Maar let wel: het was toorn vermengd met smart. Hij was ‘bedroefd’. Dat is het onderscheid tussen gewettigde en ongewettigde toorn. Als er een ondergrond is van zedelijke gekwetstheid, zedelijke smart en niet van persoonlijke wrok in onze toorn dan is die toorn goed en waardevol en gezond. Het Werk, Etty Hillesum blz 417, Hier citeert Etty Stanley JonesEen bijschrift invoeren

‘Als je te veel aanschurkt bij het tuig dat onze kinderen en gezinnen kapot maakt door zich consequent niet aan de wet te houden dan slaat de agressie die dat tuig oproept naar binnen toe. Dan raak je zelf zwaar gewond en ben je geneigd je medestanders jouw wrevel op hun schouders te laden’
Dat was vandaag mijn stelling over de manier waarop mensen in deze beweging elkaar weer eens zo erg het leven zuur maken dat het tot uit elkaar vallen leidt. En ik markeerde ook vandaag, het punt waarop deze verwrongen manier om niet vooruit te komen mijn energie niet weer eens zal opslorpen. Want voordat je het weet is er weer eens iemand, een persoon of een organisatie die juist de onderlinge samenwerking bij je grootste vijand voor de voeten wil gooien, de rechterlijke macht. Het zou niet de eerste keer zijn dat een ‘prominente’ doch geperverteerde vaderorganisatie (en dergelijke) liever mij dan de rechterlijke macht bestrijdt en rechterlijke procedures om niets probeert op te zetten. En ik ben ook zeker niet de eerste die dit overkomt. Zover laat ik het dus niet komen. En ik vind het ook geen gezeur om het daarover te hebben.
Het moet dus allemaal precies omgekeerd. We moeten de macht recht in de ogen kijken en onze pijlen richten naar waar ze op gericht moeten worden. Toorn heet dat. Dat kijken naar de macht lukt niet zo erg en dat richten dus al helemaal niet. Deze drive laten we ons elke keer weer ontnemen, met alle gevolgen van dien. De woede richt zich op medestanders, en die medestanders zitten op hun beurt in dezelfde positie. Het is een pressurecooker met een wanddikte van enkele meters.
Een van de aspecten waar ik het tot nu toe zelden over heb is dat je je kunt afvragen of de vaderbeweging en contreien zich terecht de kritiek van vrouwenorganisaties op de hals heeft gehaald die wezen op de ego-patriarchale aspecten (zie bijvoorbeeld Tonelotto). Zoals ook in algemenere zin maakt de vrouwenbeweging dan echter te weinig onderscheid tussen de, inderdaad vaak uit mannen bestaande toppen van organisaties en de gemiddelde man die zelf ook te leiden heeft onder dat patriarchaal ego-gedrag. Ego-mannetjesmakers waar vaak dezelfde vrouwen zich weer graag tegen aan schurken.
Bovenstaande analyse van mij is al oud en ik herhaal hem, in varianten, elke keer weer, maar blijkbaar zijn er weinig mensen die dit tot zich door willen laten dringen.
Zie voor oudere analyses:
tegen de wind in (2001)
verraden in plaats van de macht in de ogen kijken (2012-2014) met verwijzingen naar artikelen uit 2006 en 2000
En volg op die plekken ook de links onder deze artikelen!

Ouderverstoting, een praktisch filosofisch gesprek


Er valt een hoop te bloggen dezer dagen. Ik heb te weinig tijd om hier tekst bij te maken maar dat had interviewer Leo al gedaan. op: https://denk-wijzer.nu/wat-is-ons-grootste-probleem/. let op de tekst daar oa gaat over zijn case, niet over mij en het zijn zijn gedachten die overigens op veel punten de mijne raken.
In het gesprek hebben we onder andere verkend welke impact ouderverstoting heeft vanuit de vier basisemoties; bang, bedroefd, boos en blij. Al onderzoekende bleken er nog meer emoties een rol van betekenis te spelen. Niet alleen een leuk, maar vooral ook een zinvol gesprek.
Leo schreef het artikel Wat is ons grootste probleem? dat op praktische filosofische wijze onderzoekt hoe het speelveld van mens en overheid in elkaar zit. Toegespitst op de mens die zijn kind liefheeft. Leo waagt zich eraan het monster in de ogen te kijken door zijn emoties te beschouwen die hijzelf bij het gemis van zijn kinderen ervaart. Zie: op: https://denk-wijzer.nu/wat-is-ons-grootste-probleem/.
Ik ben Leo erg dankbaar voor dit mooie gesprek en de mooie manier waarop hij dit gesprek heeft gemonteerd (dit is maar een heel klein deel van het hele gesprek) . Misschien hebben jullie er ook wat aan. Misschien is het de moeite waard om dit breed te delen?
 

Vrouwen: stem geen Rutte

wijzigingen: 14.50 video toegevoegd
Gisteren voerde ik op boublog nog een korte discussie over de gap tussen algemeen mannenkiesrecht en algemeen kiesrecht ook voor vrouwen. In 1917 werd het algemeen kiesrecht van mannen ingevoerd en vanaf 1919 mochten ook de vrouwen gaan stemmen. Premier Rutte hoorde ik vanochtend bij zijn stembusgang zeggen dat we 100 jaar algemeen kiesrecht hebben, en dat we dat dus vandaag moeten gaan vieren door massaal te stemmen. Ik schrok, een premier die zo iets essentieels niet snapt. Even later herstelde hij zich, tsja het mooie van dat 100 jaar was er nu uit. Blijkbaar had iemand hem snel toegefluisterd dat hij dit niet kon maken. Het zal mij benieuwen of de eerste uitspraak nog ergens terug te vinden is (jaja hieronder vindt u een primitief van tv gekopieerd fragment van WNL). Als vrouw zou ik maar geen VVD gaan stemmen, als man die het vaak voor vrouwen opneemt als het om dit soort dingen gaat natuurlijk ook niet. Maar ja ik was dat toch al niet van plan. Stem Peter Omtzigt of voor het nationale zorgplan is mijn advies. (zie eerdere blogs)

De staat verdrukt, de wet is logen

aktie1
Bezetting PvdA hoofdkantoor 2000

U herkent de zinsnede?  Nee, ik ga nu niet een lofzang schrijven op socialistische bewegingen en partijen. Want de praktijk van het socialisme heeft vooral veel staatsverdrukking en illusiewetten opgeleverd. Niet in het minst de laatste brouwsels van achterkamertjessocialist Ronald van Raak met de heruitvinding van Stalin’s Goelag archipel (gedwongen begeleiding voor extremisten). De institutionalisering van mooie gedachten leidt zelden tot mooie praktijken. Dat geldt voor het socialisme, dat geldt voor de bijbel, dat geld voor het feminisme. De linkse kerk, de heilige kerk, Equality, de mariakapel van het feminisme, daar moet je niet wezen.  Maar het blijft zonde om het kind met het badwater weg te gooien.
Ook de Internationale (waaruit de koptekst is ontleend) verdient een frisse kijk, ontdaan van het vervuilde badwater. De eenvoud van ‘De staat verdrukt, de wet is logen’ spreekt aan. Maar dan moet je hem wel in de goede tijdsvormen lezen. De staat wordt niet verdrukt,  maar verdrukt mensen. Dat hebben de socialistische bewegingen nooit goed begrepen. je zou wensen dat ook het voltooid deelwoord van verdrukken met een d zou worden toeschreven, om elk misverstand te voorkomen. tegenwoordige tijd dus. Ook niet verleden tijd precies. Het is nú de staat die verdrukt.
dossier rechterlijke macht
Jullie de wet, wij de macht

De wet is logen. Niet alleen omdat de wet niet deugt. Voor een groot deel deugt die wel. Maar hij liegt ons voor. Onze wet schept de illusie dat mensen in deze westerse samenleving met respect voor mensenrechten worden behandeld. Maar dat is geenszins het geval.
Het stuitendste voorbeeld daarvan is familierecht, waar geen enkele wet of regel heerst en we volledig afhankelijk zijn van goodwill van zelfbenoemde (ja dat meen ik , maar verdient een andere keer uitleg) professionals.
De honden lusten er geen brood van zou ik willen zeggen. Maar er zijn mensen die me deze woorden af proberen te nemen  Elke kwaadheid wordt verdacht gemaakt. Als rechters en jeugdzorgers dat niet doen doen je zogenaamde maatjes dat alsnog wel. Het is gewoon tijd om onze boosheid te laten zien!
Ik zal nog een keer terugkomen op een aantal andere interessante zinsnedes uit de internationale. Niet in het minst het woord ‘Ontwaakt!’ Maar het kan ook zijn dat ik eerst met een stukje bijbeltekst kom. Om over na te denken. Niet om klakkeloos over te nemen maar om wakker te worden dus.

PS1: 29-12-16 Ik merk dat ik wat vaag mensen diskwalificeer. Ik wil graag met open vizier werken. De heren Hanhart, Tromp, Prinsen haalden 15 jaar geleden  een door mijzelf geschreven en onder mijn naam geschreven stuk buiten mij om terug bij een kinderbeschermingsblad.  Het ging om de zinsnede ‘De honden lusten er geen brood van’ Daarna dreigde ik de door mijzelf opgerichte groep commissie familierecht uit te worden gegooid vanwege deze uiting. Dit laatste is niet door gegaan. de geschiedenis sindsdien bekijkend is het eigenlijk nooit meer goed gekomen tussen mij en hun. Niet omdat ik hun haat, integendeel, ik hielp ze voortdurend allerlei podia op. Maar de houding naar mij bleef hetzelfde. Dit zegt m.i wel wat over de vaderbeweging en of over mij. Kiest u vooral zelf.  Zie ook: https://joepzoekt.wordpress.com/2014/08/25/de-judasrol-concept

Daar is de lente


 
Vandaag begon de lente. Even wat ontspanning  met mijn favoriete lenteliedje.
De strijdmuziekgroep Het Verzetje zong daar in de jaren 80 nog de volgende twee coupletten bij:
Een motoragent, lid van de ME
Kreeg op zijn wangen twee dikke kussen
Hij springt op rood
En het stoplicht op groen
En hij scheurt er snel van tussen
Na sombere tijden, kommer en kwel
Jan Modaal moest de broekriem aanhalen
De rijken willen nu
met alle macht
Hun crisis zelf betalen
En als ik het me goed herinner draaide het Verzetje de zinnen over die bouwvakkers en meisjes in de standaardversie om.
Nu ook best weer van toepassing.