Vandaag werd de vorm van de hut/het kunstwerk een beetje zichtbaar en werd ermee gespeeld. Hond Sam had al dagenlang zijn vaste plek en ook oudste dochter Eva beproefde vandaag het dubbele hut-concept in de vorm van een beetje opengedraaid Yin-Yang-teken. Op de foto zie je een flinke waterstraal die ze op de hut richt.
Vandaag hielp ook collega Ton Posthumus mee. Zijn rustpuntenproject is al klaar, een molen in de wind boven een paasvuur en hooivorken.
Vandaag begon een grote groep mensen met een verstandelijke uitdaging van de stichting Parabool aan hun werk op de boerderij. Een aardige verdichting dus van het aantal mensen per vierkante meter boerderij. Dat was best wennen. Maar ook heel leuk. Ook mijn project maakte een zekere verdichting door.
Wikipedia kent te weinig vrouwelijke bewerkers. Dat is een gangbare mening binnen en buiten de wikipediagemeenschap. Op zich valt op deze stelling weinig af te dingen vermoed ik. Alleen wordt het af en toe geformuleerd alsof het de schuld is van mannen. Voor deze schuldtoedeling zou enige, let wel énige reden kunnen zijn als die mannen zich erg antivrouwelijk gedragen, het tegendeel is echter waar. Wikipedia barst juist van feminocentrisch denken. Dit lijkt erop te wijzen dat mannen zich deze vorm van bevooroordeeldheid pro vrouw, eigen hebben gemaakt. Dit bleek me ook wel eens tijdens wikipediadiscussies.
Vandaag vielen me weer twee van deze POV-fragmenten (wikipediaans voor niet-neutraal) op.
Zo is weliswaar Huishouden in Wikipedia gedefinieerd als alle zaken en taken rond het leven in een huis, maar bij de voorbeelden worden slechts die klussen genoemd die in de regel nogal vaak door vrouwen worden gedaan, u kent het wel, afwassen en ramen zemen. Een klassieke fout overigens, waar ook de Verenigde Naties zich ooit schuldig aan maakten.
Een andere POV trof ik aan toen ik, dwalend via het Lemma Esther Vilar, op het lemma van de Duitse feministe Alice Schwarzer terecht kwam. Zij zou zijn grootgebracht door een alleenstaand moeder. Behalve dat het woord alleenstaand ten onrechte de indruk wekt dat ze haar dochter alléén opvoedde, wordt de status van de vader in het geheel níet genoemd. Welnu Alice werd vooral opgevoed door haar grootouders. De vader, overigens een vriend van haar moeder, heeft ze volgens mijn bronnen nooit gekend. In hoeverre dat laatste waar is blijft overigens de vraag. Maar een váder heeft ze ongetwijfeld gehad. Ook deze vader is ergens in de grote vaderdiaspora verdwenen.
Vandaag waren de kinderen op de boerderij. Want sportdag voor de hogere groepen. Jerom wil geen boer worden maar kunstenaar had ik al gehoord.
Jerom kan erg goed tekenen en wil graag helpen ook hier iets moois van te maken. Eerst worden er meer wilgetenen gesnoeid en weggehaald. Dan gaat hij een paar rubbels meeverven en even later komen zijn zus Sara en de hond Sem ook meehelpen.
Ondertussen rolt de uitslag binnen van de Raad van State over de Linderveldplas. Bezwaren weer afgewezen. Voor deze plas maakt het niet meer uit omdat hier de buit politiek al binnen is gehaald. Maar het is wat zorgelijker dat op andere plekken in Nederland zo licht mag worden omgegaan met het vervuilen van het grondwater met baggerslib.
Als er ecologische winst is mag vervuiling op de koop toe worden genomen.
Een wat wrange redenering vind ook ik. Maar daarenboven is het helemaal niet duidelijk of de schade aan het grondwater wel zo beperkt is en de ecologische winst ook niet.
De Raad van State schijnt zich te baseren op onderzoeken van de tegenpartij.
Hoe dan ook voegen we vandaag weer een flinke plens schoon water aan de grond toe om zo in ieder geval het zeer plaatselijke grondwater zuiver en vooral hoog te houden.
Vader William merkt grappend op dat ik zijn zoon niet teveel met kunst moet bezighouden “want hij wil wel boer worden hoor!”
Om 12.30 weer aangeschoven bij het hele gezin om een boterhammetje mee te happen samen met iedereen die op de boerderij aan het werk is. Dat doet me denken aan de origineel-hollandse definitie van het woord gezin die zoveel meer betekent dan (kern)familie. Het woord gezin stamt namelijk juist uit dit soort situaties. Origineel wordt het gedefinieerd als iedereen die aan tafel zit. Met name op de boerderij betekende dat bijvoorbeeld dat alle hulpen en knechten ook bij het gezin horen. Kunstenaars misschien ook een beetje?
Eerst maar de voorjaarsnota, dan aan het verhaaltje werken voor de rustpuntenkunst. en dan was het vandaag ook nog eens zuiveldag op de boerderij. Druk zat voor een boerin die in de politiek zit en zich ook nog met kunstprojecten bezig houdt. We zouden het bijna vergeten, maar het verhaal over dit kunststuk moet ook nog op papier. Afin daar komen we samen wel uit.
Die voorjaarsnota bevat trouwens veel lege tabellen (wat onbestemd nieuw college).
Vandaag verder nogal geworsteld met de rubbels en de wilgetenen. Zowel bij de benadering van de cultuurdingetjes als de natuurdingetjes komt het nogal precies. Zo moeten de wilgetenen natuurlijk wel voldoende water krijgen, en zelfs dan kan het nog wel even duren voordat ze echt gaan uitlopen. En de rubbels die moeten nu juist weer waterdicht worden. Op bijgaande foto zie u hoe een rupsje erover dacht, These boots are made for walking……and one of these days they walk al over you.
Ook wat aanpassingen van het lemma Linde op Wikipedia hoorde vandaag bij het project. Linde is namelijk wat preciezer de benaming van het gebied, buurtschap waar ik aan het werk ben.
Eerder deze week met mijn zoon Joshua door de ernstige meikou naar Lettele gefietst om de plannetjes voor het project door te nemen met Liesbeth. Hiernaast ziet u een klein stukje van de schetsen.
Vandaag de eerste wilgentenen in de grond gezet. En alles zat natuurlijk mee. Zo kwam uitgerekend vandaag toevallig Peter Heike van de stichting Natuur Anders op de boerderij langs om met Liesbeth het onderhoud van hagen en knotwilgen te bespreken. En die bleek heel veel verstand te hebben van het planten van wilgentenen. Dat was net het restje kennis dat er bij mij aan ontbrak. Natuur anders werkt met bijzondere en eigengereide mensen aan het onderhoud van eigenwijze natuur van weer andere eigenwijze mensen. Ik ken dat gebeuren nog van wijlen de buurvrouw in mijn straat die een grote tuin door ze liet onderhouden. Altijd weer een bijzonder gebeuren.
Ook verder was er veel aanloop op boerderij ’n Aanvang. Vandaag was namelijk de boerderijwinkel open. Dus veel klanten keken met belangstelling en vraagtekens in de ogen naar de beginnetjes van dit kunstwerk. In meerdere opzichten heb ik voor de komende week daar in Lettele wel mijn biotoop gevonden.
Warren Farrell merkte ooit op dat de eenentwintigste eeuw de eeuw van het vaderschap zou worden. Soms is daar al iets van te merken. Vorige week stapte ik even de grote Amsterdamse Selexyz-boekhandel Scheltema binnen om een boek in te kijken dat ze helaas niet hadden staan. Zoals gebruikelijk neem ik dan nog even een kijk op de planken opvoeding en aanverwante thema’s. Schoot mijn, toch wel een beetje geconditioneerde, blik naar een plank met moederboeken. Ik kon het niet nalaten te denken, oh ja hoor een plank vol moederboeken, en waar zijn de vaders? Tot ik direct erna op de plank onder de moederboeken de vaderboeken zag staan. En… die plank was voller. Meer boeken voor vaders. En dat in de week voor moederdag. En dan stond mijn eigen boek Gemist Vaderschap er nog niet eens bij, al kunt u dat elke selexyzboekhandel wel bestellen. En trouwens ook geen boek van Henk Hanssen wat er natuurlijk zeker tussen hoort te staan. Maar afin, een deel van de slag is geslagen. Overigens veel mij onbekende titels die er wel interessant uitzagen.Dus werk aan de winkel voor de recensenten van papa.nl.nu.