update 14-07-16: Volledige naam van Henk R verwijderd op zijn verzoek ( zie reacties hieronder)
De vaderboeken van Patrick van Rhijn waren hier nog niet aan de orde geweest. Patrick schreef twee autodocumentaire boeken over zijn bedreigde relatie met zijn dochter. Ik had de twee imposante delen niet over het hoofd gezien, maar het was er nog niet van gekomen om ze te bespreken. Gelukkig heeft Rob van Altena zich er nu op gestort.
Zijn recensie bevat veel complimenten, vooral over de mooie stijl. Maar de afloop van het verhaal, te lezen in het tweede boek (Vaderstad) doet de wenkbrauwen fronsen. Het lijkt welhaast of Patrick een beetje teveel naar Henk R heeft geluisterd. Henk maakte voor IKvader een recensie over het eerste boek, Weg van Lila, waarin Patrick er nogal van langs kreeg en de vraag rees of zijn gevecht nou echt wel allemaal zo vanuit een goed vaderschap voortkwam.
Het tweede boek eindigt dan ook met een klassieke duik in het stof. Vecht maar níet als vader. Wat hij zich niet realiseert is dat dit dé boodschap is van de vaderverstotende maatschappij aan ons vaders. Deze boodschap werd het best verwoord door Ed Spruijt, zelfbenoemd scheidingshotemetoot. Spruijt liet noteren: “Daarom is mijn belangrijkste boodschap: doe je uiterste best om de communicatie met je ex-vrouw open te houden en ga desnoods door het stof.”
Tsja, dat heeft Patrick dus gedaan. Dit keer is het mijn vraag (en van Rob): Deed je daar nou wel zo goed aan Patrick?
lees de recensie van Rob
recensie Henk R
Lila is trouwens ook de kleur van Gelijkwaardig Ouderschap en van de nieuwe opmaak van mijn homepage