Het is al verdorie bijna tien jaar geleden. Ik zat met, toen nog universitair docent, Kees de Hoog maar liefst 2 uur lang over vaderschap discussiëren. In een VPRO-radiouitzending met nog een paar andere inbrengers. Het was vooral dankzij zijn aanwezigheid dat dit inhoudelijk een van mijn mooiste mediaoptredens werd. Als hij niet alle mooie stellingen over het belang van vaderschap en de discriminatie van vaders had onderschreven en mede onderbouwd, dan had het vast allemaal niet zo’n indruk gemaakt op de luisteraar.
Hoogtepunt in die uitzending was een opmerking van een advocate die ook aan de uitzending deelnam. Dat het niet kon bestaan dat een rechtbank openlijk bij voorbaat voor moeders en tegen vadervoogdij zou kunnen kiezen. Nou ja het bestond wel dus; in Arnhem, in Zwolle. Gelukkig had ik het betreffende papier waaruit dat zonneklaar bleek bij me. Kees de Hoog heeft nog dikwijls mensen uit de vaderbeweging ondersteund bij het publiceren van stukken, vooral waar het actiepunt de echtscheidingscultuur betrof. Na de uitzending stuurde Kees mij een zeer uitgebreide catalogus gezinswetenschapppelijke literatuur. Kees werd later bevorderd tot hoogleraar gezinssociologie.
Kees de Hoog is dood. Toen ik hem, een half jaar geleden, voor het laatst belde en vroeg of het wel uitkwam, zei hij jíj mag me altijd bellen. Ik denk dat ik lang niet de enige was. Ik heb hem daarna niet meer gebeld. Maar ik had het graag nog een keer gedaan. Dat kan dus niet meer.
de radiouitzending bij de VPRO met Kees
persbericht universiteit Wageningen over het overlijden van Kees