Toch met genoegen gekeken. Naar Pauw en Witteman. Hoe de jongens een keer onegeneerd Cisca Dresselhuis haar plaats wezen; als vergankelijke zuurpruim.
Zie verder de blog hieronder.
schoutenweg 41 Deventer
Toch met genoegen gekeken. Naar Pauw en Witteman. Hoe de jongens een keer onegeneerd Cisca Dresselhuis haar plaats wezen; als vergankelijke zuurpruim.
Zie verder de blog hieronder.
Zag het net ook: het boegbeeld van de emancipatie ontmaskerd als een domme, vooringenomen gender-discriminant.
Weer dezelfde, altijd weer dezelfde vrouwenkul; ik vind, ik vind, ik vind…
Cisca, ik vind jou een domme vrouw. En Ciska, je levert hiervoor zelf de feiten.
Hoi Henri, blij van je te horen. Dat mantra inderdaad. Als een vrouw wat vind dan is het ook wat….vinden ze zelf. Het erge is niet dat ze zelf wat vinden, maar dat ze vinden dat jij hetzelfde moet vinden. Dus het beste antwoord is inderdaad Henri zoals je zegt. Zelf wat vinden. Ik het er vroeger met geëmancipeerde vriendinnetjes ook wel eens lastig mee. Met uiteindelijk vergaande gevolgen zoals je weet.
een hartelijk tot hoors en lezens
DagJoep,
Ik heb een illustratie van jou op mijn blog gezet bij een stukje over Dresselhuys en van Houten. Als je het hier niet mee eens ben, zeg het en ik haal je mooie schilderij weer weg.
Grappig, ik had je illustratie al uitgekozen voor ik op je blog kwam en zag dat we met dezelfde verontwaardiging zitten.
Groe, Elsz de Roos