1 mei is sinds de industriële revolutie bekend als de Dag van de arbeid. Vooral de invoering van de 8-urige werkdag was van het begin af aan een strijd die met deze dag samenhing. Vaders zorgden vanaf de industriële revolutie hoe langer hoe meer op afstand, in de fabriek, voor het gezinsinkomen. Daardoor werd het moeilijker het vanzelfsprekende dichtbije contact met hun kinderen te onderhouden. Liefde op afstand. Vrouw en kinderen werden vrijgesteld van arbeid buitenshuis. Vaders werden de helden van hun gezin, maar vaak afwezig. Later werden ze om dezelfde omstandigheden door de derde golf feministen als een soort antihelden weggezet. En dan druk ik me zacht uit.
De achturige werkdag was een manier om werk, privé en rust meer in balans te brengen. Daar werd door de arbeidersbeweging voor gevochten. Laten we dit vandaag gedenken.
klopt.mijn vader wijlen zag ik als.kind bijna nooit toen ie in
de mijn werkte als kind zijnde.
toendertijd de staatsmijn hendrik.
zie ook: https://joepzander.wordpress.com/2010/01/25/haardotje-in-het-doucheputje/