Cookies

Waarheidsvinding

aktie1
Bezetting hoofdkantoor Partij van de Arbeid. Destijds, 2000, kwamen er nog vaders en aanverwanten in aktie.

update 11 juni; mailwisseling comite 13 juni 18
Eerst een leuk bericht voor mijn volgers. In oktober is er opnieuw een expositie van mij over vaderschapsdiscriminatie, inclusief een opening met een paar mooie sprekers en later uitgebreide lezing over het onderwerp. In de openbare bibliotheek Enschede. (nog magere aan te vullen projectpagina)
Als je vindt dat er betere waarheidsvinding moet plaatsvinden in het familierecht dan kan het geen kwaad om zelf eens de werkelijkheid onder ogen te zien zeg ik bij deze even tegen al die mensen die aanstaande woensdag de toespraken gaan aanhoren op het Malieveld bij een of andere manifestatie tegen waarheidsvinding, oh nee voor waarheidsvinding. Ugh
Zelf zal ik er niet bij zijn. Ik was aanvankelijk uitgenodigd om te spreken. Nadat ik weigerde om het volledig eens te zijn met een voorgebakken verhaal waarvan degene die me uitnodigde de essentie niet eens kon uitleggen, iets met een bredere jeugdtafel of zo, werd ik ineens geweerd. Het is maar dat u weet waarom ik er dus niet bij ben. Zoek het uit want ik heb geen zin het hier weer eens uit te leggen omdat ik dan lasterprocedures riskeer van mensen die theoretisch mijn maten zouden moeten zijn. Want de waarheid tsja dat is lastiger  als het je toevallig niet uitkomt heh?
Laat u niet bedonderen, let op de valse profeten.
En wat betreft waarheidsvinding; maak een einde aan de systematische valsheid in geschrifte bij de rechterlijke macht. Daar heb ik stappen in gezet. Maar dat vinden een aantal van de mensen die u woensdag te horen krijgt donquichotterie. Vooral natuurlijk donquichotterie omdat ik net een paar windmolens van de wieken had ontdaan.
Sta op en verenigt u tegen het extreme machtsmisbruik door jeugdzorg en rechterlijke macht. Zoek verder in de dossiers en de vele artikelen op mijn sites naar de waarheid. Volg de links in dit blog. laat u niet opsluiten in faceboekgroepen en houdt u niet bezig met het ontcijferen van vleugellam gesnater.  Ruk op naar de rechtbanken. Ga op een nette manier je recht halen te beginnen bij inzicht in alle uitspraken van de farizeeers die zich in dit land rechter durven noemen. Ik heb daar een prima plan voor liggen. Maar ik ga het dus niet in mijn eentje doen en al die zogenaamde ouderverenigingen gaan liever leuk praten met het gezag. Inclusief een aantal mensen die nou juist precies dit beweren, die beweren dat we ons teveel laten inpakken en daar nou precies op deze manier mee bezig zijn. Praten prima, in discussie blijven heel goed maar zonder je loyaliteit om te keren tegen je achterban en tegen mensen zoals ik die nog een beetje op principes kunnen bogen. Maar zeker ook van mij hoeft u het niet onbewezen te geloven. check it check it.
mailwisseling comite 13 juni 2018
 

omgangsontzegging per impliciet vonnis

‘De omgang is deze vader ontzegd zegt u? Heb ik iets gemist mevrouw Hopmans, in welke beschikking staat dat kunt u het gelijk even voor mij opzoeken want ik vind het echt vervelend als ik iets heb gemist?’ ‘Uhh uhh even zoeken of nee dat hoeft eigenlijk niet meneer Zander (de aangestelde rechtbankdeskundige) die vader is de omgang impliciet per vonnis ontzegd.’  ‘U ben jurist mevrouw Hopmans? ‘
Deze kindcurator, Mevrouw Hopmans is morgen panellid op een landelijk congres over waarheidsvinding. En dan vraag ik me, als destijds door de rechtbank aangestelde deskundige, af wat er nou te zeggen valt over bovenstaande anekdote in verband met waarheid en leugen?
Om te beginnen bestaan impliciete vonnissen natuurlijk niet. Het ene woord (impliciet) is regelrecht in strijd met het andere (vonnis). Een contradictio in terminis heet zoiets. Voor een advocaat is zo’n uitspraak dus eigenlijk koeterwaals. Maar niet voor advocaat Hopmans. En de sociale werkelijkheid was en is helaas weer wel dat deze vader geen omgang heeft en dat de betreffende rechter dat gewoon voor elkaar heeft gekregen tegen elke wet en regel in. Ook is het waar dat Hopmans dit zelf ook mede heeft georganiseerd onder het mom dat we lief en aardig moeten blijven voor de betreffende moeder die elke regeling en elk recht aan haar laars lapte.  Nou ja ok lief en aardig mag van mij, maar dan toch vooral in de betekenis van liefdevol en aardig grenzen stellen. En u begrijpt, kindcurator Hopmans bedoelde dat het grenzen stellen dat ik probeerde niet lief en aardig was. Niet omdat ik niet lief en aardig was  maar omdat ik tegen de moeder zei dat ze zich aan de regelingen had te houden.  Dus was ik nou lief en/of aardig? Wat is de waarheid? Waarschijnlijk is de waarheid dat Hopmans met haar leugens ‘impliciet vonnis’en expliciete waanzin de moeder al geheel op het verkeerde spoor had gezet. Dus ergens zou je ook weer kunnen beweren dat er wel impliciet gevonnist is. Maar dan niet het woord vonnis in de juridische betekenis maar in de betekenis van oordeel. En oordeel dan in de zin van vooroordeel zonder enige juridische betekenis maar met een klaarblijkelijke werking op de praktijk van omgangsontzegging.

formulierarnhem
Voorgedrukt formulier rechtbank Vooroordelen worden door rechters systematisch toegepast. Dat was in de rechtbank Arnhem in 1994 het geval en is in de rechtbank Arnhem nog steeds het geval.

Er wordt heel wat soft heen en weer gepraat over waarheidsvinding in het familierecht. dat het wat anders zou zijn dan strafrechtelijke waarheidsvinding (Prinsen).  Ja  kan. Wat mij betreft zou het echter al een stuk schelen als we mensen als Hopmans en rechter Lous van Son strafrechtelijk zouden kunnen vervolgen voor liegen, bedriegen, manipuleren, machtsmisbruik, kindermishandeling, meineed en smaad. Dat vage gekeuvel hoeft voor mij niet. Ook hier moeten grenzen gesteld worden.
De naam Hopmans heb ik in mijn eerdere blogs over mijn ervaringen binnen de bedrijfstak familierecht vaak weggelaten. Als persoon wilde ik haar een beetje uit de wind houden. Nu ze op deze manier in een congres een beetje de deskundige wil spelen vind ik het tijd worden om  haar naam groot luid en duidelijk te koppelen aan de door haar geproduceerde waanzin over impliciete vonnissen en nog zo het een en ander. Opmerkelijk ook dat juist zo’n kindcurator ergens naar voren wordt geschoven, is zij het voorbeeld voor die hele groep? Hebben ze niets beters op de schappen?

Quis custodiet ipsos custodes? Misvattingen over openbaarheid van uitspraken

quichotte
Of het gevecht voor een transparante eerlijke rechtspraak voor kinderen iets met Don Quichotte en winndmolens te maken heeft heb ik me vaak afgevraagd. Maar als het er om gaat om voor kinderen op te komen is dan ben ik zelfs nog wel bereid een zwaard door de wieken van die molens te steken. Misschien is het niet eens zo moeilijk als we elkaar maar niet ervan weerhouden om het te doen.

Gezien de, terecht, enorme belangstelling voor het onderwerp openbaarheid van uitspraken sinds het persbericht in de vorige blog wil ik een aantal veel gehoorde misvattingen bestrijden.

  1. ‘Maar er is helemaal geen beschikking over de openbaarheid van uitspraken van het hof Den Bosch.’  Inderdaad er is alleen correspondentie. Net als met de Rechtbank Limburg die al eerder een uitspraak vrijgaf. Wel is er bij beide gerechtelijke instanties lang over gediscussieerd. Nee jurisprudentie dat hoeft ook helemaal niet, of beter het zou niet eens moeten mogen. De wet dient in dit geval gewoon een op een te worden toegepast. Allerlei rechterlijke colleges op alle niveaus hebben in het verleden allerlei uitspraken gedaan over de openbaarheid van uitspraken (Bijv Pretto-arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens). Daarin is ontzettend heen en weer gezwalkt. Openbaarheid dient ter controle. En dan moet je niet de opzet van die controle aan de te controleren instanties overlaten. Die controle is een taak van de burger in een systeem van checks and balances in de Trias Politica. En de wetgever heeft daaraan dan ook een absolute norm gesteld.
  2. ‘Maar dat al die miljoenen uitspraken uit het verleden dan nietig zijn dan meen je toch niet.’ Jawel dat meen ik wel. Dit is nogmaals de absolute werking van de de wet die namens de burgers is vastgelegd. En niet voor niets hebben al die rechters decennia lang gewoon valsheid in geschrifte gepleegd door onder al hun uitspraken te zetten dat ze openbaar zijn uitgesproken. Ze wilden daarmee nietigheid voorkomen. Wat natuurlijk per saldo een onzinnige figuur is. Maar ja dat zien we wel meer in deze wereld. Nietigheid treedt van rechtswege in en daar hoeft in feite geen uitspraak van een rechter meer overheen.
  3. ‘Ja maar wat jij beweert wordt door allerlei juristen tegengesproken.’ Nou er zijn er gelukkig ook wel een paar die het geheel met me eens zijn tot het Europese hof aan toe. Het is natuurlijk niet voor niets dat we het op argumenten voor elkaar kregen bij de rechtbank Limburg en het Hof Den Bosch. Maar juristen die iets lager in de pikorde staan houden vaak hun mond, bang als ze zijn voor …. diezelfde rechterlijke macht. Het is dan ook niet voor niets dat de openbaarheid van uitspraken ook door burgers is aangekaart zonder veel hulp van juristen. Er zijn er wel die nu ineens meeliften. Dat zie je bij ouderverstotingssyndroom ook. Nu er ego en geld te verdienen valt is iedereen er als de kippen bij.
  4. Wat hebben we nou aan openbaarheid van uitspraken, de hele procedure moet openbaar!’ Dat punt daar zit wat in. Misschien is het doorbreken van de zelfingenomen arrogantie van de Rechtelijke macht wel het belangrijkste winstpunt van dit moment. In het persbericht gaven we al aan dat er ook andere dingen moeten gebeuren. Burgergebaseerd klachtrecht, burgergebaseerd benoemingsrecht en openbare zittingen net als in Slowakije.
  5. ‘Waarheidsvinding in het familierecht is niet perse hetzelfde als strafrechtelijke waarheidsvinding’. Nee inderdaad. Maar als het gaat om smadelijke leugens, vaak geponeerd door rechters en kinderbeschermers dan is het beslist wel strafrechtelijk. Zo ook de valsheid in geschrifte die al die duizenden rechters onder die miljoenen uitspraken hebben gepleegd door te schrijven dat ze openbaar zouden zijn uitgesproken. Dit had in het persbericht inderdaad wel wat scherper verwoord mogen worden.

En dan zijn er ook nog mensen (zoals voormalig advocaat en strijder voor waarheidsvinding Peter Prinsen) die deze overwinning geboekt door effectieve samenwerking, een gevecht tegen windmolens durven noemen en beweren dat de uiotspraken al op rechtspraak.nl staan (een heel klein percentage uitspraken staat nu op rechtspraak.nl; ergens rond de 1 procent, maar dat kan nu natuurlijk snel stijgen) . Hoe noem je zo’n houding? Zullen we het Cervantes vragen?
Ik zou mijn lezers willen aanbevelen alles wat ik erover heb geschreven nog eens goed door te nemen en zelf zaken te onderzoeken, anders blijf ik maar dingen herhalen.
Quis custodiet ipsos custodes? Wij, de burgers bewaken de bewakers.
TV-oost journaliste Jauke Boerdam had zich die oproep van mij om zelf onderzoek te doen ter harte genomen.

mailwisseling Prinsen-Zander via van Kralingen (begin van onder naar boven)
Prinsen: “Openbaarheid van uitspraken? Kijk op Rechtspraak.nl; daar staan ze, openbaar. Activisten kunnen met hun eigen uitspraak in de hand naar de pers lopen. Laten we niet tegen windmolens vechten.”
En mijn antwoord:
“Er is systematisch machtsmisbruik door de rechterlijke macht zowel naar de procedurele kant alswel de inhoudelijke (niet handhaven omgang, gezag, gelijkwaardig ouderschap en de rest).. Daar is een eerste deuk in geslagen.
Dat is een punt dat gevierd dient te worden ipv te verzanden in onderling gekibbel. Ik denk dus dat ik hier nu even genoeg over heb gezegd.”
 

De staat verdrukt, de wet is logen

aktie1
Bezetting PvdA hoofdkantoor 2000

U herkent de zinsnede?  Nee, ik ga nu niet een lofzang schrijven op socialistische bewegingen en partijen. Want de praktijk van het socialisme heeft vooral veel staatsverdrukking en illusiewetten opgeleverd. Niet in het minst de laatste brouwsels van achterkamertjessocialist Ronald van Raak met de heruitvinding van Stalin’s Goelag archipel (gedwongen begeleiding voor extremisten). De institutionalisering van mooie gedachten leidt zelden tot mooie praktijken. Dat geldt voor het socialisme, dat geldt voor de bijbel, dat geld voor het feminisme. De linkse kerk, de heilige kerk, Equality, de mariakapel van het feminisme, daar moet je niet wezen.  Maar het blijft zonde om het kind met het badwater weg te gooien.
Ook de Internationale (waaruit de koptekst is ontleend) verdient een frisse kijk, ontdaan van het vervuilde badwater. De eenvoud van ‘De staat verdrukt, de wet is logen’ spreekt aan. Maar dan moet je hem wel in de goede tijdsvormen lezen. De staat wordt niet verdrukt,  maar verdrukt mensen. Dat hebben de socialistische bewegingen nooit goed begrepen. je zou wensen dat ook het voltooid deelwoord van verdrukken met een d zou worden toeschreven, om elk misverstand te voorkomen. tegenwoordige tijd dus. Ook niet verleden tijd precies. Het is nú de staat die verdrukt.
dossier rechterlijke macht
Jullie de wet, wij de macht

De wet is logen. Niet alleen omdat de wet niet deugt. Voor een groot deel deugt die wel. Maar hij liegt ons voor. Onze wet schept de illusie dat mensen in deze westerse samenleving met respect voor mensenrechten worden behandeld. Maar dat is geenszins het geval.
Het stuitendste voorbeeld daarvan is familierecht, waar geen enkele wet of regel heerst en we volledig afhankelijk zijn van goodwill van zelfbenoemde (ja dat meen ik , maar verdient een andere keer uitleg) professionals.
De honden lusten er geen brood van zou ik willen zeggen. Maar er zijn mensen die me deze woorden af proberen te nemen  Elke kwaadheid wordt verdacht gemaakt. Als rechters en jeugdzorgers dat niet doen doen je zogenaamde maatjes dat alsnog wel. Het is gewoon tijd om onze boosheid te laten zien!
Ik zal nog een keer terugkomen op een aantal andere interessante zinsnedes uit de internationale. Niet in het minst het woord ‘Ontwaakt!’ Maar het kan ook zijn dat ik eerst met een stukje bijbeltekst kom. Om over na te denken. Niet om klakkeloos over te nemen maar om wakker te worden dus.

PS1: 29-12-16 Ik merk dat ik wat vaag mensen diskwalificeer. Ik wil graag met open vizier werken. De heren Hanhart, Tromp, Prinsen haalden 15 jaar geleden  een door mijzelf geschreven en onder mijn naam geschreven stuk buiten mij om terug bij een kinderbeschermingsblad.  Het ging om de zinsnede ‘De honden lusten er geen brood van’ Daarna dreigde ik de door mijzelf opgerichte groep commissie familierecht uit te worden gegooid vanwege deze uiting. Dit laatste is niet door gegaan. de geschiedenis sindsdien bekijkend is het eigenlijk nooit meer goed gekomen tussen mij en hun. Niet omdat ik hun haat, integendeel, ik hielp ze voortdurend allerlei podia op. Maar de houding naar mij bleef hetzelfde. Dit zegt m.i wel wat over de vaderbeweging en of over mij. Kiest u vooral zelf.  Zie ook: https://joepzoekt.wordpress.com/2014/08/25/de-judasrol-concept

Anja eruit Nanny blijft

Het kostte even moeite om de definitieve kandidatenlijst voor de SP in de Eerste Kamer te vinden. Maar ik heb hem nu toch. Anja Meulenbelt is eruit, waarmee het boegbeeld van ongelijkwaardig ouderschap, wat ze immers in persona vertegenwoordigde, uit het politieke spectrum is verdwenen. Nanneke Quik-Schuijt staat echter op de 8ste plaats, waarmee nog veel ellende behouden blijft. Zij was het immers die dwars op het amendement van haar partijgenoot Jan de Wit ging staan, die het gelijkwaardig ouderschap in de wet introduceerde.

Aan haar wijdde Peter Prinsen nog een prachtig weblog over waarheidsvinding en jeugdzorg. In een discussie met Peter Prinsen begreep ik dat er mensen zijn die haar een geweldig charisma toeschrijven. Misschien, dacht ik zelf, heeft Nanneke het charisma van de Nanny. Een doordenkertje. Als ik meer tijd heb kom ik hier nog op een en ander terug. Maar dat jullie het nieuws maar alvast hebben.

weblog Peter Prinsen
dossier waarheidsvinding
dossier Quik-Schuijt

naschrift: Ik heb uiteindelijk wel SP gestemd. Gelukkig stond QS op de 9de en niet op de 8ste plaats (foutje in de lijst die ik van het partijbureau van de SP kreeg). Ze is er dus net niet ingekomen.

relatie

(Eerste verslag van het rustpuntenkunstproject)

Er zouden niet alleen mensenrechten moeten zijn, maar ook relatierechten. Peter Prinsen schrijft regelmatig over de integriteit van het ouderschap. Ouderschap is een van de eerste soort relaties waar rechten aan verleend zouden moeten worden. Je komt daarmee enigszins af van de begrippen recht en het belang van het kind dat dan mogelijk weer tegenover dat van de ouder zou staan. Ooit zei de wetgever het aardig. Ouder en kind hebben een wederzijds recht op omgang. Natuurlijk is omgang een beperkte term, maar deze juridische invulling heb ik altijd bijzonder gevonden. Niet dat er in de praktijk ook maar iets van terecht kwam. Quik Schuijt was de eerste om te roepen dat zij dat , rechter notabene, niet zou uitvoeren.

Zo zie ik het ook met andere familierechten, vriendschapsrechten en ook met dierenrechten. Dat kun je ridiculiseren. Ik moet daarbij denken aan de dwaze hondenbezitter die een aan dwaze vader analoge positie verworf jaren geleden.
Afin ongeveer dit allemaal ging er door me heen toen ik vanmorgen een bezoek bracht aan zuivelbedrijf ” ’n aanvang” van de familie Grijsen. Als je koeien met aandacht verzorgt dan doen ze het beter vertelde Liesbeth Grijsen. Is dat nou een economisch principe of een dierwelzijnsprincipe, vroeg ik een beetje gemeen. Nee het is goed voor mezelf zei ze. Je voelt je er prettig bij. Op dezelfde manier ervaart ze de relatie tussen stad en platteland die in Deventer altijd een speciale betekenis heeft.

Nu zult u zich afvragen wat doet onze Joep nou weer daar tussen de koeien. Joep gaat daar kunst maken in opdracht van de Sallandse rustpunten. Een deel van wat ik hier boven vertelde zal daarin terugkomen. Maar ook belangrijk is de politieke strijd tegen de ontdieping van de plaatselijke plas van plattelandspolitica Liesbeth. Afin, komende maand dus vooral veel kunst en wellicht wat indirectere verbanden met vaderschap op dit blog. Ik zal mijn werkzaamheden en gedachten op dit blog bijhouden.

Richard Gardner

Hier praat ik met Richard Gardner aan vde vooravond van zijn lezing
Hier praat ik met Richard Gardner aan de vooravond van zijn lezing

“‘Het ouderverstotingssyndroom is een stoornis, en de wetgever heeft de macht om rechters te machtigen de stoornis te genezen’  Met deze kryptische boodschap opende Richard A. Gardner, Amerikaans hoogleraar kinderpsychiatrie, de presentatie in Nederland van zijn boek over het ouderverstotingssyndroom. Het was 24 juni 1999. In de Grote Kerk te Breda werd het eerste congres gehouden in een serie van twee, georganiseerd door het Ministerie van Justitie samen met ouderorganisaties. Congresgangers waren rechters, justitieambtenaren, kinderbeschermers, advocaten en ouders. Joep Zander had destijds de aandacht gevestigd op de publicaties van Gardner, en dat had geresulteerd in een uitnodiging aan Gardner om zijn werk in Nederland te komen introduceren.”

Voor zover  is de intro van het artikel van Peter Prinsen in het boek Verpasseerd Ouderschap. Het bezoek van Gardner aan Nederland  is nu een dikke tien jaar geleden.

Wat Gardner óók zei is dat we in Europa wat kunnen léren van de States.  Zojuist las ik het boek family’s heartbreak waaruit ik bijna het omgekeerde concludeerde.  Natuurlijk klopt het dat er in de States meer ervaring is opgedaan met het aankaarten van het ouderverstotingssyndroom, maar het inschakelen van meer sociaalwetenschappers is  in Nederland mijns inziens al een gepasseerd station dat zijn onnut heeft bewezen. Qua oplossingen zie ik meer gebeuren in ons buurland België. Binnenkort ga ik daar op bezoek om een lezing te geven over ouderverstoting, dus ik ga me bij gelegenheid weer eens uitgebreider op de hoogte stellen van de ontwikkelingen aldaar.

Bij deze gelegenheid keek ik nog eens het internetdossier ouderverstotingssyndroom door en kwam tot de ontdekking dat daar nog steeds slechts een klein stukje van het geluidsbestand van dat optreden van Gardner stond. Aangezien er nu veel meer mogelijkheden zijn dit soort zaken online te zetten zonder dat het jezelf kapitalen kost heb ik het bestand in zijn geheel geupload bij archive.org. De moeite waard om nog een keer terug te luisteren.

Alles over Gardner in Breda inclusief de complete geluidsfile
Het dossier ouderverstotingssyndroom
Bespreking van het boek A family’s heartbreak van Michael Jeffries

presentatie

Senator Guy Swennen bij de presentatie (Foto Vaderkenniscentrum)
Senator Guy Swennen bij de presentatie (Foto Vaderkenniscentrum)

Agelopen zaterdag was de presentatie van het nieuwe boek Verpasseerd Ouderschap, waarin een tiental auteurs de achtergronden schetst van het verschijnsel Ouderverstotingssyndroom.

We maakten dankbaar gebruik van de faciliteiten van het Man-Kind-Centrum Amersfoort.

Aanwezig waren onder andere de Belgische senator Guy Swennen en het Nederlandse parlementslid Jan de Wit.

Zelf vond ik de kennis en begrip van de Belgische senator Guy Swennen met betrekking tot de knel, pijn en martelpunten in het familierecht indrukwekkend. En die anonieme presentatie. De emotie in de getuigenissen.

Meer beeld en tekst over de presentatie van het nieuwe boek Verpasseerd Ouderschap.
Meer over het boek zelf: Verpasseerd Ouderschap
Verslag van de middag door Ghislain

speech van mij